Δηλητηριώδης ζάχαρη

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
14,350
HolyModalRounders_620x600.jpg

O Dean, στην απόπειρά του να περιγράψει τον ήχο τους, έγραψε «σαν μια κιμωλία που γράφει στον μαυροπίνακα, ή ίσως μία βελόνα που ξύνει παλιά, φθαρμένα 78άρια - μεγάλο κατόρθωμα αλλά όχι κάτι το οποίο μπορείς να ακούς κάθε μέρα». Τον παρομοίωσε προσφυώς με ηχοποιημένο Head Comic του Robert Crumb.


07modal-600.jpg



Οι Holy Modal Rounders ήταν, βασικά, δύο ανήσυχα φρικιά από το Lower East Side της Ν. Υόρκης, ο Peter Stampfel και ο Steve Weber. H εποχή ήταν αρχές της δεκαετίας του ’60. Ο πόλεμος είχε τελειώσει, μαζί του τέλειωσαν και οι big bands της τζαζ γιατί ο κόσμος δεν διέθετε χρήμα για να πάει να χορέψει. Το χρήμα άρχισε να κατευθύνεται στην αγορά αυτοκινήτων και οικιακών συσκευών. «Εσκασε» το bebop: η πρώτη μη-χορευτική τζαζ. Ο Johnny Otis σκέφτηκε να φτιάξει μία «χορευτική μπάντα τσέπης», με λίγα πνευστά και γεννήθηκε το ροκ’ν’ρολ. Μόδα ήταν και πέρασε, σε καναδυό χρόνια οι σοροπάτοι κατέλαβαν εξ εφόδου τα charts: Bobby Darin, Bobby Vinton, Bobby Vee, “Take good care of my baby” και πάει λέγοντας. Πάνω εκεί αρχίζει η αναβίωση της folk στο Lower East Side από «συνειδητοποιημένους» -διάβαζε: Αριστερούς- τραγουδοποιούς, Joan Baez, Peter,Paul & Mary κλπ. Το πιο διάσημο τέκνο της Κίνησης, ο Bob Dylan, γαλουχήθηκε ακριβώς εκεί. Αλλά μαζί με τους συνειδητοποιημένους, έσκασαν μύτη και οι φρίκοι: τα χάπια έδιναν κι έπαιρναν, οι σουρεαλιστές και οι Γάλλοι «καταραμένοι» ποιητές ήταν στην ημερήσια διάταξη, οι γυναίκες τους ήταν, περίπου, κοινοκτημοσύνη. Κοιμόντουσαν έχοντας για προσκέφαλο την Ανθολογία της Αμερικάνικης Folk, κάτι σκοτεινές ηχογραφήσεις της πενταετίας 1927-1932 που τις μάζεψε ο Harry Smith και τις κυκλοφόρησε στη Folkways το 1952. Αυτό είναι το σκηνικό που γέννησε τους Holy Modal Rounders και το «αδελφό» τους γκρούπ, τους Fugs, 3-4 ξεσαλωμένους ποιητές, shockaholics μέχρι το μεδούλι. Δεν υπήρχαν «αρχηγοί», κάθε μέλος του γκρουπ είχε μία ψήφο, αποφάσιζαν δημοκρατικά: δεν έπαιζαν κάτι που δεν άρεσε σε όλους. Φυτοζωούσαν εννοείται αλλά κανείς δεν μπήκε στη φάση για να βγάλει λεφτά: το βασικό κίνητρο ήταν ο χαβαλές, το ταξίδι, το φτύσιμο στις καθεστηκυίες αξίες των αστών, το φτηνό αλκοόλ, τα χάπια, τα κορίτσια, η καλοπέραση με ολίγα. Το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε μία μόλις ημέρα πριν τη δολοφονία του JFK (1963).



AC112_MP94.jpg



Θυμάμαι σαν τώρα την πρώτη φορά που τους άκουσα. Πήγα να δώ το Easy Rider, είχαμε χούντα, το έπαιζαν σ ένα Σινεμά στην Ομόνοια (στην Αγ. Κωνσταντίνου) πετσοκομμένο απ τη λογοκρισία, σε double bill -«2 έργα 2!»(sic)- με τσόντα. Κανένα ρόκι που να σέβεται τον εαυτό του δεν καταδεχόταν τότε να πάει σε τσόντα, οπότε πήγα στη βραδυνή παράσταση κατευθείαν, κινδύνεψα να χάσω και το λεωφορείο γιατί λεφτά για ταξί δεν υπήρχαν. Aγόρασα το soundtrack και είχε μέσα ένα κομμάτι τους. Ακουσα κάπου μισό λεπτό -«τι τρελοκομεία είν´ αυτοί ρε;»- και το προσπέρασα να πάω στους Steppenwolf και στους Byrds. Εσκυψα πάνω τους στα χρόνια της αναβροχιάς και της ξηρασίας, 1973-76, τότε που το μόνο που έκανα ήταν να κλείνω τρύπες στη δισκογραφία και να …αρχειοθετώ. Είχα διαβάσει πως διατέλεσε για ένα φεγγάρι μέλος τους ο Sam Sheppard -έπαιζε ντραμς- και βρήκα ένα δίσκο τους στα bargain-bins, τις «Ευκαιρίες», όπου τα δισκοπωλεία ξεφορτώνονταν τα σαπάκια: μεταχειρισμένα, cut-outs και αυτά που «δεν πούλαγαν». Ηταν το The Moray Eels Eat The Holy Modal Rounders. Ο…έρωτας ήρθε μετά: όταν έπεσε στα χέρια μου το "Have Moicy!" του Michael Hurley σε συνεργασία μαζί τους -Unholy Modal Rounders εδώ- και με τον Jeffrey Fredericks. Ο Μichael Hurley είναι μία χαμηλόφωνη φιγούρα της αμερικάνικης μουσικής. Αν και τραγούδια του έχουν διασκευαστεί από ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών που εκτείνεται από τους Holy Modal Rounders μέχρι την Cat Power, είναι σχεδόν άγνωστος πέρα από κύκλους συλλεκτών. Αυτό συμβαίνει όχι γιατί είναι «λίγος» σαν μουσικός ή συνθέτης αλλά, κυρίως, επειδή ο Hurley είναι ασυμβίβαστος και αρνείται να κάνει οτιδήποτε που ο ίδιος θεωρεί ότι προδίδει την τέχνη του. Λένε γι αυτόν ότι η προσέγγισή του είναι ιδιαζόντως τεμπέλικη, ότι δουλεύει τα τραγούδια του με δικούς του, αργούς ρυθμούς, με το πάσο του. Οτι δεν έβγαλε ποτέ του λεφτά αλλά έκανε πολλούς φίλους και ότι γενικά βολεύεται με λίγα: ένα δημοτικό parking με ηλεκτροδότηση και νερό για να βάζει το τροχόσπιτο/κατοικία του, ένα συνήθως ξεκούρδιστο πιάνο, ένα sleeping-bag για να κοιμηθεί στο πάτωμα ενός φίλου του. Το "Have Moicy!" βγήκε το 1976, εδώ, αν δεν απατώμαι, έφτασε 3 χρόνια μετά. Λίγο αργότερα , βρήκα τα πρώτα 2 άλμπουμ τους.


krotz-springs-easy-rider-Louisiana-2-600x321.jpg



Είναι δύσκολο να περιγράψω Γιατί κόλλησα μαζί τους τόσο άσχημα: Οι τύποι έδειχναν πιωμένοι με φεγγαρόφωτο. Οι δίσκοι τους, με το που τους έπιανες στα χέρια σου, έδειχναν τόσο αλλόκοσμοι όσο ηχούσαν. Ηταν χίππικη αντικουλτούρα σπρωγμένη στα απώτατα όριά της. Εμοιαζε φτιαγμένη από Λουδδίτες, εκείνο το κίνημα εργατών στην Αγγλία που κατέστρεφαν τα μηχανήματα γιατί αυτά περιόριζαν την ανθρώπινη εργασία (1811-1816). Οι στίχοι ήταν σκέτος χαβαλές αλλά, ώρες ώρες, σου φαινόταν ότι ο χαβαλές είναι «Γέλα παλιάτσο!» - ότι υπάρχει μόνο και μόνο για να μασκαρεύει κάποια τραγωδία. Η μουσική τους δεν ήταν πάντα εύκολη να την ακούς αλλά έμοιαζε ντοπαρισμένη μ έναν παράτολμο παλμό που της χάριζε μια εκκεντρικότητα και μια αγριάδα πέρα για πέρα υπέροχες. Με κάποιο περίεργο, δικό της τρόπο έδειχνε καψαλισμένη από τον καημό που η folk δεν ήταν πια λαϊκή μουσική αλλά ένα είδος που συλλέγεται, συντηρείται και διαφυλάσσεται από πολιτιστικούς φορείς σε Μουσεία. Τα τραγούδια δεν είχαν κάτι πρωτότυπο αλλά έμοιαζαν μπολιασμένα με μια πρωτόγνωρη παραξενιά. Παραδοσιακά ως επί το πλείστον, αλλά η εκφορά τους δεν είχε το παραμικρό ίχνος ευλάβειας. Παρέπεμπαν παντού και πουθενά, μια κουρελού στην ουσία: ασύλληπτη ποικιλία από στυλ, από βλάχικο hillbilly μέχρι blues, bluegrass, ragtime(!), ροκ’ν’ρολ κι ότι άλλο βάζει ο νούς σου. Ο τρόπος που έπαιζαν τα όργανά τους πρόδιδε κάθε άλλο παρά επαγγελματίες, μουσικούς που «πατάνε σίγουρα»: το όλο άκουσμα έδειχνε ατημέλητο, αυτοσχέδιο σε μεγάλο βαθμό, αλλά το πάθος και ο ενθουσιασμός τους «καθάριζε» για ότι τους έλειπε από δεξιοτεχνία : έμοιαζε χειροποίητο και εκ των ενόντων, με το βιολί, πανταχού παρόν, να βγάζει έναν ήχο που άλλοτε έμοιαζε να καγχάζει, άλλοτε ήταν σεμνός και διστακτικός, άλλοτε τρεμούλιαζε κι άλλοτε πάλι ερχόταν στο τσακίρ κέφι, να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο.

Το γκρούπ συνέχισε να υπάρχει με διάφορες μορφές μέχρι το 1999 οπότε και κυκλοφόρησαν το πολύ καλό Too Much Fun στη Rounder. Μέλη έφευγαν και καινούργια μέλη έρχονταν γύρω από το βασικό πυρήνα, τους Stampfel και Weber, τους δύο καρδιακούς φίλους. Οι δίσκοι τους είναι ένα χρονικό των σεισμικών αλλαγών (Αcid-Experimental-Freak) που έλαβαν χώρα στη folk τα τελευταία πενήντα-τόσα χρόνια.


3tout414boundtolose.jpg




Προτεινόμενη δισκογραφία:
The Holy Modal Rounders 1 & 2 (επανέκδοση Fantasy - 1999)
Indian War Whoop (γιαπωνέζικη επανέκδοση Birdsong - 2010)
Good Taste Is Timeless (Micromedia - 1979)
Too Much Fun (Rounder - 1999)
I Make Wish For A Potato [Compilation] (Rounder - 2001).

Συνεργασίες:
Michael Hurley/The Unholy Modal Rounders/Jeffrey Fredericks & the Clamtones: Have Moicy! (Rounder - 1976)




Αναφορές:

O Dean και τα booklets από την επανέκδοση της Fantasy (1 & 2) και από το Bird Song (Live του 1971).
 
Last edited:

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
I think that maybe I'm dreaming

I smell cinnamon and spices
I hear music everywhere
All around kaleidoscope of color
I think that maybe I'm dreaming



Α, ρε φίλε...
 
17 June 2006
14,350
"We are the Rounders, found by our founders way back in ‛63
Made our first record right on the day before they shot Kennedy
Roger is lazy, Teddy is crazy, David can’t drive a car
Weber is banal, Robin is wealthy, Peter’s drunk in a bar

Here come the Rounders, lock up your daughters, lock up the livestock too
Hide all the liquor, hide all the silver, put on your dancing shoes
We play ‛em sideways, we play ‛em backwards. We play ‛em upside down
All for your greater listening pleasure, Rounders have come to town

Maybe we’re missing billions of brain cells, missing a tooth or two
We’re missing Tyler, Presti and Fredericks, we know you miss them too
Some people hate us, that doesn’t grate us. We hate some people too
But we’re still kickin’, grinnin’ and pickin’, that’s what we’re build to do"



:ernaehrung004:
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Ανίερη συνεργασία​

Michael Hurley, The Unholy Modal Rounders, Jeffrey Fredericks & The Clamtones - Have Moicy! (Ιανουάριος 1976, Rounder Records)

Have Moicy!.jpg

Τραγούδια: A1 Midnight In Paris (Con Conrad, Herb Magidson) - 3:17, A2 Robbin' Banks - 4:00, A3 Slurf Song - 3:18, A4 Jackknife / The Red Newt - 3:29, A5 Griselda - 2:22, A6 What Made My Hamburger Disappear - 3:05, B1 Sweet Lucy - 4:05, B2 Country Bump - 2:38, B3 Fooey Fooey - 2:55, B4 Jealous Daddy's Death Song - 2:04, B5 Driving Wheel - 3:45, B6 Weep Weep Weep - 2:12, B7 Hoodoo Bash - 3:32
Μουσικοί: Michael Hurley (σύνθεση: A3, B1, B3, B5, κιθάρα: B1, B3, B5, βιολί: A3, κύρια φωνητικά: A3, B1, B3, B5), Peter Stampfel (σύνθεση: B2, βιολί: A3, A5, B1, B2, B7, τύμπανα: B2, κύρια φωνητικά: A1, A5, B2), Jeffrey Frederick (σύνθεση: A2, A4, A6, B6, κιθάρα: A2-A4, A6, B3, B6, σανίδα μπουγάδας: A1, A5, B2, B7, κύρια φωνητικά: A2, A4, A6, B6, συνοδευτικά φωνητικά: A4, B1, B3, B7), Paul Presti (κιθάρα: A1, A4, A5, B2, B4, B7, σλάιντ κιθάρα: A2, A6-B1, B7, παλαμάκια: B2, κύρια φωνητικά: B4, συνοδευτικά φωνητικά: A1, A5), Robin Remaily (βιολί: A2, A3, B2, B4, μαντολίνο: A1, A4-A6, B3, B7, φωνητικά: A4), Wax Iwaskiewicz (κιθάρα, συνοδευτικά φωνητικά: B1, B5), Dave Reisch (μπάσο, φωνητικά: A4), Robert "Froggy" Nickson (τύμπανα: A1, A2, A4-B1, B3-B5, B7), Jill Gross (φωνητικά: A2-B1, B3, B6, B7), John Nagy (μαντόλα: B1), Antonia Duren (σύνθεση: A5, B7)
Παραγωγή, Μηχανικοί: John Nagy, Thom Foley (βοηθός)

Ηχογραφήθηκε στα Dimension Sound Studios, Βοστώνη, στις 14 & 15 Ιουλίου 1975

AncientWizdumb.jpg

Αυτός ο καταπληκτικός δίσκος, είναι το είδος της κάντρι/φολκ που αγαπάω. Πρωταγωνιστούν τα ακουστικά όργανα αλλά και με την απαραίτητη ηλεκτρική υποστήριξη, όπου χρειάζεται. Είναι εμφανές το εκλεπτυσμένο χιούμορ με την ντανταϊστική προσέγγιση, καθώς και οι χίπικες καταβολές των μελών, δηλαδή καμιά σχέση με βλαχογουέστερν.

Το Have Moicy!, που αποτελεί συνεργασία των Unholy Modal Rounders και των Jeffrey Frederick & The Clamtones, ονομάστηκε «το καλύτερο φολκ άλμπουμ της ροκ εποχής» από τον Robert Christgau του The Village Voice. Οι επιπλέον τραγουδοποιοί στο Have Moicy! διευρύνουν την άποψη: Ο Michael Hurley είναι άνετος, ο Jeffrey Frederick έχει μια πικρή πλευρά και η Antonia Duren των Holy Modal Rounders έχει το μυαλό της στο σεξ και τα ναρκωτικά, ενώ ο Peter Stampfel είναι ο συνηθισμένος θεόμουρλος.

Αμέσως έψαξα στοιχεία γι' αυτό τον καλτ δίσκο και έμαθα ότι, τρεις μέρες στο στούντιο το 1975 οδήγησαν σ' αυτή την απίστευτα καλή κυκλοφορία το 1976. Η ηχογράφηση έφερε μαζί μια σειρά από μουσικούς, που με κάποιο τρόπο, είχαν εμφανιστεί από κοινού ή είχαν παίξει ο ένας τραγούδια του άλλου. Ο Hurley έφερε μαζί του τα "Sweet Lucy", "Fooey Fooey", "Driving Wheel" και το αθάνατο "Slurf Song". Ο Stampfel ιδρυτής των Holy Modal Rounders (εδώ αναφέρονται ως ανίεροι/UNholy λόγω της απουσίας του συνιδρυτή Steve Weber), ανοίγει το άλμπουμ με τη δικιά του έκδοση του "Midnight In Paris".

Υπάρχουν, επίσης, ένα ζευγάρι υπέροχα νέα τραγούδια από τη σύζυγο του Stampfel, Antonia (το Bird Song είναι δικό της), συμπεριλαμβανομένου του "Griselda". Ο δίσκος αποτελεί σπουδαία εισαγωγή σ' οποιονδήποτε από τους παραπάνω καλλιτέχνες. Το Have Moicy! είναι ένα σπάνιο άλμπουμ που αιχμαλωτίζει την κεφάτη συντροφικότητα "ομοϊδεατών" μουσικών που βρέθηκαν μαζί ένα μοναδικό Σαββατοκύριακο.

Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του, που είναι εξίσου συναρπαστικό τώρα, όπως ήταν και τότε. Καλή μουσική σαν αυτή ποτέ δεν γερνάει...

Κώστα Λύμπε, σ' ευχαριστώ! :worshippy:

(*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, lightintheattic.net)

SlurfSong.jpg