Δεν έχω σφαιρική ιδέα των τεχνών επειδη μερικές φορές νοιώθω οτι τις παρακολουθώ από παρακαμερα και είναι κάτι που μου έχει μείνει από τα εφηβικά μου χρόνια όταν έβγαινα αλλαγή στο μπάσκετ και παρακολουθουσα τον αγώνα πίσω απο την μπασκετα..Και θα το συστηνα ανεπιφυλακτα σε κάποιον που θέλει να παρακολουθησει σοβαρά το άθλημα...
Υπάρχουν καλλιτέχνες που θέλουν να τα κάνουν όλα ίσιωμα πάντως..Άπειρα τα παραδείγματα..Το πιο χαρακτηριστικο είναι εκείνο των σχιζοματηδων
Zeni Geva όπου προκάλεσαν στο
Total Castration και έκαναν τα στραβά μάτια αργότερα με τα out of focus συρματοπλεγματα που έστησαν..Δεν το χρειάστηκαν άλλο..Μίλησε η μουσική τους..Τρελή μπάντα που κάποτε είχαν πει γι´αυτους σε έναν
Ήχο του '93 αν θυμάμαι καλά,ότι συνδυάζει τους King Crimson με τους Autopsy.Κάτι σαν διασταύρωση ..Μου επεσαν τα αυτια όταν το διάβασα,αλλά τους ακροασθηκα αρκετά χρόνια μετά αφού το κατέγραψα στο πίσω μέρος του μυαλού.. ..Ήχος Δωρικός και άφθαρτος,σαν αντιήρωας σε σελίδες της Marvel...
Θα σου πρότεινα το επόμενο,το
Desire For Agony του '93 που έχει καλύτερη παραγωγή και είναι πιο συμμαζεμένο αλλά και κλειστοφοβικό ταυτόχρονα..
Αν το ακούσεις μάλλον θα διαπιστώσεις ότι το σοκ το παθαίνει ένας ακροατής με την ακρόαση του εκάστοτε δίσκου και όχι με το περιεχόμενο του εξωφύλλου και το όνομα της μπάντας.
Τις ιδιες ακρότητες αλλά με διακριτικοτερο τρόπο μας επιφύλαξε ο David Pajo από το Drug City με το βαθύ slocerιζον απόφθεγμα που ώρες ώρες νιώθεις πως ανασαίνει σε εκείνο το μισάωρο ντοκιμαντέρ του Lightnin' Hopkins για το κλάμα που ρίχνουν οι νέγροι ,μέχρι να πουν εκείνο το γαμοτραγουδο (υπάρχουν και στην δική μας παράδοση) εκτός μικρόφωνου και μακριά από τα χνώτα του λευκού κοινού που επιτρεπόταν εμμέσως πλην σαφώς να τους ακούσει...
Ειναι πολλά η τέχνη,αλλά και τίποτα..Ο Χαρρυ Κλυνν έλεγε πως είναι εύκολη η μίμηση,αρκεί να έχεις μάθει να ακούς...Όπου μίμηση βάλε μύηση και είσαι μέσα..
Ετούτος πήρε τα παραμύθια της γιαγιάς για να το συνοψίσουμε και τα έκανε σταγόνες που απαρτίζουν την ροή του γνωστού βασανιστηριου ,έβαλε πόρνες σε προσευχές και γενικά τους άλλαξε τον αδόξαστο.
Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον καθηλωτικο στο σύνολό του παρολη την lofi παραγωγή του τα Jitter του και πως άλλο διαλο τα λένε.
Πήγε και μπασταρδεψε θούριο που έχει ξεστομίσει ο Cash ο κακουργαρος..Τι να του πεις; Ούτε ιερό,ούτε όσιο..
)
Δώσε βάση..
Έτσι λοιπόν και εμείς..Όσο θα μας ψάχνουν πίσω από πενταλφες και τους δαίμονες του Goetia ,θα κρυβόμαστε στην άκρη της βελόνας που στάζει ποίηση.
Έστω και μπασταρδεμενη..
