Tα Μουχλιασμένα Ροδάκινα

17 June 2006
14,350
e6b1a839-6ed7-48a0-8cab-e487371aa9ef_grande.jpg


The Moldy Peaches

Ο Adam Green και η Kimya Dawson είναι οι Moldy Peaches. Τυπικό σχήμα της αμερικάνικης anti-folk, αυτού του αναρχο-ποιμενικού ιδιώματος που φλερτάρει τη folk όσο και το punk, βλέπε ωμή, ακατέργαστη ενέργεια και αισθητική, ένα απίστευτα προσωπικό ταξίδι, περισσότερο εξερεύνηση, αναμόχλευση παθών, παρέλαση από εσωτερικές σκιές, ασυναίσθητες επιθυμίες και εξομολογήσεις που μοιάζουν να ψάχνουν μαζοχιστικά το δημόσιο διασυρμό σαν μορφή εξιλέωσης. Ιδιόρρυθμα και παράξενα ρεπορτάζ από δυσλειτουργικές σχέσεις, μωλωπισμένα συναισθήματα και νοσταλγία για υπέροχα, περασμένα καλοκαίρια. Το άκουσμα είναι DIY, γεμάτο στραβές ψηφίδες και βέβηλες παραβιάσεις του κανόνα, κυριολεκτικά χειροποίητο και δείχνει φτιαγμένο εκ των ενόντων. Είναι το τραγούδι των los olvidados. Των ξεχασμένων κι απ το Θεό, του human-trash που αφήνει πίσω της η …Πρόοδος και η ομαδική υστερία του μύθου που την περιβάλλει. Κι αν όλα αυτά ακούγονται …καταθληπτικά, για όποιον θέλει να ευθυμίσει υπάρχει το αντίδoτο. Στο you tube. το στιγμιότυπο της απονομής των Οσκαρ με τη Lady Gaga να χαμουρεύεται δημόσια με το Bradley Cooper και το κοινό από κάτω να αναρωτιέται «καλέ, έχουν πηδηχτεί αυτοί άραγε;». Και «τι να σκέφτεται τώρα η σύζυγος του …Εκείνου - του Bradley Cooper, ντε - ρεζιλίκια, Κούλα μου, που να σ’τα λέω, πάει: θα πέσει φωτιά να μας κάψει!».







 

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,302
Πολυ ενδιαφερον σχημα που ανακαλυψα εδω και καποιες μερες χαριν του νηματος.
Στην αρχη αυτο που περιγρφετο ως "ακατεργαστο- αντιφολκ - που φλερταρει το Punk" με ψιλοφοβησε, αλλα επειδη ειμαι περιεργος σαν γατος αρχισα τα κλικ στα βιντεο.
Υστερα περασα και στο "αυλο" με το ηχειακι μου Bose.

Eνταξει το δωματιο δεν γεμισε με ηχο, τα μπασα δεν αυξηθηκαν καταπληκτικα σε σχεση με το λαπτοπ, αυτο που λεμε "παραγωγη" ειναι οντως χειροποιητη η ερασιτεχνικη...Δεν ειμαι εραστης του ακατεργαστου και καλα ηχου, αλλα ποσο μου τα χει πρηξει ολο αυτο το μαινστρημ περι "παραγωγης" και παραγωγους, ξεχνοντας το βασικο. Την Ιδεα και την εμπνευση. Σκετη. Που δεν εχει αναγκη απο φτιασιδια και οσο αφαιρετικη και να ειναι δειχνει την ομορφια της.
Και αυτο το γκρουπακι, αυτο το ντουετο δινει αυτην την ατμοσφαιρα. Αυτοι ειμαστε αυτο αισθανομαστε και το εκφραζουμε με την εμπνευση μας.
Μεσα απο αυτα τα στοιχακια, τα ακκορντα, και τις ακολουθιες μελοδιων.
Ειτε σε αγγιζει (οποτε "βλεπεις και ολο αυτο το φασμα - φαντασμα της Αμερικης του ποπολου αλλα που παντα μεσα στην αισθητικη της φτωχια διαπερναται απο μια εξαιρετικη ιδεα εκφρασης, αυτο που ονομαζουμε ποιηση) ειτε οχι...οποτε ψαχνεις "παραγωγες".

Εμενα με συγκινησαν και μου δημιουργησαν εικονες και σκηνες στο μυαλο μου οσο τους ακουγα πραγμα που μου ειναι αρκετο στις μερες μας.
Και μου θυμησαν περισσοτερο καποια αγαπημενα γκρουπακια ενεξαρτητου Ροκ των ναϊντις που ειχαν μεγαλυτερη απηχηση αλλα οχι και με διαρκεια σε βαθος χρονου.
Αλλα ετσι ειναι με αυτα τα "φολκ-χειροποιητα"... σημανουν το καμπανακι τους στην εποχη τους.
Και οποιος προλαβε τα ειδε.
Συχνα πυκνα οι τριγυρω τους και οι του κυκλου, αντε και καποιοι περιεργοι -bye-

Οι πολλοι (που καταναλωνουν μουσικα προϊοντα) πανε οντως για Lady Gagaδες μερια η για Ραπια.

Ομως ο καλος ψαρας ειναι υπομονετικος. ;)