Eξωτερική πολιτική της χώρας

Η κυβέρνηση εξετάζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να καταθέσει στον ΟΗΕ εντός των πρώτων μηνών του 2013 συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Βήματος της Κυριακής, οι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 2012, τόσο στο ΥΠΕΞ όσο και στο Μαξίμου.

Mάλιστα, το Μέγαρο Μαξίμου εμφανιζόταν έτοιμο να δώσει τη σχετική εντολή στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου, λίγο πριν την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Αντώνης Σαμαράς εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής μιας τέτοιας κίνησης, όπως άλλωστε φάνηκε και από την αναφορά του στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα.

Προς το παρόν, δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος η εναλλακτική πρόταση της μονομερούς ανακήρυξης της ΑΟΖ, που επίσης έπεσε στο τραπέζι.


http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231229076

Πληροφορίες που όλο και πληθαίνουν αποκαλύπτουν την πρόθεση της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στο «λαϊκό αίσθημα» και στις παραινέσεις ειδικών και μη και να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία για την ανακήρυξη ΑΟΖ.
Η... μυθολογία γύρω από την ΑΟΖ προκαλεί την εντελώς λανθασμένη εντύπωση ότι θα αρκούσε η ανακήρυξή της για να βρεθεί το μαγικό κλειδί για την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας. Ορισμένοι επικαλούνται, μάλιστα, την ιστορική απόφαση του Τάσσου Παπαδόπουλου να ξεκινήσει τη διαδικασία ανακήρυξης της ΑΟΖ, παραβλέποντας, φυσικά, ότι το «τρυπάνι» στην Κύπρο μπήκε μόνον όταν υπήρξε οριοθέτηση με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Η οριοθέτηση της ΑΟΖ θα ήταν σαφώς προτιμότερη, καθώς αφορά εκτός από την υφαλοκρηπίδα και τα υπερκείμενα ύδατα. Σε ό,τι αφορά την ΑΟΖ, τα δικαιώματα κτώνται με την οριοθέτηση με τους γείτονες, ενώ για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του βυθού αρκεί η υφαλοκρηπίδα, η οποία δεν απαιτεί ανακήρυξη.
Υφαλοκρηπίδα υπάρχει χωρίς την ΑΟΖ, αλλά δεν υπάρχει ΑΟΖ χωρίς υφαλοκρηπίδα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το δίλημμα «υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ», αλλά το γεγονός ότι οι γείτονες, με πρώτη την Τουρκία, δεν δέχονται την οριοθέτηση καμίας θαλάσσιας ζώνης με βάση τους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας, επιδιώκοντας οριοθέτηση με βάση τις αρχές της αναλογικότητας και της ευθυδικίας.
Η ανακήρυξη ΑΟΖ συνεπώς δεν υπερπηδά τον σκόπελο της συμφωνίας οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με τις άλλες παράκτιες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, με την οποία συνομιλούμε επί του θέματος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από το 1975, ενώ αντιθέτως μπορεί να οδηγήσει σε δύσκολες και υψηλού ρίσκου διμερείς διαπραγματεύσεις (όπως προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας), που θα αφορούν όμως πλέον και τα κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28415&subid=2&pubid=63761260

Από τη μία έχουμε τους Γερμανούς που κόβουν και δανείζουν το χρήμα.
Από την άλλη έχουμε τους Αμερικανούς οι οποίοι «κατέχουν» στρατιωτικά το ελληνικό οικόπεδο στο πλαίσιο βέβαια της «συμμαχίας» του ΝΑΤΟ. Και στη μέση η ελληνική κυβέρνηση, κόβει βόλτες με το χέρι απλωμένο να πάρει τη δόση, να βγάλει το μήνα να παραμείνει με κάθε τρόπο στην εξουσία…

Τα τρία κόμματα που σχημάτισαν κυβέρνηση αφού με χοντρά προεκλογικά ψέματα εξασφάλισαν τις απαραίτητες ψήφους αρχίζουν και αντιλαμβάνονται πια ότι είναι παγιδευμένα σε συμπληγάδες. Από τη μία οι «Γερμανοί» ζητούν τα πάντα για τα δανεικά που δίνουν. Από την άλλη γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να αγνοήσουν τις αμερικανικές υποδείξεις.

Υποδείξεις οι οποίες όπως μαθαίνουμε διατυπώνονται στο διπλωματικό παρασκήνιο ωμά και απερίφραστα:
Η ΔΕΠΑ δεν μπορεί να πωληθεί στους Ρώσους όσα κι αν δώσουν
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανακηρύξει ΑΟΖ χωρίς να διακινδυνεύσει ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία.

Έλα όμως που αυτοί οι οποίοι κάνουν κουμάντο είναι αυτοί (Γερμανοί) οι οποίοι «κόβουν» το χρήμα… Και οι Γερμανοί είναι αυτοί που τελικά θα αποφασίσουν αν πόσο τι και σε ποιους θα πωλήσουν τη δημόσια περιουσία…

Κάπως έτσι, με το χέρι απλωμένο για δανεικά, η κυβέρνηση είναι προφανές ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει το «μεγάλο» παιχνίδι, παρά μόνο από τη θέση του βατράχου ο οποίος κάθεται εκεί ακριβώς που παλεύουν οι ελέφαντες…

http://topontiki.gr/article/48097/Sumpligadesrn

Τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου τονίζουν αμερικανοί αναλυτές προτρέποντας την Ουάσιγκτον να συσφίξει τους δεσμούς της με τις δύο αυτές χώρες που παραμένουν πόλος σταθερότητας μέσα σε μια όλο και πιο ασταθή περιοχή. Ζητούν μάλιστα από τον Λευκό Οίκο να ευνοήσει τη συμμαχία με την Ελλάδα και την Κύπρο εις βάρος της Τουρκίας.

Τρία είναι τα στοιχεία που προκαλούν ριζικές αλλαγές στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο - αλλαγές τόσο καταιγιστικές που απαιτούν και μετατροπές στην πολιτική της Ουάσιγκτον στην περιοχή: η ανακάλυψη υδρογονανθράκων, η περιφερειακή πολιτική που ακολουθεί η ισλαμιστική κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και, βεβαίως, η Αραβική Ανοιξη.

Σύμφωνα με τον Σεθ Κρόπσι, αναλυτή στο Hudson Institute, σύμβουλο των κυβερνήσεων Ρόναλντ Ρίγκαν και Τζορτζ Μπους πατρός και θιασώτη της νεοσυντηρητικής ιδεολογίας, «στη νέα τάξη που αναδύεται η Ελλάδα και η Κύπρος σε συνδυασμό με το Ισραήλ παραμένουν οι κυριότερες χώρες της περιοχής που είναι φιλικές προς τη Δύση. Οταν η αστάθεια και ο φόβος βρίσκονται σε άνοδο, η προβλεψιμότητα αποκτά ιδιαίτερη αξία».

Για τη συγκεκριμένη σχολή σκέψης η οικονομική κρίση που πλήττει την ευρωζώνη με κορυφαία θύματα την Ελλάδα και την Κύπρο δεν έχει και τόση σημασία μπροστά στις υπόλοιπες εξελίξεις που καλύπτουν μια τεράστια περιοχή, από τη Βόρεια Αφρική ως την Κεντρική Ασία. Επαληθεύοντας τον Σάμιουελ Χάντινγκτον και τη θεωρία του περί σύγκρουσης των πολιτισμών, η περιοχή αυτή είναι σήμερα διαιρεμένη όχι μόνο ανάμεσα σε μουσουλμάνους και μη αλλά και ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες.

«Ο ρόλος της Ελλάδας και της Κύπρου στο πλαίσιο της πολιτικής και της ασφάλειας της Δύσης προσφέρει ένα τόξο σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και φέρνει την ΕΕ σε απόσταση 45 λεπτών από τα σύνορα του Ισραήλ» γράφει ο Κρόπσι σε άρθρο του, στο οποίο υποστηρίζει ότι η ανακάλυψη φυσικού αερίου «αποτελεί ευκαιρία για τις ΗΠΑ να απομακρυνθούν από την Τουρκία». Και προτρέπει την Ουάσιγκτον: «Η αυξανόμενη αστάθεια της περιοχής έχει ανυψώσει τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας και της Κύπρου και προσφέρει ένα κίνητρο στους αμερικανούς πολιτικούς να προωθήσουν μια νέα τάξη η οποία θα καθιερώσει ισχυρότερους δεσμούς με τις δύο αυτές χώρες και θα ενισχύσει το περιφερειακό τους καθεστώς».

