Το Archetypon είναι μία αξιόλογη ελληνική έκδοση με την Ελληνοκαναδέζα μέτζο σοπράνο Μαρία Ελένη Νέζη και την Armonia Atenea υπό την διεύθυνση του Γεωργίου Πέτρου.
Περιλαμβάνει 13 μπαρόκ άριες, κάποιες ποιο γνωστές και κάποιες που προέρχονται από την συνεργασία των Ελλήνων καλλιτεχνών με Ιταλούς ερευνητές του μπαρόκ από το τεράστιο αρχείο τους με ανέκδοτα έργα.
Το sacd ξεκινά ωραία με την άρια του Andrea Stefano Fiore <Un cor (καρδιά) piu misero> που η φωνή της τραγουδίστριας μπλέκει αρμονικά με τους χρωματισμούς της ορχήστρας.
Ακολουθεί μια εξαιρετική ερμηνεία της Μήδειας του Cherubini. Το τραγούδι της πληγωμένης συζύγου διχάζεται ανατριχιαστικά ανάμεσα στην αγάπη για τα παιδιά της και την εκδίκηση.
Γενικά η Νέζη ερμηνεύει όποτε χρειάζεται με απλότητα χωρίς καμία επίδειξη δεξιοτεχνίας όπως στην Άλκηστη του Gluck στην άρια <Non vi turbate,no> (μην ταράζεσαι).
Αλλού όπως στην Γαλάτεια από την όπερα Πολύφημος του Porpora στην άρια <si,che son quella,si > (ναι, και είμαι αυτή, ναι) τραγουδά με ταμπεραμέντο, έντονους χρωματισμούς και δυναμισμό.
Αλλού όπως στην Olimpiade του Paisiello τραγουδά με συναίσθημα και εσωτερικότητα.
Μια παρατήρηση
Η Νέζη είναι μια χαρά κοπέλα όχι κάτι απροσδιόριστο που παρουσιάζει η <καλλιτεχνική> φωτογραφία στο εξώφυλλο του cd.
Την έχω δει-ακούσει ζωντανά.