Η χώρα των χιλίων χορών! [Wilson Pickett]

Μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της σόουλ, ο Wilson Pickett/Ουίλσον Πίκετ (1941-2006), ηχογράφησε μερικά από τα πιο καυτά ρυθμικά κομμάτια αυτής της μουσικής, στη δεκαετία του '60. Αν και θεωρείται ότι υπολείπεται κάπως σε σχέση με τους πιο ευέλικτους Otis Redding και Aretha Franklin, είναι συχνά μια προτιμώμενη εναλλακτική λύση σ' αυτούς που αρέσει η σόουλ στην πιο ακατέργαστη μορφή της.

Επίσης συνέβαλλε στην καθιέρωση του ήχου της Νότιας σόουλ (Southern soul) με τις πρώιμες επιτυχίες του, που συχνά γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν με την αφρόκρεμα των σέσιον μουσικών στο Μέμφις και στα Μασκλ Σόουλς.

Ο Pickett ηχογράφησε τρία σέσιον στη Stax τον Μάιο και τον Οκτώβριο του 1965, όπου πλαισιώθηκε από τον κιμπορντίστα Isaac Hayes. Για τις επόμενες σέσιον δεν επέστρεψε στη Stax, καθώς ο ιδιοκτήτης της ετικέτας, Jim Stewart αποφάσισε τον Δεκέμβριο του 1965 να διακόψει τις εξωτερικές παραγωγές. Ο Jerry Wexler πήρε τον Pickett στα Fame Studios που συνεργάζονταν στενά με την Atlantic Records και ήταν εγκατεστημένα σε μια πρώην καπναποθήκη στο κοντινό Muscle Shoals της Αλαμπάμα. Ο Pickett ηχογράφησε εκεί μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Τα χρόνια (1965-1967), στις ετικέτες Stax/Fame δεν αποτελούν μόνο το αποκορύφωμα της καριέρας του, αλλά και μια από τις ωραιότερες σελίδες της σόουλ μουσικής γενικότερα.

Επικίνδυνη ζώνη...​

Wilson Pickett - The Exciting Wilson Pickett (Αύγουστος 1966, Atlantic)


Τραγούδια: A1 Land Of 1000 Dances (Chris Kenner) - 2:23, A2 Something You Got (Chris Kenner) - 2:50, A3 634-5789 (Floyd, Cropper) - 2:52, A4 Barefootin' (Robert Parker) - 2:16, A5 Mercy, Mercy, Mercy (Covay, Miller) - 2:25, A6 You're So Fine (Finney, West, Schofield) - 2:30, B1 In The Midnight Hour (Cropper, Pickett) - 2:29, B2 Ninety-Nine And A Half (Won't Do) (Floyd, Cropper, Pickett) - 2:35, B3 Danger Zone (Cropper, Pickett) - 2:06, B4 I'm Drifting (Banks, Porter, Pickett) - 2:49, B5 It's All Over (Cropper, Pickett) - 2:17, B6 She's Good To Me (Bobby Womack) - 2:15
Μουσικοί: Wilson Pickett - φωνητικά • Tommy Cogbill (A1, A2, A4-A6, B6), Donald Dunn (A3, B1-B5) - μπάσο • Steve Cropper (A3, B1-B5), Jimmy Johnson (A1, A2, A4-A6, B6), Chips Moman (A1, A2, A4-A6, B6) - κιθάρα • Isaac Hayes (A3, B2-B5), Spooner Oldham (A1, A2, A4-A6, B6), Joe Hall (B1) - πιάνο • Roger Hawkins (A1, A2, A4-A6, B6), Al Jackson Jr. (A3, B1-B5) - ντραμς • Wayne Jackson, Gene "Bowlegs" Miller (B3, B5) - τρομπέτα • Charles "Packy" Axton (A3, B1-B5), Andrew Love, Charles Chalmers (A1, A2, A4-A6, B6) - τενόρο σαξόφωνο • Floyd Newman - βαρύτονο σαξόφωνο • John Peck - άγνωστο
Παραγωγή / Μηχανικοί: Jerry Wexler, Steve Cropper, Jim Stewart, Rick Hall, Tom Dowd / Tom Dowd, Jim Stewart, Rick Hall

Ηχογραφήθηκε στις από τις 12 Μαΐου 1965 έως τις 8 Μαΐου 1966 στο Μέμφις, Τενεσί και στα στούντιο Muscle Shoals, Αλαμπάμα

---

Με την επιτυχία των σινγκλ του, "In The Midnight Hour" και "Don't Fight It", η καριέρα του Wilson Pickett είχε πραγματικά αρχίσει. Το 1966 τον βρήκε να κυκλοφορεί δύο ακόμη φανταστικά σινγκλ, που όπως και τα προηγούμενα ηχογραφήθηκαν στα στούντιο της Stax Records, με υποστήριξη από τον κιθαρίστα Steve Cropper, τον κιμπορντίστα Isaac Hayes, τον μπασίστα Donald Dunn και τον ντράμερ Al Jackson Jr. Το "634-5789 (Soulsville, USA)" (γραμμένο από τους Cropper και Eddie Floyd) ήταν ακόμη ένα #1 R&B χιτ και πήγε στο #13 στο ποπ τσαρτ, ενώ το "Ninety-Nine And A Half (Won't Do)" (από τους Cropper, Floyd και Pickett) πήγε στο #13 των R&B τσαρτ.

Ωστόσο η Stax Records, όπως προείπαμε, απαγόρευσε τις εξωτερικές παραγωγές και έτσι αφού ο Pickett υπέγραψε στην Atlantic Records), για τα επόμενα σέσιον, πήγε στα Fame Studios στο Muscle Shoals της Αλαμπάμα. Εκεί ηχογράφησε την εντυπωσιακή δικιά του έκδοση, του "Land Of 1000 Dances" του Chris Kenner, που υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία του - R&B #1 και ποπ #6. Το τρίτο άλμπουμ του, The Exciting Wilson Pickett, κυκλοφόρησε το 1966.

Παράλληλα με τα τρία προαναφερθέντα σινγκλ, το άλμπουμ ήταν μια συλλογή από άλλα σόουλ πρωτότυπα και διασκευές, που περιελάμβαναν το "Barefootin'" του Robert Parker, το "Mercy Mercy" του Don Covay και το "She's So Good To Me" του Bobby Womack. Επανέλαβε, επίσης, το προηγούμενο χιτ, "In The Midnight Hour". Κοντολογίς μερικά σοβαρά, φάνκι νότια σόουλ κομμάτια, από τα καλύτερα του είδους. Ο δίσκος παρουσίαζε ηχογραφήσεις τόσο από τη Stax όσο και τη Fame, που διέθεσε τον κιμπορντίστα Spooner Oldham, τον κιθαρίστα Chips Moman και τον ντράμερ Roger Hawkins. Στα περισσότερα από τα τραγούδια ακούγονταν επίσης και τα Memphis Horns.

Μάστανγκ Σάλλυ​

Wilson Pickett - The Wicked Pickett (Ιανουάριος 1967, Atlantic)


