Μουσικά Θραύσματα και Εικόνες. ( Γ )
O Ravel και ο Enescu ήσαν μαθητές τού Faure...
O Peter Nagy και ο Λεωνίδας Καβάκος παρουσιάζουν έργα τών Ravel και Εnescu γιά βιολί και πιάνο υπό την εποπτεία τής E.C.M.
Η sonata posthume τού Ravel δημοσιεύτηκε μετά θάνατον τού συνθέτη..
Εργο νεανικό ,που βασίζεται στην άποψη περί ´μουσικής καθαρότητας´τής Γαλλικής Σχολής,μάς εισάγει στόν κόσμο τού Ravel.
To βιολιστικό μέρος είναι λυρικό και διαυγές αλλά το πιάνο ακολουθεί έναν ιμπρεσσιονιστικό α λά Debussy δρόμο.
Αντιθέτως η Tzigane τού 1924 είναι σαφέστατα επηρεασμένη απο τσιγκάνικες μελωδίες ,υπερφορτωμένη,γεμάτη νάζια και στολίδια...
Εδώ το βιολιστικό μέρος δεσπόζει εντυπωσιακά.
Ο Enescu συνθέτει σε μέρες πολέμου τίς Impressions d'enfance,10 μουσικές αναμνήσεις απο την παιδική του ηλικία.Γλαφυρές περιγραφές απο το ´ρυάκι στό βάθος τού κήπου´το ´πουλί στο κλουβί´,´το ρολόϊ κούκος,που σημαίνει 7´και άλλες τέτοιες ´ανούσιες´´μνημες τής παιδικής ηλικίας,που βοηθούν τον συνθέτη να ανεχτεί τά δίσεκτα χρόνια τού Πολέμου..Εργο που απαιτεί υψηλή δεξιοτεχνία ειδικά στό βιολιστικό μέρος.
Τέλος η σονάτα για βιολι και πιάνο (σέ τρία μέρη)ξεκινά μελαγχολικά,γιά να περάσει σέ ένα δεύτερο μέρος πού ξεκινά μέ βιολιστικά θραύσματα συνοδευόμενα από ένα ρυθμικό ,α-χρονικό πιάνο,για να ξεσπάσει σέ έναν άγριο ρουμάνικο ´λαϊκό χορό´που καταλήγει σέ ένα τραγούδι όλο πάθος..
Τό τρίτο μέρος παραμένει χορευτικό,μέ Βαλκανικές πινελιές,αλλά και επιδράσεις από τά μονοπάτια τού Bartok ..
Δίσκος εξαιρετικά ενδιαφέρων με τον Καβάκο σε μεγάλη φόρμα καί μέ δυσεύρετα έργα,κυρίως τού Enescu(ο οποίος,επι τη ευκαιρία υπήρξε δάσκαλος τού Yehudi Menuhin)
Αλλως τε αυτό το δίδυμο έχει ξανασυνεργαστεί,πολύ επιτυχημένα σε δίσκους τής E.C.M.
Η μουσική ερευνήτρια Σαββίνα Γιαννάτου παρουσιάζει έναν δίσκο λόγου ,επενδεδυμένο μέ μουσικά τρίματα από ακορντεόν,κοντραμπάσο,βιολοντσέλο,πάνω σε συνθέσεις Μουζάκη,Χατζιδάκι,Βελιώτη,Σιγανίδη και δικές της.
Τα ποιήματα ανήκουν στούς Σινόπουλο,Παυλόπουλο,Αγγελάκα,Λειβαδίτη,Ροζακέα,Μπόρχες,Ομάρ Καγιάμ και υπάρχουν αποσπάσματα απο το Ασμα Ασμάτων τού Σολομώντα.
Αφορμή τού δίσκου είναι το τραγούδι τού Μουζάκη ´Κάποιο Δειλινό´πού παρουσιάζεται σε δύο εκτελέσεις,όπου ειδικά η δεύτερη είναι συγκλονιστική στην μετα-μοντέρνα εκδοχή της...
Η Γιαννάτου, στιγμές, αποδομεί πλήρως τον λόγο χρησιμοποιώντας τεχνικές τού Θεατρου Ατις τού Θόδωρου Τερζόπουλου,θυμίζοντας τήν Ντιαμαντα Γκαλάς..
Οι λέξεις που ξεκινάνε ατόφιες αποδιαρθρώνονται καταλήγοντας σέ άναρθρες εικόνες γεμάτες ´καθαρό συναίσθημα´.
Αρκεί να ακούσει κανείς τό Σασι..Μπλούζ γιά κοντραμπάσο και βιολί που τραγουδιέται μέσα απο τούς ´μυστικούς φθόγγους´τής Σαβίνας.
Δίσκος συνόλου,πού θέλει χρόνο γιά να ´χωνευτεί´,αλλά το αισθητικό του αποτέλεσμα είναι πολύ ελκυστικό..
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς.
Το συναρπαστικό και εύθραυστο Χατζιδακικό ´Κυριε´,το θεατρικό ´Το Παιδί και οι Ληστές´,τον θεσπέσιο ερωτικό διαλογο τών Γιαννάτου-Παπανικολάου απο το Ασμα Ασμάτων,την συγκινητική ´Μαργαρίτα που δεν έφτασε ποτέ´τού Λειβαδίτη,πού χάνεται ανάμεσα στούς χτύπους τής γραφομηχανής τού αποδομημένου και αβάν-γκάρντ ´Ειναι κανείς Εδώ´,το ´Εγώ´τού Μπόρχες με το θρυματισμένο τσέλο τού Βελιώτη,η εκπληκτική και πολυεπίπεδη ανάγνωση τού Κωνσταντίνου στούς ´Παραλογισμούς τής Ιωάννας´τού Σινόπουλου,μέ τίς πολυεπίπεδες φωνές τής Σαββίνας,ο ´Χώρος και τά Πράγματα´όπου μπλέκονται οι φωνητικοί αυτοσχεδιασμοί,με την απαγγελία και το κοντραμπάσο τού Σιγανίδη...
Η Γιαννάτου συνεχίζει νά εκπλήσσει καί να επιβιώνει σέ μία μουσικά ´έρημη´εποχή χάρις στό πείσμα της να ψάχνει και νά διευρύνει τούς ορίζοντές της..
Δίσκος,που εάν είχε δημιουργηθεί απο μή-Ελληνίδα θά είχε μεγάλη απήχηση.
O Ravel και ο Enescu ήσαν μαθητές τού Faure...
O Peter Nagy και ο Λεωνίδας Καβάκος παρουσιάζουν έργα τών Ravel και Εnescu γιά βιολί και πιάνο υπό την εποπτεία τής E.C.M.
Η sonata posthume τού Ravel δημοσιεύτηκε μετά θάνατον τού συνθέτη..
Εργο νεανικό ,που βασίζεται στην άποψη περί ´μουσικής καθαρότητας´τής Γαλλικής Σχολής,μάς εισάγει στόν κόσμο τού Ravel.
To βιολιστικό μέρος είναι λυρικό και διαυγές αλλά το πιάνο ακολουθεί έναν ιμπρεσσιονιστικό α λά Debussy δρόμο.
Αντιθέτως η Tzigane τού 1924 είναι σαφέστατα επηρεασμένη απο τσιγκάνικες μελωδίες ,υπερφορτωμένη,γεμάτη νάζια και στολίδια...
Εδώ το βιολιστικό μέρος δεσπόζει εντυπωσιακά.
Ο Enescu συνθέτει σε μέρες πολέμου τίς Impressions d'enfance,10 μουσικές αναμνήσεις απο την παιδική του ηλικία.Γλαφυρές περιγραφές απο το ´ρυάκι στό βάθος τού κήπου´το ´πουλί στο κλουβί´,´το ρολόϊ κούκος,που σημαίνει 7´και άλλες τέτοιες ´ανούσιες´´μνημες τής παιδικής ηλικίας,που βοηθούν τον συνθέτη να ανεχτεί τά δίσεκτα χρόνια τού Πολέμου..Εργο που απαιτεί υψηλή δεξιοτεχνία ειδικά στό βιολιστικό μέρος.
Τέλος η σονάτα για βιολι και πιάνο (σέ τρία μέρη)ξεκινά μελαγχολικά,γιά να περάσει σέ ένα δεύτερο μέρος πού ξεκινά μέ βιολιστικά θραύσματα συνοδευόμενα από ένα ρυθμικό ,α-χρονικό πιάνο,για να ξεσπάσει σέ έναν άγριο ρουμάνικο ´λαϊκό χορό´που καταλήγει σέ ένα τραγούδι όλο πάθος..
Τό τρίτο μέρος παραμένει χορευτικό,μέ Βαλκανικές πινελιές,αλλά και επιδράσεις από τά μονοπάτια τού Bartok ..
Δίσκος εξαιρετικά ενδιαφέρων με τον Καβάκο σε μεγάλη φόρμα καί μέ δυσεύρετα έργα,κυρίως τού Enescu(ο οποίος,επι τη ευκαιρία υπήρξε δάσκαλος τού Yehudi Menuhin)
Αλλως τε αυτό το δίδυμο έχει ξανασυνεργαστεί,πολύ επιτυχημένα σε δίσκους τής E.C.M.
Η μουσική ερευνήτρια Σαββίνα Γιαννάτου παρουσιάζει έναν δίσκο λόγου ,επενδεδυμένο μέ μουσικά τρίματα από ακορντεόν,κοντραμπάσο,βιολοντσέλο,πάνω σε συνθέσεις Μουζάκη,Χατζιδάκι,Βελιώτη,Σιγανίδη και δικές της.
Τα ποιήματα ανήκουν στούς Σινόπουλο,Παυλόπουλο,Αγγελάκα,Λειβαδίτη,Ροζακέα,Μπόρχες,Ομάρ Καγιάμ και υπάρχουν αποσπάσματα απο το Ασμα Ασμάτων τού Σολομώντα.
Αφορμή τού δίσκου είναι το τραγούδι τού Μουζάκη ´Κάποιο Δειλινό´πού παρουσιάζεται σε δύο εκτελέσεις,όπου ειδικά η δεύτερη είναι συγκλονιστική στην μετα-μοντέρνα εκδοχή της...
Η Γιαννάτου, στιγμές, αποδομεί πλήρως τον λόγο χρησιμοποιώντας τεχνικές τού Θεατρου Ατις τού Θόδωρου Τερζόπουλου,θυμίζοντας τήν Ντιαμαντα Γκαλάς..
Οι λέξεις που ξεκινάνε ατόφιες αποδιαρθρώνονται καταλήγοντας σέ άναρθρες εικόνες γεμάτες ´καθαρό συναίσθημα´.
Αρκεί να ακούσει κανείς τό Σασι..Μπλούζ γιά κοντραμπάσο και βιολί που τραγουδιέται μέσα απο τούς ´μυστικούς φθόγγους´τής Σαβίνας.
Δίσκος συνόλου,πού θέλει χρόνο γιά να ´χωνευτεί´,αλλά το αισθητικό του αποτέλεσμα είναι πολύ ελκυστικό..
Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς.
Το συναρπαστικό και εύθραυστο Χατζιδακικό ´Κυριε´,το θεατρικό ´Το Παιδί και οι Ληστές´,τον θεσπέσιο ερωτικό διαλογο τών Γιαννάτου-Παπανικολάου απο το Ασμα Ασμάτων,την συγκινητική ´Μαργαρίτα που δεν έφτασε ποτέ´τού Λειβαδίτη,πού χάνεται ανάμεσα στούς χτύπους τής γραφομηχανής τού αποδομημένου και αβάν-γκάρντ ´Ειναι κανείς Εδώ´,το ´Εγώ´τού Μπόρχες με το θρυματισμένο τσέλο τού Βελιώτη,η εκπληκτική και πολυεπίπεδη ανάγνωση τού Κωνσταντίνου στούς ´Παραλογισμούς τής Ιωάννας´τού Σινόπουλου,μέ τίς πολυεπίπεδες φωνές τής Σαββίνας,ο ´Χώρος και τά Πράγματα´όπου μπλέκονται οι φωνητικοί αυτοσχεδιασμοί,με την απαγγελία και το κοντραμπάσο τού Σιγανίδη...
Η Γιαννάτου συνεχίζει νά εκπλήσσει καί να επιβιώνει σέ μία μουσικά ´έρημη´εποχή χάρις στό πείσμα της να ψάχνει και νά διευρύνει τούς ορίζοντές της..
Δίσκος,που εάν είχε δημιουργηθεί απο μή-Ελληνίδα θά είχε μεγάλη απήχηση.
Last edited by a moderator:
