Το ανεπανάληπτο του ΕΣΥ ''Rachmaninoff, piano concerto No 2 , op. 18''

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
…. ο Ραχμάνινωφ είναι για μένα ο κατ´εξοχήν συνθέτης που στην δίνη της αλλαγής του αιώνα, συνειδητά επιλέγει να κοιτάει μόνο προς τα μέσα, και μέσω της ματιάς αυτής να προσπαθεί να ερμηνεύσει τα έξω…

…. γνήσιος σλάβος, κομμάτια στην θλίψη, διονυσιακός στην χαρά, γράφει όπως κανείς για το παραλήρημα, το ανεξέλεγκτο του θυμικού σε καταστάσεις ακραίας υπερέκκρισης σεριτονίνης και άλλων ορμονών που ως χόμπυ έχουν να θολώνουν τον ανθρώπινο νου, εμποδίζοντας την λογική κρίση και την νηφάλια προσέγγιση των τεκταινομένων …….

…. στα κονσέρτα του για πιάνο, (ιδίως στο 2ο και 3ο ) σκιαγραφούνται δύο ειδών έρωτες:
….. η ορχήστρα συνηθέστατα περιγράφει clean cut καταστάσεις, όπου λεπτεπίλεπτες Μίες Φάρροου τυλιγμένες σε εξαιρετικές νεραϊδούφαντες ποπλίνες fall για καλοκουρεμένους , καλοσυνάτους Βαγγέληδες Βουλγαρίδηδες … εξιδανικευμένοι έρωτες, μες´ την ροζ πάχνη, σαν όλα να είναι τυλιγμένα σε ‛’μαλλί της γριάς’’ σε ένα από τα λαμπερά πανηγύρια της ελληνικής επαρχίας …..

…. όμως το πιάνο …. το πιάνο τρελλαμένο πολυβόλο, σαρώνει κατά ριπάς, δαιμόνιο και λυσσασμένο, μανιακό και απρόβλεπτο …. το πιάνο περιγράφει έρωτες των υπογείων στα Εξάρχεια με δύο τζάνκις σε τελευταίο στάδιο aids, ….. παρά την αλουστίλα και τα σάπια δόντια, όμως, τα φιλιά παραμένουν λύτρωση και κατευόδιο… τα χέρια σφίγγουν το ένα το άλλο, το ίδιο, ίσως και παραπάνω, στοργικά……

….. βέβαια, οι παραπάνω έρωτες θα περάσουν ακριβώς από τις ίδιες φάσεις και στάδια, κάνοντας τον κύκλο τους, καθώς εξελίσσονται τα τρία μέρη των κονσέρτων αυτών ….

…. το 2 κονσέρτο είναι ίσως το πλέον βατό, κυρίως λόγω του εύληπτου και ευκολομνημόνευτου βασικού μελωδικού θέματος του πρώτου μέρους …. τυλίγει τον ακροατή με μία κοσμοπολίτικη (in the first place) ζεστασιά, …. αλησμόνητη, ανακαλείται στο μυαλό η σκηνή από τα ‛7 χρόνια φαγούρα’, όπου ο σκεπτόμενος μπον βιβέρ Tom Ewell προσπαθεί να σαγηνεύσει την ‛’αλλού’’ Marilyn Monroe, παίζοντας την εισαγωγή και μεταφράζοντας τις εικόνες ….. (This is what Sourlas called a P/T….. ) .

….Στο πρώτο μέρος γίνεται όλο το build up ….
…..κλεισμένα όστρακα, σφραγισμένα με logo στιγμής για επιπλέον σιγουριά, από καιρό αγχωμένα και υπέρμετρα προσεκτικά στην αναμόχλευση της ανίας…. έξαφνα προβάλλει ο ‛’άγιος άλλος’’… τα στρείδια θέλουν να ‛’ανοίξουν’, να εκτεθούν, να εμπλακούν σε ατύχημα με δρεπανηφόρα πιρέλι και να μην ξεφύγουν την τελευταία στιγμή σαν άλλοι Ινδιάνα Τζόουνς …. οι εξελίξεις συνήθως κατακλυσμικές πολύ πέρα από τις αντιληπτικές τους ικανότητες , το θυμικό σαλεμένο, …. ο έλεγχος περίπατο, η ανακύκλωση των τετριμμένων μισητή, το κυνήγι της αβεβαιότητος, το άλμα πάνω από δυσανάλογα απρόσιτα βάραθρα ….λατρεμένο έπαθλο… παράλληλα κλιμακώνεται μέχρι παροξυσμού το αβάσταχτο της λαχτάρας για ανταλλαγή σωματικών υγρών, που ξεχειλίζει παχύρευστη από κάθε πόρο σε ρόλο χαλασμένης ανεπίστροφης βαλβίδας ….

........................................................... ….. θέλω να κάνω σε εσένα …
..................................................... αυτό που κάνει κι’ η Άνοιξη στις κερασιές …..

… το σμίξιμο καθαγιάζει τόννους συναισθηματικής νηστείας και συνδιαλλακτικής στειρότητας, αρμαθιές με τεράστια βαρέλια τίγκα σε κακοσπαταλημένα δευτερόλεπτα, άσκοπα φυλαγμένα με την τρελλή προσμονή ότι ίσως με κάποια συντήρηση, λίγο φορμόλη ας πούμε, θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν ….

…. ο συνθέτης συνήθιζε να λέει ότι το ζητούμενο του είναι η γραφή μουσικής για την εξύψωση του εμπλεκομένου ….
… το δεύτερο μέρος, ξεκινά ήρεμο και γλυκά μουδιασμένο …. η ευδαιμονία έχει παραλύσει και το τελευταίο κύτταρο, η εικόνα του ‛’άγιου άλλου’’ έχει εκτυπωθεί από τα δυνατά σφικταγκαλιάσματα στα κόκκαλα …. κάτοχος έξαφνα χιλίων πλαστών διαβατηρίων που επιτρέπουν την ανεμπόδιστη πρόσβαση σε απαγορευμένα και μη μέρη , όπου φυλάσσονται από -ακαταχώρητα από την φυσική ιστορία -μικρά άγρια ζωάκια οι ηδονές του κόσμου ….
…. τα πάντα: πράγματα, κινήσεις και μυρουδιές, μνήμες, εικόνες, ήχοι και αγγίγματα, φυσικά φαινόμενα και ξεσάλωτα δημιουργήματα του νου, θυμίζουν, μεταγράφονται, μετουσιώνονται, ερμηνεύονται και εξηγούνται με βάση τον άλλο, …..


εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ' αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μου 'μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ, βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη, το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ' αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ' άλλα να 'ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

…. στα μουλωχτά, σχεδόν στα ύπουλα, η καντέντσα στο μέσο του μέρους, έρχεται να θυμίσει ότι παρά την απόλυτη άφεση, την τέλεια παράδοση, την δεκτικότητα να δηλώσεις την απόλυτη υποταγή και μανιασμένα και επανειλημμένα να λογχισθείς, σύντομα θα ακολουθήσει και το special treatment με το σφουγγάρι και το ξύδι ….

Δεν θα ξεχάσω αυτό το φέγγος στο σταθμό
το πάθος που ξεπερνά την ευφροσύνη του κορμιού και από σάρκα γίνεται πνευματική αγωνία,
η αγωνία που φέρνουν οι σβησμένες φωνές στο κατώφλι της νύχτας
η αγωνία που φέρνει η μοναξιά δίπλα στον άλλο, η μοναξιά
μέσα στον άλλο, η μοναξιά μέσα στο πάθος του άλλου.​


…..καλά τα λέει ο ποιητής ….. το τρίτο μέρος φουριόζικο και παροξυσμικό, ενδημικά αναμπουμπούλικο και παραληρηματικό δείχνει ότι ο δημιουργός δεν εποίησε ακριβώς τα πάντα εν σοφία …. την απόλυτη ευωχία, έρχεται χεράκι χεράκι να συνοδέψει η αγωνία, ταγμένες από πάντα η μία για την άλλη, σετάκι όπως ο Καϊλας ο Βασιλάκης και το φρικαλέο κασελάκι του ….. πώς να μην γίνεις κτητικός για το πλάσμα που σαν άλλο άλλιεν έχει μπει και κατακυριεύσει και τον τελευταίο μικρούλι ιστό σου, πώς να μην γίνεις πλακατ – οφόρος διαδηλωτής ‛ Αφήστε την κάτω κουφάλες …. είναι δική μου ’ …. αχαχα, τα χέρια σου μικρά σκουπάκια, με πυρετώδεις μικρές κινήσεις, αποτινάζουν τον αρσενικό πρασινωπό πολτό που νομίζεις ότι επικάθεται στους ώμους της …

…. Έρωτας δίχως πάθη δεν είναι έρωτας ….. οι κτητικές τάσεις, καλολαδωμένα φίδια, είναι σχετικά εφήμερες, εφόσον στοιχειώδη ψήγματα αξιοπρέπειας, (αποκυήματα συχνού κολυμπήματος στο αραιό κουρκούτι τόννων χυλόπιττας) σαν μερμήγκια που απέφυγαν την πατημασιά, αποτρέψουν τον εκφυλισμό της καταστάσεως σε μαντουβαλο / ζιγκουάλες που ετυρράνησαν πχ. το συντριπτικό μέρος της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας, ….

…. Η δυσκολότερη καμπή έρχεται με την άμπωτη των ανωτέρω αναφερθεισών χομπιστριών ορμονών και την ανάκτηση σημαντικού χαμένου εδάφους από την λογική, της οποίας οι άοκνες στρατηγικές κινήσεις τροφοδοτούνται από την επαναληπτικότητα της καθημερινότητος και το ανάδεμα της ρουτίνας ….. υφίσταται πλέον άμεσος κίνδυνος καταρράκωσης του ιδεατού, απαγκίστρωση από την σανίδα σωτηρίας και ξέφρενη μεταλλαγή σε παλινωδία εκατέρωθεν της λεπτής γραμμής αγάπης /μίσους, με ρυθμό συχνότερο και αυτού των μεξικανών μεταναστών στον Ρίο Γκράντε …..

… ο συνθέτης προσδοκά ένα μεγαλοπρεπές και παθιασμένο τέλος, βαδίζοντας ολοταχώς προς την εξόδιο coda, τέλος αντάξιο των αρχικών προσδοκιών, μακριά από επίπονους αποχρωματισμούς και ανιαρά fade out, βορά στην λήθη και την αποδρομή ….. ένα μπιγκ μπάνγκ που θα γιγαντώσει τις πληγές, οδηγώντας σε ένα τραγικό όσο ηδονικό και ολοσχερές τσαλαπάτημα ……

.....Γι’ αυτό αν τύχει και μ’ αγαπήσεις
πρόσεχε σε παρακαλώ πολύ πολύ
πώς θα μ’ αγκαλιάσεις. Πονάει εδώ.
Κι εδώ. Κι εκεί. Μη! Κι εδώ .
Κι εκεί.....​

... πρώτη επιλογή η ηχογράφηση με τον ανεπανάληπτο Ρίχτερ και την Φιλαρμονική της Βαρσοβίας υπό τον Βισλότσκι ....

1452148.jpg


πολλοί ορκίζονται και στην ερμηνεία του Byron Janis υπό τον Ντοράτι ....

41HZWBDTK6L._SL500_AA240_.jpg



Σημ.: Χρησιμοποίησα αποσπάσματα από ποιήματα των Νερούντα, Δημουλά, Ασλάνογλου και Γώγου αντίστοιχα .....
 
Last edited by a moderator:

Emilot

AVClub Fanatic
18 June 2006
32,852
Εξάρχεια
Δεν έχω λόγια...:grinning-smiley-043

Έχω το 2πλο cd που παίζει ο ίδιος τις συνθέσεις του, που απέκτησα μετά την παρουσίαση του Ραχμάνινωφ σε άλλο thread, αλλά δεν έχω προλάβει να το "ακούσω".

ΤΩΡΑ όμως....δεν με παίρνει άλλο.
 
Last edited:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
αγαπητέ Send, σε ευχαριστώ για την παρατήρηση σου ....

απλώς παρακαλώ τους διαχειριστές, μετά την ολοκλήρωση του κειμένου μου ( η οποία ελπίζω να γίνει σήμερα) , να βάλουν τα τυχόν σχόλια, όπως του φίλου send, στο τέλος, για προφανείς λόγους συνάφειας .....
 
Γράφω κι εγώ, αναμένοντας ευχαρίστως προφανώς τη μετακίνηση του ποστ μου...

Ένα από τα έργα που κανείς μπορεί να χαρακτηρίσει απλά... ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ.... Ένα από τα έργα που ακούγοντας τα, κανείς ξεχνάει τους ενδοιασμούς περί μη πρωτοτυπίας, περί βαδίσματος εκ του ασφαλούς στην πεπατημένη, σχόλια που (όχι άδικα - κατά την ταπεινή μου άποψη) συνοδεύουν τον συνθέτη σε συνήθεις "βαριές" μουσικολογικές συζητήσεις.
Εδώ έχουμε ένα έργο που το ακούς επαναλαμβανόμενα χωρίς να βαρεθείς. Που σου δημιουργεί απειρα συναισθήματα, που σε κάνει να θες ανά πάσα στιγμή να δεις τι θα γίνει παρακάτω.

Έχω να προτείνω μια φανταστική εκτέλεση, που προσωπικά για μένα αναδεικνύει όλα αυτά τα στοιχεία του έργου.

Lang Lang.. ίσως ο πιο προικισμένος νέος πιανίστας της γεννιάς μας. Μια θυελλώδης ερμηνεία... που για μια ακόμη φορά μας δείχνει ότι η Κίνα κρατάει στα χέρια της το κλειδί του μέλλοντος... σε συνδυασμό με τη διέυθυνση ενός από τους μεγάλους μαέστρους της εποχής μας... του Valery Gergiev, ίσως κορυφαίου ερμηνευτή της ρώσικης σχολής (κι ας μην είναι ακριβώς τέτοια ο Σεργκέυ...)
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Eργο μέ εξαιρετική μελωδική γραμμή,και όπως αναφέρει ο Σπύρος στό ´εσωτερικό του σημείωμα´μέ συναρπαστικό πιανιστικό μέρος..
Προσωπικά, πρώτη μου επιλογή είναι ο Byron Janis ,ακολουθούν οι Rubinstein-Reiner(R.C.A.)και γιά ιστορικούς λόγους οι Rachmaninoff-Stokovski παρά τον μετριότατο ήχο...
Βρήκα επίσης συναρπαστική την ερμηνεία τού Hough,υπο την διεύθυνση τού Andrew Litton μέ την Συμφωνική τού Dallas(Hyperion).
Rachmaninov_hough_CDA67501.jpg



Y.Γ.
Το P/T ελπίζω νά μήν είναι η αγγλική μετάφραση αυτού πού υποψιάζομαι..............
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Ο άλλος έκανε εκτάκτως τον DJ σε γνωστό ροκάδικο της Σαλονίκης για να καλύψει κολλητό του.

Έχει λίγη ώρα που σχόλασα...


Αλλά δεν ανησυχώ, με τους συνεργάτες που έχω.:grinning-smiley-043
 
Last edited:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Στην γιουτιούμπα υπάρχει Ρίχτερ στο 2ο ...

το λινκ : http://www.youtube.com/watch?v=7_suu2h2AQU

στα related videos ειδα οτι μάλλον υπάρχει το σύνολο του κονσέρτου που παρατίθεται σε αρκετά μικρά μέρη .....

ότι πρέπει για να πάρει ο τυχόν ενδιαφερόμενος την πρώτη γεύση .....
 

fedra

Senior Member
26 January 2008
470
Αθήνα
:flowers: Τι μπορώ να πω για την παρουσίαση, για το συγκεκριμένο έργο του Rachmaninoff? Απλά ευχαριστώ. Έχω αρκετό καιρό να το ακούσω!!!!
Στα βίντεο κλιπ έχω βάλει κάτι που μπορεί να σας ενδιαφέρει......
Είναι ο Αγαπημένος μου συνθέτης βλέπετε.......να είστε καλά:a0210:
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,800
Αθήνα-Κέντρο
Απάντηση: Re: Απάντηση: Το ανεπανάληπτο του ΕΣΥ ''Rachmaninoff, piano concerto No 2 ,

:hmmmm::confused::confused::hmmmm:

Τί ξύνεσαι ωρε´?:flipout:

Οι παρουσιάσεις σου τελευταία είναι ´δαγκωματιές ,κανονικότατα.
Απονευρώσεις χωρίς αναισθητικό,άστα..
:grinning-smiley-043
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Απάντηση: Το ανεπανάληπτο του ΕΣΥ ''Rachmaninoff, piano concerto No 2 ,

Τί ξύνεσαι ωρε´?:flipout:

Οι παρουσιάσεις σου τελευταία είναι ´δαγκωματιές ,κανονικότατα.
Απονευρώσεις χωρίς αναισθητικό,άστα..
:grinning-smiley-043

Πάιρνοντας αφορμή από το ανωτέρω σχόλιο και μόνο , θα ήθελα να κάνω την εξής παρατήρηση . Προφανώς κάποιοι κατάλαβαν τι θέλει να πεί ο Δημοκηδής και έτι προφανέστερα κατάφεραν να το συνδυάσουν με το έργο . Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι θαυμαστό από μόνο του , αφού
έχω το έργο σε τέσσερις εκτελέσεις - μίας του ίδιου του συνθέτη συμπεριλαμβανομένης την οποία δεν μπορώ να ακούσω εξ αιτίας της φρικτής ηχογράφησης -
το έχω από νεαρό παιδί
το ακούω συχνά
ειλικρινά δεν κατάλαβα ούτε κόμμα από όσα έγραψε ο Δημοκηδής

Πόσο απίστευτα διαφορετικοί είμαστε όλοι . Εάν αυτό γίνει συνείδηση και μετουσιωθεί σε πράξη αλληλοσεβασμού θα περνάμε ακόμα καλύτερα.

ΥΓ . Μιά φορά στο avforum είχα τολμήσει να εκφράσω το τι μου προξενεί αυτό το έργο ....αλλά μου την πέσανε . Πάντως συνεχίζει να μου αρέσει

Γειά σου Σπύρο :ernaehrung004:
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Ντόκ,άν το επιτρέπει ο Συντάκτης θάθελα πολύ να εκφράσεις ξανά τι σού προκαλεί το συγκεκριμένο έργο...
Υ.Γ.
Αυτό το απότομο κλείσιμο τού avforum μάς έχει ´φάει´φοβερές στιγμές.:BDBDG54::flipout:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το ανεπανάληπτο του ΕΣΥ ''Rachmaninoff, piano concerto No

Πάιρνοντας αφορμή από το ανωτέρω σχόλιο και μόνο , θα ήθελα να κάνω την εξής παρατήρηση . Προφανώς κάποιοι κατάλαβαν τι θέλει να πεί ο Δημοκηδής και έτι προφανέστερα κατάφεραν να το συνδυάσουν με το έργο . Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι θαυμαστό από μόνο του , αφού
έχω το έργο σε τέσσερις εκτελέσεις - μίας του ίδιου του συνθέτη συμπεριλαμβανομένης την οποία δεν μπορώ να ακούσω εξ αιτίας της φρικτής ηχογράφησης -
το έχω από νεαρό παιδί
το ακούω συχνά
ειλικρινά δεν κατάλαβα ούτε κόμμα από όσα έγραψε ο Δημοκηδής

Πόσο απίστευτα διαφορετικοί είμαστε όλοι . Εάν αυτό γίνει συνείδηση και μετουσιωθεί σε πράξη αλληλοσεβασμού θα περνάμε ακόμα καλύτερα.

ΥΓ . Μιά φορά στο avforum είχα τολμήσει να εκφράσω το τι μου προξενεί αυτό το έργο ....αλλά μου την πέσανε . Πάντως συνεχίζει να μου αρέσει

Γειά σου Σπύρο :ernaehrung004:

γεια σου και σένα Παναή ...

εννοείται ότι θα ήθελα να ξαναθυμηθώ τα συναισθήματα του φίλου μου ...

πάντως παραξενεύομαι λίγο .... πίστευα ότι το παρόν είναι από τα πιο ξεκάθαρα- και έμπλεο λογικής σύζευξης με το παρουσιαζόμενο έργο- κείμενα μου .... μάλλον στην φάση που ήσουν προ τριμήνου, θα με καταλάβαινες περισσότερο..... τώρα ξανασφράγισες αγαπημένε μου νομικέ ....