Μικρή Ενημέρωση γιά 6 Δίσκους.

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
62,722
Χολαργός
Η Θερινή Ραστώνη δέν προσφέρεται γιά μεγάλα κείμενα,αλλά αποτελεί μιά ευκαιρία γιά μιά ενημέρωση γιά δίσκους πού ήρθαν στά χέρια μας το τελευταίο δίμηνο....Δεν τούς θεωρώ καλοκαιρινούς δίσκους,αλλά σαφώς προσφέρονται ,κάποιοι εξ´αυτών γιά τήν Αυγή ή τό Ηλιοβασίλεμα ακόμα και μιάς Θερμής Μέρας.

O Πρώην Τρομπετίστας τών Supersilent, Arve Henriksen. ηγείται γιά πρώτη φορά μιάς δισκογραφικής δουλειάς σαν το Cartography...(ΕCM 2008)

Συμμετέχουν πολλά γνωστά Ονόματα τής σύγχρονης Μουσικής Σκηνής ,αλλά την μεγίστη συνεισφορά στην Παραγωγή τήν έχουν οι Jan Bang και Eric Honore,πού είναι Μάστορες στό ´πείραγμα ´τών Συνθέσεων.
Παραθέτω αναλυτικά τον ´κατάλογο´τών Συνεργατών τού Ηenriksen...

Arve Henriksen: trumpets, voice (1, 6), field recording (1); Jan Bang: live sampling (1, 5, 10), samples (2, 3, 6, 8-12), beats (2, 3, 7), programming (2, 3, 5, 6, 10, 12), bass line (6), dictaphone (6, 8), arrangement (11, 12); Audun Kleive: percussion (1, 11), drums (10), organ samples (7); David Sylvian: voice (2, 11), samples (2), programming (2); Helge Sunde: string arrangements (2), programming (2); Eivind Aarset: guitars (3, 11); Lars Danielsson: double-bass (3); Erik Honore: synthesizer (3-5, 7, 10), samples (3), field recording (4, 7), choir samples (7); Arnaud Mercier: treatments (4) Trio Mediaeval: voice sample (6); Verene Andronikof: vocals (6); Vytas Sondeckis: vocal arrangement (6), vocal performance (6); Anna Maria Friman: voice (10); Stale Storlokken: synthesizer (10), samples (10).

H Παραμορφωμένη,Θαμπή,αλλά και τόσο Μελωδική Τρομπέτα τού Νορβηγού δημιουργεί ένα Μουσικό Ταξίδι πού παραπέμπει σέ Soundtrack μιάς Ταινίας πού δεν γυρίστηκε ποτέ.
Αναφορές στον Eno -ο Sylvian απαγγέλλει ένα ποιημά του με συνοδεία τού Henriksen και διάφορα Ηλεκτρονικά tricks-αυτοσχεδιασμός αλλά και ένα αληθινά Θρηνητικό Κομμάτι σάν το Τhe Unremarkable Child....
Δίσκος συναρπαστικός,πού δεν συνιστάται σε ´βιαστικούς´.
Θέλει τον Χρόνο του γιά να σέ κερδίσει,αλλά άν το κατορθώσει μπορεί να σε συνοδεύει γιά πολύ καιρό.
51Qz69abt7L._SL500_AA300_.jpg



Ο κοντραμπασίστας και τσελίστας Lars Danielson,πού συνεργάστηκε μέ τον Henriksen,παρουσίασε φέτος τήν Tarantella.
Μαζί του οι :Leszek Mozdzer (piano, celesta, harpsichord), Mathias Eick (trumpet), John Parricelli (guitar), Eric Harland (drums and percussion).
Δίσκος πού κινείται μεταξύ Ευρωπαϊκής Τζάζ και Κλασσικής,μοιάζει να αποτελεί Ξαδελφάκι τών Tord Gustavson Trio.
Eναλλαγές Χαράς και Λύπης αποτυπώνονται στίς Συνθέσεις και τις Διασκευές τού Danielson...Μνήμες πού δέν ξεχνιούνται σάν Μικρά μυστικά στήν Ζωή τού καθενός.
Η Αισθητική του Δίσκου ειναι Υψηλού επιπέδου καθώς και όλη η παραγωγή...
Απο την Εταιρεία ACT.2009

41SSggdUvRL._SL500_AA300_.jpg


O Tρομπετίστας John Hassell έχει επηρεάσει τούς Arve Henriksen, Nils Petter Molvaer καί David Sylvian ,Peter Gabriel,μεταξύ πολλών άλλων,ενώ σε παλιότερες εποχές έχει συνεργαστεί με τον Eno.
Στην Ε.C.M. είχε να εκδόσει δίσκο απο το 1985(Power Spot)παρότι ολα αυτά τά Χρόνια ήταν πάντα Ενεργός και Δραστήριος.
Ο Συνδυασμός τής μπάντας μέ στοιχεία Electronica μαζί με το Live sampling τού Jan Bang και τού Dino J.A. Deane προσφέρουν μιά Μουσική Εμπειρία Ονειρική πού αναδεικνύει τήν σημαντικότητα τού Hassell...
Ο Δίσκος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και meta-New Age...Οι επιδράσεις πάμπολλες:Aπο την Αμερικανικη Τζάζ έως την Αφρικάνικη και Ινδική Μουσική δημιουργούν ένα Μείγμα Πρωτογενές πού αλλάζει συχνά Μορφή μέσα στο ιδιο κομμάτι..
Ο Τίτλος δάνειος απο στίχους τού Jalaluddin Rumi(13ος Αιώνας).
Last Night the Moon came Dropping its clothes in the Street
I Took it as a sign to start singing
Falling up in to the Bowl of Sky.

last_night.jpg








O Κιθαρίστας John McLaughlin και ο Chick Corea μαζί μέ τούς Κenny Garrett(saxophone),Christian Mc Bride(acoustic and electric basses) και Winnie Collauita(drums)έκαναν μιάν Ευρωπαϊκή Περιοδεία το 2008 το απόσταγμα τής οποίας ακούμε σε αυτον τον διπλό δίσκο:Five Peace Band..
Mιά Μπάντα Μεγάλων Μουσικών δίνει μιά Παράσταση Jazz-Rock -Funk στην γνωστή Fusion εκδοχή πού τούς έκανε διάσημους.
Η Τεχνική απαράμιλλη ,οι Live Εκδοχες τών Κομματιών εκπληκτικές με αποκορύφωμα το αφιερωμένο στον δάσκαλο Miles:In A silent Way/It's about That Time,διαρκείας 20 λεπτών,με guest τον Herbie Hancock στό πιάνο...
Χωρίς Πολλά Λόγια τά Ιερά Τερατα παραμένουν Alive and Kicking...

CD 1
Raju
The Disguise
New Blues Old Bruise
Hymn To Andromeda

CD 2
Dr. Jackle
Senor C.S.
In A Silent Way - It's About That Time
Someday My Prince Will Come

Chick+Corea+&+McLaughlin%28Five+Piece+Band%29.jpg



O Georg Philip Telemann(1681-1767)είναι μάλλον αδικημένος γιά την πραγματική συνθετική του Αξία.
Eχοντας γράψει εκατοντάδες έργα γιά Ορχήστρα ,άλλα τοσα θρησκευτικά αλλά και πολλά γιά ποικιλία πνευστών εκπροσωπεί τήν Μέση και Υστερη Μπαρόκ περίοδο με τον καλύτερο τρόπο..
Ο Telemann μέχρις τά 1950 απασχολούσε πρωτίστως τούς Μουσικολόγους παρά τούς Μουσικούς.
Στην συνέχεια όμως αναγνωρίστηκε η αξία του και πλέον έχει αποκτήσει σχετική Δημοτικότητα.
Ο Christoπηερ Ηogwood χρησιμοποιώντας Οργανα Εποχής παρουσίασε στην Decca το 1983 ,μέ την Ορχήστρα του :Τhe Academy of Ancient Music,έναν δίσκο κλασσικό πλέον,πού τιτλοφορείται :Double and Triple Concertos..
Eνα Κοντσέρτο γιά 3 Τρομπέτες και Εγχορδα,ένα γιά recorder και φλάουτο,ένα γιά φλάουτο ,oboe d'amore και viola d'amore και δυό ακόμα πού ειναι επηρεασμένα απο την Πολωνική Παραδοσιακή Μουσική...
Ο Δίσκος θυμίζει απο την αρχή ως το τέλος ένα Ηλιόλουστο Πρωινό ή τήν Χαρά πού νοιωθει ο Γονιός σαν το Παιδί Ξυπνά το Πρωί και τού Χαμογελά.


decca4780022.jpg



Το άνοιγμα τών Σοβιετικών Αρχείων έχει φέρει στην επιφάνεια εξαιρετικές ερμηνείες Ρώσων Καλλιτεχνών και μάλσιστα απο εποχές πού ακόμα δεν ήσαν ιδιαίτερα γνωστοί στην Δύση...
Μια απο αυτές τις περιπτώσεις είναι η ´επανεμφάνιση´δυό ερμηνειών τού Richter σε δυό Σονάτες τού Schubert(845 και 850 πού ηχογραφήθηκαν στην Μοσχα το 1957 και 1956 αντίστοιχα)...O δίσκος συμπληρώνεται απο το Impromptu No 2in E flat mazor D.899 ηχογραφημένο το 1950..
Ενας Richter ρωμαλέος,ορμητικός,πλήρης τεχνικά σέ Ηχογραφήσεις πού έτσι και αλλοιώς αποτελούν Ντοκουμέντα...
Ειδικά η 845 έχει ηχογραφηθεί ελάχιστα.

5024709156696_600.jpg


Καλές Επιλογές.:grinning-smiley-043
 
Last edited by a moderator:

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
δεν προλαβαίνω να αφομοιώσω.....
 
Last edited by a moderator:

Larry

Μέλος Δ.Σ.
Staff member
17 June 2006
20,840
εχουμε παθει ηττα μεσα στην καλοκαιρινη ραστώνη με ολα αυτα τα διαμαντια...τοσο στο παρων thread οσο και στο αλλο του Μανωλακου
 
Last edited by a moderator:
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Re: Μικρή Ενημέρωση γιά 6 Δίσκους.

δεν προλαβαίνω να αφομοιώσω.....

Και εγώ δεν προκάνω Chief γιά Ξεχωριστές παρουσιάσεις γιατί θέλω να πάω διακοπές.:flipout::flipout:

Σγά-σγά και οποιο κάτσει.
 
Last edited:

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,515
Ministry Of Silly Walks
Η Θερινή Ραστώνη δέν προσφέρεται γιά μεγάλα κείμενα,αλλά αποτελεί μιά ευκαιρία γιά μιά ενημέρωση γιά δίσκους πού ήρθαν στά χέρια μας το τελευταίο δίμηνο....Δεν τούς θεωρώ καλοκαιρινούς δίσκους,αλλά σαφώς προσφέρονται ,κάποιοι εξ´αυτών γιά τήν Αυγή ή τό Ηλιοβασίλεμα ακόμα και μιάς Θερμής Μέρας.

O Πρώην Τρομπετίστας τών Supersilent, Arve Henriksen. ηγείται γιά πρώτη φορά μιάς δισκογραφικής δουλειάς σαν το Cartografhy...(ΕCM 2008)

Συμμετέχουν πολλά γνωστά Ονόματα τής σύγχρονης Μουσικής Σκηνής ,αλλά την μεγίστη συνεισφορά στην Παραγωγή τήν έχουν οι Jan Bang και Eric Honore,πού είναι Μάστορες στό ´πείραγμα ´τών Συνθέσεων.
Παραθέτω αναλυτικά τον ´κατάλογο´τών Συνεργατών τού Ηenriksen...

Arve Henriksen: trumpets, voice (1, 6), field recording (1); Jan Bang: live sampling (1, 5, 10), samples (2, 3, 6, 8-12), beats (2, 3, 7), programming (2, 3, 5, 6, 10, 12), bass line (6), dictaphone (6, 8), arrangement (11, 12); Audun Kleive: percussion (1, 11), drums (10), organ samples (7); David Sylvian: voice (2, 11), samples (2), programming (2); Helge Sunde: string arrangements (2), programming (2); Eivind Aarset: guitars (3, 11); Lars Danielsson: double-bass (3); Erik Honore: synthesizer (3-5, 7, 10), samples (3), field recording (4, 7), choir samples (7); Arnaud Mercier: treatments (4) Trio Mediaeval: voice sample (6); Verene Andronikof: vocals (6); Vytas Sondeckis: vocal arrangement (6), vocal performance (6); Anna Maria Friman: voice (10); Stale Storlokken: synthesizer (10), samples (10).

H Παραμορφωμένη,Θαμπή,αλλά και τόσο Μελωδική Τρομπέτα τού Νορβηγού δημιουργεί ένα Μουσικό Ταξίδι πού παραπέμπει σέ Soundtrack μιάς Ταινίας πού δεν γυρίστηκε ποτέ.
Αναφορές στον Eno -ο Sylvian απαγγέλλει ένα ποιημά του με συνοδεία τού Henriksen και διάφορα Ηλεκτρονικά tricks-αυτοσχεδιασμός αλλά και ένα αληθινά Θρηνητικό Κομμάτι σάν το Τhe Unremarkable Child....
Δίσκος συναρπαστικός,πού δεν συνιστάται σε ´βιαστικούς´.
Θέλει τον Χρόνο του γιά να σέ κερδίσει,αλλά άν το κατορθώσει μπορεί να σε συνοδεύει γιά πολύ καιρό.
20090111174930-arve-henriksen-cartography.jpg


Τελικά ποτέ δεν είναι αργά για μια συνομιλία με το υπερπέραν...

Εξαιρετικός δίσκος ...από κάθε πλευρά...

Θέλει όντως υπομονή,,αλλά πρωτίστως καθαρό πνεύμα και απέραντη ησυχία για να βαδίσεις μέσα του...

Αν μπορεί να συγκριθεί με κάτι τότε αυτό είναι μια ρομαντική βραδιά δίπλα στο Πολικό Σέλας......αξέχαστη εμπειρία...thanx
 

Ηλίας Κ

Supreme Member
7 July 2006
4,931
Αθήνα
Αυτόν δεν το άκουσα, καλά κάνεις και το θυμίζεις Σπύρο.

Αυτός όμως που μου έμεινε από την "μικρή ενημέρωση" είναι το Ταραντέλλα του Danielson. Ευχάριστη, δροσερή μουσική που ρέέι σαν το γάργαρο νεράκι. Για πολλές πολλές ακροάσεις.
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
O Tρομπετίστας John Hassell έχει επηρεάσει τούς Arve Henriksen, Nils Petter Molvaer καί David Sylvian ,Peter Gabriel,μεταξύ πολλών άλλων,ενώ σε παλιότερες εποχές έχει συνεργαστεί με τον Eno.
Στην Ε.C.M. είχε να εκδόσει δίσκο απο το 1985(Power Spot)παρότι ολα αυτά τά Χρόνια ήταν πάντα Ενεργός και Δραστήριος.
Ο Συνδυασμός τής μπάντας μέ στοιχεία Electronica μαζί με το Live sampling τού Jan Bang και τού Dino J.A. Deane προσφέρουν μιά Μουσική Εμπειρία Ονειρική πού αναδεικνύει τήν σημαντικότητα τού Hassell...
Ο Δίσκος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και meta-New Age...Οι επιδράσεις πάμπολλες:Aπο την Αμερικανικη Τζάζ έως την Αφρικάνικη και Ινδική Μουσική δημιουργούν ένα Μείγμα Πρωτογενές πού αλλάζει συχνά Μορφή μέσα στο ιδιο κομμάτι..
Ο Τίτλος δάνειος απο στίχους τού Jalaluddin Rumi(13ος Αιώνας).
Last Night the Moon came Dropping its clothes in the Street
I Took it as a sign to start singing
Falling up in to the Bowl of Sky.

last_night.jpg
Θα συμφωνήσω Σπύρο με τον χαρακτηρισμό meta-New Age που πολύ σωστά και εύστοχα απέδωσες στο “Last night the…” Πράγματι ο δίσκος είναι πολύ περισσότερο κοντά στο new Age από όσο ίσως επιτρέπεται αλλά όχι τόσο κοντά ώστε να αγγίζει τα συνήθη πιλάφια του είδους .

Το πρωτοποριακό , τόσο σε σύλληψη , όσο και σε εκτέλεση concept του τέταρτου κόσμου , που ξεκίνησε με το καινοτόμο “Possible Musics” και έφτασε στο απώγειο του με το αριστουργηματικό "Power Spot"και το φουτουριστικό χιπ χοπ του «City ; Works of Fiction» - όπου η έννοια του ηχητικού περιβάλλοντος ως πηγή εμπνεύσεως περνά από τον tribal ήχο της μεγάλης μαύρης μητέρας στον tribal ήχο της καθημερινότητας του χιπ χοπ , του αστικού φολκλόρ του σήμερα – έχει περάσει , καθώς ήδη το προ τετραετίας “Magic realism 2 ; Maarifa Street” σηματοδότησε την στροφή προς την Ανατολή και ανέδειξε την Αραβική επίδραση , ως νέα συνιστώσα στο έργο του .

Εκεί όμως που το «Maarifa Street» κατάφερνε με επιτυχία να τα συνδυάσει όλα αυτά και με πιο τζαζ επιρροές , το “Last night the …” χάνει σε βάθος και ουσία , κερδίζοντας σε προσβασιμότητα , μέσω της υιοθέτησης ενός ανοίγματος στην Νέα Εποχή.

Αυτή όμως η meta –New Age αισθητική του , είναι που αποτελεί και το πρόβλημα αξιολόγησης του συγκεκριμένου δίσκου , αφού μια τέτοια αξιολόγηση θα έπρεπε υποχρεωτικά να κινηθεί μεταξύ δύο πυλώνων , απόλυτα αλληλένδετων μεταξύ τους , σε τέτοιο βαθμό συνοχής που ο ένας να επηρεάζει και να εξαρτάται από τον άλλο , ώστε να μην μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά . Εξηγούμαι : Το “Last Night the ….” αποτελεί από την μια , τον ιδανικό δίσκο- εισαγωγή για τον αμύητο ακροατή στο έργο του Hassell , μια και είναι εύκολα προσβάσιμος , ακριβώς λόγω της meta – new Age αισθητικής του που τον καθιστά ακροάσιμο και ως ηχητικό χαλί για άλλες δραστηριότητες , ενώ από την άλλη , ακριβώς γι αυτό είναι κι ο πιο αδύναμος δίσκος του , λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι εδώ ο Hassell ακούγεται σαν τους επιγόνους τους ( μεταξύ των οποίων , Molvaer , Henriksen , που πολύ σωστά ανέφερες , εγώ θα τοποθετούσα και τον Erik Truffaz) με αποτέλεσμα το στοιχείο του «ευχάριστου» να κυριαρχεί στο «ωφέλιμο» ( με την έννοια της εισόδου σε νέους τόπους ) ( *** )
 
Last edited:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
τελικά και γω νομίζω ότι είναι ίσως ο πλέον αδύναμος δίσκος του Χάσσελ...

ωστόσο, ακόμη και έτσι αξίζει τις ακροάσεις του ....