Ο θάνατος του Sean Connery δεν αρκεί κατά την γνώμημ μου να μπεί μέσα στο νήμα των αποχαιρετισμών, του αξίζει ένα δικό του νήμα. Θα μεταφερθούν εδώ τα σχόλιά σας από το άλλο νήμα.
Αυτος ο αντρας εκτος απο ηθοποιος οπου φοραγε τους χαρακτηρες πανω του σαν κοστουμια, ηταν και μια δυναμη της φυσης, νικησε καρκινο του πνευμονα.
Και επανηλθε ακαθεκτος στη σκηνη.
Το μονο ατομο που εγω γνωριζω να εχει κανει κατι τετοιο.
Αν και είμαι αρκετές γενιές νεότερος,ο Σκωτσέζος υπήρξε (μεταξύ άλλων της γενιάς του) μεγάλο κομμάτι της κινηματογραφικής ζωής μου.
Παρόλο το λυπηρό γεγονός δεν νιώθω θλίψη γιατί ο ίδιος έφυγε πλήρης ημερών και μάλιστα τέτοιων που όλη η δικιά μου ζωή δεν αποτελει ούτε ένα θλιμμένο απόγευμα του Σκωτσέζου (και αυτό λειψό).
Δεν θα χαθούμε με το Σκωτσέζο,έχω ένα σκασμό ταινίες του να ξαναβλέπω όταν θα μου λείπει από τον Μποντ μέχρι το The Man Who Would Be King και θα τα λέμε συχνά.
Και μια και ο συνδιαχειριστής μου αποφάσισε πολύ ορθά να ανοιχτεί ξεχωριστό νήμα,ευκαιρία είναι να ξαναμνημονεύσω (ευλογώντας ξεδιάντροπα τα γέννια μου-σχωράτε με γι'αυτό) ένα παραγνωρισμένο διαμάντι των 70'ς (την καλύτερη σε καλλιτεχνικό επίπεδο περίοδο του Σων) τότε που ήθελε να απεμπλακεί από την ταμπελα του 007 και να αποδείξει (και στον εαυτό του) ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο.
Κρίμα . Όντως φυσιογνωμία αλλά ειδικά η ομιλία ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ. Και μόνον να τον ακούς φτάνει και περισσεύει.
Διαβάζω την ιστορια του που ξεκίνησε φτωχός κάνοντας ένα σωρό δουλειές κι έφτασε εκεί που έφτασε.
Αλήθεια είχε ποτέ σπουδάσει κάτι σχετικό με την υποκριτική ή ήταν πραγματικά όλο αυτό ένα αυθόρμητο ταλέντο που το εξασκούσε σιγά σιγά με τις εμπειρίες που έπαιρνε κάθε φορά από τους ρόλους;
Δεν έχεις άδικο γενικά αλλά δες το παραπάνω που αναφέρω,δες το The Man Who Would Be king,το The Anderson Tapes,το The Hill (αυτό είναι του '65) και μετά τα λέμε.
Σιγουρα θα μπορούσε να παίξει σε καλύτερες και περισσότερες (αν και εκείνη η γεννιά των ηθοποιών ήταν ακριβοθώρητη δεν γυριζε 3 ταινίες το χρόνο) αλλά μην ξεχνάς ότι η στάμπα του Μποντ ήταν ευχή και κατάρα.Δεν κατάφερε ποτέ να ελευθερωθεί τελείως.
Tα χω δει, η καλυτερη του ο king, θυμαμαι οτι ενα διαστημα κυνηγουσα ολες τις ταινιες του Σον με το κυαλι..
θυμαμαι επισης οτι ηδη απο το οριαντ εξπρες και φυσικα στους αδιαφθορους αντιμετωπιζονταν σαν παλαιμαχος μεγαλου βεληνεκους χωρις να χει ομως την αναλογη φιλμογραφια, δεν ειναι τυχαιο οτι τον διαλεξε ο χιτς ,και ο Χιουστον, ο Lumet,o De Palma νομιζω οτι του προοριζαν ρολο και στον αρχοντα..τωρα ομως που μου τις θυμησες θα τις ξαναδω...
Ποιός δεν είδε στα όνειρά του να ταξιδεύει με την Aston έχοντας δίπλα του την Ούρσουλα, μπλέκοντας γρήγορα αυτοκίνητα με θεϊκές γυναίκες? Κάτω από την επιφάνεια βέβαια υπήρχε Χαρακτήρας single malt που ωρίμαζε αντί να γερνάει, τόσο δυνατός που θυμάσαι τον Σων κι έχεις ξεχάσει τι διαφήμιζε... R.I.P.? Μπααα... δεν νομίζω, ο παράδεισος θα είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρων τώρα!
The Man Who Would Be King, The Offence,The Wind and the Lion ακομα και το αδικημενο Zardoz μην πω για το μετεπειτα The Untouchables για το οποιο και κερδισε το οσκαρ 2ου ανδρικου ρολου.
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.