Η Αννα της Κοκκινιάς....................

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 27 August 2014

Η Άννα στην νιάτα της υπήρξε μια γυναίκα που έζησε παθιασμένους έρωτες, μερικοί εκ των οποίων ήταν καταστροφικοί. Αγάπησε τον Θανάση. Παντρεύτηκαν και έκαναν δύο παιδιά. Τα δύο παιδιά της δεν ζουν πια! Έσβησαν μια νύχτα στην Κοκκινιά ύστερα από χρήση σκληρών ναρκωτικών. Ο Θανάσης έχασε τα λογικά του…Ύστερα ήρθε η Κρίση…Η Άννα αναγκάστηκε να καθαρίζει σπίτια. Δουλεύει και απλά ελπίζει πως μια μέρα θα ξεθωριάσει, πως θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο. Όταν βάζει τα κλάματα τρίβει λυσσασμένα τις σκάλες και τα πατώματα…..Όλοι την κοιτούν περιμένοντας πότε θα καταρρεύσει…
Αλλά,
Ο Θάνατος την φοβάται…
Όταν έρχεται θέλει να είναι σίγουρος πως μπορεί να νικήσει και η Άννα είναι τόσο δεμένη με την ζωή έστω με την πιο σκοτεινή πλευρά της, που να την αποκόψει κάνεις από αυτήν δεν είναι εύκολο συν του ότι είναι και τσαμπούκι από τα λίγα…..
.................................................. .................................................

Η Άννα της Κοκκινιάς έχει και μια ακόμη νίκη! Και μάλιστα πολύ μεγάλη. Είναι αυτή που έδωσε μια επική μπούνια στο βδέλυγμα του Βασίλη Παπακωνσταντινου “Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω” αυτόν το αντιαισθητικό “ύμνο” των δήθεν ταλαιπωρημένων από την κρίση/πρώην βολεμένων παιδιών της γεννιάς του Κωστόπουλου! Επίσης η Άννα φτύνει στα ίσια ξένες (ξενέρωτες) και λαϊκές με την κακή έννοια βοήθειες τύπου Lightning Bolts (Nick Cave)

Ανακηρύσσεται έτσι ως το μεγαλύτερο και σημαντικότερο Ελληνικό κομμάτι που γράφτηκε μέσα στην κρίση (και είναι μερικώς συσχετιζόμενο με αυτήν), και ένα από τα καλύτερα λαϊκά κομμάτια που έχουν γραφτεί από εποχής “Βρέχει φωτιά στην στράτα μου”…….

Οι στίχοι ανήκουν στην Ανθή Μητροπέτρου, η οποία και βραβεύτηκε στους Αγώνες δημιουργίας Ελληνικού τραγουδιού ! Μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου
Η συγκλονιστική ερμηνεία ανήκει στον Γιώργο Μαργαρίτη, από τον καινούργιο του δίσκο “Παίζουμε για την φανέλα”……

Εδώ η αρχική ερμηνεία που βραβεύτηκε στον διαγωνισμό..................

ΠΕΤΡΑΛΙΑΣ ΝΙΚΟΣ · 27 August 2014

Γεια σου μεγάλε Μπαϊρα...Μερσί Μποκού

sokmav · 27 August 2014

Προτιμώ την αρχική ερμηνεία αν και με προϊδέαζε θετικότερα αυτή του Μαργαρίτη πριν ακούσω και τα δύο.
Πολύ καλό έτσι κι αλλιώς πάντως,ευχαριστούμε!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 27 August 2014

Re: Απάντηση: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

sokmav said:
Προτιμώ την αρχική ερμηνεία αν και με προϊδέαζε θετικότερα αυτή του Μαργαρίτη πριν ακούσω και τα δύο.
Πολύ καλό έτσι κι αλλιώς πάντως,ευχαριστούμε!

Εγώ του Μαργαρίτη για ένα πολύ απλό λόγο....

