Wynton Marsalis the Human, the musician...

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
Αυτά που διαβάζετε, είναι σε ένα μεγάλο βαθμό η μετάφραση της βιογραφίας του με κάποιες δικές μου προσθήκες .. ....η οποία συνοδεύεται στα ηχεία μου από το The sound of Jazz – the consert II, cd του 1993....με label Cotton Fields μία Αυστριακή δισκογραφική εταιρεία που πλέον δεν μπορώ να βρω καμία έκδοσή της....


ο Wynton Marsalis έχει θεωρηθεί ως ο σημαντικότερος τρομπετίστας και μουσικός τζαζ της γενειάς του, ως ένας από τους κορυφαίους κλασσικούς τρομπετίστες και φυσικά ως ο μεγάλος ηγέτης στην συνέχεια της παράδοσης του μεγάλου Δούκα, του Duke Ellington.

Ένας λαμπρός συνθέτης, αφιερωμένος στην τέχνη, με την ζωή του να είναι ένα πορτρέτο της πειθαρχίας, της αφιέρωσης, της θυσίας, και της δημιουργικής ολοκλήρωσης.

όπως λέει και ο ίδιος:‛Η τζαζ μπάντα αποδίδει καλύτερα όταν διαμορφώνεται η συμμετοχή από την ευφυή επικοινωνία’.

Μέσω της τζαζ ο Wynton αντιπροσωπεύει την Αμερική σε όλο τον κόσμο. Το όνομά του είναι παντού ,Πράγα, Βαρσοβία, Σεούλ, Παρίσι, στην Κωνσταντινούπολη, Σαντιάγο, Τορόντο, Αμαρίγιο και χιλιάδες άλλα μέρη, εκεί όπου μπορούμε και ακούμε τις δημιουργίες του.
Το σπίτι μας είναι πάντα εκεί που βρίσκεται και η καρδιά μας, ένα από τα μότο του Wynton, το όραμά του ?? μα φυσικά η ένωση της τζαζ και της δημοκρατίας.


Ο Wynton γεννήθηκε στη Λουιζιάνα της Νέα Ορλεάνης στις 18 Οκτωβρίου 1961 από τον Ellis και τη Dolores Marsalis. Είναι ο δεύτερος από έξι γιους, ένας από τους οποίους είναι αυτιστικός. Σε πολύ νεαρή ηλικία Wynton εξέφρασε μέσω της μελέτης μια ικανότητα για τη μουσική και μια επιθυμία να συμβάλει στον αμερικανικό πολιτισμό. Στα οκτώ του χρόνια έπαιξε την παραδοσιακή μουσική της Ορλεάνης στη βαπτιστική μπάντα εκκλησιών Fairview έχοντας οδηγό του και δάσκαλο (μέσα από άπειρες ώρες μελέτης) το θρυλικό και αείμνηστο Danny Barker.
Στα 14 πολύ νωρίς για μουσικό, ξεκίνησε η αναγνώρισή του, κλήθηκε στην φιλαρμονική της Νέα Ορλεάνης.

Κατά τη διάρκεια του γυμνασίου ο Wynton ήταν μέλος της Συμφωνικής Brass Quintet, συμφωνική ορείχαλκου (όπως θα λέγαμε στα Ελληνικά !!), μέλος στην μπάντα κονσέρτων της κοινότητας της Νέας Ορλεάνης, μέλος στην ορχήστρα νεολαίας της Νέας Ορλεάνης, στην Συμφωνική της Νέας Ορλεάνης και τα Σαββατοκύριακα έδινε τον καλύτερό του εαυτό σε μπάντες τζαζ καθώς επίσης και στη δημοφιλή τοπική funk band τους Creators …….. πολυάσχολος από μικρός!!!!

Στην ηλικία των 17 ο Wynton έγινε ο νεώτερος μουσικός μπάντας που αναγνωρίζεται στο κέντρο μουσικής του Μπερκσάιρ Tanglewood. Παρά το νεαρό της ηλικίας του,
του απονεμήθηκε το βραβείο Harvey Shapiro.

Όταν ο Wynton μετακόμησε στην πόλη της Νέας Υόρκης για να παρακολουθήσει μαθήματα στο Juilliard το 1978, άρχισε να αφομοιώνει στοιχεία από την νυκτερινή ατμόσφαιρα της πόλης. Τότε ήταν που ξύπνησε μέσα του το ένστικτο του προτωπόρου.

Δύο χρόνια αργότερα το 1980 ανταμείφθηκε με την ευκαιρία να γίνει μέλος στους Jazz Messengers και να μελετήσει υπό την εποπτία του μεγάλου δάσκαλου, μεγάλου ντράμερ και δ/ντη μπάντας, Art Blakey. Σε αυτή την μπάντα, την μπάντα του Art Blakey ο Wynton έμαθε τη σχέση μεταξύ της τζαζ και δημοκρατίας.
Ο Art πάντα έλεγε ότι "No America, no jazz!!"
Ο Wynton απέκτησε, ή για να το αποδώσω πιο σωστά, κληρονόμησε από τον Blakey το πάθος του ηγέτη της μπάντας με αποτέλεσμα να μεταδίδει την ένταση σε κάθε απόδοση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Wynton κλήθηκε πολλές φορές να αποδώσει παρέα με ιερά τέρατα όπως οι, Sarah Vaughan, Dizzy Gillespie, Sweet Edison, Clark Terry, Sonny Rollins και πολλοί άλλοι μύθοι της Jazz.

Με αυτό το ιστορικό ο Wynton συγκρότησε την δική του μπάντα του ‛και μεταφράζοντας επ’ακριβώς την γνωστή ρήση hit the road’ χτύπησε τους δρόμους, πραγματοποιώντας μέσα σε μία δεκαετία πάνω από 120 συναυλίες τον χρόνο.

Τελικά, είχε πάρει τους δρόμους για τα καλά, στην αναζήτηση της τελειότητας !

Ο στόχος του πάντα είναι να μάθει πώς να αποδίδει, να κατανοήσει τι είναι αυτό που μπορεί να δώσει στο ακροατήριό του ώστε όλοι να ¨εισβάλουν¨ στην ψυχή της Δημοκρατίας, στην ψυχή της Jazz.

O Wynton επένδυσε τη δημιουργική ενέργειά του στην τέχνη της τζαζ και δεν συμβιβάστηκε ποτέ από την οικονομική ευκαιρία ή την πίεση των δισκογραφικών εταιρειών.
Επιπλέον, συγκέντρωσε την αναγνώριση για την παλαιότερη γενεά των μουσικών της τζαζ και προέτρεψε την επαν-έκδοση του καταλόγου τζαζ από τις επιχειρήσεις αρχείων παγκοσμίως.

Αν ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε πολλούς γνωστούς μουσικούς της τζαζ αποκαλύπτονται πολλοί σπουδαστές των εργαστηρίων Marsalis, όπως μερικοί από αυτούς που ακολουθούν:
James Carter, Christian McBride, Roy Hargrove, Harry Connick Junior, Nicholas Payton, Eric Reed και Eric Lewis.

Ο Wynton δεν εστίασε απλά στη μουσική δεξιοτεχνία του, αφιέρωσε επίσης αρκετό χρόνο στην ανάπτυξη των συνθετικών δεξιοτήτων του. Η Αμερικάνικη κοινότητα χορού γρήγορα αγκαλίασε τις ικανότητες της μουσικής του πέννας και έτσι σύντομα έλαβε προσκλήσεις για να δημιουργήσει σημαντικές συνθέσεις για το Garth Fagan Dance, Peter Martins το μπαλέτο πόλεων της Νέας Υόρκης, Twyla Tharp για το αμερικανικό θέατρο μπαλέτου, και για το αμερικανικό θέατρο χορού Alvin Ailey.

Ο Marsalis συνεργάστηκε με το σύλλογο Lincoln Center Chamber Music Society το 1995 να συνθέσει το κουαρτέτο πνευστών AT THE OCTOROON BALLS (εάν δεν το έχετε ακούσει....απλά τρέξτε να το αγοράσετε, θα χαθείτε μέσα στην μαγεία των πνευστών) και ξανά το 1998 για να δημιουργήσει μια ‛μουσική απάντηση’ στο A Soldier’s Tale του Stravinsky, με το A FIDDLER’S TALE.

Στην αυγή της νέας χιλιετίας ο Wynton παρουσίασε την πιό φιλόδοξη εργασία του μέχρι σήμερα, το ALL RISE, μια επική σύνθεση για τη Big Band, τη χορωδία gospel και τη συμφωνική ορχήστρα, έργο που εκτελέσθηκε από τη New York Philharmonic Οrchestra υπό την διεύθυνση του Kurt Masur μαζί με τη χορωδία του Morgan State University και την Lincoln Center Jazz Orchestra (Δεκέμβριος 1999).

Η εκτέλεση αυτού του έργου ηχογραφήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2001 με δ/ντή ορχήστρας τον ESA - Peka Salonen, την φιλαρμονική του Λος Άντελες και περισσότερες από 100 φωνές από τη χορωδία Morgan State University, τους τραγουδιστές Northridge του κρατικού πανεπιστημίου Καλιφόρνιας και τον Paul Smith.
Είναι ένα μεγαλειώδες έργο που μόνο αν το ακόυσετε αμέσως θα καταλάβετε τι μουσική παιδεία κρύβει ο Wynton μέσα του.

Η αγάπη του Wynton στις συνθέσεις των Bach, Beethoven, Mozart και πολλών άλλων τον ώθησε να κάνει και μία διαδρομή στην κλασσική μουσική επίσης.

Ηχογράφησε κονσέρτα για τρομπέτα των Haydn, Hummel και Mozart στην ηλικία των είκοσι.
Το ντεμπούτο του στην κλασσική αυτή ηχογράφηση έλαβε λαμπρές κριτικές και γι’αυτό του απονεμήθηκε το βραβείο Grammy για "τον καλύτερο κλασσικό σολίστα με ορχήστρα."
Ο Wynton μετά από αυτό το Grammy ηχογράφησε άλλα δέκα κλασσικά έργα.

Το 1987 ο Wynton ίδρυσε ένα πρόγραμμα για την τζαζ στο κέντρο σπουδών του Λίνκολν.
Η πρώτη σεζόν αποτελείτο από τρεις συναυλίες. Κάτω από την ηγεσία Wynton το πρόγραμμα έχει αναπτύξει μια διεθνή ημερήσια διάταξη με μέχρι 400 γεγονότα ετησίως σε 15 χώρες. Ο προγραμματισμός είναι πλούσιος και διαφορετικός και περιλαμβάνει τις αποδόσεις, τις συζητήσεις, τα φόρουμ ταινιών, τους χορούς, την τηλεόραση και τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις και φυσικά τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν έναν ετήσιο ανταγωνισμό και ένα φεστιβάλ για τζαζ μπάντες του γυμνασίου. Κατάληξη όλων αυτών.... πάνω από 2000 μπάντες σε 50 κράτη και τον Καναδά, μία ακαδημία για Δ/ντές μπάντας και μια σημαντικά δημοφιλή σειρά συναυλιών για παιδιά η λεγόμενη "τζαζ για τους νέους."

Το φθινόπωρο του 1995 Wynton προώθησε δύο σημαντικά γεγονότα ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής μετάδοσης. Τον Οκτώβριο το PBS παρουσίασε το MARSALIS ON MUSIC, μια εκπαιδευτική σειρά στην τηλεόραση όπου παρουσίασε την τζαζ και την κλασσική μουσική.
Η σειρά γράφτηκε και παρουσιάστηκε από τον ίδιο και έσπασε τα ρεκόρ τηλεθέασης στην Αμερική, εκατομμύρια γονείς με τα παιδιά παιδιά τους έμεινα αποσβολωμένοι μπροστά στις οθόνες τους παρακολουθώντας την μαγεία της μουσικής δωσμένη όσο καλύτερα γινόταν από ένα πολύ μεγάλο καλλιτέχνη.
Οι συγγραφείς σύγκριναν την τηλεοπτική αυτή σειρά με αυτήν του Leonard Bernstein στα κονσέρτα για νέους που έγινε την δεκαετία του '50 και του '60.
Τον ίδιο μήνα το εθνικό δημόσιο ραδιόφωνο άρχισε την πρώτη 26-εβδομάδων ραδιοφωνική σειρά του Wynton η οποία είχε τίτλο ‛φτιάχνοντας’ την μουσική.
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του ραδιόφωνου των ΗΠΑ όπου παρουσιάστηκε σε μία πλήρη έκθεση όλο το έργο της Jazz.


Περιτό να γράψω ότι φυσικά για μία ακόμη φορά βραβεύθηκε για τα έργα αυτά...

Και όσο τα χρόνια περνάνε, οι διακρίσεις προς το προσωπό του αυξάνονται....
Πέρα από τα πάμπολλα Grammy που έχει κερδίσει, τα 50 κλειδιά πόλεων που του έχουν απονεμηθεί, είναι πλέον και πρέσβυς καλής θέλησης και ειρήνης( δεν θέλω συγκρίσεις με γνωστά ονόματα εδώ......)
Όταν όμως τον ρωτάνε ποια είναι η μεγαλύτερη διάκριση που του έχει αποδωθεί, αυτός απαντάει πάντα για την αγάπη του κόσμου προς το προσωπό του.....

Το βιογραφικό του περιλαμβάνει και άλλες σελίδες, δεν θέλω όμως να σας κουράσω.....προτιμώ να δείτε την δισκογραφία του που θα ακολουθήσει για μπορέσετε να ακούσετε ότι δεν ξέρατε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

Δεν χρειάζεται να γράψω την προσωπική μου άποψη για αυτόν τον μέγα καλλιτέχνη-άνθρωπο, όταν ακούω τα λίγα από τα cd του που έχω απλά καταλαβαίνω ότι τα μηχανάκια και όλα τα Hi-End του κόσμου δεν έχουν καμία αξία....... τα μυνήματα που θέλει να περάσει ο Wynton τα περνάει και από ένα απλό ραδιοφωνάκι !!!!





Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Λύμπε.........

p.s. λίγο υπομονή για την δισκογραφία του, έχει δουλίτσα ακόμα

p.s.2 απίστευτο, τώρα βρήκαν να χακάρουν την σελίδα του Duke ?????? το link αναννεώθηκε
 
Last edited:

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
33.jpg


Wynton Marsalis
1983
Η πρώτη ηχογράφηση του Wynton, στα 19 του φλερτάρει με τερατάκια !!!
Παρέα με τους Herbie Hancock και Kenny Kirkland στο πιάνο, Ron Carter στο μπάσο, Tony Williams και Jeff "Tain" Watts στα ντραμς, και έναν από τα αδέλφια του (γνωστό πλέον σαξοφωνίστα) τον Branford Marsalis

Δεν βαριέμαι καθόλου να το ακούω, το ανακάλυψα το 1987, κρατηθείτε.... στην Disco που έπαιζα μουσική ανάμεσα σε κάποια παροπλισμένα βυνίλια !!!!!!!
Τότε τον έμαθα......
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
29.jpg


Think Of One
1983
Δεύτερη ηχογράφηση και κάπου εδώ φαίνεται ότι κάτι μεγάλο γενιέται. Παρέα με τους φίλους του από το ντεμπούτο του Kenny Kirkland, Jeff "Tain" Watts και φυσικά τον Branford πάλι στο σαξόφωνο αποδίδει εξαιρετικά μελωδίες όπως το κλασικό του Knozz-Moe-King, το Melancholia του αγαπημένου του Duke Ellington και το Think of One του Thelonious Monk.
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
Συνέχεια αργότερα, πρέπει να φάμε !!!!!!!

πάντως δεν θα βαρεθείτε, έχουμε ακόμα 59 ηχογραφήσεις !!!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
9.jpg


Hot House Flowers
1984
Ο αδελφός Branford συνήθης ύποπτος στο σαξόφωνο, φλάουτο από τον Kent Jordan, στο πιάνο πάλι ο Kenny Kirkland, το ίδιο και στο μπάσο με τον Ron Carter, άλλη μία για τον Jeff "Tain" Watts στα ντραμς κάνουν παρέα στον Wynton με και σεβασμό κατακτούν την παραδοσιακή swing-jazz with με πνευστά.
Αυτή τη φορά έχουν στην παρέα τους και ορχήστρα η οποία διευθύνεται από τον Robert Freedman.

Δεν το έχω ακούσει (μην βαράτε...) είναι στα προσεχώς !!!!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
3.jpg


Black Codes (From The Underground)
1985

Ένα από τα πιο αγαπημένα των 1980s, ηχογράφηση που άφησε την στάμπα του εκπληκτικού γκρουπ του Wynton .
Εξαιρετική απόδοση από τον Branford Marsalis, πιάνο ?? Kenny Kirkland, νέο μπάσο στην πόλη από τον Charnett Moffett, χαιδεύει τα κρουστά ο Jeff "Tain" Watts, και βέβαια ο Wynton ζωγραφίζει με την τρομπέτα του.

Έτσι ήρθε και το πρώτο Grammy για το καλύτερο Jazz Instrumental Group.

απλά εξαιρετικό !!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
12.jpg


J Mood
1986
Η ηχογράφηση έγινε το Δεκέμβρη του 1985.

Νέα μπάντα για τον Wynton, σα να θέλει να ξεκινήσει κάτι καινούργιο....και τα καταφέρνει !!!!
το J MOOD φιλοξενεί τον μάστερ Marcus Roberts στο πιάνο.
Η συνεργασία του Wynton με τον Marcus έχει γίνει το σήμα κατατεθέν στην νεώτερη ιστορία της Jazz, συνεργασία που συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα των 90's. Μπάσο από τον Bob Hurst και στα ντραμς για ακόμη μία φορά ο Jeff "Tain" Watts.
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
19.jpg


Marsalis Standard Time - Volume I
1987

Ο Wynton ψάχνεται και εξερευνά, κουαρτέτο αποτελούμενο από τους Marcus Roberts στο πιάνο, Robert Hurst στο μπάσο και Jeff "Tain" Watts στα ντραμς.

Αποτέλεσμα, κάτι ανάμεσα στην παρελθούσα jazz και στην jazz του παρόντος (το 1987) δίνοντας μία εικόνα από την jazz του μέλλοντος ...


Αυτό άλμπουμ με έχει μπερδέψει λίγο, doctor please χρειάζομαι session.....
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
θαυμασιο αφιερωμα Αντωνη ..

αν και ο Μαρσαλις δεν ειναι αγαπημενος μου

θα με κανεις να τον ψαξω περισσοτερο

.
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
16.jpg


Καινούργια χρονιά, νέα ηχογράφηση....... πάλι μας στέλνει.....ζωντανά αυτή τη φορά

The Wynton Marsalis Quartet Live At Blues Alley
1988

Εκρηκτικές βραδιές στο Blues Alley, η ζωντάνια του club, το σπίτι της Jazz και του Swing......
Οι μουσικοί να τα δίνουν όλα και ο κόσμος στην πίστα να "φεύγει" για άλλες πολιτείες......
Το περσινό κουαρτέτο τα δίνει όλα και βουτάει μέσα στο κόσμο του Charlie Parker περνάει από το Cherokee του Ray Noble και καταλήγει στις δημιουργίες του Wynton με αρχηγό το Knozz-Moe-King υπαρχηγό το Skain's Domain λοχαγό το Delfeayo's Dilemma και μπροστάρη φανταράκι το and Much Later.

Ότι πρέπει για κέφι !!!!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
Re: Απάντηση: Wynton Marsalis the Human, the musician...

θα με κανεις να τον ψαξω περισσοτερο

.

Δεν τον έχεις ψάξει, όλο και κάτι θα σε ξετρελάνει από τα 61 άλμπουμ του !!!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
27.jpg


The Majesty Of The Blues
1989

Μπλουζ σε όλο του το μεγαλείο...ρυθμός, μέθοδος και συναίσθημα από τις συνθέσεις του Wynton .
Το κομμάτι τίτλου απλά μαγικό,γεμάτο από Νέα Ορλεάνη, Premature Autopsies γραμμένο από τον Stanley Crouch σε απόδοση του Αιδεσιμότατου Jeremiah Wright Jr.
Ένας "μάστορας" της μουσικής της Νέας Ορλεάνης στο κλαρίνο, ο Dr. Michael White,ο Danny Barker στο μπάντζο, ο Teddy Riley στην τρομπέτα και Freddie Lonzo στο τρομπόνι.


Για τους λάτρεις του αυθεντικού μπλουζ..... (εδώ ίσως να υπάρχουν και ενστάσεις !!!)
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
7.jpg


Crescent City Christmas Card
1989

Εδώ υπάρχει επιρροή από τα παιδικά χρόνια του Wynton.
Αναφέρεται για λίγο στον μεγάλο Ουαλό ποιητή Dylan Thomas από τον οποίο ο Wynton είχε αγαπήσει το A Child's Christmas in Wales.

Μας θυμίζει την μουσική από τον "μικρό τυμπανιστή" και το "εμείς οι τρεις Βασιλιάδες", μουσική που ο Wynton μεγαλώνοντας έπαιζε τα βράδια σε διάφορα πάρτυ και συναυλίες πάντα κοντά στα Χριστούγεννα.
Η Kathleen Battle στο Silent Night και ο Jon Hendricks στο Sleigh Ride, ακόμα και ό ίδιος ο Wynton στο Twas the Night Before Christmas.

Χριστούγεννα πλησιάζουν, είναι μία καλή εποχή για να το ακούσετε...
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
όσοι θέλετε να ακούσετε δείγματα από όλη την δισκογραφία του πατήστε εδώ....μην φοβάστε δεν δαγκώνει και θα βγει καμία χοντρή !!!!
 

AFam

AVClub Fanatic
11 September 2006
26,961
Κάτι η γυναίκα, βάλτε και το ότι δεν μπορώ να κάθομαι και να γράφω ασύστολα (δες κεφάλαιο Γιατρός!!) λέω να σταματήσω για σήμερα....

Η συνέχεια αύριο μετά την δουλεία... να προλάβετε να ακούσετε και κανα δείγμα από τα άλμπουμ του !!!!
























p.s. Γιατρέ πως μπορείς και γράφεις με τις ώρες αβασάνιστα ?????