Τι ακριβώς είναι ένα όνειρο; [Pink Floyd]

grio said:

...Υπήρξε το μόνο άλμπουμ των Floyd που συμμετέχουν και τα πέντε μέλη, το πρώτο για το Gilmour και το τελευταίο για τον Barrett με συνεισφορά, σε τρία κομμάτια (ακουστική και σλάιντ κιθάρα στο "Remember a Day", κιθάρα στο "Set the Controls for the Heart of the Sun", σύνθεση, φωνητικά και κιθάρα στο "Jugband Blues"). Το "Set the Controls for the Heart of the Sun", ήταν το μόνο τραγούδι που και τα πέντε μέλη εμφανίζονται μαζί.

Click to expand...

Γενηθήτω περισσότερο φως​

Pink Floyd - A Saucerful Of Secrets (Ιούνιος 1968, Columbia)


Τραγούδια: A1 Let There Be More Light (Waters), A2 Remember A Day (Wright), A3 Set The Controls For The Heart Of The Sun (Waters), A4 Corporal Clegg (Waters), B1 A Saucerful Of Secrets (Waters, Wright, Mason, Gilmore), B2 See-Saw (Wright), B3 Jugband Blues (Barrett)
Μουσικοί: Roger Waters (μπάσο, κρουστά: A3, B1, φωνητικά), Richard Wright (όργανο Farfisa, πιάνο: A1, A2, B1, B2, Hammond όργανο: A1, A4, B1, Mellotron: B1, B2, βιμπράφωνο: A3, B1, τσελέστα: A4, ξυλόφωνο: B2, σφυρίχτρα: B3, φωνητικά), David Gilmour (κιθάρες: A1, A3-B2, καζού: A4, φωνητικά), Nick Mason (τύμπανα: A1, A3-B3, κρουστά: A1, B1-B3, φωνητικά: A4, καζού: B3), Syd Barrett (φωνητικά: B3, σλάιντ κιθάρα: A2, ακουστική κιθάρα: A2, B3, ηλεκτρική κιθάρα: A3, B3)
Παραγωγή: Norman Smith

Ηχογραφήθηκε στις 9 Μαΐου 1967 έως 3 Μαΐου 1968, στα στούντιο EMI και De Lane Lea, Λονδίνο


Ναι, αναπόφευκτα, η ακρόαση του άλμπουμ δημιουργεί στενάχωρα συναισθήματα για τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, αφού κάθε φίλος των αρχικών Pink Floyd γνωρίζει αυτή την ιστορία. Μετά την κυκλοφορία, του ρηξικέλευθου ντεμπούτου τους, The Piper At The Gates Dawn, το 1967, η μπάντα πέρασε μεγάλη αναστάτωση με επίκεντρο τον ηγέτη της, Syd Barrett, τη βασανισμένη μεγαλοφυΐα της εποχής του. Το μυαλό του θα αρχίσει σιγά-σιγά να αποπροσανατολίζεται για λόγους που παραμένουν μυστηριώδεις μέχρι σήμερα. Και μετά από αρκετές φορές, όπου η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του είχε γίνει ένα φορτίο δύσκολο να αντιμετωπισθεί, οι υπόλοιποι του γκρουπ κατέληξαν ότι ο Syd Barrett δεν μπορούσε πλέον να λειτουργήσει ως επικεφαλής της μπάντας και σταδιακά θα έπρεπε να αντικατασταθεί από τον παλιό του φίλο από το σχολείο, David Gilmour.

Το A Saucerful Of Secrets είναι η τελευταία κυκλοφορία των Pink Floyd που παρουσιάζει την οποιαδήποτε συνεισφορά του Syd Barrett, καθώς άρχιζε να παραμερίζεται από τα άλλα μέλη. Το The Piper At The Gates Of Dawn, αν και ένα εξερευνητικό άλμπουμ που ανακάλυψε νέες προσεγγίσεις στην ψυχεδελική μουσική, αντανακλούσε αισιοδοξία. Πολλές από τις συνθέσεις του έδειξαν ειρωνική αίσθηση του χιούμορ και στιχουργική ευφυΐα. Το A Saucerful Of Secrets, από την άλλη πλευρά, είναι το απόλυτο αντίθετο. Η μουσική είναι επικαλυμμένη με μια σχεδόν σκοτεινή ατμόσφαιρα και το στιχουργικό της περιεχόμενο μεταφέρει έναν πολύ πιο "ενήλικο" τόνο.

Το άλμπουμ ανοίγει με το "Let There Be More Light", απελευθερώνοντας μια μολυσματική μπασογραμμή που θα παρασύρει αμέσως τον ακροατή. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση των Pink Floyd χωρίς τον Syd Barrett και γίνεται άμεσα αισθητό το υψηλότερο επίπεδο ωριμότητας στον συνολικό ήχο. Αν και οι στίχοι εκφράζουν την ψυχεδελική ουσία του προηγούμενου άλμπουμ, στερούνται τη σατυρική αθωότητα της πινελιάς του Syd Barrett. Και παρόλο που υπάρχουν χαρακτηριστικές ψυχεδελικές συνθέσεις όπως το "Remember A Day", στο μεγαλύτερο μέρος, βρίσκουμε τους Pink Floyd να εξερευνούν νέες διαστάσεις μέσα στη μουσική τους και να σπρώχνουν τους εαυτούς τους σε ακόμη πιο παράξενους χώρους. Το "A Saucerful Of Secrets" εμφανίζει μια πιο αφηρημένη ατζέντα, μια εξερεύνηση των δυνατοτήτων και των ορίων της ψυχεδελικής μουσικής. Το "Set The Controls For The Heart Of The Sun" αντικατοπτρίζει την ίδια έντονη γοητεία για την αστρονομία, όπως στο τελευταίο άλμπουμ. Είναι διακοσμημένο με μια κοσμική ατμόσφαιρα, ενορχηστρωμένη ώστε να αναπαριστά την εμπειρία ενός αστρικού ταξιδιού μέσα από τις αχανείς αποστάσεις του εξώτερου διαστήματος.

Τι ακριβώς είναι ένα αστείο;​

Είναι πραγματικά φανερό ότι ο Roger Waters αρχίζει να αναλαμβάνει τον ρόλο του ηγέτη της μπάντας, αφού το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής γράφτηκε από αυτόν, και έχει ήδη αρχίσει να πραγματεύεται τα προσφιλή του θέματα, που θα απαντώνται και στις μεταγενέστερες δουλειές του. Το "Corporal Clegg" είναι ίσως το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα, καθώς είναι το πρώτο τραγούδι των Pink Floyd που θίγει θέματα πολέμου, κάτι που θα επαναληφθεί σ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ως ένας από τους κύριους τραγουδοποιούς της μπάντας.


Όσο για τον Syd Barrett, μόνο μια συνθέσή του κατέληξε στο άλμπουμ, το φινάλε "Jugband Blues", που αναμφίβολα υπήρξε μια ενδιαφέρουσα επιλογή για κομμάτι κλεισίματος. Το "Jugband Blues" είναι ένα παράθυρο στην ψυχική κατάσταση του Syd Barrett εκείνη τη στιγμή, εκφράζοντας όχι μόνο την άποψή του για όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, αλλά και απευθύνοντας τον αποχαιρετισμό του σε όλους μας. Ομολογουμένως, το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα πιο λυπημένα έργα στην ιστορία της μουσικής. Τα λόγια του αποπνέουν γνήσια θλίψη, διότι είτε ήταν ψυχικά άρρωστος είτε όχι, ήξερε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία του στιγμή ως μέλος των Pink Floyd. Το στιχουργικό περιεχόμενο αυτού του τραγουδιού επιτρέπει ίσως την πληρέστερη κατανόηση του Syd Barrett, καθώς στον τελευταίο στίχο αφήνει ένα διφορούμενο μήνυμα για να αποκρυπτογραφήσουμε...


Ο Barrett, από την αρχή των ηχογραφήσεων για το A Saucerful of Secrets, είχε ήδη μεταπέσει σε μια παραληρηματική ψυχική κατάσταση, η οποία επιδεινώθηκε από τα συναισθήματα αποξένωσής του από την υπόλοιπη μπάντα. Φυσικά η ερμηνεία των στίχων συζητήθηκε και μαζί μ' άλλα γεγονότα - κατάθλιψη, κοινωνική απόσυρση, παραισθήσεις, αποδιοργανωμένος λόγος, κενά μνήμης, έντονες διακυμάνσεις διάθεσης και περιόδους κατατονίας - τροφοδότησε εικασίες ότι υπέφερε από σχιζοφρένεια, αλλά έχει ακόμα υποστηριχθεί ότι το "Jugband Blues", θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κριτική των άλλων μελών της μπάντας για τον εξαναγκασμό του να φύγει. Ο μάνατζερ του γκρουπ Andrew King είπε για το τραγούδι: «Οι πιο αποξενωμένοι, εξαιρετικοί στίχοι, που δεν απευθύνονται στο συγκρότημα, αλλά σ' ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν εντελώς αποκομμένος.»

«Ήταν σκότωμα, προσπαθώντας να τον κάνεις να κάνει κάτι... Ο Syd ήταν φίλος μου, και αισθάνθηκα ντροπή και νευρικότητα όταν έπρεπε να τον αντικαταστήσω.» David Gilmour

«Ποτέ δεν ένιωσα απογοήτευση από τον Syd Barrett. Ήταν άρρωστος.» Roger Waters

«Είχε τεράστιο χάρισμα σχεδόν από την ημέρα που γεννήθηκε. Είχε αυτή την απίστευτη λάμψη στο μάτι. Τα κορίτσια τον λάτρεψαν... Νομίζω ότι είναι πολύ επικίνδυνο όταν ένας εγκέφαλος σαν τον δικό του φτάνει σε επαφή με το Ελ Ες Ντι.» η αδελφή του Rosemary

(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, MOJO/UNCUT, sputnikmusic.com, Barry Miles - Pink Floyd: The Early Years, 2006)

Ένα ωραίο ζευγάρι!​

Το A Nice Pair είναι διπλό άλμπουμ-συλλογή που επανεξέδωσε τα δύο πρώτα άλμπουμ των PF μ' ένα καινούργιο εξώφυλλο από τη Hipgnosis, συνιστώμενο από τέσσερις πλευρές εννέα μικρών εικόνων, συμπεριλαμβανομένων μερικών προτεινόμενων, αλλά προηγουμένως αχρησιμοποίητων, σχεδιάσεων για εξώφυλλα.


Γύρω στο '81, όταν ήμουν σπουδαστής, άρα με περιορισμένο βαλάντιο, αγόρασα και εγώ την οικονομική ελληνική κοπή της EMIAL, για να αποκτήσω με μια κίνηση τους δύο πολύ επιθυμητούς δίσκους, που σημειωτέον, είναι ότι συνεχίζω να ακούω απαρέγκλιτα από Φλόιντ, μέχρι σήμερα. Στο εξώφυλλο, λοιπόν, και το οπισθόφυλλο της EMIAL, δύο εικόνες (αυτές που έχω σε κύκλο) είχαν αλλαχθεί/αντικατασταθεί, προφανώς λογοκριμένες! Σκέφτηκα να το βάλω κουίζ αλλά τελευταία στιγμή αναθεώρησα...

«Προσοχή μ' αυτό το τσεκούρι, Ευγένιε...»

Θενκς γκαις!