Είναι μάλλον απίθανο να συνδέσει κανείς τον ρομαντισμό με τον J.S.Bach και κατ´ επέκταση το έργο του. Αν μάλιστα σκεφτεί και την μουσική διακήρυξη του συνθέτη, είναι μάλλον αδύνατο: "Σκοπός της μουσικής είναι να δοξάζει τον Θεό και να υπηρετεί τον συνάνθρωπο". Όντας απο νωρίς ο αγαπημένος μου συνθέτης, αρκετές φορές μπήκα σε σκέψεις για το τι αισθανόταν ο Bach όταν έγραφε. Άλλες φορές παρατηρούσα έναν πόνο κρυμμένο πίσω από τις νότες που ηχούν άρτια κάτω από τους νόμους της αρμονίας και της αντίστιξης...
Τα ενδιαφέροντα του Walter Rummel αφορούσαν τοσο στους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους όσο και σε θρησκευτικά ζητήματα. Συχνά κρατούσε σημειώσεις από τα έργα του Θωμά του Ακινάτη και του Αυγουστίνου και τον απασχολούσε η πνευματικότητα των έργων του Bach. Όχι τυχαία λοιπόν, αν και ασυνήθιστα, οι μεταγραφές του για πιάνο επικεντρώνονται κυρίως στα χορωδιακά, θρησκευτικά έργα του συνθέτη. Στον διπλό δίσκο της Hyperion, ο Jonathan Plowright ερμηνεύει τις εικοσιπέντε αυτές μεταγραφές του Rummel.
Δεν πρόκειται για πιανιστικές εκδοχές αγαπημένων κομματιών από την θρησκευτική παραγωγή του Bach, αλλά για επαναπροσδιορισμό τους. Εκεί που ο Bach ευλαβικά υμνεί τα Πάθη του Χριστού, στο Jesus Christus Gottes Sohn BWV 4, ο Rummel, θαρρείς μπαίνοντας στον ψυχικό κόσμο του συνθέτη, αποκαλύπτει το πένθος, τη θλίψη αλλά και την πηγαία χαρά πίσω από την ευλάβεια του Bach. Ειναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι στην αυθεντική εκδοχή της συγκεκριμένης άριας ο τραγουδιστής δίνει έμφαση στον λόγο ενώ η συνοδεία είναι λιτή. Στην μεταγραφή του Rummel το tempo ειναι πολύ πιο αργό, το πιάνο παίζει τεράστιες και πλούσιες συγχορδίες δραματοποιώντας τον ψυχικό κόσμο του δημιουργού. Kάπου εδώ ταιριάζουν και οι σκέψεις του Rummel σχετικά με την μεταγραφή:
Η μελέτη του μουσικού κειμένου σε βάθος είναι τόσο σημαντική για τον μουσικό-ερμηνευτή όσο αυτή των δακτυλικών αποτυπωμάτων για τον ντετεκτιβ. Στην πραγματικότητα, ο ερμηνευτής είναι ο ντετέκτιβ των ήχων και των ρυθμών (...) Ο συνθέτης μαγεύει την μουσική, την φυλακίζει πίσω από τα σίδερα των πέντε γραμμών. Αλλά ο ερμηνευτής λύνει τα μάγια που αιχμαλωτίζουν την πριγκήπισσα, ελευθερώνει την Μουσική!
Από τις υπόλοιπες μεταγραφές ξεχωρίζω τις "Ertodt' Uns Durch Dein Gute" BWV22, όπου ο Rummel τοποθετεί το τραγούδι ανάμεσα στις ψηλές νότες της συνοδείας και τις χαμηλές του μπάσου κάτι που απαιτεί τεχνική αρτιότητα για να αποδοθεί στο πιάνο, το "Ach Wie Nichtig, Ach Wie Fluhtig" BWV26, ένα απελπισμένο chorale για το "σύντομο" της ζωής
Ach wie flüchtig, ach wie nichtig
Ah how fleeting, ah how insubstantial
Ist der Menschen Leben!
is man's life!
Wie ein Nebel bald entstehet
As a mist soon arises
Und auch wieder bald vergehet,
and soon also vanishes again,
So ist unser Leben, sehet!
so is our life, see!
Ah how fleeting, ah how insubstantial
Ist der Menschen Leben!
is man's life!
Wie ein Nebel bald entstehet
As a mist soon arises
Und auch wieder bald vergehet,
and soon also vanishes again,
So ist unser Leben, sehet!
so is our life, see!
τα "Zu Tanze, Zu Sprunge", "Dein Name Gleich Der Sonnen Geh" και το "Wir Mussen Durch Viel Trubsal" που ο Bach χρησιμοποίησε και στο κοντσέρτο για πληκτροφόρο BWV1052. Εδω παρουσιάζεται πολύ πλουσιότερο αρμονικά απο ότι στην αυθεντική εκδοχή του.
Ο δίσκος προτείνεται οπωσδήποτε για τους λάτρεις των μεταγραφών του Bach, ιδιαίτερα για το ασυνήθιστο θέμα του. Από τα έξι διπλά CD της Hyperion με τις μεταγραφές στον Κάντορα εχει το μεγαλύτερο, κατ' εμέ, ενδιαφέρον.
Last edited: