Τον τελευταίο καιρό στην αγορά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά βιντεοπροβολείς ust (ultra short throw). Ηταν αναμενόμενο θα έλεγα αν και άργησαν, η φιλοσοφία να παίρνεις εικόνα έως και 150" από απόσταση μόνο λίγων εκατοστών είναι επιτέλους η λύση στο πρόβλημα μεγάλης εικόνας χωρίς τους περιορισμούς και τη βαβούρα που ήσουν υποχρεωμένος να υποστείς για να στήσεις έναν μη ust προτζέκτορα, (βάση οροφής, σπαζοκεφαλιά υπολογισμού κρέμασης αυτής, αρκετά μέτρα καλωδίων σύνδεσης και ρεύματος με προβλήματα handshake και απώλειας ποιότητας, αντιαισθητικά κανάλια στα ταβάνια σαλονιών και τη μουρμούρα του έτερον ήμιση κι άλλα πολλά). Εγώ προσωπικά ήμουν ένας απ αυτούς που όταν πριν μερικά χρόνια είδα πρώτη φορά ust είπα "να η λύση για τα προβλήματά μου".
Τελικά όμως λύθηκαν εντελώς τα προβλήματά μας ή ήρθε κάποιο νέο να προστεθεί; Για αρκετούς από εμάς ναι, δημιουργείται ένα νέο πρόβλημα κι αυτό δεν είναι άλλο απ τη συνύπαρξη του ust βιντεοπροβολέα με το κεντρικό ηχείο σε συστήματα οικιακού κινηματογράφου.
Οπως είπαμε λοιπόν πιο πάνω έχουμε τη νέα μόδα με τους ust βιντεοπροβολείς οι οποίοι με απόσταση λίγων εκατοστών απ τον τοίχο προβάλλουν μεγάλη κινηματογραφική εικόνα, έλα όμως που στην ίδια απόσταση και ακριβώς στο κέντρο όπως κι ο βιντεοπροβολέας υπάρχει και ένα βασικό κομμάτι του οικιακού σινεμά που δεν είναι άλλο απ το ηχείο αναπαραγωγής διαλόγων το γνωστό ως "κεντρικό".
Εγώ προσωπικά έχω σκεφτεί θεωρητικά και πρόχειρα δύο - τρεις λύσεις αλλά αν δεν το έχεις το μηχάνημα να το κατανοήσεις σε ρεαλιστική βάση το πρόβλημα δεν ξέρω κατά πόσο αυτές είναι υλοποιήσιμες.
Μία λύση λοιπόν (η πρώτη που είχα σκεφτεί όταν είχα δει πρώτη φορά ust) ήταν η κατασκευή απ το ίδιο υλικό με το υπάρχον έπιπλο για λόγους καλαισθησίας ενός ραφιού σχήματος "Π" που θα αγκάλιαζε το κεντρικό ηχείο και πάνω σ αυτό το "Π" ν ακουμπήσει ο προτζέκτορας. Αυτό όμως προϋποθέτει ο τελευταίος να κάτσει με κλίση προς τα κάτω ειδάλλως θα σηκωθεί πολύ σε ύψος η εικόνα άρα επιβάλλεται κι η χρήση keystone η οποία όπως ξέρουμε την αποφεύγουμε δια ροπάλου. Αφήστε που θα σηκωθεί πολύ ο όγκος στο κέντρο του επίπλου κάτι που δεν το βλέπω αισθητικά να στέκει, μάλλον θα με χαλάει.
Μία δεύτερη λύση ήταν μία παραλλαγή της πρώτης λύσης αλλά με ράφι να είναι πολύ μικρότερο, δύο - τρία εκατοστά πιο ψηλό απ το πάχος του ust και να κάτσει πάνω σ αυτό το κεντρικό. Το κέρδος εδώ είναι η μή χρήση ψηφιακού keystone για τη διόρθωση της γεωμετρίας της εικόνας αλλά παραμένει το δεύτερο πρόβλημα ανύψωσης του κεντρικού ηχείου που πέραν του αντιαισθητικού θα με αναγκάσει να σηκώσω το κάδρο που προβάλλω στον βαμμένο τοίχο κάτι που δεν το θέλω και δεν ξέρω αν κι όλας χρειαστεί μετά ανύψωση με κλίση του προτζέκτορα για να φτάσει το ύψος, πάλι δηλαδή καταλήγουμε στα προβλήματα της πρώτης λύσης.
Μία τρίτη λύση ήρθε στο μυαλό μου σήμερα το πρωί, μιας κι έχω σχετικά μεγάλο κενό πίσω απ το κεντρικό ηχείο, σκέφτηκα ο μελλοντικός μου ust να στηθεί ακριβώς πίσω απ αυτό. Λογικά μπορώ να τραβήξω κι άλλο το έπιπλο πιο μπροστά και να παραγγείλω μία πλάκα απ το ίδιο υλικό με το έπιπλο που θα μπει ως προέκταση πίσω απ το κεντρικό ηχείο ώστε να τοποθετηθεί εκεί ο ust. Τι λέτε;
Εχετε κάποια άλλη λύση να προτείνετε;
Τελικά όμως λύθηκαν εντελώς τα προβλήματά μας ή ήρθε κάποιο νέο να προστεθεί; Για αρκετούς από εμάς ναι, δημιουργείται ένα νέο πρόβλημα κι αυτό δεν είναι άλλο απ τη συνύπαρξη του ust βιντεοπροβολέα με το κεντρικό ηχείο σε συστήματα οικιακού κινηματογράφου.
Οπως είπαμε λοιπόν πιο πάνω έχουμε τη νέα μόδα με τους ust βιντεοπροβολείς οι οποίοι με απόσταση λίγων εκατοστών απ τον τοίχο προβάλλουν μεγάλη κινηματογραφική εικόνα, έλα όμως που στην ίδια απόσταση και ακριβώς στο κέντρο όπως κι ο βιντεοπροβολέας υπάρχει και ένα βασικό κομμάτι του οικιακού σινεμά που δεν είναι άλλο απ το ηχείο αναπαραγωγής διαλόγων το γνωστό ως "κεντρικό".
Εγώ προσωπικά έχω σκεφτεί θεωρητικά και πρόχειρα δύο - τρεις λύσεις αλλά αν δεν το έχεις το μηχάνημα να το κατανοήσεις σε ρεαλιστική βάση το πρόβλημα δεν ξέρω κατά πόσο αυτές είναι υλοποιήσιμες.
Μία λύση λοιπόν (η πρώτη που είχα σκεφτεί όταν είχα δει πρώτη φορά ust) ήταν η κατασκευή απ το ίδιο υλικό με το υπάρχον έπιπλο για λόγους καλαισθησίας ενός ραφιού σχήματος "Π" που θα αγκάλιαζε το κεντρικό ηχείο και πάνω σ αυτό το "Π" ν ακουμπήσει ο προτζέκτορας. Αυτό όμως προϋποθέτει ο τελευταίος να κάτσει με κλίση προς τα κάτω ειδάλλως θα σηκωθεί πολύ σε ύψος η εικόνα άρα επιβάλλεται κι η χρήση keystone η οποία όπως ξέρουμε την αποφεύγουμε δια ροπάλου. Αφήστε που θα σηκωθεί πολύ ο όγκος στο κέντρο του επίπλου κάτι που δεν το βλέπω αισθητικά να στέκει, μάλλον θα με χαλάει.
Μία δεύτερη λύση ήταν μία παραλλαγή της πρώτης λύσης αλλά με ράφι να είναι πολύ μικρότερο, δύο - τρία εκατοστά πιο ψηλό απ το πάχος του ust και να κάτσει πάνω σ αυτό το κεντρικό. Το κέρδος εδώ είναι η μή χρήση ψηφιακού keystone για τη διόρθωση της γεωμετρίας της εικόνας αλλά παραμένει το δεύτερο πρόβλημα ανύψωσης του κεντρικού ηχείου που πέραν του αντιαισθητικού θα με αναγκάσει να σηκώσω το κάδρο που προβάλλω στον βαμμένο τοίχο κάτι που δεν το θέλω και δεν ξέρω αν κι όλας χρειαστεί μετά ανύψωση με κλίση του προτζέκτορα για να φτάσει το ύψος, πάλι δηλαδή καταλήγουμε στα προβλήματα της πρώτης λύσης.
Μία τρίτη λύση ήρθε στο μυαλό μου σήμερα το πρωί, μιας κι έχω σχετικά μεγάλο κενό πίσω απ το κεντρικό ηχείο, σκέφτηκα ο μελλοντικός μου ust να στηθεί ακριβώς πίσω απ αυτό. Λογικά μπορώ να τραβήξω κι άλλο το έπιπλο πιο μπροστά και να παραγγείλω μία πλάκα απ το ίδιο υλικό με το έπιπλο που θα μπει ως προέκταση πίσω απ το κεντρικό ηχείο ώστε να τοποθετηθεί εκεί ο ust. Τι λέτε;
Εχετε κάποια άλλη λύση να προτείνετε;