Πολυ ενδαφερον νημα.
Και παει πακετο με αλλα πραγματα οπως η ακροαση, η υποδοχη, το ενδιαφερον, η προσεγγιση, η προσοχη, η προτροπη... τοσες ενοιες που θα μπορουσε καποιος να "καταθεσει" μεσα απο το πρισμα του "πεθαινουν τα τραγουδια".
Τα τραγουδια δεν ξερω η μαλλον δεν θα αποφανθω για το αν πεθαινουν, γιατι εγω ακομα ζω. Ομως οι καλλιτεχνες (ως γνωστον) πρεπει να πεθαινουν, να θυσιαζονται στο τσιρκο απο τοτες που ο Χριστιανισμος καταλαβανοντας την Ρωμη εβγαλε και το "τσιρκο" obsolete.
Ενταξει το ειδαμε και το κατανοησαμε και αυτο... Απο Morrison μεχρι Winehouse "Η μηχανη αναγκαιουται θυσιες"
Αλλα οχι κι ετσι ρε παιδια. Ενα δολλαριο ανα δισκο, ενα ευρω ανα βιβλιο... παει στο διαολο. Αλλα οχι τετοιος εξευτελισμος.
Ενα σωρο μπαντες εδω περα, πολλα υποσχομενες σοβαρους μουσικους ξεκινησαν, και τα παρατησαν αφου το μονο που ελπιζαν για να επιζησουν (οχι να πλουτισουν) ηταν να τους φωναξει ενα πλατω Τελέ μην kαι κλεισουν καμμια ξεφτιλα περιοδεια σε τουριστικα μπαρ.
Γνωριζω προσωπικα ατομο που τα παρατησε και εγινε υπαλληλος τραπεζης. Στην κυριολεξια.
Ο καλλιτεχνης το εχω ξαναπει δεν ειναι καποιος ασκητης, η αναγκαια εν απροβληματικο περιθωριακο ατομο που ζει στην ζητα, οποιος το πιστευει ειναι βαθεια νυχτομενος.
Ειναι ενα ατομο με δημιουργικη ενεργεια που εχει εμπιστοσυνη σε αυτο που κανει και μεσα απο αυτο αναζηταει αναγνωριση.
Να κανεις 700 000 στρημς και να σου πεταει ο αλλος 200 δολαρια ... να παει να μαμηθει και αυτος και οι "ακροατες".
Υποψιν εχω σποτιφαϊ. Για "αναγνωριση" και μονο. Απο εκει και περα οταν κατι μου κανει κλικ αγοραζω τον δισκο και το CD. Nα "το χω". Να ειναι η προσωπικη μου σχεση με αυτη την στιγμη της δημιουργιας.
Και δευτερον υποψιν, εχω πιασει τον εαυτο μου
στα πρασα, να βαριεται απεριοριστα και να υποτιμαει εργα και εργασιες..."ενταξει αλλο ενα" ας παρει και ενα σεντ.
Αμ δε... δε γινεται ετσι δουλεια. Οταν σoυ προσφερεται αυλο πιστευεις και οτι ο αλλος απεναντι ειναι αυλος. Ομως δεν ειναι ετσι.
Ειναι ακομα ενα ανθρωπινο ον με αναγκες αδυναμιες και υποχρεωσεις. Και κανει αυτο που ξερει καλα και τον ωθει μεσα του για να ζησει.
Ξερετε δεν εχουν ολοι vocation για κλοσhαρ. Ουτε αυτοι που εδειχνα τετοια εικονα γιατι καποτε επιανε να εισαι καταραμενος.
Αλλιως δε θα καναν τιποτα η θα βρισκονταν στη γωνια τους να γραψουν ενα κατιτις και να το μοιραστουν με τους συμβιους τους και του φιλους τους. Και στα ***** ολα τα αλλα.
Ετσι με αυτο το αυλο του μισου σεντ καταστρεφεται μια μεγιστη πλευρα του ανθρωπου. Η δημιουργια.
Και θα εχετε μονο τηλε ρεαλιτιζ που να διαγωνιζονται σαν σε τσιρκο (νατο παλι το τσιρκο...της αρχαιας Ρωμης) ποιος θα κερδισει μεσω τραγουδιων αλλων και σικε ψηφοφοριων (φινγκερ απ φινγκερ νταουν).
Για οσον με αφορα θελω να πιστευω οτι δε συμμετεχω σε αυτο το θανατηφορο πανηγυρι παρ'ολο οτι εχω σπιτιφαΪ.
Εντιτ : Το Youtube καμμιa σχεση. Το ΥΤ λειτουργει οπως καποτε το MTV (αλλη καταρα και αυτο). Με βιντεοκλιπς οφφισιαλς που κανουν προμοσον.
Kαι θα ολοκληρωσω με δυο βιντεοκλιπς ετσι για ξορκι...
Colosseum _
The Machine Demands Sacrifice
The Buggles _
Video killed the Radio Stars