Ας ξεκινήσω με μολύβι και χαρτί..
Καταρχήν δηλώνω ανίκανος να παρακολουθήσω τα εκατοντάδες νέα πράγματα που βγαίνουν κάθε μήνα,(πολλά εκ των οποίων είμαι σίγουρος ότι θα αφήσουν το στίγμα τους στον χωροχρόνο του ''ψαγμένου'' αβαγκαρντίστα) επειδή το πιο πιθανό είναι να φθάσω να ζητιανεύω για λίγη ευτυχία στις παρυφές της υπερκατανάλωσης..(Τόσο με παίρνει..Για θέα στο βουνό ούτε καν).
Η υπερκατανάλωση είναι σαν την πρέζα.
Διάβασα κάπου-κάποτε και δεν ξέρω αν αληθεύει,πως ο ανθρώπινος οργανισμός,κινεί στο κεφάλι του τζογαδόρου της ίδιες διαδικασίες που κινεί στον εξαρτημένο από τα λεγόμενα,σκληρά ναρκωτικά..
Τον τζογαδόρο από την άλλη,δεν τον ενδιαφέρουν τα λεφτά..Τον ενδιαφέρει η όλη διαδικασία..Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία. Παιχνίδια του μυαλού στην μέση.
Έτσι και τα ναρκωτικά..Αυτό που κάνουν είναι να κατευθύνουν τον εγκέφαλο πέρα από την φύση του και του δημιουργούν σταθερές,με τις οποίες θα πρέπει να πορευτεί για να μην ''λοξοδρομήσει'',ασχέτως αν αυτό αποτελεί από την φύση του τον ορισμό της λοξοδρόμησης.
Βγαίνοντας λοιπόν μια τσάρκα στα social media (προέκταση πλέον των ΜΜΕ),διαπίστωσα ότι έχουν επικρατήσει συγκεκριμένες σταθερές και δεκάλογοι,οι οποίοι έχουν σαν στόχο να μετατρέψουν την άβουλη μάζα σε Δούρειο Ίππο έτοιμο προς χρησιμοποίηση..
Και μιας και αναφέρθηκα στον Δούρειο Ίππο,ας μετακομίσω λίγο βορειότερα εκεί που κατασκευάστηκε παλαιότερα κάτι παρόμοιο,ο Δούρειος Κούνελος,ο οποίος να σημειώσουμε ότι δεν είχε την ίδια τύχη..
Στην ίδια ταινία υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή,με τους Ιππότες που λένε ''Νι'' και τις μλκς που μας ζητάνε..Εν τέλει τις αγοράσαμε αλλά μας ζητούν και άλλες.
Και όμως..Οι Ιππότες αυτοί έχουν τρωτά σημεία...Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο..
Αλλα ας πάμε παρακάτω..
Οι θεματικές έχουν το ενδιαφέρον τους. Μεταφέρουν ζωογόνο 'ρεύμα' στον εγκέφαλο και τον κρατούν σε εγρήγορση,κάνοντάς τον ταυτόχρονα ανεκτικό σε κάθε μορφή εγκεφαλικής κακουχίας.
Ας παρουσιάσω λοιπόν μια θεματική που προέρχεται από την χώρα του Δούρειου Κούνελου.
Ακούγοντας πριν λίγο καιρό τον Παρία του Steven Wilson πείστηκα πως διανύει την δική του πορεία της ανακύκλωσης,μια πορεία που δεν ξερω αν θα εχει γυρισμο..
Παρολαυτα και μέσα στους χαοτικούς ρυθμούς που κινείται το διαδίκτυο,σε συνάρτηση με τις προσωπικές μας στιγμές,πήρα πρέφα ένα video το οποίο με συγκλόνισε βαθύτατα και με έκανε να σιγουρέψω τις σκέψεις μου.
Σημασία δεν έχει η πυκνότητα των ακροάσεων,αλλά η ποιότητα της διδαχής που κρύβεται πίσω από τις λιγοστές ακροάσεις.
Steven μας έκανες υπερήφανους για άλλη μια φορά..Εννοείται και όσοι επιμελήθηκαν για το βίντεο αυτό..
Περισσότερα για τον δίσκο εδώ : http://avclub.gr/forum/showthread.php/141124-Prog-Re-invented
What do I do with all the children's clothes
Such tiny things that still smell of them
And the footprints in the hallway
Onto my knees scrub them away
And how to be of use make the tea and the soup
All of their favorites throw them away
And all their schoolbooks and the running shoes
Washing and cleaning the dirty steel sink
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Concentrate my mind
Helps me to sleep
And keep making beds and keep the cat fed
Open the Windows let the air in
And keep the house clean and keep the routine
Paintings they make still stuck to the fridge
Keep cleaning keep ironing
Cooking their meals on the stainless steel hob
Keep washing keep scrubbing
Long until the dark comes to bruise the sky
Deep in the debt to night
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Helps me to sleep
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Helps me to sleep
The most beautiful morning forever
Like the ones from far off, far off away
With the hum of the bees in the jasmine sway
Don't ever let go
Try to let go
Don't ever let go
Try to let go
Don't ever......
Καταρχήν δηλώνω ανίκανος να παρακολουθήσω τα εκατοντάδες νέα πράγματα που βγαίνουν κάθε μήνα,(πολλά εκ των οποίων είμαι σίγουρος ότι θα αφήσουν το στίγμα τους στον χωροχρόνο του ''ψαγμένου'' αβαγκαρντίστα) επειδή το πιο πιθανό είναι να φθάσω να ζητιανεύω για λίγη ευτυχία στις παρυφές της υπερκατανάλωσης..(Τόσο με παίρνει..Για θέα στο βουνό ούτε καν).
Η υπερκατανάλωση είναι σαν την πρέζα.
Διάβασα κάπου-κάποτε και δεν ξέρω αν αληθεύει,πως ο ανθρώπινος οργανισμός,κινεί στο κεφάλι του τζογαδόρου της ίδιες διαδικασίες που κινεί στον εξαρτημένο από τα λεγόμενα,σκληρά ναρκωτικά..
Τον τζογαδόρο από την άλλη,δεν τον ενδιαφέρουν τα λεφτά..Τον ενδιαφέρει η όλη διαδικασία..Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία. Παιχνίδια του μυαλού στην μέση.
Έτσι και τα ναρκωτικά..Αυτό που κάνουν είναι να κατευθύνουν τον εγκέφαλο πέρα από την φύση του και του δημιουργούν σταθερές,με τις οποίες θα πρέπει να πορευτεί για να μην ''λοξοδρομήσει'',ασχέτως αν αυτό αποτελεί από την φύση του τον ορισμό της λοξοδρόμησης.
Βγαίνοντας λοιπόν μια τσάρκα στα social media (προέκταση πλέον των ΜΜΕ),διαπίστωσα ότι έχουν επικρατήσει συγκεκριμένες σταθερές και δεκάλογοι,οι οποίοι έχουν σαν στόχο να μετατρέψουν την άβουλη μάζα σε Δούρειο Ίππο έτοιμο προς χρησιμοποίηση..
Και μιας και αναφέρθηκα στον Δούρειο Ίππο,ας μετακομίσω λίγο βορειότερα εκεί που κατασκευάστηκε παλαιότερα κάτι παρόμοιο,ο Δούρειος Κούνελος,ο οποίος να σημειώσουμε ότι δεν είχε την ίδια τύχη..
Στην ίδια ταινία υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή,με τους Ιππότες που λένε ''Νι'' και τις μλκς που μας ζητάνε..Εν τέλει τις αγοράσαμε αλλά μας ζητούν και άλλες.
Και όμως..Οι Ιππότες αυτοί έχουν τρωτά σημεία...Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο..
Αλλα ας πάμε παρακάτω..
Οι θεματικές έχουν το ενδιαφέρον τους. Μεταφέρουν ζωογόνο 'ρεύμα' στον εγκέφαλο και τον κρατούν σε εγρήγορση,κάνοντάς τον ταυτόχρονα ανεκτικό σε κάθε μορφή εγκεφαλικής κακουχίας.
Ας παρουσιάσω λοιπόν μια θεματική που προέρχεται από την χώρα του Δούρειου Κούνελου.
Ακούγοντας πριν λίγο καιρό τον Παρία του Steven Wilson πείστηκα πως διανύει την δική του πορεία της ανακύκλωσης,μια πορεία που δεν ξερω αν θα εχει γυρισμο..
Παρολαυτα και μέσα στους χαοτικούς ρυθμούς που κινείται το διαδίκτυο,σε συνάρτηση με τις προσωπικές μας στιγμές,πήρα πρέφα ένα video το οποίο με συγκλόνισε βαθύτατα και με έκανε να σιγουρέψω τις σκέψεις μου.
Σημασία δεν έχει η πυκνότητα των ακροάσεων,αλλά η ποιότητα της διδαχής που κρύβεται πίσω από τις λιγοστές ακροάσεις.
Steven μας έκανες υπερήφανους για άλλη μια φορά..Εννοείται και όσοι επιμελήθηκαν για το βίντεο αυτό..
Περισσότερα για τον δίσκο εδώ : http://avclub.gr/forum/showthread.php/141124-Prog-Re-invented
What do I do with all the children's clothes
Such tiny things that still smell of them
And the footprints in the hallway
Onto my knees scrub them away
And how to be of use make the tea and the soup
All of their favorites throw them away
And all their schoolbooks and the running shoes
Washing and cleaning the dirty steel sink
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Concentrate my mind
Helps me to sleep
And keep making beds and keep the cat fed
Open the Windows let the air in
And keep the house clean and keep the routine
Paintings they make still stuck to the fridge
Keep cleaning keep ironing
Cooking their meals on the stainless steel hob
Keep washing keep scrubbing
Long until the dark comes to bruise the sky
Deep in the debt to night
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Helps me to sleep
Routine keeps me in line
Helps me pass the time
Helps me to sleep
The most beautiful morning forever
Like the ones from far off, far off away
With the hum of the bees in the jasmine sway
Don't ever let go
Try to let go
Don't ever let go
Try to let go
Don't ever......
Last edited: