Μπραβο μου, λοιπον ....
Αυτο που με συναρπαζει με το βλεμμα του Στηβ ειναι οτι ..... ΔΕΝ χρειαζεται να μιλησει.
Τα ματια και το υφος του κορυφωνουν την επομενη κινηση του, με τον καλυτερο δυνατο τροπο.
Ο ανθρωπος δειχνει (ασχετα αν το κανει η οχι) να επεξεργαζεται με τον παλιο, αργο, παραδοσιακο τροπο
τις σκεψεις του, ΑΡΓΑΑΑΑ. Και αυτο φαινεται ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ στα ματια του (τα οποια ειναι διαρκως μισοκλειστα
αλλα .... μιλανε με μικρες αποτομες αλλα ζυγισμενες κινησεις). Ο Στηβ κυριολεκτικα μελετα καθε αντιδραση
αλλα κατορθωνει να δειχνει .... οτι προεκυψε χαλαρα και αβιαστα. Ιδιως κατι ξεκαρφωτες πλαγιες ματιες
που νομιζεις οτι ψαχνει κατι .... ΔΕΝ ΨΑΧΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, σκεφτεται ! Λιγοι ηθοποιοι το κατορθωνουν αυτο
(Eastwood και Bronson ειναι μερικοι ακομη).
Οταν χαμογελα (η μαλλον ανθυπομειδιαζει) .... προετοιμαζεται να χαμογελασει. Δεν εχει ξεκινησει ακομη
Και δεν ξερεις αν αυτο το μειδιασμα θα εξελιχθει σε ευδιαθεσια η ειρωνια. Εξαιρετικος ο φαινοτυπος του Στηβ,
τον βοηθαει τα μεγιστα σ'αυτη την ασαφεια. Οταν θυμωνει ..... μουλαρωνει, ΔΕΝ εκρηγνυεται. Νομιζεις οτι
ο θυμος του θα κρατησει εκατονταετιες γιατι εχει αυτη την αργη ωριμανση στο μουτρωμα. Σαν παλαιστης
Σουμο, μισο βηματακι την φορα. Οταν μιλαει και ερωτευεται .... ΕΞΕΡΕΥΝΑ συνεχως τα συναισθηματα της
συντροφου ακομα και αν ΔΕΝ την κοιτα καταματα. Πως στα κομματια το κατορθωνει αυτο ? Βλεπεις οτι
επεξεργαζεται τα συναισθηματα της Ζακλιν αλλα την κοιταει ΜΟΝΟ οταν εχει κατι να πει (η ειναι ετοιμος).
Και οταν την κοιτα .... την κανει μια χαψια. Με τις τεραστιες γουρλοματαρες του :laugh:
ΔΕΝ ΒΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΣΤΗΒ.
Ειναι απο την παλια φουρνια, οπου ο εξυπνοτερος δεν ειναι ο πιο ετοιμολογος αλλα ο προσεκτικοτερος.
Και ενω η δραση καλπαζει μεσα στο εργο, αυτος την φρεναρει στον ΔΙΚΟ του εγκεφαλικο ρυθμο.
Και το κανει με μια ψυχραιμια που σακατευει τις δικες μας σημερινες υπομονες. Ποσοι απο μας σημερα,
μπορουμε να διατηρουμε αταλαντευτη την πορεια συλλογισμων μας, ενω τριγυρω μας ολοι και ολα
τρεχουν μεσα σε εναν ωκεανο νευρασθενειας ?
Η εστω ..... να δειχνουμε οτι μπορουμε ?
Αν εμενε μονο μια ωρα πριν το τελος του κοσμου, δεν θα εκανα ερωτα με την Σκλεναρικοβα. ΟΧΙ.
Οταν ολα πανε κατα διαολου, χρειαζεσαι καποιον που να δειχνει ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΟΣ, οτι αντιστεκεται
στο προφανες και αμετακλητο και τραγικο. Ενα βλεμμα που να δειχνει με ηρεμο τροπο οτι ... μετρο
των παντων ειναι ο ανθρωπος και οχι η μοιρα. Ενα τετοιο βλεμμα, πανηγυρικα, διαθετει ο Στηβ.
Και ενα τετοιο βλεμμα ΔΙΝΕΙ αλλη προοπτικη στο εφημερο της ζωης. Kανει τα δεκα λεπτα να
συμπυκνωνουν δεκα μηνες.
Τον Στηβ, δεν τον ξερω ως χαρακτηρα (μπορει να ηταν αθλιος). Το βλεμμα του συζηταμε οχι τον ιδιο.