Όπως σε όλα τα είδη έτσι και στο λαϊκό υπάρχουν κάποιοι κανόνες !
Είναι ένα δύσκολο ερμηνευτικά είδος (μιλάμε για το καθαρό λαϊκό όχι το σκυλοποπ) γιατί απαιτεί να τονίζεις σωστά την κάθε λέξη, να είσαι κοφτός και να εννοείς απόλυτα αυτά που λες! Θεωρητικά έτσι πρέπει να ερμηνεύει γενικώς κανείς αλλά ειδικά στο λαϊκό απαιτείται διότι πρέπει να συμβούν δυο πράγματα! Πρώτον να υπάρχει αμεσότητα και δεύτερον επειδή ακριβώς υπάρχει αμεσότητα ο ακροατής να παρακινηθεί να συμμετέχει, και όταν λέμε συμμετοχή στο λαϊκό εννοούμε φυσικά πίνοντας…..
Εμένα λοιπόν ο αρχικός ερμηνευτής που έχει μια εξαιρετική φωνή από αυτές που χτίζονται στα ωδεία δεν με παρακινεί να συμμετέχω στο κομμάτι , οπότε και προφανώς το ακούω με σχετική νηφαλιότητα! Ο Μαργαρίτης είναι ταυτόχρονα λιτός αλλά και τόσο εκφραστικός που μου δημιουργεί απευθείας εικόνες! Βλέπω την Άννα σε δράση, και επειδή η εικόνα αυτή μοιάζει ιδιαίτερα συγκινητική, κατεβάζω και καμίά δεκαριά μπύρες…..

sokmav · 27 August 2014

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
! Ο Μαργαρίτης είναι ταυτόχρονα λιτός αλλά και τόσο εκφραστικός που μου δημιουργεί απευθείας εικόνες! Βλέπω την Άννα σε δράση, και επειδή η εικόνα αυτή μοιάζει ιδιαίτερα συγκινητική, κατεβάζω και καμίά δεκαριά μπύρες…..

Μα ακριβώς εκεί είναι η ένστασή μου.
Πως δεν είναι όσο εκφραστικός με έχει συνηθίσει,μάλλον επιτελικό τον άκουσα,δεν είναι ο Γιώργαρος,είναι μάλλον ο κ. Μαργαρίτης.
Σε τέτοιο κομμάτι θα τον περίμενα να θερίζει,θα ήταν δικό του δίχως αμφιβολία.

Για εμένα το ανάλογο είναι το ταξίμι του Πολυκανδριώτη στο Ερωτικό,που κυριολεκτικά θέρισε (αν και δεν είναι λαϊκό) ,το έκανε δικό του,ασχέτως του κ.Μητσιά.
Τόσο δικό του το ήθελα.

Θα ξανακούσω βέβαια,μπορεί το ποσοστό να ανήκει στους μουσικούς.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 27 August 2014

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

sokmav said:
...............................
...................δεν είναι ο Γιώργαρος,είναι μάλλον ο κ. Μαργαρίτης.

.

Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό!
Αν ο Μαργαρίτης στον συγκεκριμένο δίσκο ήταν “Γιώργαρος” προσωπικά δεν θα είχε επίσημη παρουσίαση έπο εμένα τουλάχιστον! Είμαι εναντία στην λογική του φωνάζουμε, και τρελαίνομαι όταν κάτι υποχθόνια εξελίσσεται από ψίθυρο σε κραυγή!....Οι στίχοι είναι ιδιαίτερα έντονοι για να τους υπερβάλλεις. Για μένα το γεγονός πως το συγκεκριμένο τραγούδι το ερμηνεύει ο κύριος Μαργαρίτης και όχι ο Γιώργαρος είναι σε απόλυτη αντιστοιχία με την Άννα που έχασε δυο παιδιά έχει τρελαθεί ο άντρας της, πλένει σκάλες αλλά την φοβάται και ο θάνατος άμα λάχει….Αν το κλάψεις το συγκεκριμένο κομμάτι πέφτεις στον γκρεμό……..Παρόλα αυτά αν προσέξεις τον τρόπο με τον οποίο εκφέρει το “τρίβει με λύσσα τα σκαλιά”…θα δεις πως υπάρχει και η εκδοχή του Γιώργαρου απλά είναι σαφώς πιο δωρική από αυτό που τον έχουμε συνηθίσει…..

Παίδες αφεθείτε,

sokmav · 27 August 2014

Δεν τα χαλάμε με τίποτα,σωστό το ακούω κι όπως το λες.
Στην δεύτερη στροφή πάντως,έχω την εντύπωση πως μιλάει γελαστά για τον Θανάση.
Οχι πως το διακωμωδεί,μάλλον το φωτίζει αφού είναι το ντέρτι της Άννας.Αυτό μου άρεσε.

Μπορεί να μην είναι το είδος μου και η εμπλοκή μου να είναι γιατί ακούω όλα του τα τραγούδια από σπόντα λόγω δουλειάς (τα παιδιά που έρχονται να φορτώσουν επενδύουν μέχρι και τα καθίσματα με τον συγκεκριμένο),αλλά είναι ώρες που το κάνω ευχαρίστως.
Κι αν είναι και τραγούδια σαν αυτό,το επιδιώκω κιόλας!

Και πάλι ευχαριστώ!

Stellios papa · 27 August 2014

συμπαθεστατος ο Γιωργος Μαργαριτης ...
αλλοιμονο μας αν η μπαλαντα της Αννας απο την κοκκινια
ειναι το καλυτερο ελληνικο τραγουδι της τελευταιας 30αετιας οπως λες
γινομαι αντιπαθητικος Μπαιρα μου αλλα σημερα της σκαλες των ωραιων σπιτιων
της καθαριζουν κυριες από την Ουκρανια και το Πακισταν και κανεις δεν θα γραψει τραγουδι γι αυτές
τι να την κανω την Αννα επειδη περασε μεγαλους ερωτες και απετυχε με παιδια της
με τον ευατο της με τον Θαναση …. ε και ετσι γινεται το μεγαλο λαικο τραγουδι
και κανει τον Νιck Kave να νοιωθει ξενερωτος ….

grio · 27 August 2014

Στέλιο μου, το γεγονός ότι υπάρχει πόνος παραδίπλα και πιθανότατα μεγαλύτερος, δεν μας αποτρέπει από το να τραγουδήσουμε το δικό μας. Άλλωστε δεν ετέθη το θέμα ούτε ποσοτικά, ούτε ποιοτικά, αλλά μάλλον σαν μια ηθογραφία, αντιπροσωπευτική της εποχής και των προβλημάτων της. Η θεματολογία του τραγουδιού, διαθέτει τα χαρακτηριστικά της, όπως τις αδιέξοδες σχέσεις, την απώλεια από ναρκωτικά, την ανέχεια, την απόγνωση, οπότε υπ' αυτήν την έννοια η τοποθέτηση του Γιώργη είναι δικαιολογημένη. Βέβαια, υπάρχει και το στοιχείο της υπερβολής από μέρους του, αλλά αυτό είναι κατανοητό, όταν μας αρέσει κάτι.

Τώρα, το κομμάτι το άκουσα και στις δύο εκδοχές του. Ό ένας είναι πιο "ακαδημαϊκός" και αποστασιοποιημένος ενώ ο άλλος (Μαργαρίτης) είναι πιο λαϊκός, μάγκας και άμεσος, όχι όμως απαραίτητα ορθότερος ή δραματικότερος.

Γιώργη, μου αρέσει όπως τα λες και το συγκεκριμένο, μετά την παρουσίασή σου, θα το "αντιμετωπίζω" πλέον με ...συμπάθεια...
:ernaehrung004:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 28 August 2014

Stellios papa said:
συμπαθεστατος ο Γιωργος Μαργαριτης ...
αλλοιμονο μας αν η μπαλαντα της Αννας απο την κοκκινια
ειναι το καλυτερο ελληνικο τραγουδι της τελευταιας 30αετιας οπως λες
γινομαι αντιπαθητικος Μπαιρα μου αλλα σημερα της σκαλες των ωραιων σπιτιων
της καθαριζουν κυριες από την Ουκρανια και το Πακισταν και κανεις δεν θα γραψει τραγουδι γι αυτές
τι να την κανω την Αννα επειδη περασε μεγαλους ερωτες και απετυχε με παιδια της
με τον ευατο της με τον Θαναση …. ε και ετσι γινεται το μεγαλο λαικο τραγουδι
και κανει τον Νιck Kave να νοιωθει ξενερωτος ….