Τραγούδια: A1 Mustang Sally (Bonny Rice) - 3:04, A2 New Orleans (Frank Guida) - 2:32, A3 Sunny (Bobby Hebb) - 3:16, A4 Everybody Needs Somebody To Love (Bert Berns, Jerry Wexler, Solomon Burke) - 2:16, A5 Ooh Poo Pah Doo (Jessie Hill) - 2:37, A6 She Ain't Gonna Do Right (Dan Penn, Linden Oldham) - 2:14, B1 Knock On Wood (Eddie Floyd, Steve Cropper) - 2:40, B2 Time Is On My Side (Eddie Floyd, Steve Cropper) - 2:31, B3 Up Tight Good Woman (Norman Meade) - 2:29, B4 You Left The Water Running (Dan Penn, Linden Oldham) - 2:31, B5 Three Time Loser (Don Covay, Ronnie Miller) - 2:19, B6 Nothing You Can Do (Bobby Womack) - 2:14
Μουσικοί: Wilson Pickett - φωνητικά • Spooner Oldham - πιάνο, όργανο • Chips Moman - ληντ κιθάρα • Jimmy R. Johnson - ρυθμική κιθάρα • Tommy Cogbill, Junior Lowe - μπάσο, κιθάρα • Roger Hawkins - ντραμς • Gene Miller, Ben Cauley - τρομπέτα • Eddie Logan, Charles Chalmers, Caple Gilbert - τενόρο σαξόφωνο • Floyd Newman - βαρύτονο σαξόφωνο
Παραγωγή, Εποπτεία / Μηχανικοί: Jerry Wexler, Rick Hall / Rick Hall, Tom Dowd

---

Μέχρι τα τέλη του 1966, ο Wilson Pickett είχε μεγάλη επιτυχία, έχοντας σκοράρει τρία #1 R&B χιτ. Η επόμενη μεγάλη κυκλοφορία του ήταν μια διασκευή του "Mustang Sally", από τον συνάδελφο τραγουδιστή Mack Rice (που το είχε εκτελέσει με τους Falcons). Ήταν άλλο ένα χιτ, που πήγε στο #6 στα R&B τσαρτ και #23 στα ποπ τσαρτ.

Το τέταρτο LP του, The Wicked Pickett, κυκλοφόρησε στον απόηχο της επιτυχίας του τραγουδιού. Περιλάμβανε επίσης τις διασκευές, το "Everybody Needs Somebody To Love" του Solomon Burke (άλλο ένα τοπ 20 R&B χιτ), το "New Orleans" του Gary U.S. Bonds, το "Knock On Wood" του Eddie Floyd, το "Time Is On My Side" του Jerry Ragovoy και μερικά τραγούδια του Dan Penn.

Όπως όλες οι ηχογραφήσεις του ίδιου χρόνου, ο δίσκος ηχογραφήθηκε στα Fame Studios στην Αλαμπάμα και διέθετε μεταξύ των άλλων μουσικών τον κιθαρίστα Chips Moman, τον κιμπορντίστα Spooner Oldham και τον ντράμερ Roger Hawkins. Το αποτέλεσμα ήταν άλλο ένα σπουδαίο άλμπουμ ακατέργαστης και φάνκι νότιας σόουλ.

Φάνκι Μπρόντγουεϊ​

Wilson Pickett - The Sound of Wilson Pickett (Ιούλιος 1967, Atlantic)


Τραγούδια: A1 Soul Dance Number Three (Jerry Wexler, Wilson Pickett) - 2:38, A2 Funky Broadway (Lester Christian) - 3:33, A3 I Need A Lot Of Loving Every Day (Dan Penn, Lindon Oldham) - 2:20, A4 I Found A Love, Part I (Robert West, Willie Schofield, Wilson Pickett) - 2:30, A5 I Found A Love, Part II (Robert West, Willie Schofield, Wilson Pickett) - 2:59, A6 You Can't Stand Alone (Rudy Clark) - 2:47, B1 Mojo Mamma (Jerry Wexler) - 1:59, B2 I Found The One (Bobby Womack) - 2:30, B3 Something Within Me (Bobby Womack) - 3:40, B4 I'm Sorry About That (Bobby Womack) - 3:03, B5 Love Is A Beautiful Thing (Eddie Brigati, Felix Cavaliere) - 2:12
Μουσικοί: Wilson Pickett - φωνητικά • Spooner Oldham - πιάνο, όργανο • Chips Moman - ληντ κιθάρα • Jimmy R. Johnson - ρυθμική κιθάρα • Tommy Cogbill - μπάσο, κιθάρα • Albert "Junior" Lowe - μπάσο • Roger Hawkins - ντραμς • Gene Miller, Wayne Jackson - τρομπέτα • Charles Chalmers, Andrew Love, James Mitchell - τενόρο σαξόφωνο • Floyd Newman - βαρύτονο σαξόφωνο
Παραγωγή / Μηχανικοί: Rick Hall, Tom Dowd, Jerry Wexler / Rick Hall, Tom Dowd

