Πιστεύω πως, σε γενικές γραμμές, όχι. Αυτοί που αναζητούν "κάτι καλύτερο" σε οποιαδήποτε τέχνη, έχουν μεγαλύτερα προβλήματα από το κατεξοχήν οικονομικό.
Ένα θέμα, η πληροφόρηση: Τη μουσική στο ραδιόφωνο την ψάχνεις με το μικροσκόπιο. Ψάχνεις σε περιοδικά, σε forum κ.λπ. και βλέπεις τα ίδια αναμασήματα. Και υπάρχουν και μερικές πηγές (όπως η δική μας) που είναι ακριβώς το αντίθετο: πληθώρα πληροφοριών, ώστε να πρέπει να κοπιάσεις για να διαλέξεις. Αυτό δεν το θεωρώ δικό μας κακό, μην παρεξηγιόμαστε! Την έλλειψη ενδιάμεσου επιπέδου καυτηριάζω. Αντίστοιχη η κατάσταση στο θέατρο και τα εικαστικά: Πολύ μεγάλη προσφορά τα τελευταία χρόνια, δεν ξέρεις από που να αρχίσεις.
Δεύτερη παράμετρος, η παιδεία: Αν έχουμε μεγαλώσει μια ζωή με pop και τηλεόραση, από ένα σημείο και μετά τα αυτιά και τα μάτια βουλώνουν ανεπιστρεπτί. Εκεί η Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Ωστόσο, φαίνεται μία τάση αύξησης της ανάγνωσης βιβλίων. Αυτό, αν επεκταθεί, μπορεί να παρασύρει και τα υπόλοιπα. Θέλει δουλειά όμως.
Τρίτος παράγοντας, ο χρόνος: Πρέπει να έχεις αποθέματα χρόνου για το ψάξιμο και να είσαι ξεκούραστος για τις... εξορμήσεις. Και δεν σχετίζεται με το οικονομικό. Πολλοί μισθωτοί δουλεύουν οκτάωρο και πολλά μεγαλοστελέχη δωδεκάωρο. Μία έκθεση, μία παράσταση ή μια συναυλία είναι ολόκληρη διαδικασία, λίγοι έχουν την άνεση να την κάνουν κάθε μέρα.
Οι παραπάνω περιορισμοί είναι τόσο έντονοι, ώστε απομένουν πολύ λίγοι που προλαβαίνουν να σκοντάψουν στο θέμα του κόστους.
