Ταξιδιωτικές οδηγίες, 3ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Η βρετανική ψυχεδέλεια​

SwingingLondon1965.jpg

Ταξιδιωτικές οδηγίες, 1ο Μέρος-Εισαγωγή
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 2ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 4ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 5ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 6ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 7ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 8ο Μέρος
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 9ο-Μέρος
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Διαστρική υπεροδήγηση​

Pink Floyd - The Piper At The Gates Of Dawn (Αύγουστος 1967, Columbia EMI)

_ThePiperAtTheGatesOfDawn.jpg

Τραγούδια: A1 Astronomy Domine, A2 Lucifer Sam, A3 Matilda Mother, A4 Flaming, A5 Pow R. Toc H., A6 Take Up Thy Stethoscope And Walk, B1 Interstellar Overdrive, B2 The Gnome, B3 Chapter 24, B4 The Scarecrow, B5 Bike
Μουσικοί: Syd Barrett (φωνητικά, κιθάρα), Roger Waters (μπάσο, φωνητικά), Rick Wright (πλήκτρα, φωνητικά), Nick Mason (τύμπανα)
Παραγωγή / Μηχανικός: Norman Smith / Peter Bown

Ηχογραφήθηκε στα EMI Studios, Λονδίνο, Φεβρουάριο-Μάιο 1967

Τέσσερις μήνες αργότερα, από τη στιγμή που κυκλοφόρησε, το ντεμπούτο άλμπουμ τους, The Piper At The Gates of Dawn, το αντεργκράουντ ήταν σε πολιορκία. Ο προφανής πόλεμος εναντίον του, οδήγησε μεταξύ άλλων, στην έφοδο στα γραφεία της εφημερίδας International Times με τις κατηγορίες για χυδαιολογία και στην υστερική εφημερίδα News Of The World να υποδαυλίζει κοινωνική ανησυχία για το λονδρέζικο κλαμπ UFO. Όλα τα βλέμματα έπεσαν στους Pink Floyd για να αποδείξουν ότι το αντεργκράουντ ήταν ακόμα μια ζωτική δύναμη.

Η συνέχεια στο πρωταρχικό νήμα, "Ο αυλητής στις πύλες της αυγής"...

PinkFloyd1967.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Στην αυλή των αστεριών​

Nirvana (UK) - The Story Of Simon Simopath (Οκτώβριος 1967, Island Records)

TheStoryOfSimonSimopath.jpg

Τραγούδια: Act I - A1 Wings Of Love, A2 Lonely Boy, A3 We Can Help You, A4 Satellite Jockey, A5 In The Courtyard Of The Stars, Act II - B1 You Are Just The One, B2 Pentecost Hotel, B3 I Never Had A Love Like This Before, B4 Take This Hand, B5 1999
Μουσικοί: Patrick Campbell-Lyons (κιθάρα και φωνητικά), Ray Singer (κιθάρα), Alex Spyropoulos (πιάνο, πλήκτρα και φωνητικά), Michael Coe (γαλλικό κόρνο και βιόλα), Brian Henderson (μπάσο), Peter Kester / David Preston / Patrick Shanahan (τύμπανα), Sylvia A. Schuster (τσέλο)
Παραγωγή / Μηχανικός: Chris Blackwell / Brian Humphries

Πολύ καιρό πριν, στην ομίχλη της "Merrie Olde England", υπήρχε μια μπάντα που ονομαζόταν Nirvana. Αυτό το βρετανικό σύνολο ενθουσίασε με το μοναδικό μουσικό όραμά του, που αναμίγνυε το επηρεασμένο από τη φολκ, ροκ εντ ρολ με στοιχεία ψυχεδελικής ποπ, τζαζ, κλασικής, ακόμη και μπαρόκ μουσικής δωματίου. Αποτελούνταν από τον Ιρλανδό μουσικό Patrick Campbell-Lyons και τον Έλληνα συνθέτη, σπουδαστή κινηματογράφου Άλεξ Σπυρόπουλο, και παρότι κανένας τους δεν ήταν Άγγλος, οι δίσκοι τους είχαν τη βαριά "κληρονομιά" της καλύτερης βρετανικής ποπ των ημερών, διανθισμένης με το κέλτικο και ελληνικό χιούμορ τους.

Οι φήμες γύρω από αυτούς, οδήγησαν τον ιδρυτή της Island Records, Chris Blackwell να υπογράψει το ζευγάρι και με την πλαισίωση επαγγελματιών μουσικών στούντιο και μιας μικρής ορχήστρας, το 1967, ηχογράφησαν το ντεμπούτο τους, The Story of Simon Simopath που θεωρείται ευρέως το πρώτο αληθινό "θεματικό άλμπουμ", πριν από αυτά των Moody Blues (Days of Future Passed), Pretty Things (S.F. Sorrow), Who (Tommy) και Kinks (Arthur). Η ευφάνταστη θεματολογία τους, μπορούσε να αποτυπώσει κινηματογραφικά ηχοτοπία που συνέθεταν εξωτικές τοποθεσίες με δονκιχωτικoύς χαρακτήρες εμπλεκόμενους σε παραληρηματικές καταστάσεις.

Το κόνσεπτ ασχολείται μ' ένα αγόρι, τον Simon Simopath που ονειρεύεται ότι έχει φτερά. Δεν είναι δημοφιλής στο σχολείο, και μετά την ενηλικίωσή του (το 1999) πηγαίνει να εργαστεί σε ένα γραφείο μπροστά από έναν υπολογιστή. Παρουσιάζει όμως μια νευρική κατάρρευση και αδυνατώντας να βρει βοήθεια σε ένα νοσοκομειακό ίδρυμα, επιβιβάζεται σε έναν πύραυλο και συναντά έναν κένταυρο που θα γίνει φίλος του και μια μικροσκοπική θεά, ονομαζόμενη Magdalena, που εργάζεται στο Pentecost Hotel. Ο Simon και η Magdalena, μετά από ένα τζαζ πάρτι, ερωτεύονται και παντρεύονται. Η ιστορία από τη ζωή μέχρι τον θάνατο του ήρωα πρωταγωνιστή μέσω μιας σειράς σύντομων τραγουδιών, είναι παρόμοια σε τόνο και αθωότητα με το έργο A Teenage Opera του Mark Wirtz.

Το άλμπουμ ήταν πολύ δημοφιλές από τους κριτικούς, καθιστώντας το, ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της ψυχεδέλειας του Ηνωμένου Βασιλείου. Μερικοί μάλιστα συγκρίνουν κάποιες από τις ενορχηστρώσεις με εκείνες του Sgt. Pepper, ενώ άλλοι απλά το εντάσσουν σε μια δικιά του κατηγορία λόγω των πολύπλοκων συνθέσεων. Από το νοσταλγικό μικρό ρομαντικό κομμάτι γεμάτο ποιητικές εικόνες, "Wings of Love", τα μελαγχολικά φωνητικά ντυμένα με μπαρόκ-ποπ στολίδια του "Lonely Boy" μέχρι το λαμπερό "Satellite Jockey" και το γοητευτικό, εύθραυστο "Pentecost Hotel", όλα συμβάλλουν σε μια ευχάριστη ψυχεδελική ποπ με μια, όμως, έμφυτη αίσθηση μελαγχολίας, έναν συναρπαστικό μουσικό κήπο με σπάνια εκθέματα, δικαιολογώντας τον μύθο της μπάντας.

«Το 1999 ήταν καλή χρονιά / Γεννήθηκα και έπειτα πέθανα / Έτσι ξεχείλισε τα ποτήρια σου / Και πιες ουίσκι και τζιν... / Και πιες μέχρι το 1999...»

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Alec Palao)

SpyropoulosCampbellLyons1969.jpg
Alex Spyropoulos (όρθιος) και Patrick Campbell-Lyons (καθιστός) στην Κοπεγχάγη, Δανία τον Ιούλιο του 1969​
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Κοίταξέ με, είμαι εσύ​

Blossom Toes - We Are Ever So Clean (Οκτώβριος/Νοέμβριος 1967, Marmalade)