Εκτός από τα προφανή για την περιφερειακή αστάθεια λόγω των εξελίξεων στη Συρία και στην Αίγυπτο, της ανόδου των ισλαμιστικών δυνάμεων στις χώρες της Αραβικής Ανοιξης και του μόνιμου κινδύνου για τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως έδειξε και το πρόσφατο κλείσιμο για λόγους ασφαλείας 19 αμερικανικών πρεσβειών στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, ο Κρόπσι και οι ομοϊδεάτες του αντλούν πολλά επιχειρήματα από τις εξελίξεις στην Τουρκία.

«Η σύγχρονη Τουρκία έχει εγκαταλείψει τον κεμαλισμό και κυβερνάται από ένα όλο και πιο καταπιεστικό, εχθρικό και ισλαμιστικό καθεστώς» λέει ο αναλυτής αυτός, που αρθρογραφεί τακτικά σε αμερικανικά έντυπα όπως το «Foreign Affairs» και η «Wall Street Journal». Επιπλέον, «ο Ερντογάν έχει επαναπροσανατολίσει την Τουρκία προς ανατολάς δίνοντας έμφαση στην αλληλεγγύη μεταξύ σουνιτών μουσουλμάνων και στην εχθρότητα προς τους μη μουσουλμάνους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή» - βλ. Ισραήλ.

Σύμφωνα με αυτή τη σχολή σκέψης, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν μεγάλο συμφέρον να διατηρηθεί η ενεργειακή ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο - πόσω μάλλον που η Αθήνα και η Λευκωσία φιλοδοξούν να αποτελέσουν ενεργειακούς κόμβους στο μέλλον.

Ως απόδειξη του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος της Ουάσιγκτον για την περιοχή μας προωθείται το παράδειγμα της κοινής στρατιωτικής άσκησης του αμερικανικού, του ελληνικού και του ισραηλινού ναυτικού ονόματι «Naval Dina». Η άσκηση αυτή, που στοχεύει στην υπεράσπιση θαλάσσιων ενεργειακών εγκαταστάσεων, εγκαινιάστηκε το 2011 - η τελευταία πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2013.

Υψηλόβαθμο στέλεχος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών που επισκέφθηκε πρόσφατα την Αθήνα τόνισε μιλώντας σε δημοσιογράφους ότι οι υδρογονάνθρακες που πιθανώς βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ «δεν έχουν ακόμη γεωστρατηγική σημασία για το Ισραήλ. Προς το παρόν είμαστε στο στάδιο της εξέτασης της πιθανής οικονομικής σημασίας τους».

Ο Κρόπσι έχει απάντηση και σε αυτό: λόγω του φυσικού αερίου που εντοπίστηκε στην κυπριακή και στην ισραηλινή ΑΟΖ, η Ελλάδα αποκτά ιδιαίτερη σημασία «ως κόμβος για το αέριο αυτό που θα διοχετευθεί προς την Ευρώπη». Η συμβουλή του προς τον Λευκό Οίκο είναι να ορίσει «κόκκινες γραμμές» στην Αγκυρα όσον αφορά την ανάμειξη στα ενεργειακά της Κύπρου, να υποστηρίξει την ένταξη της Λευκωσίας στη Συνεργασία για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ και να ενισχύσει την αμερικανική παρουσία στη βάση της Σούδας στην Κρήτη.


http://www.tovima.gr/world/article/?aid=527700

Ο κ. Νίμιτς δήλωσε ότι στις συναντήσεις που είχε στην Αθήνα και στα Σκόπια εξετάσθηκε η τελευταία πρόταση που είχε υποβάλει τον Απρίλιο.

«Εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο μερών για το ζήτημα της ονομασίας» ανέφερε ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το θέμα του ονόματος Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντηση που είχε σήμερα στα Σκόπια με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι.

