Μην αφήσετε να χάσω αυτό το όνειρο
Η
Franklin με τον σύζυγό της
Ted White, και τον ιδρυτή και πρόεδρο της
Atlantic Records, Ahmet Ertegun
Ωστόσο, μια κόντρα με συνοδεία αλκοόλ που άρχισε μεταξύ του
White και του τρομπετίστα
Melvin Lastie, που φάνηκε να φλερτάρει με τη Φράνκλιν (σε συνέντευξή του ο Penn ανέφερε και
διαφωνία με το αφεντικό των
FAME στούντιο,
Rick Hall), εξελίχθηκε σε καβγά με βρισιές, κατά τη διάρκεια του δεύτερου τραγουδιού, "
Do Right Woman-Do Right Man", με αποτέλεσμα την ξαφνική διακοπή του. Ο
Wexler "τράβηξε την πρίζα" και με τον
White (που παρουσιαζόταν ως μάνατζερ της
Aretha) αρνούμενο να ξαναπάει πάλι στην Αλαμπάμα, τα σέσιον ανα-προγραμματίστηκαν για τη Νέα Υόρκη, όπου τελικά ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο.
...
Πρέπει να καταλάβεις
Δεν είναι απλά ένα παιχνιδάκι
Είναι σάρκα και αίμα όπως ακριβώς ο άντρας της
Αν θέλεις μια ολοήμερη σωστή γυναίκα
Πρέπει να είσαι ένας ολονύχτιος σωστός άνδρας
Ναι ναι,
Λένε ότι είναι ένας κόσμος ανδρών
Αλλά δεν μπορείς να το αποδείξεις με μένα
Και εφ' όσον είμαστε μαζί
Δείξε μου λίγο σεβασμό...
- Do Right Woman, Do Right Man (Penn, Moman)
...θυμάται ο Penn. «Ο Jerry Wexler, στη συνέχεια (μετά τη διακοπή του Do Right Woman-Do Right Man), παίρνει την Αρίθα από τα Muscle Shoals πίσω στη Νέα Υόρκη. Νόμιζα, λοιπόν ότι αυτό ήταν το τέλος και ότι δεν πρόκειται να βγάλω τίποτα από το αξιοθρήνητο ντέμο μου. Θέλω να πω, εγώ τσιρίζοντας ψηλά στον τόνο της Aretha, η μπάντα, που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα πίσω μου, ήταν απαίσιο. Η Aretha δεν είχε καν προσπαθήσει να το τραγουδήσει».
Όταν το κομμάτι τελικά ολοκληρώθηκε, ο Wexler κάλεσε τους Penn και Moman να το ακούσουν. «Πετάμε στη Νέα Υόρκη και είμαστε στην αίθουσα ελέγχου της Atlantic και, Ουάου! η Aretha αρχίζει να τραγουδάει, οι αδερφές της έρχονται πίσω της, αυτή παίζει πιάνο, εγώ σκέφτηκα, Φίλε, εδώ σίγουρα αποτύπωσαν τη μαγεία».
«
Από τα εκατοντάδες σέσιον στα οποία συμμετείχα», θυμάται σήμερα ο
Spooner Oldham, «
μπορώ να πω ότι οι πρώτες φορές με την Aretha Franklin ήταν απόλυτα και μαγικά, αξέχαστες».
Να σημειώσουμε ότι οι διασκευές των, "
Drown in My Tears" του
Ray Charles και "
Good Times", "
A Change Is Gonna Come"
του Sam Cooke είναι στο ίδιο επίπεδο με τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις. Η
Aretha συνέβαλε και με το δικό της υλικό στα "
Don't Let Me Lose This Dream", "
Baby, Baby, Baby", "
Dr. Feelgood" και "
Save Me", τραγούδια τόσο συνεπή καλά όσο τα υπόλοιπα του δίσκου. Η
Franklin ήταν μια άγνωστη συνθέτης πριν από αυτό το άλμπουμ και ενώ συνήθως δεν τη θυμούνται για τα τραγούδια που έγραψε η ίδια, ήταν εξίσου εντυπωσιακή και σ' αυτό. Πραγματικά, ειδικότερα το μπλούζι, "
Dr. Feelgood" είναι ένα χαίλαϊτ με το όργανο να μας "λέει" ότι είμαστε στην εκκλησία. Η Αρίθα αρχίζει να καταθέτει, επαινώντας όχι τον Ιησού, αλλά έναν άλλο, έναν που «
φροντίζει για όλους τους πόνους μου και τα δεινά μου» με έναν πολύ πιο φυσικό, αλλά ακόμη ιερό τρόπο. Η αγάπη, όπως λέει το τραγούδι, είναι σοβαρό θέμα.
Eίναι σημαντικό να θυμόμαστε πόσο ριζοσπαστικό ήταν το 1967, για μια Αφροαμερικανή να υψώσει τη φωνή της και να απαιτήσει να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια. Το "
Respect", τελικά, ανέβηκε στο Νο 1 και έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της εποχής. Ένας φεμινιστικός ύμνος, ένας ύμνος για τα Ατομικά Δικαιώματα, είναι ο ΥΜΝΟΣ, τελεία και παύλα και είναι φανταστικό, γιατί καταφέρνει να αρθρώσει τέλεια μια βασική ανθρώπινη επιθυμία.
Ένας από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών, όλων των μουσικών ειδών. Αυτά σαν ελάχιστος φόρος τιμής για μια τεράστια προσωπικότητα που μας άφησε στις 16 Αυγούστου και φυσικά αφιερώνεται σ' αυτούς που απαιτούν τον ΣΕΒΑΣΜΟ που τους αξίζει...
Εκείνους που αγαπάμε, από ανοησία τους κάνουμε να κλαίνε,
Τότε μερικές φορές αισθανόμαστε ότι είναι καλύτερο να πούμε αντίο, αντίο
Αλλά, αυτό που υπάρχει μέσα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί
Η δύναμη (δύναμη της αγάπης), η δύναμη της αγάπης (δύναμη της αγάπης) είναι ο μόνος μου οδηγός...
- Baby, Baby, Baby (Aretha Franklin, Carolyn Franklin)
(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, σημειώσεις CD επανέκδοσης, David Nathan, Jerry Wexler)