WeAreEverSoClean.jpg

Τραγούδια: A1 Look At Me I'm You, A2 I'll Be Late For Tea, A3 The Remarkable Saga Of The Frozen Dog, A4 Telegram Tuesday, A5 Love Is, A6 What's It For, A7 People Of The Royal Parks, B1 What On Earth, B2 Mrs. Murphy's Budgerigar, B3 I Will Bring You This And That, B4 Mister Watchmaker, B5 When The Alarm Clock Rings, B6 The Intrepid Balloonist's Handbook, Volume One, B7 You, B8 Track For Speedy Freaks (Or Instant LP Digest)
Μουσικοί: Brian Belshaw (μπάσο, φωνητικά), Jim Cregan (κιθάρα, φωνητικά), Brian Godding (κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά), Kevin Westlake (τύμπανα), David Whittaker (ενορχήστρωση)
Παραγωγή: Giorgio Gomelsky

Περιγράφηκε με διαφορετικούς τρόπους ως «το καλύτερο ποπ-σάικ άλμπουμ που ηχογραφήθηκε ποτέ», «μια ιδιαίτερη ματιά στη βρετανική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του '60 με τσάι και κέικ στο γρασίδι, παπαγαλάκια και μπαλόνια να πλανώνται στο αεράκι» και «το Lonely Hearts Club Band του Georgio Gomelsky» και θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτή η οριστική παιχνιδιάρικη ψυχεδελική δημιουργία ήταν μια προμελετημένη προσπάθεια να επισκιάσει τους Μπητλς και τους Κινκς στο δικό τους παιχνίδι, από ένα παρόμοιο σχήμα.

Στην πραγματικότητα ήταν λίγο-πολύ, το τυχαίο αποτέλεσμα μιας άσωτης μπάντας, ρυθμ εντ μπλουζ διασκευών, που είχε προσλάβει πολλά "φάρμακα", γράφοντας διστακτικά το δικό της υλικό, παρακινούμενη από τον πειστικό παραγωγό της να τα καταφέρει με έμφαση στα χιτ σινγκλ και που έγινε μάρτυρας στις διακοσμημένες ορχηστικές επενδύσεις της δισκογραφικής εταιρείας, των ιδιόρρυθμων στιχουργικά αλλά μουσικά απλών άσιντ-ποπ τραγουδιών της.

Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σαν συνταγή για μια σπασμωδική, στυλιστική καταστροφή ενός άλμπουμ με τίτλους κομματιών όπως "The Remarkable Saga of the Frozen Dog", "I Will Bring You This And That" και "The Intrepid Balloonist’s Handbook, Volume 1", που δεν βοηθούσαν να διαλυθεί αυτή η αρχική εντύπωση. Κυκλοφόρησε πολύ αργά για το καλοκαίρι της αγάπης και λαμβάνοντας μια εντελώς πολωμένη κριτική υποδοχή, κατέρρευσε εμπορικά. Ωστόσο, σταδιακά καθιέρωσε μια φήμη ως ένα από τα μεγάλα "χαμένα" ψυχεδελικά τεχνουργήματα και συνέχισε να προσελκύει ενθουσιασμό και αντιπαράθεση, στον ίδιο βαθμό, μέχρι σήμερα.

Οι Brian Godding, Jim Cregan, Brian Belshaw και Kevin Westlake υπήρξαν αρχικά οι Ingoes, διαβαίνοντας το πολυπερπατημένο μονοπάτι, από μπητ μπάντα του Αμβούργου μέσω του φρικμπήτ στις διασκευές ρυθμ εντ μπλουζ και σόουλ. Υιοθετήθηκαν από τον Gomelsky, πρώην μάνατζερ των Stones/Yardbirds και επαναβαπτιζόμενοι Blossom Toes, υπέγραψαν στην Polydor ετοιμάζοντας μια αγκαλιά από κομμάτια που έγραψαν οι ίδιοι με λυσεργικούς στίχους, λιτή, εύθραυστη υποστήριξη και πυκνά αρμονικά φωνητικά στο ύφος των Ivy League. Αυτά στη συνέχεια υποβλήθηκαν, ενάντια στις επιθυμίες της μπάντας, σε διάφορους βαθμούς ενορχήστρωσης, με μερικά κομμάτια να παραμένουν περισσότερο ή λιγότερο αστόλιστα, ενώ άλλα ήταν εντελώς τυλιγμένα από μπάντες με χάλκινα, κουαρτέτα εγχόρδων, παραπονιάρικα ξύλινα πνευστά και όλα τα σχετικά...

Οι πυκνές αρμονίες και οι ανάποδες κιθάρες του "Look At Me I'm You", το απόλυτα εξαίρετο, σχεδόν καρικατούρα, "I’ll Be Late For Tea", το ρυθμικό τρελό "Frozen Dog", το ποπ "Telegram Tuesday" με τις πλούσιες αρμονίες, ο χαρούμενος ρυθμός παρέλασης και το υστερικό ειρωνικό γέλιο του "People Of The Royal Parks", το κλασσικό ανάλαφρο και διακοσμημένο από αρπίχορδο, έγχορδα και πίκολο τρομπέτα, "Mrs Murphy’s Budgerigar", η παλαβή ρούμπα "Balloonist’s Handbook" με συνοδεία οργάνου, ακορντεόν και θεατρικά φωνητικά που παραπέμπουν λίγο στους Bonzo και το κολλάζ με αποσπάσματα, από όλα τα προηγούμενα κομμάτια, στο καταληκτικό "Track For Speedy Freaks", διαμορφώνουν ένα άλμπουμ με διασκεδαστική γοητεία, εύθραυστη ομορφιά και ξεχωριστή βρετανική ιδιοσυγκρασία.

Σίγουρα, θα προσυπογράψουμε, το We Are Ever So Clean είναι «ένα από τα πιο χαρούμενα και υποτιμημένα κειμήλια της βρετανικής ψυχεδέλειας».

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, therisingstorm.net)

BlossomToes.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Το ηλιόφως της αγάπης σου​

Cream - Disraeli Gears (Νοέμβριος 1967, Reaction)

DisraeliGears.jpg

Τραγούδια: A1 Strange Brew 2:45, A2 Sunshine Of Your Love 4:08, A3 World Of Pain 3:05, A4 Dance The Night Away 3:31, A5 Blue Condition 3:26, B1 Tales Of Brave Ulysses 2:50, B2 SWLABR 2:32, B3 We're Going Wrong 3:25, B4 Outside Woman Blues 2:20, B5 Take It Back 3:05, B6 Mother's Lament 1:47
Μουσικοί: Eric Clapton (φωνητικά, κιθάρα), Jack Bruce (φωνητικά, μπάσο), Ginger Baker (τύμπανα, φωνητικά)
Παραγωγή / Μηχανικός: Felix Pappalardi / Tom Dowd

Ηχογραφήθηκε στα Atlantic Studios, NYC, Μάιος 1967

Ναι, πράγματι οι Eric Clapton, Jack Bruce και Ginger Baker, θεωρούνταν ήδη η "αφρόκρεμα" ανάμεσα στους μπλουζ και τζαζ μουσικούς στην εκρηκτική βρετανική μουσική σκηνή. Όταν ο μηχανικός Tom Dowd είδε πόσα τύμπανα και καμπίνες μεγαφώνων κουβαλούσαν στο στούντιο, μπερδεύτηκε: του είπαν να περιμένει μια μπάντα τριών ατόμων και εδώ υπήρχε αρκετός εξοπλισμός για έξι. Αυτό που βίωσε ήταν η πρώτη του έκθεση στο Νέο Ροκ. Ο Dowd και ο νέος παραγωγός τους, Felix Pappalardi, μελλοντικός μπασίστας στους Mountain, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με αξιοθαύμαστη ορμητικότητα, δίνοντας στο τρίο έναν ήχο αρκετά πιο πλούσιο από το ντεμπούτο τους, Fresh Cream. Και ο Dowd επέδειξε το θρυλικό μουσικό του δαιμόνιο, υποδεικνύοντας ότι το ένα κομμάτι που δεν έδενε, το "Sunshine Of Your Love", θα επωφελούνταν από ένα κάλπικο ινδιάνικο ρυθμό στο μοτίβο τυμπάνου πάνω από την εισαγωγή. Ο ιδιοκτήτης της Atlantic Records, Αχμέτ Ερτεγκούν, ήταν επίσης παρών κατά τη διάρκεια των σέσιον που σύμφωνα με τον Dowd, κράτησαν μόνο τρεισήμισι μέρες, κάτι που θεωρήθηκε επίτευγμα.

Το Disraeli Gears - ο τίτλος ήταν ένα παραποιημένο λογοπαίγνιο προερχόμενο από τον μηχανισμό αλλαγής ταχυτήτων ποδηλάτου - ήταν ένα σύντομο άλμπουμ με διάρκεια πολύ κάτω από 35 λεπτά, αλλά ακόμη και έτσι δεν απέφευγε κάποια συμπληρώματα. Το ντεμπούτο σύνθεσης/ερμηνείας του Τζίντζερ Μπέικερ "Blue Condition" είναι εν μέρει βαρετό όπως και το "Mother's Lament", ομαδικό παμπ τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ, είναι εξίσου αδιάφορο. Παρ' όλα αυτά, όμως ήταν σχεδόν εντελώς απαλλαγμένο από το ξεχείλωμα που έπληξε πολλές από τις μαραθώνιες ζωντανές εμφανίσεις τους, συνδέοντας την κυριολεκτική δεξιοτεχνία της μπάντας με μια εφευρετική δημιουργία τραγουδιών.

Τόσο ο Bruce όσο και ο Clapton έφεραν εξωτερικούς στιχουργούς. Ο Bruce συνεργάστηκε με τον ποιητή Pete Brown στο χρωματικά κορεσμένο "Sunshine Of Your Love", στο απόκοσμο Μπερντς-ικό, "Dance The Night Away", στο φαζ φρικαρισμένο "SWLABR/She Walks Like a Bearded Rainbow" και βέβαια στο κεφάτο "Take It Back". Ο Clapton, από την άλλη, συνεργάστηκε με τον συγκάτοικό του, στο Τσέλσι, Αυστραλό καλλιτέχνη Martin Sharp από το περιοδικό OZ (που επίσης δημιούργησε το εξώφυλλο) για την τριπαριστή ουά-ουά φαντασμαγορία του "Tales Of Brave Ulysses", που προηγείται χρονικά κάθε παρόμοιου ηχογραφημένου "κλαψουρίσματος" του Hendrix.

Ο Pappalardi και η σύντροφός του, Gail Collins, μπήκαν επίσης στη δράση με το "World Of Pain" και το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, "Strange Brew", με τον Clapton να συμπράττει, ερμηνεύοντας φαλσέτο, για μια πραγματικά μυστηριώδη ύπαρξη και πλαισιώνοντας μ' ένα τραγανιστό, φάνκι γκρουβ σε στυλ-Άλμπερτ Κίνγκ. Ένα μικρό αλλά τέλεια σχηματισμένο ψυχεδελικό αριστούργημα.

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Charles Shaar Murray)

ClaptonBruceBaker.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

StrangeBrewRecordingSession.jpg
(Α-Δ) Ο πρόεδρος της Atlantic, Ahmet Ertegun, ο Eric Clapton, ο παραγωγός Felix Pappalardi, ο Ginger Baker και ο μηχανικός Tom Dowd συζητούν κατά την ηχογράφηση του "Strange Brew" σέσιον στα Atlantic Recording Studios στις 5 Απριλίου, 1967 στη Νέα Υόρκη (φωτογραφία του Michael Ochs).

StrangeBrewRecordingSession-2.jpg
Από τα ίδια σέσιον, Clapton, Baker και Pappalardi (φωτογραφία του Michael Ochs).

ClaptonBruceAtStrangeBrewSession.jpg
Ο Eric βάζει τον δίσκο The Big Blues του Albert King σ' ένα πικ-απ, ενώ ο Jack ηχογραφεί πιάνο, στα ίδια πάντα σέσιον (φωτογραφίες του Michael Ochs).

EricClapton1967byRobertWhitaker.jpg
Φωτο του Eric Clapton το 1967, από τον Robert Whitaker που χρησιμοποήθηκαν στο κολλάζ του οπισθόφυλλου του δίσκου.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
- Pink Floyd · Astronomy Domine -

- Nirvana (UK) · Wings Of Love -

- Blossom Toes · I’ll Be Late For Tea -

- Cream · Sunshine Of Your Love -
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Re: Το ηλιόφως της αγάπης σου

Όλη η ύπαρξη των Cream μοιάζει να υπηρετεί την "αυτοϊκανοποίηση" των μελών του γκρουπ. Από το "Disraeli Gears" μόνο το "Strange Brew" μου αρέσει λόγω του "μαύρικου" ύφους του και της απίστευτης ατάκας "strange brew killed what's inside of you".
 
17 June 2006
14,350
Tales of Brave Ulisses και We're Going Wrong τα κορυφαία τους για μένα. Ο τι καλύτερο έγραψαν ποτέ, μαζί με το White Room και, βέβαια, τον ..."εθνικό" μου ύμνο εκείνη την εποχή -και για 5-6 χρόνια μετά- το N.S.U., από το πρώτο τους άλμπουμ.
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Tales of Brave Ulisses και We're Going Wrong τα κορυφαία τους για μένα. Ο τι καλύτερο έγραψαν ποτέ, μαζί με το White Room και, βέβαια, τον ..."εθνικό" μου ύμνο εκείνη την εποχή -και για 5-6 χρόνια μετά- το N.S.U., από το πρώτο τους άλμπουμ.

Ευτυχώς που δεν ακολουθείς την πεπατημένη στα καλύτερά σου από τους Cream...όχι ότι περίμενα και κάτι διαφορετικό ευτυχώς!!
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
ο καημένος ο Baker ακόμα και τώρα, γέρος, κουφός σχεδόν (οκ και ο Clapton πλέον κουφός) και πάμπτωχος ακόμα βρίζει τον μακαρίτη διότι μέχρι το θάνατό του (αλλά και μετά η οικογένεια) ελάμβανε παχυλά μερίδια από τις πωλήσεις ως συνθέτης και στιχουργός, ενώ ο ίδιος ως μέλος συγκροτήματος τίποτα. Και φυσικά διότι ...τους κούφανε κυριολεκτικά.

(συμφωνώ για το we're going wrong)
 
17 June 2006
14,350
...στα καλύτερά σου από τους Cream...


μα...κοίτα στίχοι στο N.S.U.:

Driving in my car, smoking my cigar,
The only time I'm happy's when I play my guitar.

Singing in my yacht, what a lot I got,
Happiness is something that just cannot be bought.

I've been in and out, I've been up and down,
I don't want to go until I've been all around.

What's it all about, anyone in doubt,
I don't want to go until I've found it all out.

όλο το attitude συμπυκνωμένο.
είσαι 16 (1970) και ακούς αυτό!

τι άλλο ήθελες για να πάρεις τα βουνά; :ernaehrung004:
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
μα...κοίτα στίχοι στο N.S.U.:

Driving in my car, smoking my cigar,
The only time I'm happy's when I play my guitar.

Singing in my yacht, what a lot I got,
Happiness is something that just cannot be bought.

I've been in and out, I've been up and down,
I don't want to go until I've been all around.

What's it all about, anyone in doubt,
I don't want to go until I've found it all out.

όλο το attitude συμπυκνωμένο.
είσαι 16 (1970) και ακούς αυτό!

τι άλλο ήθελες για να πάρεις τα βουνά; :ernaehrung004:
Non specific urethretis....
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Χορεύοντας όλη τη νύχτα...​

Για μένα οι Cream ήταν πολλά παραπάνω, από την επιδειξιομανία, τις διαφωνίες και τους έκρυθμους χαρακτήρες τους. Ήρθαν στην εποχή της μετεφηβείας μου, υπήρξα φαν, οπότε δεν είμαι αμερόληπτος κριτής για τη συνεισφορά τους. Σίγουρα επηρέασαν τους συγχρόνους τους (και όχι μόνο) και απ' αυτή τη σκοπιά είναι υπεύθυνοι, στο βαθμό που τους αναλογεί, για την εξέλιξη της μουσικής.

Εγώ πέρα από τα γνωστά "αποδιδόμενα", τους αγάπησα, και για κάτι σαν αυτό, ίσως και περισσότερο...

Θα μου χτίσω ένα κάστρο
Ψηλά στα σύννεφα
Ουράνια θα υπάρχουν έξω από το παράθυρό μου
Από τους δρόμους και τα πλήθη Θα ξεφύγω

Χορεύοντας όλη τη νύχτα

Θα μου βρω έναν ωκεανό,
Πλέοντας στο γαλάζιο,
Με τον χρυσό ξιφία θα ζήσω,
Ξεχνώντας τον δικό σου χρόνο

Χορεύοντας όλη τη νύχτα

Χωρίς λόγο χορεύω
Απ' το μέρος αυτό εξαφανίζομαι
Σε σκιά θα μετατραπώ
Ώστε να μην βλέπω την φάτσα σου

[σόλο κιθάρας]

Χορεύοντας όλη τη νύχτα

- Dance The Night Away (στίχοι Pete Brown)
Cream · Dance the Night Away

Σε μουσική του Jack Bruce και στίχους του Pete Brown, το κομμάτι, περιλαμβάνει δωδεκάχορδη κιθάρα, τη μοναδική φορά που αυτή χρησιμοποιήθηκε σε εγγραφή των Cream. Σκόπιμα δεν έβαλα τη μετάφραση του Σαββόπουλου, που είναι ελεύθερη και ποιητική - άλλωστε Σαββόπουλος είναι αυτός -, αλλά την ερασιτεχνική δική μου, που είναι όμως πιστότερη στο πρωτότυπο.
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Θυμαμαι οτι το Disraeli Gears ειναι μεσα στην αγαπημενη δεκαπενταδα του Grio.

Θα ελεγα και μενα πανω κατω το ιδιο...ενα αλμπουμ σταθμος, οταν δεν το εχςει ακουσει και το ακους γα πρωτη φορα στη ζωη σου, σου κανει το ιδιο εφφέ οπως να ακουγες Sergent Pepper, Forever Changes, Τhe Doors, Ziggy Stardust, Undrground η την μπανανα....

Το ιδιο flash τρως και δεν πιστευεις τα αυτια σου οτι εχει υπαρξει κατι τετοιο...και το ξανακους, και το ξανακους...

Δυστυχως, παει νομιζω αυτη η εποχη που συνεβαινε κατι τετοιο οταν ακουγες πρωτη φορα κατι, τελειωσε με την γεννια μας.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
Non specific urethretis....

μη καταγεγραμμένη (ή εντοπισμένη) ουρηθρίτιδα είναι κατα πολλούς τα αρχικα N.S.U.
κατ άλλους η γνωστή μάρκα NSU αυτοκινήτων που μετεξελίχτηκε απορροφήθηκε από την audi.
Πλην όμως ποτέ τα αυτοκίνητα δεν είχαν τελείες μεταξύ των αρχικών.
Συνεπώς επικρατέστερη είναι η πρώτη εκδοχή και λέγεται ότι είναι αναφορά σε πάθηση που είχε ο Clapton την εποχή εκείνη και θέλανε να πούν τον πόνο τους.
Οι ίδιοι υποστηρίζουν την σχετική ambiguity των στίχων με "υπονοούμενα"
 
17 June 2006
14,350
Thanks a lot :worshippy:

τόσα χρόνια τώρα δεν είχα καταφέρει να αποκωδικοποιήσω τον τίτλο του κομματιού.
"βρε πού κολλάει...πού κολλάει αυτό;"
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
μη καταγεγραμμένη (ή εντοπισμένη) ουρηθρίτιδα είναι κατα πολλούς τα αρχικα N.S.U.
κατ άλλους η γνωστή μάρκα NSU αυτοκινήτων που μετεξελίχτηκε απορροφήθηκε από την audi.
Πλην όμως ποτέ τα αυτοκίνητα δεν είχαν τελείες μεταξύ των αρχικών.
Συνεπώς επικρατέστερη είναι η πρώτη εκδοχή και λέγεται ότι είναι αναφορά σε πάθηση που είχε ο Clapton την εποχή εκείνη και θέλανε να πούν τον πόνο τους.
Οι ίδιοι υποστηρίζουν την σχετική ambiguity των στίχων με "υπονοούμενα"

Μία διόρθωση θα κάνω λόγω επαγγελματικής ιδιότητας: Το "non specific" μεταφράζεται στα Ελληνικά "μη ειδική".
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
Μία διόρθωση θα κάνω λόγω επαγγελματικής ιδιότητας: Το "non specific" μεταφράζεται στα Ελληνικά "μη ειδική".

σε περίμενα ούτως η άλλως....ως ιατρικό σύμβουλο...
εγώ απλώς ...πρόσπάθησα