Ο κ. Νίμιτς δήλωσε ότι στις συναντήσεις που είχε στην Αθήνα και στα Σκόπια εξετάσθηκε η τελευταία πρόταση που είχε υποβάλει τον Απρίλιο.

«Έλαβα τις παρατηρήσεις των δύο μερών για την πρόταση του Απριλίου. Η Αθήνα έθεσε δύο ζητήματα σχετικά με την πρόταση, ενώ εδώ στα Σκόπια είχα μία αναλυτική συζήτηση και ενημερώθηκα για τη θέση της χώρας, η οποία δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο μερών, λύση μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. Συζητούμε μερικές πτυχές μίας λύσης και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν» δήλωσε ο κ. Νίμιτς.

Απαντώντας σε ερώτηση που εντοπίζονται οι διαφορές μεταξύ της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας σχετικά με την τελευταία πρότασή του, ο κ. Νίμιτς ανέφερε ότι αυτές αφορούν δύο σημεία: επί ποιου όρου θα τεθεί ο προσδιορισμός (αν δηλαδή ο προσδιορισμός αφορά τον γεωγραφικό ή τον πολιτειακό όρο) και το εύρος χρήσης της ονομασίας που θα μπορούσε να συμφωνηθεί.

«Έκανα μία πρόταση για μία ονομασία η οποία πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία διότι η χώρα βρίσκεται στην περιοχή της Μακεδονίας, όμως δεν είναι ολόκληρη η Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μεγάλη περιοχή η οποία οριοθετήθηκε (ΣΣ : Συνθήκη του Βουκουρεστίου) πριν από 100 χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ένας προσδιορισμός ώστε να γίνεται σαφής διάκριση. Υπό το πρίσμα αυτό πρότεινα έναν προσδιορισμό.

Η ελληνική πλευρά έχει θέση σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός, ενώ η εδώ κυβέρνηση έχει διαφορετική άποψη επί αυτού. Πρόκειται για μία ουσιαστική διαφορά. Το θετικό είναι ότι συζητάμε με τα δύο μέρη για ένα όνομα το οποίο θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, όμως υπάρχει διαφορά σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός» ανέφερε ο κ. Νίμιτς.

Όσον αφορά το εύρος χρήσης του ονόματος, ο κ Νίμιτς ανέφερε πως «η ελληνική πλευρά επιμένει στη θέση πως η ονομασία που θα μπορούσε να συμφωνηθεί πρέπει να ισχύει παντού: τόσο για διεθνή όσο και για εσωτερική και για κάθε επίσημη χρήση». Με τη θέση αυτή, όπως σημείωσε ο κ. Νίμιτς, διαφωνεί η ΠΓΔΜ. Προηγουμένως σήμερα ο κ. Νίμιτς συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νίκολα Πόποσκι, ενώ χθες είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ.


http://www.protothema.gr/world/arti...pgdm-kai-elladas-gia-to-zitima-tis-onomasias/

E ναι .


Δεν αλλαζει με τιποτα το πραγμα...και γιατι να αλλαξει ?

Στο τελος θα διαλυθουν τα Σκοπια σε Αλβανοφωνους και λοιπους και αντε μετα να βρεις λυση....

chrisssb said:

Αυτή θα είναι και η καλύτερη λύση.
Οι "λοιποί" όταν διαλυθούν τα σκόπια μόνο μακεδόνες δεν θα τους νοιάζει να λέγονται. Ήδη αρκετοί από δαύτους έχουν ξυπνήσει και παίρνουν Βουλγάρικα διαβατήρια.

Η διάλυση θα είναι η φυσική κατάληξη αυτού του ψεύτικου κρατικού μορφώματος, όπως εξάλλου έγινε πάντα στην ιστορία με τα εφευρεμένα κράτη και έθνη...
Η ίδια η Γιουγκοσλαβία ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα που θα έπρεπε να το έχουν καταλάβει.
Οι ίδιοι δεν είναι παρά μια μικρογραφία της.

Click to expand...

Αν διαλυθουν και αρχισουν τα οργανα στα συνορα μας με τους αλβανοφωνους και δη εθνικιστες uckαδες που γουσταρουν μια Μεγαλη αλβανια δεν το βλεπω και πολυ καλυτερο.

Γιατι εκει θα παει το πραγμα.