Από που να αρχίσω..
Ας αρχίσω από τον ντράμερ..Τα τύμπανα ήταν ανέκαθεν αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο στην μουσική και ύστερα το μπάσο..Από εκεί και πέρα οι προτεραιότητες άλλαζαν ανάλογα με την μπάντα.
Έχοντας απέναντί μου δηλαδή τους Dark Tranquillity, δεν μπορούσα να μείνω με τα αυτιά ''σταυρωμένα'' ακούγοντας τα απίστευτα και γεμάτα ζωη θέματα του εκάστοτε κιθαριστικού διδύμου.
Ο Nickolas Barker για να αλλάξω θέμα,ήταν από τους πρωτοπόρους του blastbeat στον ακραίο ήχο (αλλά ας μην μιλήσουμε για τον Pete Sandoval γιατί θα ξεφύγει το πράγμα) και πέρα από αυτό, ήταν και είναι ένας εξαιρετικά ρυθμικός ντράμερ ο οποίος διετέλεσε βασικό μέλος στα καλύτερα άλμπουμ δυο πρωτοκλασατων συγκροτηματων στον χώρο..Στο Dusk And Her Embraced των Βρετανών Cradle Of Filth και στο Puritanical Euphoric Misanthropia των Νορβηγών Dimmu Borgir.
Έχει παίξει μεταξύ άλλων σαν session στους Anathema τους Bedediction και σε αρκετούς άλλους.
Στο μπάσο αντίστοιχα βρίσκεται άλλη μια παλιά καραβάνα που δραστηριοποιειται κυρίως στον χώρο του Grind,o Shane Embury μέλος των Napalm Death και των Brujeria μεταξύ άλλων..Από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες ίσως και λόγω του παρουσιαστικου του..Ειχε διασκευάσει μαζί με τους Napalm Death εκείνο το Nazi Punks των Dead Kennedys και δεν χαμπαριαζει από live..Λογικά το παίζουν ακόμα στις συναυλίες.
O kevin Sharp..O Καουμπόης των Brutal Truth. Πολλά χρόνια τώρα με τις φωνητικές χορδές έξω στο μπαλκόνι να πίνουν ξέγνοιαστες το καφεδάκι τους,έχοντας σαν σύντροφο τον καυτό ήλιο να τις ροδοκοκκινιζει με χάρη και ομοιομορφία..
Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα γινόταν αν έκαναν ντουέτο (sic) με τον Brett Hoffmann των Malevolent Creation. :BDGBGDB55:
Το θέμα όμως δεν είναι τι ονειρεύομαι εγώ.
Στο παρακάτω βίντεο παίζουν δυο κομμάτια..Σε ανύποπτο χρόνο ανεβαίνει στην σκηνή ένας άνθρωπος χωρίς πόδια και με κομμένο το ένα άκρο..Χτυπιέται σαν παλαβός.
Εκστασιαζεται με το σετακι της αγαπημένης του (ίσως) μπάντας..Κανείς γύρω του δεν τον αντιμετωπιζει σαν ανάπηρο. Σαν κατώτερο. Αλλά σαν ίσο.
Το πάθος αυτού του ανθρώπου για ζωή,με ξεπερνά και αποτελεί παράδειγμα για εμένα προσωπικά αλλά και για πολλούς άλλους που ξέρω.
Προτείνω λοιπόν και ελπίζω,κάποια στιγμή να αφήσουμε τους Θεούς στον ουρανό τους και να επικεντρωθουμε στο πως θα διευκολυνουμε την δύσκολη ομολογουμενως ζωή αυτών των ανθρώπων και όχι μόνον, κάνοντας τουλάχιστον τα βασικά. (Μην παρκάρουμε σε πάρκινγκ αναπήρων,να μην παρεμποδιζουμε την διέλευσή τους κλείνοντας τις μπάρες κλπ κλπ).
Αφορμή για το παραπάνω στάθηκε μια απίστευτη συμπεριφορά..Ασθενοφόρο κατέβαζε ασθενή από πολυκατοικία και ενώ υπήρχε οπτική επαφή του οδηγού που ακολουθούσε το ασθενοφόρο με τους τραυματιοφορείς και τον ασθενή,κόρναρε μετά μανίας μέχρι που βγήκαμε όλοι οι πίσω και του βάλαμε τις φωνές.
Δεν με ενδιαφέρει να κράξουμε κανέναν..Γι αυτό και το έβαλα στην μουσική κατηγορία.(Άλλωστε τόσα ονόματα παρέλασαν).Τα βαθύτερα αίτια αναζητώ που μας οδηγούν στην αποκτήνωση..
Και γενικά αναζητώ τον ορισμό της..Γιατί βλέπω ότι στο παρακάτω βίντεο που ξεχειλίζει από μουσική κτηνωδία ,υπάρχει πολιτισμός..
Μήπως τελικά είναι αντιστρόφως ανάλογα τα πράγματα; Μήπως η κτηνωδία έχει γίνει ένα σώμα με αυτό που αποκαλούμε ''πολιτισμό'' ;
Ο Καιαδας στην αρχαιότητα,είχε συγκεκριμένο ιστορικό ρόλο, ο οποίος εδώ που τα λέμε,δεν τον κολάκευε..Παρολαυτα δεν ήταν ένα μονολιθικό φετίχ του περιθωρίου εκείνης της εποχής,αλλά ένα ''εργαλείο'' της Άρχουσας Τάξης και τέλος πάντων κάτι σαν το Άουσβιτς των Γερμανών,το Βάραθρον των Αθηναίων και την Μονάδα 731 των Ιαπώνων.
Όλα τα παραπάνω χρησιμοποιηθηκαν ποικιλοτροπως από ανθρώπους που κουβαλούσαν ένα πολιτισμικό υπόβαθρο (ο Χιτλερ λ.χ άκουγε Βαγκνερ απο 12 ετων,στην Μοναδα 731 υπήρχαν πάσης φύσεως γιατροί και επιστήμονες..Τα πειράματα της CIA πάνω σε ανθρώπους,επιστήμονες τα έκαναν).
Πως μπορεί λοιπόν να εξηγηθεί με απλά λόγια το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που όλοι τον αποκαλούν κάφρο λόγω πχ της μουσικής που ακούει,είναι επί του πρακτέου πιο άνθρωπος από τον επιστήμονα με τα δέκα μάστερ ;
ΥΓ..Σε κάποιον που θέλει να το ψάξει σε βάθος τι βιβλιογραφία προτείνετε..Ποιον δίσκο (στιχουργικά πάντα)..Και ποιον ποιητή; Ποια μάνα και πατέρα να πλάσει dna και τι είδους αντισώματα θα πρέπει να μας καρτερούν;
Τι δουλειά έχουμε στο διάστημα όταν δεν τα έχουμε βρει εδώ στην Γη;
ΥΓ 2. Τώρα που μπαίνω στα 43 σιγά σιγά,δεν έχω σκοπό να αποκτήσω ξανά αυχενικό σύνδρομο.. Απλα παρακολουθώ συχνά πυκνά την σκηνή και είμαι περήφανος για τα ''καμώματά'' της.
Και το βίντεο...
Ας αρχίσω από τον ντράμερ..Τα τύμπανα ήταν ανέκαθεν αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο στην μουσική και ύστερα το μπάσο..Από εκεί και πέρα οι προτεραιότητες άλλαζαν ανάλογα με την μπάντα.
Έχοντας απέναντί μου δηλαδή τους Dark Tranquillity, δεν μπορούσα να μείνω με τα αυτιά ''σταυρωμένα'' ακούγοντας τα απίστευτα και γεμάτα ζωη θέματα του εκάστοτε κιθαριστικού διδύμου.
Ο Nickolas Barker για να αλλάξω θέμα,ήταν από τους πρωτοπόρους του blastbeat στον ακραίο ήχο (αλλά ας μην μιλήσουμε για τον Pete Sandoval γιατί θα ξεφύγει το πράγμα) και πέρα από αυτό, ήταν και είναι ένας εξαιρετικά ρυθμικός ντράμερ ο οποίος διετέλεσε βασικό μέλος στα καλύτερα άλμπουμ δυο πρωτοκλασατων συγκροτηματων στον χώρο..Στο Dusk And Her Embraced των Βρετανών Cradle Of Filth και στο Puritanical Euphoric Misanthropia των Νορβηγών Dimmu Borgir.
Έχει παίξει μεταξύ άλλων σαν session στους Anathema τους Bedediction και σε αρκετούς άλλους.
Στο μπάσο αντίστοιχα βρίσκεται άλλη μια παλιά καραβάνα που δραστηριοποιειται κυρίως στον χώρο του Grind,o Shane Embury μέλος των Napalm Death και των Brujeria μεταξύ άλλων..Από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες ίσως και λόγω του παρουσιαστικου του..Ειχε διασκευάσει μαζί με τους Napalm Death εκείνο το Nazi Punks των Dead Kennedys και δεν χαμπαριαζει από live..Λογικά το παίζουν ακόμα στις συναυλίες.
O kevin Sharp..O Καουμπόης των Brutal Truth. Πολλά χρόνια τώρα με τις φωνητικές χορδές έξω στο μπαλκόνι να πίνουν ξέγνοιαστες το καφεδάκι τους,έχοντας σαν σύντροφο τον καυτό ήλιο να τις ροδοκοκκινιζει με χάρη και ομοιομορφία..
Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα γινόταν αν έκαναν ντουέτο (sic) με τον Brett Hoffmann των Malevolent Creation. :BDGBGDB55:
Το θέμα όμως δεν είναι τι ονειρεύομαι εγώ.
Στο παρακάτω βίντεο παίζουν δυο κομμάτια..Σε ανύποπτο χρόνο ανεβαίνει στην σκηνή ένας άνθρωπος χωρίς πόδια και με κομμένο το ένα άκρο..Χτυπιέται σαν παλαβός.
Εκστασιαζεται με το σετακι της αγαπημένης του (ίσως) μπάντας..Κανείς γύρω του δεν τον αντιμετωπιζει σαν ανάπηρο. Σαν κατώτερο. Αλλά σαν ίσο.
Το πάθος αυτού του ανθρώπου για ζωή,με ξεπερνά και αποτελεί παράδειγμα για εμένα προσωπικά αλλά και για πολλούς άλλους που ξέρω.
Προτείνω λοιπόν και ελπίζω,κάποια στιγμή να αφήσουμε τους Θεούς στον ουρανό τους και να επικεντρωθουμε στο πως θα διευκολυνουμε την δύσκολη ομολογουμενως ζωή αυτών των ανθρώπων και όχι μόνον, κάνοντας τουλάχιστον τα βασικά. (Μην παρκάρουμε σε πάρκινγκ αναπήρων,να μην παρεμποδιζουμε την διέλευσή τους κλείνοντας τις μπάρες κλπ κλπ).
Αφορμή για το παραπάνω στάθηκε μια απίστευτη συμπεριφορά..Ασθενοφόρο κατέβαζε ασθενή από πολυκατοικία και ενώ υπήρχε οπτική επαφή του οδηγού που ακολουθούσε το ασθενοφόρο με τους τραυματιοφορείς και τον ασθενή,κόρναρε μετά μανίας μέχρι που βγήκαμε όλοι οι πίσω και του βάλαμε τις φωνές.
Δεν με ενδιαφέρει να κράξουμε κανέναν..Γι αυτό και το έβαλα στην μουσική κατηγορία.(Άλλωστε τόσα ονόματα παρέλασαν).Τα βαθύτερα αίτια αναζητώ που μας οδηγούν στην αποκτήνωση..
Και γενικά αναζητώ τον ορισμό της..Γιατί βλέπω ότι στο παρακάτω βίντεο που ξεχειλίζει από μουσική κτηνωδία ,υπάρχει πολιτισμός..
Μήπως τελικά είναι αντιστρόφως ανάλογα τα πράγματα; Μήπως η κτηνωδία έχει γίνει ένα σώμα με αυτό που αποκαλούμε ''πολιτισμό'' ;
Ο Καιαδας στην αρχαιότητα,είχε συγκεκριμένο ιστορικό ρόλο, ο οποίος εδώ που τα λέμε,δεν τον κολάκευε..Παρολαυτα δεν ήταν ένα μονολιθικό φετίχ του περιθωρίου εκείνης της εποχής,αλλά ένα ''εργαλείο'' της Άρχουσας Τάξης και τέλος πάντων κάτι σαν το Άουσβιτς των Γερμανών,το Βάραθρον των Αθηναίων και την Μονάδα 731 των Ιαπώνων.
Όλα τα παραπάνω χρησιμοποιηθηκαν ποικιλοτροπως από ανθρώπους που κουβαλούσαν ένα πολιτισμικό υπόβαθρο (ο Χιτλερ λ.χ άκουγε Βαγκνερ απο 12 ετων,στην Μοναδα 731 υπήρχαν πάσης φύσεως γιατροί και επιστήμονες..Τα πειράματα της CIA πάνω σε ανθρώπους,επιστήμονες τα έκαναν).
Πως μπορεί λοιπόν να εξηγηθεί με απλά λόγια το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που όλοι τον αποκαλούν κάφρο λόγω πχ της μουσικής που ακούει,είναι επί του πρακτέου πιο άνθρωπος από τον επιστήμονα με τα δέκα μάστερ ;
ΥΓ..Σε κάποιον που θέλει να το ψάξει σε βάθος τι βιβλιογραφία προτείνετε..Ποιον δίσκο (στιχουργικά πάντα)..Και ποιον ποιητή; Ποια μάνα και πατέρα να πλάσει dna και τι είδους αντισώματα θα πρέπει να μας καρτερούν;
Τι δουλειά έχουμε στο διάστημα όταν δεν τα έχουμε βρει εδώ στην Γη;
ΥΓ 2. Τώρα που μπαίνω στα 43 σιγά σιγά,δεν έχω σκοπό να αποκτήσω ξανά αυχενικό σύνδρομο.. Απλα παρακολουθώ συχνά πυκνά την σκηνή και είμαι περήφανος για τα ''καμώματά'' της.
Και το βίντεο...
