Η παραβολή της καλλιεργήσιμης γης [The Red Crayola]

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,304
Αθήνα
The Red Crayola With The Familiar Ugly - The Parable Of Arable Land (Ιούνιος 1967, International Artists)

TheParableOfArableLand.jpg

Τραγούδια: A1 Free Form Freak-Out, A2 Hurricane Fighter Plane, A3 Free Form Freak-Out, A4 Transparent Radiation, A5 Free Form Freak-Out, A6 War Sucks, A7 Free Form Freak-Out, B1 Free Form Freak-Out, B2 Pink Stainless Tail, B3 Free Form Freak-Out, B4 Parable Of Arable Land, B5 Free Form Freak-Out, B6 Former Reflections Enduring Doubt
Μουσικοί: Mayo Thompson (κιθάρα, φωνητικά), Rick Barthelme (τύμπανα), Steve Cunningham (μπάσο), The Familiar Ugly, Roky Erickson (όργανο/A2, φυσαρμόνικα/A4)
Παραγωγή: Lelan Rogers

Ηχογραφήθηκε στο Andrus Studio, Τέξας, Μάρτιος 1967

Στο εξώφυλλο παρουσιάζεται μια θαυμάσια αφηρημένη ζωγραφιά του George Banks, ενώ στην πίσω πλευρά υπάρχουν σημειώσεις κάποιου General Fox, που προφανώς δεν είναι άλλος από τον γνωστό και για κάποιους αμφιλεγόμενο παραγωγό Lelan Rogers. Στους "μουσικούς" επιτράπηκαν σύντομες δηλώσεις που θα μπορούσαν να προέρχονται απευθείας από τα γραπτά του John Cage:

«Μια ένδοξη νύχτα και "αναγεννήθηκα" στη μουσική της "Αντιδραστικής Γενιάς". Ρικ, Στιβ και Μάγιο. Οι "RED CRAYOLA" - είχαν έρθει στο Andrus Studio με μερικούς από τους φίλους τους, 50 φίλους για να είμαστε ακριβείς, να ηχογραφήσουν ένα FREE-FORM FREAK-OUT άλμπουμ. Έφεραν μαζί τους, τη δική τους μουσική άποψη - ένα κουδούνι, δισκοπρίονο, μοτοσικλέτα, κιθάρες, τύμπανα, πλήκτρα, μπουκάλια, μπαστούνια, τόξο στόματος, πέτρες, μπαλόνια, καζού, φλάουτα, πίκολο, ένα σφυρί, κανάτες και κάθε αντικείμενο που μπορείτε να σκεφτείτε ότι κάνει θόρυβο, αλλά όμως "Η ομορφιά είναι στα μάτια του Παρατηρητή" - "Και ό,τι είναι θόρυβος για κάποιον είναι Όμορφη Μουσική σε Άλλον" - Παρατηρούσα για δύο ώρες καθώς ένας νεαρός έκανε τη μουσική του, κτυπώντας δύο σπίρτα μαζί. Προφανώς είχε εντυπωσιαστεί - και γι' αυτόν, αυτή ήταν η όμορφη μουσική του - (η φίλη του κρατούσε το ρυθμό φυσώντας ένα μπουκάλι). Ναι, είναι αλήθεια - ένα "FREE-FORM FREAK-OUT" άλμπουμ, αλλά ακούστε τους "RED CRAYOLA" καθώς υφαίνουν τη δική τους μουσική μέσα και έξω από τα κομμάτια. Ακούστε, καθώς το "HURRICANE FIGHTER PLANE" σας ταξιδεύει - καθώς το "TRANSPARENT RADIATION" σας λέει ένα προσωπικό μήνυμα των ημερών της "REBELLATION GENERATION", το "WAR SUCKS" μιλάει από μόνο του. Και στη συνέχεια το "PINK STAINLESS TALL" λέει κατά λέξη πως - "Μιλάς ήπια από μια Μαύρη Ροζ Ανοξείδωτη Ουρά"... Ακούστε προσεκτικά το "PARABLE OF ARABLE LAND" - Ο απόλυτος ήχος. Η απόλυτη έκφραση των "RED CRAYOLA". Κρατήσαμε για τελευταίο το καλύτερο, ακούστε το "FORMER REFLECTION ENDURING DOUBT" - Το εκφραστικό τραγούδι του Άλμπουμ. Ναι, οι INTERNATIONAL ARTISTS παρουσιάζουν με υπερηφάνεια τους "RED CRAYOLA" και επιθυμούν να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να εκφράσουν τις ευχαριστίες των Red Crayola στους φίλους τους. Στους "Familiar Ugly" για τη συμβολή τους... GENERAL FOX

Η σιωπή είναι η εννοιολογική ιδεολογία στην οποία ο ήχος κοινολογείται. Η μουσική έχει να κάνει με τη δημοσίευση των σχετιζόμενων επιλογών με την παραγωγή. Αυτό το LP παρουσιάζει μια σειρά επιλογών που έκανε το γκρουπ κατά τη διάρκεια των προηγούμενων οκτώ μηνών, ήδη έχουν γίνει νέες επιλογές, αυτός είναι ένας δίσκος... RICK

Αντί να βλέπεις τη διάτρηση ενός κυλίνδρου πιάνου ως καθορισμένες περιοχές που επιτρέπουν την παραγωγή ήχου, θεώρησε τον ίδιο τον κύλινδρο ως μια διαδικασία που δέχεται τους σχετικούς με την ακρόαση καθορισμούς, ωστόσο περιέχει ακόμη και αυτούς, καθώς και τη σιωπή, που ενδέχεται να συμβούν. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, μη συμμετέχοντες παράγοντες. Η ελευθερία της αίσθησης, ξεχωριστή από την πρόθεση, επιβεβαιώνει τη μουσική διαδικασία... STEVE

Οι περιορισμένοι προσδιορισμοί ορίζουν το όριο και κάποιος μπορεί να πάει ακριβώς μέχρι εκεί,... Ξεκινάμε λοιπόν... MAYO
»

CunninghamThompsonBarthelme.jpg
Α/Δ: Steve Cunningham, Mayo Thompson, Frederick Barthelme
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,304
Αθήνα

Όταν η βόλτα τελειώσει μπορείς να πας για ύπνο...​

GreetingsFromHouston.jpg

Μετά από την απροσδόκητη εμπορική επιτυχία της International Artists Records με έδρα το Χιούστον, με ένα από τα πιο εκκεντρικά γκρουπ που αναδύθηκαν από την πολιτεία του Τέξας, τους 13th Floor Elevators, οι ιδιοκτήτες της ετικέτας πιθανότατα ξεκίνησαν να αναζητούν κάποιους τύπους που ήταν ακόμη πιο περίεργοι, βρίσκοντας μια μπάντα που πληρούσε τις προϋποθέσεις, τους Red Crayola.

Το Parable Of Arable Land είναι κατά κάποιο τρόπο ένα από τα πιο ψυχεδελικά άλμπουμ που έχουν ποτέ ηχογραφηθεί, αλλά εξίσου θα μπορούσε και να μην είναι. Όπως ο Mayo Thompson σημείωσε, «δεν ήμασταν χίπις», και ενώ το ντεμπούτο των Red Crayola είναι σίγουρα ένα από τα πιο ιδιόρρυθμα άλμπουμ της δεκαετίας του 1960, ή στην πραγματικότητα κάθε δεκαετίας, αυτό οφείλει ελάχιστα έως καθόλου στις ψυχεδελικές τάσεις ή την εμπειρία του LSD. Αντί γι' αυτά, φέρνει έννοιες και ιδέες από την κλασική και καλλιτεχνική αβάν-γκαρντ.

Και καθώς, ο Roky Erickson βρισκόταν στο Χιούστον πήγε στα σέσιον του άλμπουμ και έσπευσε να παίξει σε δύο από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του δίσκου. Το όργανο του Roky είναι το πιο "ψυχεδελικό" χαρακτηριστικό του άλμπουμ, συμβάλλοντας σημαντικά στον ήχο και την ελκυστικότητα του εναρκτήριου κομματιού, "Hurricane Fighter Plane". Οι θρυμματισμένοι ψαλμοί, τα παραπαίοντα κρουστά, η εμφανώς ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα του στούντιο από τον στατικό και την ηχώ και η πιο άγαρμπη μπασογραμμή στην ιστορία του γκαράζ δημιουργούν πανδαιμόνιο, καθώς οι σουρεαλιστικοί στίχοι του Mayo Thompson, με ερωτικούς-χημικούς υπαινιγμούς, παραδίδονται μ' ένα τρεμάμενο μουρμουρητό, κάτι σαν επείγουσα δήλωση κάποιου που περιγράφει μια παράξενη παράλληλη πραγματικότητα, γνωρίζοντας ότι δεν θα τον πιστέψουν αλλά δεν νοιάζεται, γιατί αυτό που είδε είναι η Αλήθεια...

Λοιπόν, έχω στην τσέπη μου
Ένα μαχητικό αεροπλάνο χαρικέιν
Και με μεταφέρει εκεί που θέλω να πάω
Δεν έχει σημασία αν βρέχει

Είναι το μαχητικό μου χαρικέιν που μου αρέσει
Και με πηγαίνει εκεί που θέλω να πάω
Πάνω στον ουρανό, πάνω στον ουρανό
Κάτω από το έδαφος

Λοιπόν, υπάρχει ένα πράγμα μωρό μου
Που ξέρω ότι πρέπει να κάνω για σένα
(Και είναι το μόνο πράγμα που ξέρω πώς να κάνω)
Και είναι το μόνο που μπορώ να κάνω

Είναι το μαχητικό μου χαρικέιν
Και είναι δικό μου
Και μας οδηγεί στον ουρανό
Όλη την ώρα, όλη την ώρα, όλη την ώρα
Έλα να πετάξεις μαζί μου
Οποτεδήποτε και οπουδήποτε
Όταν πετάς μαζί μου στο αεροπλάνο μου
Δεν θα σε νοιάζει

Θα μας πάρει πάνω από τα βουνά
Και τόσο βαθιά κάτω σε κοιλάδες
Και όταν η βόλτα τελειώσει
Μπορείς να πας για ύπνο, μπορείς να πας για ύπνο
Στην αγκαλιά μου να γλιστρήσεις

Στο ράφι έχω έξι κουβάδες
Και είναι όλοι για σένα
Είναι γεμάτοι από μικρά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε

Θα διασκεδάσεις από το μαχητικό μου χαρικέιν
Και μετά το ταξίδι μας στον ουρανό
Απλά δεν θα είναι το ίδιο, ποτέ δεν θα είναι το ίδιο
Όχι, με το μαχητικό μου αεροπλάνο χαρικέιν

- Hurricane Fighter Plane (στίχοι Mayo Thompson)

Είναι ακόμη η φυσαρμόνικα με ηχώ, του Roky, που προσθέτει ένα εκφραστικό, μπλούζι άκουσμα στο απειλητικό και προφητικό "Transparent Radiation", ενώ το εξαιρετικό "War Sucks" με τον πρωτογονισμό, τον κουδουνιστό μονομανή ράγκα ήχο και τον τενεκεδένιο ρυθμό του, ανακαλεί τους Velvet Underground. Περιέργως, τα κτυπητά φωνητικά σαν κήρυγμα, του Mayo, έχουν ακόμη κάτι από Mick Jagger, αν και χωρίς τον κορδωμένο ερωτισμό, καθώς τα βάζει πρώτα με τους στρατιωτικούς και πολιτικούς («Θυμήσου τι συνέβη με τον Χαίνσελ και Γκρέτελ») και έπειτα με τον ίδιο τον Θεό που επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοιες φρικαλεότητες («Ξέρεις, η σιωπή Σου είναι μέρος μιας τρέλας / Ξέρεις, δεν κάνεις τίποτα μόνο με οργίζεις»).

Στη δεύτερη πλευρά βρίσκουμε το σουρεαλιστικό, φροϊδικό παιδικό τραγουδάκι, "Pink Stainless Tail", ένα φορτισμένο γκαράζ ρόκερ με ένα ψευδο-ανατολίτικο ιντερλούδιο που μόνιμα παρεμβάλλεται· το παράξενο ορχηστρικό κομμάτι του τίτλου, το οποίο ακούγεται σαν τη λειτουργία ενός ατμοπάνκ μηχανήματος με ασταμάτητο ωρολογιακό μηχανισμό· και το περίεργο και αξέχαστο "Former Reflections Enduring Doubt", μια αινιγματική μπαλάντα με μισο-προφερόμενους στίχους.

RedCrayolaLive1967.jpg
Οι Red Crayola ζωντανοί το 1967 - Mayo Thompson, Frederick Barthelme και Steve Cunningham (Φωτο Dr. James Cunningham)​

Τα υπόλοιπα συνδετικά, εμβόλιμα τζαμαρίσματα βρίσκουν τα τρία μέλη του γκρουπ να συνεργάζονται με καμιά πενηνταριά φίλους, γνωστούς και συμπολίτες ταξιδιώτες που αποκαλούνταν, "Familiar Ugly". Τα κομμάτια των Familiar Ugly ηχογραφήθηκαν στην πραγματικότητα πριν από την μπάντα και αναφέρονται ως "Free Form Freak-out", μια αναμφίβολα εύστοχη περιγραφή παρουσιάζοντας τους διάφορους συμμετέχοντες να κάνουν κάθε είδους χαοτικό θόρυβο με μουσικά και μη όργανα και παρόλο που η στροβιλιζόμενη μάζα του ήχου ακούγεται ενίοτε απειλητική, κάθε φορά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα καταλήγει σαν κάποιοι που προσπαθούν να ξορκίσουν τις εμμονικές φαντασιώσεις τους. Τα "φρικαρισμένα ελεύθερης φόρμας", είναι σχεδόν τόσο διάπυρα ψυχωτικά, όσο οτιδήποτε σε οποιοδήποτε είδος. Αυτή ήταν η μπάντα που πληρώθηκε δέκα δολάρια για να σταματήσει μια παράσταση στο Μπέρκλεϊ!

Ενώ η ψυχεδελική σκηνή του Τέξας της δεκαετίας του 1960 παρείχε ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Red Crayola θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν, "Η Παραβολή της Αρόσιμης Γης", υπήρξε ανεπανάληπτη. Αν το νόιζ ροκ με αρτ εναγκαλισμούς κάπου άρχισε, μάλλον ήταν σε αυτό το άλμπουμ. Είναι υπερβολικό, φτωχά ηχογραφημένο, εντελώς συγχυσμένο με τη δική του τρελή αισθητική, υπάρχοντας μόνο για να αντιμετωπίσει την επικρατούσα τάση και να αποδείξει ότι δεν το νοιάζει η γυαλάδα, η σπουδαιότητα ή το ταλέντο.

Το γκρουπ άλλαξε το όνομά του σε Red Krayola για να αποφύγει μια αγωγή μετά την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ και θα εμφανιζόταν μετέπειτα και με τα δύο ονόματα. Οι Krayola θα διαλυθούν λίγο μετά το δεύτερό τους LP, τον επόμενο χρόνο, God Bless the Red Krayola and All Who Sail with It (και ένα χαμένο διπλό άλμπουμ με τον John Fahey) και θα ανασχηματιστούν μόνο στα τέλη της δεκαετίας του '70, διατηρώντας μια θρυλική δισκογραφική ασυνέπεια τριών δεκαετιών. Η κληρονομιά των Krayola όμως είναι σίγουρα ενισχυμένη από τη θέση τους στην ιστορία του ροκ, με απλά λόγια, αυτή υπήρξε πιθανώς η πιο πειραματική μπάντα της δεκαετίας του 1960.

Η ερώτηση, αν το The Parable Of Arable Land συστήνεται, δεν έχει προφανή απάντηση αφού το άκουσμα είναι ιδιαίτερο και μπορεί να προκαλέσει ακραία και αντιδιαμετρικά συναισθήματα, με πιο απίθανες μάλλον τις ενδιάμεσες καταστάσεις...

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, Mark Deming, Alex Linhardt, Ben Graham - A Gathering of Promises: The Battle for Texas's Psychedelic Music, 2015)

YoungMayo.jpg
Ο νεαρός Μάγιο...​
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,304
Αθήνα
FamiliarUgly.jpg
(1 Απριλίου 1967) Οι Familiar Ugly, πίσω σειρά (στους κύκλους): Steve Cunningham, Mayo Thompson.
Μπροστά: Rick Barthelme (κραδαίνοντας το ηλεκτρικό εργαλείο), Lelan Rogers (καβάλα στην τσόπερ)
φωτογραφία του Walt Andrus

- The Red Krayola · The Parable of Arable Land (Stereo & the first re-issue of the Mono version) [Playlist] -
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
A θα ειχα καποια πραγματα να πω, αλλα (ως συνηθως) προσωπικα...οποτε who cares, αλλα θα προχωρησω γιατι το "ονομα" μου κανει "κλικ".

Ξεκινοντας απο την υποθετικη ερωτηση " Η ερώτηση, αν το The Parable Of Arable Land συστήνεται, δεν έχει προφανή απάντηση "...
Για μενα ναι. Προτεινεται. Και παω λιγο πραπερα σαν ενα ειδους εξηγηση (Εαν εξηγουνται τετοια πραγματα...θου κυριε).
Εγκρινεται για μενα σαν πρωταρχικη εμπειρια μουσικης και οχι ηχου, πειραματισμου ηχου αλλα μεσα σε ενα δρομο, μια προταση, σαν κατι αυθεντικο ( μ'αρεσει αυτη η λεξη μου θυμιζει το μυθιστορημα του Πανιολ, Ζαν Ντε Φλορετ, που το επαιξε και ο Ντεπαρντιε στο σινεμα που ερχεται απο την πολη δημοσιος υπαληλος, δασκαλος, στην επαρχια, για να ζησει την ζωη στην φυση μεσω μιας κληρονομιας που ελαβε... εκει ο πονηρος βλαχος που εβλεπε τα κτηματα με αρπακτικο ματι του λεει "Μα τι θα καλιεργησετε εδω, δεν πιανει η γη. Και λεει ο Ζαν "θελω να καλλιεργησω κατι το αυθεντικο !" Ο πονηροβλαχος ετρεξε στο χωριο ανησυχος να διαδωσει ποιος ειναι αυτος απο την πολη που ηρθε...και τι λεει ... "θελει να καλλιεργησει τα αυθεντικα"...
Ε οι Red Crayola καλλιεργησαν "αυτα τα αυθεντικα...τιν αυτα μαναμ...." Και πραγματικα. Δεν ηταν ουτε ποζεραδες ουτε δηθενιτζηδες ουτε προϊον...
Εβγαινε κατι συγκεκριμενο απο αυτο που ειχαν ασυνειδητα στην δημιουργικη ενεργεια του μυαλου τους...σε τελικη φαση εχει τρομερο ενδιαφερον γιατι, πραττουν αν οχι πριν απο τον Ζαππα την ιδια περιοδο με τον Ζαππα, αλλα χωρις ολο αυτο το διανοουμενιστικο μπαγκραουντ τζαζ που καπου εμας τους ροκαδες μπορει να μας κουρασει αν διακρινουε φλυαρια.
Σε αυτον τον δισκο δεν υπαρχει κατ εμε φλυαρια. Αυτο που βγαινει στην επιφανεια ειναι...μια αναγκαοτητα.

Η μουσικη δεν ειναι ιστορια. δεν ακους μουσικη για την ιστορια. Παρ ολα αυτα η μουσικη εχει ιστορια. Και αυτος ο δισκος εκτος απο αισθητικη εμπειρια εχει το μαρκαρισμα της στην ιστορια σαν ο πειραματισμος πανω στο τεντωμενο σκοινι. Σε μια απολυτη ισοροπια οπου οι θορυβοι να μην παραμεινουν θορυβοι (πραγμα που γινεται συνηθως) αλλα να μετατρεπονται σε ουσια. Σε κατι συγκεκριμενο.
Προκειται για μια ισοροπια οπου η περγεια και ο ενθουσιασμος της ανακαλυψης του δημιουργου ειναι πραγματικα.
Αυτη η ισοροπια ειναι πολυτιμη και ευχαριστη οταν την καταλαβεις. Και ειναι υπεροχο πραγμα η καταληξη στο ευ-χαριστο.

Με λιγα λογια και χυδεϊστί...Δεν προκειται με τιποτα για πνευματικο αυνανισμο.

Απλα πρεπει να το δοκιμασεις να το προσπαθησεις και να ανοιξεις τις αισθησεις σου.

Τα λογια των τραγουδιων που παρεθεσε ο grio ( και ευχαριστουμε) δινουν ηδη το στιγμα.
Προκειται για ποιηση.
Ποιεω ποιω...

Και κατι (ακομα πιο) προσωπικο. Αυτο το crayola με ιντριγκαρε πολυ... ενω ειναι Αμερικανοι μου εδινε ενα σινιαλο Μεξικανικο... ( απ οτι ξερω crαyola ειναι μια εταιρια που εκανε crayons, μολυβια...
Αλλα εμενα κατι με εσπρωχνε να παω να ψαξω προς Μεξικο μερια...
Και πηγα και βρηκα ενα σωρο ωραια πραγματα της ιδιας εποχης.

ποτε τους ευχαριστω διπλα.

Και τελικα...Ασε το εξωφυλλο... αλλο πραμα να το κρατας στα χερια σου και να το θωρεις οταν παιζει ο δισκος.

Εαν προτινεται ;

Ναι.
Να επι τη ευκαιρια θα το βαλω παλι αποψε με ακουστικα εαν δε με παρει ο υπνος, αλλα και αν με παρει ωραια θα ειναι...

:a0210:

edit : Σε αυτο το ειλικρινες πειραματικο μοτιβο της εποχης, πειραματικο με την εννοια "να βρεις κατι στο τελος", ας βαλουμε και τους Silver Apples.
Με αλλο χρωμα και αλλη ατμοσφαιρα βεβαια.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,304
Αθήνα
Ξέρεις οι παραβολές είναι κατασκευασμένες ιστορίες που βοηθούν στην κατανόηση των πραγμάτων, αλλά ενώ απευθύνονται με απλότητα είναι έτσι δομημένες και δοσμένες ώστε να μην είναι πάντα προφανείς. Το ίδιο "νόημα" έχει και η σύστασή μου. Πρόταση-διερεύνηση, δηλαδή, που ο καθένας σύμφωνα με το υπαρξιακό του υπόβαθρο θα αποφασίσει για την τύχη της. Κατά τα λοιπά, προχωράμε εν μέσω θέρους, ασύμμετρων φαινομένων, φαιδρότητας, οδύνης και επιβαλλόμενης ανασυγκρότησης.

Ζωρζ μερσί!


Version selon saint Matthieu:
3 « Voici, disait-il, que le semeur est sorti pour semer. Et comme il semait, des grains sont tombes au bord du chemin, et les oiseaux, etant venus, ont tout mange. D'autres sont tombes sur des endroits pierreux, ou ils n'avaient pas beaucoup de terre, et aussitot ils ont leve, parce qu'ils n'avaient pas de profondeur de terre: mais, le soleil s'etant leve, ils ont ete brules, et faute de racines, ils se sont desseches. D'autres sont tombes sur les epines, et les epines ont monte et les ont etouffes. Mais d'autres sont tombes sur de la bonne terre, et ils ont donne du fruit, l'un cent, l'autre soixante, l'autre trente. Entende, qui a des oreilles ! ... »
 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
............................................


Version selon saint Matthieu:
3 « Voici, disait-il, que le semeur est sorti pour semer. Et comme il semait, des grains sont tombes au bord du chemin, et les oiseaux, etant venus, ont tout mange. D'autres sont tombes sur des endroits pierreux, ou ils n'avaient pas beaucoup de terre, et aussitot ils ont leve, parce qu'ils n'avaient pas de profondeur de terre: mais, le soleil s'etant leve, ils ont ete brules, et faute de racines, ils se sont desseches. D'autres sont tombes sur les epines, et les epines ont monte et les ont etouffes. Mais d'autres sont tombes sur de la bonne terre, et ils ont donne du fruit, l'un cent, l'autre soixante, l'autre trente. Entende, qui a des oreilles ! ... »

Ενα απο τα ωραιοτερα κειμενα που φραφηκαν ποτε, toute categorie confondue
Kαι αληθες.
:a0210: