Στο κατά Λουκά ευαγγέλιο αναφέρεται η επίσκεψη της εγκυμονούσης Παναγίας στην επίσης εγκυμονούσα στον Ιωάννη τον Πρόδρομο εξαδέλφη της Ελισάβετ. Τα δύο έμβρυα, είχαν την πρώιμη συνάντησή τους και η Ελισάβετ νοιώθοντας την χαρά του εμβρύου μέσα της κατάλαβε την αλήθεια για την Παναγία.
Με αφορμή αυτή την επίσκεψη, που εορτάζεται μόνο από την η δυτική εκκλησία, συνέθεσε ο Bach την καντάτα BWV 147 που πρωτοπαίχτηκε στην Λειψία το 1723.
Η καντάτα αυτή προέρχεται από προηγούμενη σύνθεση της Βαϊμάρης και είναι από τις πιο μελωδικές που έχω ακούσει.
Ξεκινά με την χορωδία συνοδευόμενη από έγχορδα όμποε φαγκότο να τραγουδά allegro με εορταστική διάθεση που επιτείνεται με την χρήση της τρομπέτας.
Περιλαμβάνει τέσσερεις ωραίες άριες κατά σειρά για άλτο, σοπράνο, τενόρο, βαρύτονο που η μια είναι καλύτερη από την άλλη.
Η πρώτη άρια της άλτο είναι ένα τρίο φωνής, όμποε, Continuo με το όμποε να συναγωνίζεται την φωνή. Η άρια της σοπράνο, που είναι και η ωραιότερη, είναι ένα δεύτερο τρίο με φωνή, βιολί και Continuo με το βιολί να απαντά στην φωνή. Ο τενόρος στη άρια του επαναλαμβάνει τέσσερεις φορές κάθε πρόταση του κειμένου, εκ βαθέων, με λιτότητα όπως λιτά τον συνοδεύει μόνο του το Continuo. Για την άρια του βαρύτονου ο Bach ξαναθυμίζει μουσικά το αρχικό χορωδιακό με το λαμπερό μοτίβο, τον ήχο της τρομπέτας και την ευοίωνη διάθεση.
Στο τέλος του πρώτου μέρους και στο τέλος της καντάτας αλλά με διαφορετικό στίχο παρουσιάζεται το χορωδιακό πρελούδιο < Jesu,Joy of Man’s Desiring>, μια υπέροχη μελωδία που έκανε την καντάτα τόσο αγαπητή. Η μελωδία αυτή έχει πολυδιασκευατεί από πιάνο (Myra Hess) μέχρι και για karaoke.
Αξιόλογες ηχογραφήσεις
Karl Richter (sacd) ίσως οι καλύτερες φωνές
Suzuki (sacd) έχει ηχογραφήσει όλες τις καντάτες. Για το σύνολο είναι η καλύτερη σύγχρονη ηχογράφηση
Harnoncourt and Leonhardt (cd οι άριες των σοπράνο από παιδικές φωνές) δεν θα μορούσε να λείπει
Rilling σε βινύλιο με υπέρ υψηλή ποιότητα ήχου
Με αφορμή αυτή την επίσκεψη, που εορτάζεται μόνο από την η δυτική εκκλησία, συνέθεσε ο Bach την καντάτα BWV 147 που πρωτοπαίχτηκε στην Λειψία το 1723.
Η καντάτα αυτή προέρχεται από προηγούμενη σύνθεση της Βαϊμάρης και είναι από τις πιο μελωδικές που έχω ακούσει.
Ξεκινά με την χορωδία συνοδευόμενη από έγχορδα όμποε φαγκότο να τραγουδά allegro με εορταστική διάθεση που επιτείνεται με την χρήση της τρομπέτας.
Περιλαμβάνει τέσσερεις ωραίες άριες κατά σειρά για άλτο, σοπράνο, τενόρο, βαρύτονο που η μια είναι καλύτερη από την άλλη.
Η πρώτη άρια της άλτο είναι ένα τρίο φωνής, όμποε, Continuo με το όμποε να συναγωνίζεται την φωνή. Η άρια της σοπράνο, που είναι και η ωραιότερη, είναι ένα δεύτερο τρίο με φωνή, βιολί και Continuo με το βιολί να απαντά στην φωνή. Ο τενόρος στη άρια του επαναλαμβάνει τέσσερεις φορές κάθε πρόταση του κειμένου, εκ βαθέων, με λιτότητα όπως λιτά τον συνοδεύει μόνο του το Continuo. Για την άρια του βαρύτονου ο Bach ξαναθυμίζει μουσικά το αρχικό χορωδιακό με το λαμπερό μοτίβο, τον ήχο της τρομπέτας και την ευοίωνη διάθεση.
Στο τέλος του πρώτου μέρους και στο τέλος της καντάτας αλλά με διαφορετικό στίχο παρουσιάζεται το χορωδιακό πρελούδιο < Jesu,Joy of Man’s Desiring>, μια υπέροχη μελωδία που έκανε την καντάτα τόσο αγαπητή. Η μελωδία αυτή έχει πολυδιασκευατεί από πιάνο (Myra Hess) μέχρι και για karaoke.
Αξιόλογες ηχογραφήσεις
Karl Richter (sacd) ίσως οι καλύτερες φωνές
Suzuki (sacd) έχει ηχογραφήσει όλες τις καντάτες. Για το σύνολο είναι η καλύτερη σύγχρονη ηχογράφηση
Harnoncourt and Leonhardt (cd οι άριες των σοπράνο από παιδικές φωνές) δεν θα μορούσε να λείπει
Rilling σε βινύλιο με υπέρ υψηλή ποιότητα ήχου
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-9526112-1482098463-7453.jpeg.jpg)
