Ας το πάρουμε από την αρχή...
Από τη στιγμή που δεν πληρώνεις για κάτι στο internet, το προϊόν είσαι εσύ.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει όλοι να καταλάβουμε.
1) (το χαλαρό, μην σας έρθει απότομα).
Η Google ξέρει σε ποια σελίδα κόβεις βόλτες και όλες τις σχετικές σελίδες.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το ότι το google ads θα σου εμφανίζει διαφημίσεις παπουτσιών αν εσύ ψάχνεις για παπούτσια.
Έτσι η google κάνει πολύ επιτυχημένες καμπάνιες, παίρνει clicks και χρεώνει τον διαφημιζόμενο.
Αλλά νομίζω αυτό το ξέρουν οι περισσότεροι.
Πάμε στο πιο χοντρό, εδώ σταματάνε να διαβάζουν όσοι φοβούνται ότι μας αναλύουν πιο βαθιά
2) Η google δίνει δωρεάν blogspots, το facebook δωρεάν χώρο να γράψεις ότι θέλεις, η άλλη εταιρία δωρεάν χώρο για να ανεβάζεις φωτογραφίες κλπ κλπ.
Αυτό δεν το κάνουν για τα ωραία σας μάτια.
Αυτά που γράφεις, οι φωτογραφίες που ανεβάζεις και τα σχόλια αυτών που τα διαβάζουν, διαμορφώνουν ένα συναισθηματικό κλίμα γύρω από ένα "προϊόν".
Αυτό το κλίμα το διαβάζουν και ξέρουν για παράδειγμα πως νοιώθει ο κόσμος για τη Μύκονο, τον πρωθυπουργό του, ένα τραπεζικό προϊόν, κλπ.
Μπορεί να έχετε δει και σε έργα, ότι η μετοχή της τάδε εταιρίας πέφτει επειδή η "κοινή γνώμη" είναι εναντίον της, άσχετα αν είναι κερδοφόρα ή αν η πραγματική της αξία είναι παραπάνω.
Το συγκεκριμένο ονομάζεται sentiment analysis και πλέον είναι διαθέσιμο σε οποιονδήποτε.
Οπότε, σκεφτείτε τι υπάρχει που κρατάνε κρυφό.
Ένα μικρό παράδειγμα ας πούμε βρίσκεται
εδώ.
Στο try the API, γράψτε μία φράση στα Αγγλικά να σας πει για τι πράγμα γράψατε και πως αισθάνεστε για αυτό (σύμφωνα με τη φράση που γράψατε φυσικά).
Περισσότερα με ένα απλό ψάξιμο για sentiment analysis στο google :smile: