III+45=IV

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
Το 1971 ήταν σημαδιακή χρονιά για τους Santana. Το πιό σημαντικό γεγονός ήταν η στροφή στον πιό σκληρό ήχο του ροκ χωρίς να ξεχνάει τις latin ρίζες Η συμμετοχή του ουσιαστικά ανήλικου τότε και φυσικά άγνωστου νέου κιθαρίστα Neal Schon έδωσε απίστευτο γκάζι στον Carlos και το III ήταν ένας από τους δίσκους που άφησαν στίγμα το 1971.
Μέσα στο αέναο ψάξιμο ο Carlos το γύρισε πρός την jazz.
Ο Neal Schon και ο Gregg Rolie έφυγαν και φτιάξανε τους Journey. Ο Santana συνέχισε μόνος.
Η ιστορία ανέλαβε τα υπόλοιπα.
Η πιό σύγχρονη ιστορία λέει ότι ο Neal Schon τα τελευταία χρόνια προσπαθούσε να πείσει τον παλιό του εργοδότη να φτιάξουν κάτι μαζί. Ο τελευταίος πείστηκε αρκεί να ήταν μαζί όλοι.
Έτσι βρέθηκαν ξανά μαζί με τους κιθαρίστες ο Gregg Rolie, ο Michael Shrieve, Michael Carabello. Μαζί τους οι σύγχρονοι συνοδοιπόροι του Santana, Benny Rietveld και Karl Perazzo. Αν κάποιος αναζητήσει από το παλιό lineup του 71 τον μπασίστα David Brown και τον περκασιονίστα Jose "Chepito" Areas δεν θα έχει τύχη μιά και ο πρώτος έφυγε το 2000 από τον μάταιο κόσμο, ενώ ο δεύτερος did not...qualify....ηθικά (αναζητείστε Jose Octavio Areas).

Τι έχουμε λοιπόν εδώ....
Κάτι που περιμένει πολύς κόσμος 45 χρόνια.
Κάτι που έχει εγκαταληφθεί αμετάκλητα ίσως καθώς ο Carlos μετά την αποτυχία του εγχειρήματος jazz (εμπορικά πάντα) γύρισε σε μια φόρμα σάρωσης επιτυχιών το 1999 με την μέθοδο των ποτ πουρί guests. Μια συνταγή που μας μπούχτισε κυριολεκτικά (σε σημείο να λέμε έλεος) μια και επαναλήφθηκε, έχασα τον αριθμό πόσες, πολλές φορές. Ο ίδιος εκτός από τα μαλλιά του έχασε κάθε αίσθηση πρωτοτυπίας και συνθετικής ικανότητας, περνώντας και μέσω της κιθάρας PRS σε έναν (μοναδικό αναμφισβήτητα αλλά κατά πολλούς) πομπώδη και βαρύγδουπο ήχο και τα χιλιοπαιγμένα, αλλά πάντα με μια δόση άγνωστου fills ανάμεσα στα φωνητικά των νέων διάσημων και "άγνωστων" καλλιτεχνών που θα μπορούσαν να είναι εγγόνια του.

Ευτυχώς λοιπόν που ο Neal Schon φαγώθηκε να τα ξαναβρούν.
Μετά από πρόβες σχεδόν 3 χρόνων και σχεδόν σε κατάσταση live, σε χρόνους που βρίσκανε ανάμεσα σε συναυλίες των Journey - Santana και υποχρεώσεις των άλλων, έχουμε το Santana IV με μια γενναιόδωρη δόση 16 κομματιών σε cd 80 λεπτών.....
Πλούσια τα ελέη λοιπόν...

Γεγονότα:
Σίγουρα είναι υπερώριμοι....σχεδόν ...σάπιοι.
Σίγουρα ξέρουν να παίζουν. Όσοι λίγοι θα έλεγα.
Σίγουρα δεν έχουν ανάγκη από λεφτά. (ο δίσκος κυκλοφόρησε σε ανεξάρτητη εταιρεία - και ελάχιστοι σήμερα ξοδεύουν 3 χρόνια πρόβες)
Σίγουρα περάσανε καλά παίζοντας.
Σίγουρα ο Schon δίπλα στον Carlos επέδρασε ως νέφτι σε ευαίσθητες περιοχές....(μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και μια α' ηλικία κι οι ευαίσθητες περιοχές θέλουν προδέρμ και όχι νέφτι....)