Ηχογραφήθηκε στα FAME Studios, Muscle Shoals, Αλαμπάμα

---

Το The Sound Of Wilson Pickett ήταν το δεύτερο άλμπουμ του 1967, του Pickett. Με μια ακόμη επιλογή από έντεκα καθαρά σόουλ κομμάτια, περιείχε το χιτ σινγκλ "Funky Broadway", μια διασκευή ενός τραγουδιού που κυκλοφόρησε νωρίτερα τον ίδιο χρόνο από τους Dyke & The Blazers. Έδωσε στον Pickett το τέταρτο #1 R&B χιτ του και έφτασε επίσης στο #8 στο ποπ τσαρτ. Άλλα R&B χιτ στο άλμπουμ ήταν το "Soul Dance Number Three" (#10) και μια νέα εκδοχή δύο-τμημάτων του παλιού του χιτ με τους Falcons, "I Found A Love" (#6).

Στο άλμπουμ συμμετείχε το συνηθισμένο πλήρωμα των λευκών σόουλ μουσικών που ήταν υπεύθυνοι για όλη τη σπουδαία δουλειά στο παρασκήνιο, των ηχογραφήσεων ορισμένων από τους καλύτερους σόουλ τραγουδιστές της δεκαετίας του '60, από τα στούντιο της Stax, των American Sound Studio στο Μέμφις και των Fame Studios στην Αλαμπάμα (όπου ηχογραφήθηκε ο κύριος όγκος του άλμπουμ). Μεταξύ των μουσικών υπήρχαν φυσικά πάλι ο κιθαρίστας Chips Moman, ο κιμπορντίστας Spooner Oldham, ο ντράμερ Roger Hawkins, ο μπασίστας Tommy Cogbill, ο συνθέτης Dan Penn και τα Memphis Horns.


Τρία υπέροχα άλμπουμ, με τον Pickett στην καλύτερη περίοδό του, στην Atlantic. Περιείχαν τα πάντα, σπουδαία τραγούδια, υπέροχη παραγωγή και ενορχηστρώσεις και ένα πεινασμένο, υπερδραστήριο Wilson Pickett, που εκτόξευε οτιδήποτε ερμήνευε, από τις μπαλάντες στα γρήγορα χορευτικά και τους αργότερους θρήνους. Που διάθεση να ακούσεις ντίσκο μετά...

(***** για όλα, πηγές: εξώφυλλα, wikipedia.org, Ron Wynn)

Δείγματα...

Ευτυχώς, με την αυλαία της δεκαετίας του '70 είχα καταλάβει ότι κάποιες "συγκρούσεις" όπως ροκ με σόουλ δεν ήταν "πραγματικές" απλά συντηρούνταν στην δική μας στρεβλή πραγματικότητα, για καθαρά εσωτερική κατανάλωση. Το τελειωτικό πλήγμα μου δόθηκε με τις ανθολογίες του Duane Allman όπου διαπίστωσα ότι ένας από τους ήρωές μου ήταν μια σταθερή αξία στα στούντιο Fame και πίσω από μερικές εμβληματικές σόουλ ηχογραφήσεις. Βέβαια υπήρχε και το προηγούμενο των Booker T. & the M.G.'s στο Φεστιβάλ του Μόντερεϊ με τη συγκλονιστική παρουσία του Ότις Ρέντινγκ και την καθολική αποδοχή και λατρεία του κοινού...

#@george@# σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.