Μετά το 80 οι καλές περιπτώσεις στο Ελληνικό τραγούδι είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Αφήνω σκοπίμως έξω έργα μεγάλων δημιουργών γιατί με ενδιαφέρει τι γεννήθηκε από το 80 και μετά όχι τι προϋπήρξε και συνέχισε να δημιουργεί Τι μου έρχεται στο μυαλό! Από τραγούδια σίγουρα “Οι συνταγές μαγειρικής” των Χαίνηδων, “Αυτή η νύχτα μένει” του Κραουνάκη, ολόκληρος ο δίσκος “Μαμά γερνάω” εκτός του ομότιτλου, ολόκληρο το “Κυκλοφορώ και οπλοφορώ”, ολόκληρη η “Αγρύπνια”, το ντεμπούτο των Στέρεο Νόβα, οι “Μύθοι του Βάλτου” των Active Memmber και σίγουρα αυτό αν και εφόσον μιλάμε για καθαρό λαϊκό δίσκο.....αν σκεφτώ θα θυμηθώ και άλλα τόσα όχι όμως πάρα πολλά.....

Κατά τα άλλα, ναι όλοι έχουν δικαίωμα στο ξενέρωτο ακόμα και ο Cave O “Στην Αθήνα τα νιάτα κλαίνε από τα δακρυγόνα” δυστυχώς έκανε φάουλ γιατί απλά δεν γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα! Που απευθύνεται? Στους εικοσάρηδες που δεν έχουν πολιτική ταυτότητα (σκόπιμα βέβαια) ή στους σαραντάρηδες μπαμπάδες που προ εικοσαετίας είχαν συλλογή τευχών του κλικ (μην νομίζεις και εγώ ακόμα είχα τσιμπήσει)…..

Όσο για την άλλη αηδία του Βασίλαρου, τι να πω? Που έγινε μέσα σε μία νύχτα ο ύμνος των αγανακτισμένων και ένα μήνα μετά το οικειοποιήθηκαν oi “απέναντι”. Μου αρέσει που απορούν κιόλας? Με τέτοια αισθητική τι περίμεναν δηλαδή?................

Αν υπονοείς κλαψο…..στην Άννα δεν ισχύει! Έχουμε δύο μεγάλες αντίθετες υπερβολές! Η ταλαίπωρη Άννα που την φοβάται ο θάνατος! Δυο αντίθετα τι μας κάνουν? Ίσωμα…….Επιπλέον και για αυτό ανέφερα το βρέχει φωτιά στην στράτα μου, ο Μαργαρίτης στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι αφηγηματικός! Όπως ακριβώς και ο Στράτος! Ενώ αντίθετα ο Καζαντζιδης πολλές φόρες έκλαιγε τα κλαμένα:flipout::flipout::flipout:…..

Πέρυσι έτυχε και βρέθηκα στο Κερατσίνι μετά την δολοφονία του Παύλου Φυσσα, και εκεί ανάμεσα στον κόσμο είδα μια ηλικιωμένη που κρόταγε το κεφάλι της έκλαιγε και ψέλλιζε “Πως έγινες έτσι όμορφη μου γειτονιά”….Για αυτήν είναι γραμμένα κομμάτια σαν αυτό! Υπάρχει δίπλα μας τέτοιος κόσμος, απλά δεν τον βλέπουμε γιατί δεν συνηθίζει να βρίσκεται στα ίδια μέρη με μας! και σίγουρα μα πολύ σίγουρα όμως δεν υπάρχει περίπτωση να τον δεις εδώ στο φόρουμ μιας και δεν αγοράζει ούτε ηχεία ούτε τηλεοράσεις! Φτιάχνει όμως τον καλύτερο ελληνικό καφέ που έχεις πιει ποτέ:music-smiley-005:………

.

Stellios papa · 28 August 2014

Απάντηση: Re: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
Μετά το 80 οι καλές περιπτώσεις στο Ελληνικό τραγούδι είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Αφήνω σκοπίμως έξω έργα μεγάλων δημιουργών γιατί με ενδιαφέρει τι γεννήθηκε από το 80 και μετά όχι τι προϋπήρξε και συνέχισε να δημιουργεί Τι μου έρχεται στο μυαλό! Από τραγούδια σίγουρα “Οι συνταγές μαγειρικής” των Χαίνηδων, “Αυτή η νύχτα μένει” του Κραουνάκη, ολόκληρος ο δίσκος “Μαμά γερνάω” εκτός του ομότιτλου, ολόκληρο το “Κυκλοφορώ και οπλοφορώ”, ολόκληρη η “Αγρύπνια”, το ντεμπούτο των Στέρεο Νόβα, οι “Μύθοι του Βάλτου” των Active Memmber και σίγουρα αυτό αν και εφόσον μιλάμε για καθαρό λαϊκό δίσκο.....αν σκεφτώ θα θυμηθώ και άλλα τόσα όχι όμως πάρα πολλά.....

Κατά τα άλλα, ναι όλοι έχουν δικαίωμα στο ξενέρωτο ακόμα και ο Cave O “Στην Αθήνα τα νιάτα κλαίνε από τα δακρυγόνα” δυστυχώς έκανε φάουλ γιατί απλά δεν γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα! Που απευθύνεται? Στους εικοσάρηδες που δεν έχουν πολιτική ταυτότητα (σκόπιμα βέβαια) ή στους σαραντάρηδες μπαμπάδες που προ εικοσαετίας είχαν συλλογή τευχών του κλικ (μην νομίζεις και εγώ ακόμα είχα τσιμπήσει)…..

Όσο για την άλλη αηδία του Βασίλαρου, τι να πω? Που έγινε μέσα σε μία νύχτα ο ύμνος των αγανακτισμένων και ένα μήνα μετά το οικειοποιήθηκαν oi “απέναντι”. Μου αρέσει που απορούν κιόλας? Με τέτοια αισθητική τι περίμεναν δηλαδή?................

Αν υπονοείς κλαψο…..στην Άννα δεν ισχύει! Έχουμε δύο μεγάλες αντίθετες υπερβολές! Η ταλαίπωρη Άννα που την φοβάται ο θάνατος! Δυο αντίθετα τι μας κάνουν? Ίσωμα…….Επιπλέον και για αυτό ανέφερα το βρέχει φωτιά στην στράτα μου, ο Μαργαρίτης στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι αφηγηματικός! Όπως ακριβώς και ο Στράτος! Ενώ αντίθετα ο Καζαντζιδης πολλές φόρες έκλαιγε τα κλαμένα:flipout::flipout::flipout:…..

Πέρυσι έτυχε και βρέθηκα στο Κερατσίνι μετά την δολοφονία του Παύλου Φυσσα, και εκεί ανάμεσα στον κόσμο είδα μια ηλικιωμένη που κρόταγε το κεφάλι της έκλαιγε και ψέλλιζε “Πως έγινες έτσι όμορφη μου γειτονιά”….Για αυτήν είναι γραμμένα κομμάτια σαν αυτό! Υπάρχει δίπλα μας τέτοιος κόσμος, απλά δεν τον βλέπουμε γιατί δεν συνηθίζει να βρίσκεται στα ίδια μέρη με μας! και σίγουρα μα πολύ σίγουρα όμως δεν υπάρχει περίπτωση να τον δεις εδώ στο φόρουμ μιας και δεν αγοράζει ούτε ηχεία ούτε τηλεοράσεις! Φτιάχνει όμως τον καλύτερο ελληνικό καφέ που έχεις πιει ποτέ:music-smiley-005:………

.

