Πριν από πολλά χρόνια, είχα φτιάξει ένα τροφοδοτικό 230 VAC/50 Hz για το πικάπ μου (ένα Project 6.9). Η ιδέα ήταν από ένα πολύ παλιό άρθρο στο περιοδικό Audio Amateur, και χοντρικά συνίσταται σε μία γεννήτρια μιας κυματομορφής 50 Hz, την ενίσχυση του σήματος σε επίπεδο 12 V RMS, κατόπιν την τροφοδότηση αυτού του σήματος στο δευτερεύον ενός μετασχηματιστή και τη λήψη του ρεύματος τροφοδοσίας του μοτέρ ου πικάπ από το πρωτεύον του μετασχηματιστή. Η υλοποίηση είχε γίνει με μία γεννήτρια ημιτόνου βασισμένη στο XR2206, έναν ενισχυτή ισχύος με το ολοκληρωμένο LM1875 και έναν τοροειδή μετασχηματιστή 50VA.
Το σκεπτικό όλης αυτής της ιστορίας είναι να τροφοδοτηθεί το μοτέρ του πικάπ από καθαρό ημιτονοειδές σήμα, καθώς οι διάφορες "ακαθαρσίες" του δικτύου έχουν επίπτωση στη λειτουργία του μοτέρ και, συνεπακόλουθα, στην περιστροφή του δίσκου στο πλατώ.
Πριν από κάποο καιρό, έπεσα τυχαία σε μία κατασκευή ενός Δανού, που μου φάνηκε πιο sophisticated από την απλή δική μου:
http://www.norre.dk/TTPSU/TTPSU.html
Στην παραπάνω ιστοσελίδα μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του τροφοδοτικού, αλλά τα κυριότερα πλεονεκτήματα είναι η ελεγχόμενη από κρύσταλλο συχνότητα, η δυνατότητα μικρορρύθμισης της ταχύτητας σε βήματα του 0,1% (!) εν λειτουργία (άρα με ένα στροβοσκοπικό σετ ρυθμίζεται σε απόλυτη ακρίβεια) και η πολύ όμορφη οθόνη.
Για την κατασκευή, χρησιμοποίησα κάποια από τα υλικά του προηγούμενου τροφοδοτικού, όπως το κουτί και τον μετασχηματιστή έξόδου. Η όλη κατασκευή ήταν αρκετά εύκολη και απροβλημάτιστη και δούλεψε με τη μία. Το μόνο πρόβλημα που έχει είναι ότι, όταν μεταβαίνει στη χαμηλή τάση (μία επιλογή όπου, κατά την έναρξη παρέχεται η πλήρης τάση εξόδου και, μετά από 10 ή 25 δευτερόλεπτα [κατοπιν επιλογής από το μενού], η τάση μεταβαίνει σε χαμηλότερη στάθμη [γύρω στα 170 VAC] με σκοπό να μειώνονται οι δονήσεις από το μοτέρ) έχω ένα συνεχές, ήπιο κροτάλισμα από τον μετασχηματιστή εξόδου. Ως εκ τούτου έχω επιλέξει η τάση εξόδου να είναι συνεχώς υψηλή.
Στη συνέχεια, παραθέτω κάποιες φωτογραφίες από την κατασκευή.
Το σκεπτικό όλης αυτής της ιστορίας είναι να τροφοδοτηθεί το μοτέρ του πικάπ από καθαρό ημιτονοειδές σήμα, καθώς οι διάφορες "ακαθαρσίες" του δικτύου έχουν επίπτωση στη λειτουργία του μοτέρ και, συνεπακόλουθα, στην περιστροφή του δίσκου στο πλατώ.
Πριν από κάποο καιρό, έπεσα τυχαία σε μία κατασκευή ενός Δανού, που μου φάνηκε πιο sophisticated από την απλή δική μου:
http://www.norre.dk/TTPSU/TTPSU.html
Στην παραπάνω ιστοσελίδα μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του τροφοδοτικού, αλλά τα κυριότερα πλεονεκτήματα είναι η ελεγχόμενη από κρύσταλλο συχνότητα, η δυνατότητα μικρορρύθμισης της ταχύτητας σε βήματα του 0,1% (!) εν λειτουργία (άρα με ένα στροβοσκοπικό σετ ρυθμίζεται σε απόλυτη ακρίβεια) και η πολύ όμορφη οθόνη.
Για την κατασκευή, χρησιμοποίησα κάποια από τα υλικά του προηγούμενου τροφοδοτικού, όπως το κουτί και τον μετασχηματιστή έξόδου. Η όλη κατασκευή ήταν αρκετά εύκολη και απροβλημάτιστη και δούλεψε με τη μία. Το μόνο πρόβλημα που έχει είναι ότι, όταν μεταβαίνει στη χαμηλή τάση (μία επιλογή όπου, κατά την έναρξη παρέχεται η πλήρης τάση εξόδου και, μετά από 10 ή 25 δευτερόλεπτα [κατοπιν επιλογής από το μενού], η τάση μεταβαίνει σε χαμηλότερη στάθμη [γύρω στα 170 VAC] με σκοπό να μειώνονται οι δονήσεις από το μοτέρ) έχω ένα συνεχές, ήπιο κροτάλισμα από τον μετασχηματιστή εξόδου. Ως εκ τούτου έχω επιλέξει η τάση εξόδου να είναι συνεχώς υψηλή.
Στη συνέχεια, παραθέτω κάποιες φωτογραφίες από την κατασκευή.