Έχοντας ταξιδέψει ήδη τρεις φορές Ιταλία ,με την τελευταία εξόρμηση στη Ρώμη το 2014,αποφασίσαμε ότι πλέον ήρθε η ώρα να επισκεφθούμε μία από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου , αν όχι την ωραιότερη και αφήνοντας έξω από τη συγκριση το διαφορετικό μέγεθος της Ιταλικής πρωτεύουσας.Αν και το γνωρίζαμε ,πλέον το σκεπτικό μας είναι ότι κάθε ταξιδιώτης που θέλει να σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να κρατά την αναλογία των ευρωπαϊκών ταξιδιών vs Ιταλία σε 1:1.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Μαρκο Πόλο το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να κλείσουμε την Venice Card για 72 ώρες με 52 ευρώ ,η οποία συμπεριλάμβανε τις μετακινήσεις από και προς το αεροδρόμιο καθώς και όλες τις γραμμές από τα βαπορέτα μέσα στη Βενετία καθώς και αυτές που πάνε στα γύρω νησιά. Η κάρτα είναι μονόδρομος ,αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε διαδρομή στο μεγάλο κανάλι κοστίζει 7.5 ευρώ και έστω και μία φορά τη μέρα χρήση βαπορέτου (ειδικά καλοκαίρι) σου γλιτώνει συνολικά πάνω από 10-15 ευρώ. Η οργάνωση και η ευκολία των μεταφορών είναι τέτοια ώστε από την άφιξη μας στο αεροδρόμιο μέχρι την αγορά της κάρτας και την στάση του Aerobus 5 ,ζήτημα να πέρασαν 10 λεπτά.
Η Βενετία είναι μια ιδιαίτερη και πανέμορφη πόλη,ουσιαστικά ένα μικροσκοπικό νησί ή καλύτερα δεκάδες μικρά νησιά χωρισμένα με κανάλια .Το σοκ που παθαίνει κάποιος ξεκινάει από την άφιξη στην Piazzale Roma στην πρώτη διαδρομή στο μεγάλο κανάλι .Στα μόνα αρνητικά της πόλης ,οι στάσεις της Actv ,οι οποίες θεωρώ ότι δεν ταιριάζουν με αυτό αρχιτεκτονικό θαύμα της ,περίμενα κάτι παραδοσιακό με μεράκι από τους Ιταλούς.Γνωρίζοντας ότι βρισκόμαστε σε ακριβό Ευρωπαϊκό προορισμό και θέλοντας να μη χαλάσουμε πολλά λεφτά για τη διαμονή μας,κλείσαμε αντί για ξενοδοχείο ,το apartment
Ca' Venissa όπου μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι για την προσφορά που έδινε.Το διαμέρισμα βρίσκεται στην περιοχή San Polo ,κοντά στη γέφυρα Ριαλτό ,στο κέντρο περίπου της πόλης και δίπλα σχετικά στην στάση Silvestro.Ήμασταν τυχεροί ,γιατί πετύχαμε την πόλη Ιούνιο μήνα με καλό καιρό κάτω από 30C και χωρίς πολύ τουρισμό για τα δεδομένα της Βενετίας.Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι ένα μεγαλό μέρος των τουριστών ήταν Ιταλοί,θεωρώ ότι πετύχαμε πολύ καλή περίοδο ,αναλογιζόμενοι τι έχουμε δει σε βίντεο και φωτογραφίες από άλλες εποχές του χρόνου και ότι δέχεται ετησίως περισσότερο κόσμο ακόμα και από την Ελλάδα.
H 1η μέρα κύλησε ήρεμα το μεσημέρι με βόλτες στα σοκάκια της San Polo και Castello,για να καταλήξουμε για φαγητό στο Rosa Rossa ,ενώ το απόγευμα οδεύσαμε προς την τουριστική -αλλά όμορφη- San Marco και έπειτα την ήσυχη Dorsoduro μέσω της ξύλινης γέφυρας Accademia ,για να καταλήξούμε το βράδυ στην αυθεντική Βενετία των ντόπιων,την Cannaregio και το γνωστό εστιατόριο il Paradiso Perduto.Η Βενετία δε φημίζεται για την παραδοσιακή Ιταλική κουζίνα και πήγαμε προετοιμασμένοι ότι πίτσα και ζυμαρικά δε θα είναι σαν τη νότια Ιταλία /Ρώμη.Ωστόσο βρήκαμε μερικά εστιατόρια/καταστήματα με τίμια και φθηνή πίτσα.
Εκτός από τη φημισμένη Piazza San Marco ,η Βενετία διαθέτει πολλές όμορφες μικρότερες (campo),αλλά και κάθε στενό είναι άξιο φωτογραφίας.Η Σαν Μάρκο ενδείκνυται για νωρίς το πρωί ή απόγευμα,αφού μετά τις 11 το πρωί οι τουρίστες καταφθάνουν κατά κύματα.Εκτός των άλλων,η Βενετία δέχεται χιλιάδες κόσμο που την επιλέγει ως μονοήμερη.Μια καλή φωτογραφική διαδρομή σπασμένη σε διαφορετικές βόλτες είναι αυτή
εδώ ,ωστόσο και να χαθείτε στα στενά της πόλης θα μαγευτείτε από το τοπίο.Πολύ καλή εντύπωση μας έκανε η βόλτα από Ακαντέμια προς την εκκλησία Santa Maria Della Salute ,όπου την περπατήσαμε μόνοι μας ,χωρίς ίχνος τουρίστα ,καθώς και η διαδρομή από San Polo προς Cannaregio ,ομοίως μόνοι μας.Γενικά αποφύγαμε πρωινές εξορμήσεις στη Σαν Μαρκο ,όπου μαζί με τη περιοχή γύρω από τη Ριαλτό μαζεύεται η πλειονότητα του κόσμου.Απόλαυση το τοπικό φαγητό και η εξυπηρέτηση στο il paradiso perduto ,αν και όχι φανατικός οπαδός των θαλασσινών ,οφείλω να ομολογήσω ότι είναι εξαιρετικό.