ο Cave οχι μονο ξερει καλα την ελληνικη πραγματικοτητα αλλα είναι και ο μονος
που την τραγουδησε ‛’ Στην Αθηνα τα νιατα κλαινε από τα δακρυγονα …..
αλλα προσεξε και το τελος τι λεει
μηπως τα δακρυα ηταν γιατι ειμαστε χαμενοι σαν ανθρωποι ….
ο Καζατζιδης δεν εκλαιγε ποτε , απλα τραγουδουσε το κλαμα των λαικων ανθρωπων λιγο καλυτερα από τον Μαργαριτη
και σιγα που ο Θανατος φοβαται την Αννα
που όταν τσαντιζεται χτυπα με δυναμη τις σκαλες των ωραιων σπιτιων
εδώ δυο παιδια εκανε και τα αφησε να φυγουν στα σκληρα
πρεπει να την θαυμασω επειδη τωρα είναι φτωχια και σκουπιζει
και το Κερατσινι δεν ηταν ποτε ωραια γειτονια …ψεματα λεει η ηλικιωμενη
η από καποιο χωριο ηρθε και εχει ξεχασει …
οσο για τον καφε για δωσε μας την συνταγη ….

εχει τωρα κατι chef που κανουν τις γιαγιαδες περα ...-bye-

:flowers:

sokmav · 28 August 2014

Για τραγούδι ταλαιπωρίας πάντως,προτιμώ σταθερά "Του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά".
Πιο large,πιο ανοικτών οριζόντων ταλαιπωρία,όχι κλειστοφοβική και μίζερη.

(Κι είναι και για άγριο πιώμα :ADFADF1: )

Stellios papa · 28 August 2014

sokmav said:
Για τραγούδι ταλαιπωρίας πάντως,προτιμώ σταθερά "Του Κάτω Κόσμου Τα Πουλιά".
Πιο large,πιο ανοικτών οριζόντων ταλαιπωρία,όχι κλειστοφοβική και μίζερη.

(Κι είναι και για άγριο πιώμα :ADFADF1: )

εγω προτιμω Χρηστακη

αν μου επιτρεπεις Γιωργο ?
ευχαριστω

http://www.youtube.com/watch?v=qKcgh0l7Wf0#t=78

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 28 August 2014

Re: Απάντηση: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

Stellios papa said:
εγω προτιμω Χρηστακη

αν μου επιτρεπεις Γιωργο ?
ευχαριστω

http://www.youtube.com/watch?v=qKcgh0l7Wf0#t=78

Στελλιο είσαι φαν τυπάς.......
έβαλες κομματαρα και δεν μπορώ να πω κάτι.....αν εριχνες καμιά κανάρα μπορεί και να μου σηκώνονταν τα μαλλιά της κεφαλής (αυτά που έχουν μείνει)

.....................πάντως εγω γινομαι τυφλα με αυτό....

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Stellios papa said:
εχει τωρα κατι chef που κανουν τις γιαγιαδες περα ...-bye-

:flowers:

ξέρουν οι "σκαρμουτσοι" την χόβολη?.......

και κάτι άσχετο...η μονη σχέση που έχει ο Cave με την Ελληνική πραγματικότητα είναι πως εδώ και πολλά χρόνια πουλάει αναλογικά περισσότερους δίσκους στην Ελλάδα απο ότι στην Αγγλία πχ....και δεν ξερω αυτό κατα πόσο τον τιμά....μιας και δεν φημιζόμαστε για το γουστο μας.....

Κώστας Γκαβάκος · 28 August 2014

Η ελληνική λαική μουσική είναι μια ωραία ιστορία. Αυτό το τραγούδι δεν είναι λαικό τραγούδι. Είναι απλώς ένα τίποτα που με την συμβολή του Μαργαρίτη γίνεται και σκυλάδικο.

Πως να συγκριθεί με καλά σύγχρονα λαικά τραγούδια όπως <αυτή η νύχτα μένει>?

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 29 August 2014

O Σύγχρονος Έλληνας λόγο ιδιοσυγκρασίας έχει πέσει σε βαθιά σύγχυση εννοιών και λέξεων……
Η λέξη λαϊκό χρησιμοποιείται υποτιμητικά. Στην πραγματικότητα δεν έχει χρώμα…..
Όπως επίσης και η λέξη μίζερο τείνει να ταυτιστεί με το φτωχό…
Λάθος!
Κατά αρχήν από την καθημερινότητα μας και μόνο, φαίνεται πως αρκετοί θαρραλέοι αγέρωχοι και δυναμικοί απέναντι στις απαιτήσεις της ζωής άνθρωποι συχνά δυσκολεύονται οικονομικά! Μην σας πω πως είναι πολύ περισσότεροι από όσους φανταζόμαστε, ειδικά τώρα! Τείνω να πιστεύω πως οι περισσότεροι πλέον είναι κάτι σαν μικροί ήρωες….
Από την άλλη ο επιχειρηματίας που σφάζει τον αίμα της επιχείρησης του δηλαδή τον εργαζόμενο επειδή δεν μπορεί να πάει φέτος δυο μήνες διακοπές Μύκονο αλλά έναν, είναι τραγικά μίζερος ……διότι κλαίγεται χωρίς λόγο και δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα που είναι και η πραγματική έννοια του μίζερος ……….
Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί που είναι ταυτόχρονα και μίζεροι και άνθρωποι με μεγάλη οικονομική άνεση που δεν είναι…

Άλλο παράδειγμα λάθους χρήσης είναι το λαϊκό!
Ας δούμε την σωστή της χρήση….
Μιλάγαμε πριν με τον Στέλιο για περιοχές…
Είναι το Κερατσίνι λαϊκή συνοικία ? είναι , αλλά οι περισσότεροι την χρωματίζουν αρνητικά! ενώ δεν πρέπει….γιατί? διότι είναι απλά γεγονός….Είναι σαν να λέμε αυτός είναι ξανθός…αν είναι, απλά είναι! Αν θέλεις να το χρωματίσεις αρνητικά τον λες ξανθομπάμπουρα……

Η αρνητική έκφραση του λαϊκού είναι άλλη
Να ένα σωστό παράδειγμα: Το Κερατσίνι είναι λαϊκή συνοικία. Το Μαρούσι ειδικά στα μέσα της δεκαετίας του 90 που όλα τα μαγαλοστελέχη που δούλευαν στα γυάλινα κτίρια του Babi Vovos, έψαχναν να βρουν ρετιρέ με μεγάλες θέσεις παρκινγκ για τις τζιπάρες τους ενώ τα βράδια πέταγαν πέντε τόνους γαρύφαλλα στον Τσαλίκη , αφού πρώτα είχαν κάνει παρτυ με πληρωμένες γκομενες φυσικά δεν είναι λαική συνοικία…..είναι όμως τρελή ΛΑΙΚΑΝΤΖΑ!

Αυτά
Φιλιά

sokmav · 29 August 2014

Πάντως ο σκληρός πυρήνας των φίλων του είδους,έχει στην συντριπτική πλειοψηφία του ίδια νοοτροπία όσον αφορά τους επικριτές.
(Όπως τους έχω διαβάσει εγώ τουλάχιστον. )

Αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν αντιδραστικοί,νιώθουν πως βρίσκονται σε μια ομάδα που είναι σχεδόν κλειστό κλαμπ,κλείνουν το μάτι ο ένας στον άλλο και χαμογελούν σαν να ξέρουν κάτι περισσότερο αν πεις μια κουβέντα,δεν μπαίνουν καν στον κόπο να αμυνθούν.
Είναι σχεδόν οπαδοί,πιστοί,δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι άλλη μουσική για αυτούς.

Ακόμα κι αν σε κάποιον που υποψιάζονται εκτός αρέσει κάποιο από τα κομμάτια ΤΟΥΣ,τον αντιμετωπίζουν με συμπάθεια μεν αλλά τον κοιτάζουν με την ματιά που κοιτάζουμε τα κοριτσάκια που φορούν τις γόβες της μητέρας τους.
Κι ας ξέρεις και 5 πράγματα παραπάνω για την ιστορία,την πορεία,κλπ... Όχι,αυτοί ξέρουν την ουσία,την ψυχή λένε,τα υπόλοιπα να ακούν βερεσέ.
Πως να τους πεις πως έχεις κλάψει κι εσύ με τον "Πασατέμπο",από όποια μεριά της ιστορίας κι αν έχεις βρεθεί.
Δεν ξέρω,μερικές φορές γελάω,μερικές φορές με απωθεί.

Και με αυτά και με αυτά,ακούω και νιώθω πως κλέβω.
Μόνο έτσι μπορώ να το εκφράσω.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ · 29 August 2014

Re: Απάντηση: Η Αννα της Κοκκινιάς....................

sokmav said:
Πάντως ο σκληρός πυρήνας των φίλων του είδους,έχει στην συντριπτική πλειοψηφία του ίδια νοοτροπία όσον αφορά τους επικριτές.
(Όπως τους έχω διαβάσει εγώ τουλάχιστον. )

Αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν αντιδραστικοί,νιώθουν πως βρίσκονται σε μια ομάδα που είναι σχεδόν κλειστό κλαμπ,κλείνουν το μάτι ο ένας στον άλλο και χαμογελούν σαν να ξέρουν κάτι περισσότερο αν πεις μια κουβέντα,δεν μπαίνουν καν στον κόπο να αμυνθούν.
Είναι σχεδόν οπαδοί,πιστοί,δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι άλλη μουσική για αυτούς.

Ακόμα κι αν σε κάποιον που υποψιάζονται εκτός αρέσει κάποιο από τα κομμάτια ΤΟΥΣ,τον αντιμετωπίζουν με συμπάθεια μεν αλλά τον κοιτάζουν με την ματιά που κοιτάζουμε τα κοριτσάκια που φορούν τις γόβες της μητέρας τους.
Κι ας ξέρεις και 5 πράγματα παραπάνω για την ιστορία,την πορεία,κλπ... Όχι,αυτοί ξέρουν την ουσία,την ψυχή λένε,τα υπόλοιπα να ακούν βερεσέ.
Πως να τους πεις πως έχεις κλάψει κι εσύ με τον "Πασατέμπο",από όποια μεριά της ιστορίας κι αν έχεις βρεθεί.
Δεν ξέρω,μερικές φορές γελάω,μερικές φορές με απωθεί.

Και με αυτά και με αυτά,ακούω και νιώθω πως κλέβω.
Μόνο έτσι μπορώ να το εκφράσω.

Είσαι απόλυτα σωστός
Συμβαίνει με τα περισσότερα είδη μουσικής που δεν ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της ποπ αυτό……Στην ποπ ο φανατισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος….(και η αφοσίωση επίσης)…
Το κακό με τα κλειστά είδη μουσικής είναι πως αν μπεις για τα καλά μέσα αργά ή γρήγορα θα χάσεις τα φίλτρα σου για αυτό πρέπει και να βγαίνεις….βέβαια το σωστό είναι αν μπεις ποτέ να μπεις μέχρι το κεφάλι….

Εγώ δεν νιώθω κλέφτης αλλά κάτι σαν ονειροπόλος ταξιδιάρης.....ήμουν για χρόνια εσώκλειστος σε συγκεκριμένο είδος (soul) και συνειδητά αποφάσισα να μην μου συμβεί πάλι....αφήνω πλέον την μουσική να με πηγαίνει μονη της στο επόμενο....

aikon · 29 August 2014

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Εγώ σε όσα τραγούδια ο άντρας κάνει λαρυγγισμούς σαν να κλαίει, τα κατατάσω στα σκυλάδικα. Που έχουν την δική της γοητεία να τα παρατηρείς:
Κορυφαία αποτυπώνεται η ελληνική πραγματικότητα στην ταινία Ισοβίτες:
https://www.youtube.com/watch?v=uvOV2lAo3aE

Κάλλη Συνοδινού · 1 September 2014

Ναι ε; οι αφορισμοί εύκολοι. Οι λαρυγγισμοί πάλι όχι.
Θου Κύριε....

https://www.youtube.com/watch?v=v_mxq0tbDFQ

Η Αννα της Κοκκινιάς....................

Supreme Member

AVClub Addicted Member

AVClub Fanatic

Supreme Member

AVClub Fanatic

Supreme Member

AVClub Fanatic

AVClub Fanatic

Αν. Γενικός Διαχειριστής

Supreme Member

AVClub Fanatic

AVClub Fanatic

AVClub Fanatic

Supreme Member

AVClub Enthusiast

Supreme Member

AVClub Fanatic

Supreme Member

Banned

Supreme Member