Αναρωτιέμαι... [Rodriguez]

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Ψυχρό γεγονός​

Rodriguez - Cold Fact (Μάρτιος 1970, Sussex)

ColdFact.jpg

Τραγούδια: A1 Sugar Man, A2 Only Good For Conversation, A3 Crucify Your Mind, A4 Establishment Blues, A5 Hate Street Dialogue, A6 Forget It, B1 Inner City Blues, B2 I Wonder, B3 Like Janis, B4 Gommorah (A Nursery Rhyme), B5 Rich Folks Hoax, B6 Jane S. Piddy
Μουσικοί: Sixto Rodriguez (φωνητικά, ακουστική κιθάρα), Dennis Coffey (ηλεκτρική κιθάρα), Mike Theodore (πλήκτρα, ενορχήστρωση), Bob Babbitt (μπάσο), Andrew Smith (τύμπανα), Detroit Symphony με Gordon Staples επικεφαλής (έγχορδα), Carl Reatz (επικεφαλής πνευστών), Friends & Family of Joyce Vincent and Telma Hopkins (παιδική χορωδία/B4)
Παραγωγή: Dennis Coffey, Mike Theodore

Όλα τα τραγούδια είναι του Sixto Rodriguez εκτός από τα A5, B4 από τους Gary Harvey, Mike Theodore & Dennis Coffey.
Ηχογραφήθηκε, Αύγουστο έως Σεπτέμβριο του 1969, στα στούντιο Tera-Shirma, Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν.

RodriguezSussexPublicity.jpg

Γεννημένος το 1942 από Μεξικάνους μετανάστες γονείς, η εργατική του τάξη και η ισπανόφωνη ανατροφή, έδωσε από πολύ νωρίς στον Sixto ("έκτο παιδί") Diaz Rodriguez, γνώση της ζωής ως ξένος. Ήταν ένα θέμα που θα απασχολούσε πολύ την τραγουδοποιΐα του με τα μπλουζ του υποβαθμισμένου κέντρου της πόλης και τις ιστορίες κοινωνικής απομόνωσης και περιθωριοποίησης. Ερωτηθείς για το πώς άρχισε τη σταδιοδρομία του στη μουσική, ανασηκώνοντας του ώμους, απάντησε: «Άρχισα να παίζω όταν ήμουν περίπου δεκαεπτά. Νομίζω ότι ήταν ένας τρόπος για να ξεφύγεις και να βγεις στον κόσμο». Ένα πρώιμο φολκ-ροκ σινγκλ "I’ll Slip Away" για την τοπική ετικέτα Impact, θάφτηκε από την πτώχευση της εταιρείας, αλλά το 1969 ο Rodriguez υπογράφει στο νεοσύστατο παρακλάδι της Buddha, Sussex και το Cold Fact αναδείχτηκε ως η πρώτη κυκλοφορία του.

Βυθισμένο αθώα στην ψυχεδέλεια της δεκαετίας του εξήντα, αυτό το πρώτο άλμπουμ από έναν μυστηριωδώς άγνωστο καλλιτέχνη, συνδυάζει απλά φολκ κιθάρα με εκπληκτικούς στίχους για την παράνοια των ναρκωτικών, την κατάθλιψη και τις καταδικασμένες σχέσεις. Η ξεχωριστή ένρινη φωνή του Rodriguez περιπλανιέται σε μια δωδεκάδα απλών κομματιών που αντιμετωπίζουν το ταραχώδες σκηνικό της Αμερικής του '60 και το κάνει με μια τέτοια εντυπωσιακή ομορφιά που τον έχει εκτοξεύσει σε λατρευτική κατάσταση σε πολλές μακρινές γωνιές του πλανήτη. Για πολλούς, αυτό το άλμπουμ είναι ένα θαυμάσιο ταξίδι, χαμένο στην ομίχλη του χιπισμού, ιδανικό για ιδεαλιστές και ονειροπόλους.

Αναρωτιέμαι πόσες φορές προσπάθησες
Και αναρωτιέμαι πόσα σχέδια έχουν πάει άσχημα
Αναρωτιέμαι πόσες φορές έκανες σεξ
Και αναρωτιέμαι αν ξέρεις ποιος θα είναι ο επόμενος
Αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, ναι αναρωτιέμαι

Αναρωτιέμαι για την αγάπη που δεν μπορείς να βρεις
Και αναρωτιέμαι για τη μοναξιά που είναι δική μου
Αναρωτιέμαι πόσο ζωντανός είσαι
Και αναρωτιέμαι για τους φίλους σου που δεν είναι
Αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, ναι αναρωτιέμαι

Αναρωτιέμαι για τα δάκρυα στα μάτια των παιδιών
Και αναρωτιέμαι για τον στρατιώτη που πεθαίνει
Αναρωτιέμαι θα τελειώσει ποτέ αυτό το μίσος
Αναρωτιέμαι και ανησυχώ φίλε μου
Αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, εσύ;

Αναρωτιέμαι πόσες φορές προσπάθησες
Και αναρωτιέμαι πόσα όνειρα έχουν πάει άσχημα
Αναρωτιέμαι πόσες φορές έκανες σεξ
Και αναρωτιέμαι αν ξέρεις ποιος θα είναι ο επόμενος
Αναρωτιέμαι, αναρωτιέμαι, ναι αναρωτιέμαι

- I Wonder (Rodriguez)
RodriguezInDetroitWithHisFamily.jpg
Ο Ροντρίγκεζ στο Ντιτρόιτ με την οικογένειά του​

Με εξαιρετική επίβλεψη από τους Mike Theodore και Dennis Coffey (αργότερα στην μπάντα Detroit Guitar Band), η λιτή παραγωγή του άλμπουμ δίνει έμφαση στην ακουστική κιθάρα και τα αξέχαστα φωνητικά του Σίξτο. Το ψυχαναγκαστικό "I Wonder", ίσως το πιο γνωστό από τα κομμάτια του άλμπουμ, αντικατοπτρίζει τον τύπο των ερωτήσεων που πάντα θέλατε να κάνετε και ποτέ δεν είχατε το θάρρος, αλλά είναι το υπερ-τριπαριστό πικρόγευστο εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ, "Sugar Man", που χαρίζει πραγματικά στο άλμπουμ και ιντριγκάρει. Σε μια διακριτική υποστήριξη από κιθάρα, πνευστά και ηλεκτρονικά εφέ, ο Ροντρίγκεζ αραδιάζει μια λίστα από ουσίες σε αργκό (silver magic ships, jumpers, coke, sweet Mary Jane), προτού παραδώσει ένα ισχυρό μήνυμα:

«Ζαχαράνθρωπε, γνώρισα έναν ψεύτικο φίλο / Σε ένα μοναχικό σκονισμένο δρόμο / Έχασα την καρδιά μου, όταν τη βρήκα / Είχε μετατραπεί σε νεκρό μαύρο κάρβουνο...».

RodriguezInRehearsals.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα

Σταύρωσε το μυαλό σου!​

Rodriguez.jpg

Το βιτριόλι της εργατικής του τάξης αναδύεται στα "Rich Folks Hoax" και "Establishment Blues", όπου δηλώνει:

«Ο Δήμαρχος κρύβει το ποσοστό εγκληματικότητας / η Σύμβουλος διστάζει / Το κοινό εκνευρίζεται, αλλά ξεχνά την ημερομηνία της ψηφοφορίας... / Τα σκουπίδια δεν μαζεύονται, οι γυναίκες δεν προστατεύονται... / Η μαφία μεγαλώνει, όπως η ρύπανση στον ποταμό... / Οι πωλήσεις όπλων αυξάνονται, οι νοικοκυρές βρίσκουν τη ζωή βαρετή / Το διαζύγιο η μόνη απάντηση, το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο / Το σύστημα αυτό θα καταρρεύσει σύντομα, από ένα θυμωμένο νεανικό τραγούδι / Και αυτή είναι ξεκάθαρα η Σκληρή Αλήθεια...». Άφωνος!

Άλλα κομμάτια, όπως τα "Crucify Your Mind", "Jane S. Piddy" και "Forget It", είναι τόσο οδυνηρά όσο και διακριτικά όμορφα. Ωστόσο, είναι το άλμπουμ στο σύνολό του, οι ποιητικοί του στίχοι και το μποέμικο περιβαλλόμενο μυστήριο, που το κάνει τόσο ελκυστικό για αρκετές γενιές, ακόμα και χρόνια μετά την ανακεφαλαιωτική δήλωση του καλλιτέχνη: «Αλλά σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας / Μετά με ευχαριστείτε για τον δικό μου / Και έπειτα τούτου λεχθέντος / Ξεχάστε το...».

Παρά την ευνοϊκή κριτική στο Billboard, το άλμπουμ δεν είχε ποτέ απασχολήσει τα τσαρτ και παρόλο που η Sussex χρηματοδότησε ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ, το Coming From Reality, προτιμούσαν να ρίξουν την προβολή τους πίσω από τον απαλό ήχο του Bill Withers. Ο Ροντρίγκεζ εγκατέλειψε τη μουσική για να δημιουργήσει οικογένεια και εκτός από μια σύντομη παρένθεση στην τοπική πολιτική, εξαφανίστηκε, επιστρέφοντας στις κατεδαφίσεις και ανακαινίσεις κτιρίων. Α, απέκτησε και μπάτσελορ στη φιλοσοφία από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Γουέιν, το 1981.

Ωστόσο, στο μέσον της γης, η πιο εκπληκτική φάση της καριέρας του είχε μόλις αρχίσει. Μερικές κούτες του Cold Fact έφτασαν στην Αυστραλία, όπου γρήγορα εξαντλήθηκαν. Το LP "προσέχθηκε" τον επόμενο χρόνο από την A&M και απέκτησε σταθερά ένα καλτ κοινό μεταξύ της δυσαρεστημένης νεολαίας της χώρας, καθώς και στη Νέα Ζηλανδία και τη Νότια Αφρική, χωρίς φυσικά να το γνωρίζει ο ίδιος. Εκεί (σε αντίθεση με την Αμερική) οι δίσκοι του απέκτησαν μυθική υπόσταση αλλά ταυτόχρονα αναπτύχθηκε και φημολογία σχετικά με το τραγικό "τέλος" του. Τελικά το 1998, αφού αναζητήθηκε και εντοπίστηκε από τους Νοτιοαφρικανούς θαυμαστές του, ο Ροντρίγκεζ ταξίδεψε στη Νότια Αφρική όπου αποθεώθηκε, δίνοντας έξι πετυχημένες συναυλίες που ξεπούλησαν. Ένα επόμενο ζωντανό άλμπουμ του 2016, από την περιοδεία του στην Αυστραλία το 2014, έγινε η πρώτη του κυκλοφορία δεκαοκτώ χρόνια μετά.

Από το ντοκιμαντέρ για την ιστορία του, Αναζητώντας τον Sugar Man (Searching for Sugar Man, 2012):

«(Dennis Coffey) Η πρώτη φορά που τον θυμάμαι είναι όταν ο Μάικ Θίοντορ μου τηλεφώνησε μια μέρα και μου είπε:

"Έχω έναν καλλιτέχνη που θέλω να πάμε να τον δούμε.
Τον λένε Ροντρίγκεζ και δουλεύει κάτω στον ποταμό Ντιτρόιτ.
Υπάρχει ένα μπαρ εκεί, δίπλα στην αποβάθρα στην παραποτάμια περιοχή.
Πάμε να τον δούμε απόψε και πιστεύω ότι θα σ' αρέσει".

Έτσι, εκείνο το βράδυ, θυμάμαι, πήγαμε σε εκείνο το απομονωμένο μέρος και έβλεπες την ομίχλη να έρχεται από το ποτάμι. Μπορούσαμε να το νιώσουμε.
Πηγαίνοντας εκεί και καθώς περνούσαμε από την πόρτα, πίσω μας ακούγαμε τον ήχο των φορτηγών πλοίων στον ποτάμι. Έμοιαζε με μυθιστόρημα του Σέρλοκ Χολμς.

Αφήνοντας έξω την ομίχλη έμπαινες σ' ένα χώρο γεμάτο καπνό, που σχημάτιζε και μέσα ομίχλη.


(Mike Theodore) Πέσαμε σ' ένα τοίχο καπνού! Μπύρα και τσόφλια από φιστίκια παντού! Μεγάλο χάος!

Και τότε ακούστηκε αυτός ο ήχος της κιθάρας.
Και αυτή η φωνή. Παράξενη φωνή.


(Coffey) Τελικά, περπατήσαμε μέσα από τον καπνό, κοίταξα και είδα εκεί πέρα στη γωνία... τη σκιά ενός ανθρώπου, αλλά δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό του.

Είπα, "Ποιό είναι το πρόβλημα;" Έτσι πήγαμε λίγο πιο κοντά...


(Theodore) Και βλέπεις αυτόν τον τύπο με την πλάτη γυρισμένη.
Έβλεπες την πλάτη του, όσο τραγουδούσε στη γωνιά.
Ήταν μια αιθέρια σκηνή.

Ομιχλώδης νύχτα, κόρνες ομίχλης, με καπνό τόσο πυκνό που δεν έβλεπες... και αυτή η φωνή...


(Coffey) Ίσως έτσι πρόσεχες τους στίχους, γιατί το πρόσωπο του τύπου δεν φαινόταν.
Όταν μιλήσαμε μαζί του, καταλάβαμε ότι έπρεπε να του κάνουμε έναν δίσκο.

Ο μόνος ποιητής, που είχα ακούσει εκείνη την περίοδο και έγραφε τόσο καλά, ήταν ίσως ο Μπομπ Ντίλαν.
»

RodriguezIn1970.jpg
Ήταν ο κυνηγός ή ο παίκτης
που σ' έκανε να πληρώσεις το κόστος
Αυτό τώρα υποθέτει χαλαρότητα
και ξεπούλημα της χασούρας σου;
Βασανίστηκες από τη δίψα σου
στις απολαύσεις που αναζητούσες
Αυτό σ' έκανε τον Περίεργο Τομ
και τον Αδύναμο Τζέιμς;

Και εσύ ισχυρίζεσαι ότι κάτι συμβαίνει
Κάτι που αποκαλείς μοναδικό
Αλλά εγώ σε βλέπω να δείχνεις αυτολύπηση
Καθώς τα δάκρυα κυλούν στα μάγουλά σου...

- Crucify Your Mind (Rodriguez)

Στον Πάνο (ecodrifter) γιατί βεβαίως...
...
Crucify Your Mind - Sixto Rodriguez απο την ταινια Searching for Sugar Man

ομως κυτταζοντας τα κομματια του OST υπαρχει μια μεγαλη παραλειψη,
...
Rich Folks Hoax

χωρις να την εχω δει, αλλα γνωριζοντας τον καλλιτεχνη, αυτο θα ηταν κατα τη γνωμη μου το τελειο κομματι για τους τιτλους τελους

αναμενοντας την ταινια...

(*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανεκδόσεων, wikipedia.org, sugarman.org, Andrew Bond)

SearchingForSugarMan.jpg
The Sewer, 1969
(Rodriguez) «Συναντήθηκα με τον Μάικ Θίοντορ και τον Ντένις Κόφι όταν ήρθαν στο κλαμπ Sewer, δίπλα στον ποταμό Ντιτρόιτ, για να με δουν να παίζω...»​
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Στο φιλμ, η στιγμή που τελικά βγαίνει στην σκηνή και το κοινό παραληρεί, είναι από τις πλέον συγκινητικές που έχω δει... προσπαθούσα να μπω στα παπούτσια του και να φαντασθώ τα συναισθήματα...

Το sugar man είναι απίστευτη τραγουδάρα και κορωνίδα της δημιουργίας του... Όμως και οι δύο δίσκοι του από τα 60ς είναι εν γένει εξαιρετικοί.



Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Δημήτρη, Θοδωρή, Γιώργο η ευχαρίστηση είναι δική μου!
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Στο φιλμ, η στιγμή που τελικά βγαίνει στην σκηνή και το κοινό παραληρεί, είναι από τις πλέον συγκινητικές που έχω δει... προσπαθούσα να μπω στα παπούτσια του και να φαντασθώ τα συναισθήματα...
Για περίπου 5 ή 10 λεπτά, οι άνθρωποι τον αποθέωναν, χειροκροτώντας ενθουσιωδώς.
«Ευχαριστώ που με κρατήσατε ζωντανό!»


Αλλά μιας και δικαιωματικά αναφερθήκαμε σ' αυτό το εξαιρετικό απ' όλες τις απόψεις ντοκιμαντέρ, να σας αναφέρω τι μη αναμενόμενο με εντυπωσίασε. Υπήρχε ένα εργάτης, ονόματι Rick Emmerson, συνάδελφος του Rodriguez στις οικοδομές που έλεγε συγκλονιστικά πράγματα, πράγματα που δεν συνηθίζουμε να ακούμε σήμερα, σχεδόν πουθενά. Διαβάστε:

«Προσέγγιζε τη δουλειά διαφορετικά από ό,τι κάνουν οι περισσότεροι. Είχε αυτή τη μαγική ποιότητα που όλοι οι γνήσιοι ποιητές και καλλιτέχνες οφείλουν... να ανυψώνουν τα πράγματα. Πάνω από το κοινότοπο, το πεζό και όλες τις μαλακίες. Πάνω από τη μετριότητα που είναι παντού. Ο καλλιτέχνης, ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πρωτοπόρος. Ακόμα κι αν οι μουσικές του ελπίδες έχουν διαλυθεί, το πνεύμα του παραμένει...

Αυτό που έδειξε πολύ καθαρά είναι ότι έχεις μια επιλογή. Πήρε όλο αυτό το μαρτύριο, όλη αυτή την αγωνία, τη σύγχυση και τον πόνο και τα μεταμόρφωσε σε κάτι όμορφο. Είναι σαν τον μεταξοσκώληκα, ξέρεις; Παίρνεις αυτή την πρώτη ύλη και την μετατρέπεις. Και προκύπτει κάτι που δεν υπήρχε πριν. Κάτι όμορφο. Κάτι ίσως υπερβατικό. Κάτι αιώνιο ίσως. Στο βαθμό που το κάνει αυτό, νομίζω ότι είναι αντιπροσωπευτικό του ανθρώπινου πνεύματος, του τι είναι δυνατό. Ότι έχετε μια επιλογή.


"Και αυτή ήταν η επιλογή μου, να σας δώσω τον Sugar Man".

Τώρα, σεις το κάνατε αυτό; Ρωτήστε τον εαυτό σας.»

:worshippy:

SouthAfricanTour98.jpg
Από τη θρυλική πια περιοδεία στη Ν. Αφρική του 1998​
 

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
731
Αιγάλεω
Ο Απόλλων μου έδειξε το σωστό ράφι κάποτε και έτσι απέκτησα τα δύο αυτά αριστουργηματικά άλμπουμ, χωρίς όμως να γνωρίζω τίποτα για την ζωή του υπέροχου αυτού καλλιτέχνη. Ήρθε η ώρα να το μάθω και να καταλάβω γιατί με άγγιξαν τόσο έντονα αυτές οι μουσικές.
 
18 June 2006
2,224
Θεσσαλονίκη
  • Sad
Reactions: grio and vlad66