Κατά τα άλλα σήμερα είναι 2016. Δεν είναι 1971.
Ο στόχος ήταν (όπως και πριν 45 χρόνια) εκτός από την συνεύρεση και το επετειακό του εγχειρήματος τα charts.
Συνεπώς έχουμε κομμάτια που θέλουν airplay. Ο Rolie τραγουδάει στο κλασικό του ύφος, ενώ προστίθεται σε δυό κομμάτια ένας επιζών "θρύλος" ο Ronald Isley (από τους ομώνυμους brothers - άρτι αφιχθείς από τις φυλακές για φοροδιαφυγή....- τουλάχιστον οπότε δεν τίθενται ηθικά κωλύματα...)

Εντυπώσεις:
Ο Rolie φέρνει αυτό που έλειπε σε ήχο. Το B3. και με leslie και απ όλα.
Οι δυό κιθαρίστες, τα δίνουν κυριολεκτικά. Ο ένας ο γνωστός, από ήχο τα ίδια. Όμως γκαζωμένος και ιδρωμένος. Ο άλλος με σαφέστατη όρεξη να "τον τρέξει" τον άλλον. Οι ήχοι τους πάντα μοιάζανε, και το παίξιμό τους. Ακούστε πχ το song of the wind στο Caravanserai και ελάτε να μου πείτε ποιός είναι ποιός. Εδώ τουλάχιστον πιάνουν από ένα κανάλι ο καθένας. Πιό εφετζής, με διάφορες κιθάρες, αλλαγή ύφους και ήχων αλλά ώρες ώρες σαν δυό σταγόνες νερό με τον άλλον, τον μονόηχο...
Ο Shrieve θαμένος κάπου μέσα στο mix. Σχεδόν κρίμα που τον φωνάξανε. Τέτοιο θάψιμο καιρό είχα να δω. Τον ψάχνεις με το κυάλι. Τα τύμπανα ακούγονται κάπου δυνατά, και εκεί παίζει μηχανή. Σφάλμα.
Οι άλλοι....απαρατήρητοι. Ο Carabello μπήκε τιμητικά, οι άλλοι δυό μισθοφόροι, εδώ και 25 χρόνια με τον Carlos πάντα απρόσωποι. Εκτός ίσως από τον Rietveld που επίσης είχε παίξει στο επετειακό live του Love devotion & surrender.

Τα κομμάτια:
Πολλά...
16
Κλασικά ...πολλά με χαζοισπανικούς τίτλους που (δεν ξέρω ισπανικά) δε μου λένε τίποτα, αλλά και μάλλον δεν πρέπει να σημαίνουν κάτι. Όπως πχ yambu, echizo κλπ. Πάντα υπήρχαν τέτοια ονόματα στους δίσκους του Carlos.
Τουλάχιστον δυό με αρκουδιάρικη εισαγωγή να χορέψει η μαϊμού ή η αρκούδα. Μετά στρώνουν.
Όλα παραδόξως μεγάλα, γύρω στα 5 λεπτά με το ρολόι. Δυό πάνω από 7.
Και instrumental και κάποια να θυμίζουν samba pa ti ή europa.
Κάποια να θυμίζουν blues του Peter Green κάποια αυτοσχεδιαστικά που θυμίζουν 100% καλές εποχές.
Είναι και 16 τα άτιμα.
Λοιπόν με δυσκολία πετάς κομμάτια. Αριστουργήματα ΔΕΝ είναι. Έλα όμως που έχουν κάτι εκνευριστικά ελκυστικό, κουνιστικό, ευρηματικό, "δες κι αυτό", "για κοίτα εδώ", "μπράβο ρε", κλπ
Τα περισσότερα μένουν και το μυαλό.
Είναι αρκετά ποπ, είναι ροκ, είναι latin, φλερτάρουν με jazz ....
Αλλά μήπως αυτό δεν ήταν και το ΙΙΙ?
Και μην ξεχνιόμαστε είμαστε στο 2016.
45 ρημάδια περάσανε....

Κομπρεσαρισμένος δίσκος. Χάλι μαύρο. Τα τύμπανα δεν υπάρχουν. Οι κιθάρες ξεσκίζονται στο βάθος και μόλις που ξεχωρίζουν σε ένα ορυμαγδό ενός πηγμένου mix, στο πνεύμα "βάλε κι αυτό". Παρ όλα αυτά ρολλάρει. Σε ένα καλό σύστημα κάτι γίνεται. Μάλλον οφείλεται στο ότι πολλά γράφτηκαν ζωντανά στο στούντιο - σπίτι - ό,που παίζανε και στο τέλος πλακώσανε overdubs.

Οι κριτικές παντού είναι διθυραμβικές. Από Rolling Stone μέχρι discogs.
Πήγε και Νο 4 στο Billboard και αλλού καλύτερα. Και είναι ουσιαστικά ανεξάρτητη παραγωγή.

Τι να πω....
Κυκλοφόρησε στις 15 Απριλίου.
Τον ακούω σχεδόν καθημερινά.
Έχει αυτό το προσθετικό στο άκουσμα. Το θες ξανά. Βρίσκεις πράγματα.
Εντάξει. Δεν θα βρεις τον Miles....
θα βρεις διάφορους ισπανόφωνους να ξελαρυγγιάζονται λέγοντας α-νόητες ισπανικές λέξεις και από κάτω να τα δίνουν οι κιθάρες, και μετά ώπα το γυρίσαμε σε σκληρό ροκ.
Το Fillmore East (φόρος τιμής στον μέντορα) είναι ένα 7λεπτο, μονοτονικό, σχεδόν αριστούργημα. Το blues magic είναι μαγεία...
Τα άλλα είναι μοντέρνα μουσική από μεγάλους μουσικούς που ζητούν επιτυχία ίσως για να αυτοαναγνωριστούν στα 60τόσα τους σχεδόν 70.
Λες και έχουν ανάγκη.
Έχουν
Εδώ είμαστε λέει 45 χρόνια περάσανε. Εδώ.
Ξέχασα να αναφέρω, ένα εξώφυλλο, ανάμνηση του λιονταριού του πρώτου δίσκου. Τίγρης αυτή τη φορά.

Προσωπικά περιμένω το επόμενο.

santana_iv_album_cover_011116_1_2.jpg
 
Last edited by a moderator:

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Thanks Supersonic...

Εξαιρετικη παρουσιαση που θα με κανει να προλαβω μια παραληψη :7SFGSFG:

(Ουτε το ειχα παρει χαμπαρι οτι... βγηκε )
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
ας διορθώσει κάποιος mod τα ορθογραφικά στα ονόματα πληζ...
Neal, Gregg, Rietveld (όχι ότι δεν βγαίνει νόημα)
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Ωραίος ο τσιφ, πάντα μεστός και διεισδυτικός...

:ernaehrung004:

ΥΓ. Διόρθωση, έγινε!
 

Black Jack

Senior Member
26 January 2011
615
Η περίσταση θυμίζει το κλασσικό "We're οnly in it for the money".

Ακόμα και το εξώφυλλο ρέπλικα του I βρωμάει φορμόλη.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
Η περίσταση θυμίζει το κλασσικό "We're οnly in it for the money".

Ακόμα και το εξώφυλλο ρέπλικα του I βρωμάει φορμόλη.

όλα τα εξώφυλλα εδώ και 50 χρόνια σχεδόν είχαν από κάτι κοινό.
Και κανείς δεν το αρνήθηκε ότι βασίστηκε εκεί.
Και κατά τη γνώμη μου θεμιτό και ίσως ...απαραίτητο. Και ίσως λάθος να μην ήταν έτσι.

Κατά τα άλλα, κακώς σχετίζεται η "αντιγραφή" του εξωφύλλου με το περιεχόμενο.
Δικαίως η νέα εικόνα παραπέμπει στο παλιό.
Το περιεχόμενο να το συγκρίναμε αν επρόκειτο για 5 10 15 χρόνια.
Εδώ έχουμε 45.

Είχα τις επιφυλάξεις μου πολύ νωρίς, από τότε που άκουσα για την κυκλοφορία.
Και ήταν ίδιες με τις δικές σου.
Όμως άκουσα τον δίσκο.

Δεν περίμενα ένα ΙΙΙάρι. Δεν θα έπρεπε.
Διότι κανονικά δεν θα έπρεπε να μου αρέσει.
Εχω εκφραστεί αρνητικά πολλές φορές για δίσκους του Santana παρά το γεγονός ότι αποτελεί για όλη μου τη ζωή σημείο αναφοράς.
Μπορείς να τα βρείς αυτά εδώ.

Ο δίσκος αυτός ήταν ο καλύτερός του τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια. Συμπεριλαμβανομένου του supernatural και εξαιρουμένων επανεκδόσεων κλπ.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Επίσης....

όποιος διαβάσει το κείμενο της παρουσίασης και πάει να το αγοράσει , νομίζοντας ότι θα αγοράσει ΙΙΙ ή Ι...ε... έχει κάποιο θεματάκι...

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

εξ άλλου υπάρχει έξω παντού στο youtube, spotify...για τους Θωμάδες...
μόνο που θέλει κάποια ακουσματάκια...
 
Last edited:

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Eγω θα το αγορασω με κλειστα τα ματια απο την στιγμη που ειδα γραμμενο αυτο :


Ο δίσκος αυτός ήταν ο καλύτερός του τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια. Συμπεριλαμβανομένου του supernatural

Εκει χτυπησες ευαισθητη χορδη...Χωρις βεβαια να περιμενω καμια συγκριση η ομοιοτητα μεταξυ των δυο. Αλλα το οτι εκτιμας και δεν σνομπαρεις το supernatural (οπως ειναι καπως της μοδας σε τετοιες περιπτωσεις) μου δημιουργει εμπιστοσυνη.

Επισης αν το αλμουμ δεν το προσεξα οτα βγηκε μπορει να εξηγειται... κατα βαση οταν βγαινουν κυκλοφοριες αλμπουμ και δειχνονται στα διαφορα μιντια, η προτη μου προσεγγιση ειναι "οπτικη".
Δεν αποκλειεται να ειδα την βινιετα και να νομισα λογω του αιλυρου και των κυνοδοντων οτι ειναι μια επανεκδωση τυπου best off, και να το ζαπαρα.

Τωρα που ξερω...( :grandpa: ) μου μπαινει η υπονοια, ειμαι σιγουρος σχεδον, οτι η επανεμφανηση του αιλουρου στο εξωφυλλο δεν ειναι καθολου τυχαιαμ και συμπιπτει με αυτα που εγραψες και εμαθα :a0210:

Ελπιζω να εχει εκδοθει και σε βινυλιο...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
έχει εκδοθεί σε βινύλιο.
μπορείς επίσης να διαβάσεις στο site του Steve Hoffman ολόκληρη συζήτηση (με επίσης αναφορές στην ποιότητα ηχογράφησης).
Λένε ότι είναι λίγο καλύτερο από το cd, βέβαια υποθέτω θα πρέπει να είναι διπλό.

τώρα
αν λάβεις υπόψη σου ότι το supernatural ήταν ο καλύτερος δίσκος, ας πούμε από το 89 μέχρι το 99 και από το 99 μέχρι σήμερα μια και ό,τι βγήκε μετά ήταν προσπάθειες να ξαναγίνει το supernatural, δεν είναι δύσκολο αυτός να είναι καλύτερος.

Εχει τον ήχο αυτό, (δυστυχώς όχι τον παλιό) έχει το παλιό προσωπικό, δεν έχει τους περιπλανώμενους guests (εκτός από τον Isley).
Ο Isley ακούγεται σαν τον Gregg Walker (από το amigos) και αυτό δεν ξέρω αν είναι κομπλιμέντο για τον Walker ή τον Isley.

Δεν έγινε μεγάλος ντόρος, διότι είναι ιδιωτική ανεξάρτητη παραγωγή, δεν υπάρχει από πίσω μεγάλη εταιρεία διανομής και εκμετάλλευσης.
Και εκεί είναι η πεποίθηση (μου) ότι δεν είναι αρπαχτή.
Αν θέλανε θα το δίνανε στην Arista και τότε θα είχε βουήξει ο πλανήτης.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Να σημειώσω....

τα λεφτά που έχουν ο Carlos και ο Neal (ουσιαστικά αυτός κρατάει εξ αρχής τον πρώτο λόγο στους Journey - και είναι κολοσσιαίο όνομα) δεν τα πιάνει το μάτι μας.
Επίσης οι Rollie, Shrieve είναι εξαιρετικά πετυχημένοι επίσης, αν και σε μικρότερη σαφέστατα κλίμακα.

Ότι θέλανε την τόνωση αυτή, τη θέλανε όλοι.


Επίσης, έχει γίνει μεγάλος ντόρος για τα εισαγωγικά λόγια του anywhere you want to go.

Hey, baby What's your name baby?
Come on, little girl, sit on my lap

Δεν είναι τα ίδια τα λόγια, που μέσα σε κομμάτι θα ήταν απαρατήρητα, είναι ο τρόπος που λέγονται από τον Carlos και μάλιστα με ψιλοξένισαν προσωπικά όταν βγήκε σαν single πριν την κανονική κυκλοφορία.
Και ναι, έχει γίνει μεγάλη συζήτηση γι αυτό στα πατροπαράδοτα american ethics...
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
To αλμπουμ ειναι οντως διπλο. Το βρηκα στο αμαζον (το Γαλλικο) και θα ειναι σε στοκ απο τις 31 Μαϊου. Για περιπου 30 Ευρω, λιγικη τιμη για ενα διλο πιστευω.
Επειδη δε μ'αρεσει να κανω προ παραγγελίες, περιμενω την 31η και το χτυπαω.

Καλα το εξωφυλλο τα σπαει !!! (αρκετα συνηθες φαινομενο για Σαντανα).

Να σε ρωτησω και κατι κινδυνευοντας να βγω οφφτοπικ... Εαν τα εχεις ακουσει ολα του Σαντανα, ποια η γνωμη σου για το Marathon... Ειναι απο ατα που ολο ελεγα θα παρω και δεν πηρα ποτε.
Δηλ. αυτο το μονο που μου λειπει.

Αν ειναι να τα παραγγειλω μαζι.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
για το marathon....
πές μου ποια σου άρεσαν και ποιά δε σου άρεσαν να σου πω...
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Ποια μου αρεσαν ;

Εκτος απο αυτο που ειπαμε ειμαιι φαν του ομωνυμου, Abraxas, Caravanserai, Amigos, Borboleta; III....

Αυτο που δεν μου πολυκαθεται ειναι το Milagro, και ολα αυτα που οπως ειπες επονται του Σουπερνατσιουραλ προσπαθοντας να το μιμιθουν χωρις να το φτανουν.

Αυτα που μ'αρεσουν ειναι για μενα "εκ των ουκ ανευ"
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
Ποια μου αρεσαν ;

Εκτος απο αυτο που ειπαμε ειμαιι φαν του ομωνυμου, Abraxas, Caravanserai, Amigos, Borboleta; III....

Αυτο που δεν μου πολυκαθεται ειναι το Milagro, και ολα αυτα που οπως ειπες επονται του Σουπερνατσιουραλ προσπαθοντας να το μιμιθουν χωρις να το φτανουν.

Αυτα που μ'αρεσουν ειναι για μενα "εκ των ουκ ανευ"


α καλά....
πες μου βρε...
zebop, shango, oneness τα έχεις?
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
ξέχνα το μαραθον.

μετά το 75 έβγαλε καλά πράγματα...
Moon flower, inner secrets (εν μέρει), swing of delight, freedom, Havana moon, blues for Salvador, εννοείται το Live at Fillmore 1968...

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

δηλαδή δεν έχεις τους 4 χειρότερους δίσκους του μέχρι το 1999? :7SFGSFG:
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
ΟΚ
Merci bien -bye-

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

To Moon flower Inner secrets και havana moon τα εχω επισης....

Δεν ειναι απο τα αγαπημενα μου...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
ΟΚ
Merci bien -bye-

πάντως άκου το τουλάχιστον στο σπότυ.

Εχει τουλάχιστον ένα καλό κομμάτι, το aqua marine με ένα ενδιαφέρον σόλο κιθάρα με talk box (επειδή σου είχε αρέσει ο Frampton...)

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

[/COLOR]To Moon flower Inner secrets και havana moon τα εχω επισης....

Δεν ειναι απο τα αγαπημενα μου...

το Havana είναι μίνι αριστούργημα...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
επίσης ενδιαφέροντα τα marathon, lightning in the sky και summer lady.
Μέχρι εκεί.

αλλά και πάλι...


πάρε το Fillmore και πέτα τα όλα...
 

Nikos F

Supreme Member
19 June 2006
6,146
Αλιμος
Το havana .moon ηταν σολο
Κυκλοφορησε σαν carlos santana
Οχι σαν santana band
Επι της ουσιας συμφωνω απο τα λιγα καλα που εβγαλε στα 80's
Με μια υπεροχη καλοκαιρινη αισθηση
...