Jpg or Raw?

Εδώ έχουν αναφερθεί αρκετά. Αν δεν βγάλεις άκρη, τότε εδώ είμαστε για ό,τι θες!

http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=12406

με λιγα λογια το raw σημαινει ''ωμο'' ή ''ακατεργαστο'' στην προκειμενη περιπτωση!

τραβας δηλαδη την φωτογραφια σου και επειτα με καποιον raw converter μπορεις να την επεξεργαστεις σε πολυ μεγαλο βαθμο και με παρα πολλες παραμετρους!πραγμα το οποιο δεν μπορεις να κανεις με το jpeg επειδη ειναι ηδη συμπιεσμενο!

θα στα εξηγησουν και αλλοι καλυτερα, επειδη εγω δεν ειμαι τοσο καλος σε αυτον τον τομεα (της εξηγησης παντα)!!

το κακο ειναι το μεγεθος αποθηκευσης που απαιτουν αυτα τα αρχεια σε καρτα και μνημη...

Ρίξε μια (καλή) ματιά εδώ: http://www.raw.gr/ -bye-

Δεν είναι έτσι. Ένα .bmp αρχείο 8mp, με βάθος χρώματος 24bit, θα είχε μέγεθος περίπου 24 mb. Αυτό γιατί κάθε πίξελ μπορεί να έχει οποιαδήποτε τιμή (θεωρητικά) από μία παλέτα 24bit ή 16.700.000 χρωμάτων περίπου. Η οποία προκύπτει από 8bit ανά χρώμα (RGB) δηλαδή αναγνωρίζονται 256 διαβαθμίσεις ανά χρώμα στη σύνθεση της τελικής παλέτας.

Το αρχείο raw περιέχει όλα τα δεδομένα που μας δίνει ο αισθητήρας, ο οποίος κατά κανόνα είναι 12bit, με διάταξη φίλτρων bayer. Όπερ σημαίνει ότι κάθε εικονοστοιχείο αντιστοιχεί σε ένα χρώμα, βάσει της προδιαγεγραμμένης παραπάνω διάταξης, του οποίου ο αισθητήρας αναγνωρίζει 4.096 διαβαθμίσεις. Στην ανασύνθεση της πληροφορίας, προκύπτει μία πολύ μεγαλύτερη παλέτα (αφού έχουμε πληροφορία 12bit αντί των 8bit ανά χρώμα), ενώ το αρχείο raw διατηρεί το μισό μέγεθος από ένα .bmp των 8bit/χρώμα. Στην 350D μου, το raw έχει μέγεθος περίπου 10mb

send said:

Το αρχείο raw περιέχει όλα τα δεδομένα που μας δίνει ο αισθητήρας, ο οποίος κατά κανόνα είναι 12bit, με διάταξη φίλτρων bayer. Όπερ σημαίνει ότι κάθε εικονοστοιχείο αντιστοιχεί σε ένα χρώμα, βάσει της προδιαγεγραμμένης παραπάνω διάταξης, του οποίου ο αισθητήρας αναγνωρίζει 4.096 διαβαθμίσεις. Στην ανασύνθεση της πληροφορίας, προκύπτει μία πολύ μεγαλύτερη παλέτα (αφού έχουμε πληροφορία 12bit αντί των 8bit ανά χρώμα), ενώ το αρχείο raw διατηρεί το μισό μέγεθος από ένα .bmp των 8bit/χρώμα. Στην 350D μου, το raw έχει μέγεθος περίπου 10mb

Click to expand...

...και μετά ο πόνος είναι πως να δουμε 12 bit χρώμα se 8 bit (και αν...) TFT monitor...

δεν είναι αυτή η χρησιμότητά του, αλλά στην ομαλότητα των τονικών μεταβάσεων. Εξάλλου είναι καλύτερο να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε εμείς τη μετατροπή με πιο εξελιγμένους αλγόριθμους, να εφαρμόσουμε το ποσοστό αφαίρεσης θορύβου που θέλουμε κλπ. Αλήθεια, οι νέες τηλεοράσεις δεν λένε θα υποστηρίζουν 12bit (συνολικά δηλαδή 36) χρώμα? Ή λάθος θυμάμαι να άκουσα?

send said:

δεν είναι αυτή η χρησιμότητά του, αλλά στην ομαλότητα των τονικών μεταβάσεων.

Click to expand...

H ομαλότητα στην μετάβαση των τονικών μικρο-διαφοροποιήσεων φαίνεται σε καλορυθμισμένο αναλογικό μόνιτορ, και κάρτα που υποστηρίζει 16 bit ανά χρώμα φυσικά, αλλά όχι στα TFT. Πολλά οικονομικά TFT έχουν μόνο 6 bit ανά χρώμα και τα υπόλοιπα 2 (στην σκοτεινή συνήθως άκρη του φάσματος) τα απεικονίζουν εξομοιώνοντάς τα με διάφορα έξυπνα κολπάκια, αναμιγνύοντας pixel παραπλήσιων χρωμάτων κλπ.

Εξάλλου είναι καλύτερο να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε εμείς τη μετατροπή με πιο εξελιγμένους αλγόριθμους, να εφαρμόσουμε το ποσοστό αφαίρεσης θορύβου που θέλουμε κλπ.

Click to expand...

Μα φυσικά, δεν έχω την παραμικρή αντίρηση σ' αυτό! Μακάρι να πάμε σύντομα και σε περισσότερα bit!
Απλά θα ήθελα να μπορώ να τα βλέπω και στο monitor όλα μαζί ταυτόχρονα!

Αλήθεια, οι νέες τηλεοράσεις δεν λένε θα υποστηρίζουν 12bit (συνολικά δηλαδή 36) χρώμα? Ή λάθος θυμάμαι να άκουσα?

Click to expand...

Δεν το ξέρω, αλλά μακάρι!! Όσο ανεβαίνει η επεξεργαστική τους ισχύς και βελτιώνονται οι A/D - D/A μετατροπείς τους, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα απολαμβάνουμε. Διαφορετικά θα έχουμε προβλήματα σαν τα φίδια των panasonic στα σκοτεινά πλάνα... Αναρωτιέμαι πόσα bit να ήταν το panel και η "μηχανή" της συγκεκριμένης panasonic...

Είμαι οπαδός του raw. Δείτε στο http://www.dpreview.com/reviews/nikond60/page16.asp τη διαφορά στην ανάλυση μιας βασικής μηχανής με τον ίδιο φακό (βασικό) ανάλογα με τη λήψη. Ίδιο θέμα σε συνθήκες στούντιο. 1. jpg από τη μηχανή, 2 nef επεξεργασία με το capture nx 3. nef επεξεργασία με το camera converter .

Η διαφορά μου φαίνεται τόση όση έχει ένας νικκορ 18-55 από έναν ταμρον 17-50. Πολύ μεγάλη, πολύ μεγάλη. και φυσικά διορθώνεις και τα άλλα κουσούρια, δηλ. βινιέτα, και χρωματικές εκτροπές.

Άλλο βάθος χρώματος από 8 σε 12 bit, το jpg συμπιεσμένο με απωλεστικό αλγόριθμο και κάθε μηχανή να συμπιέζει διαφορετικά. Μετά έχεις και τις διάφορες αυτόματες βελτιστοποιήσεις που συνήθως εφαρμόζονται στο jpg από τις περισσότερες (κυρίως compact) μηχανές και δεν μένουν περιθώρια σε όποιον θέλει να ασχοληθεί σοβαρότερα...

Απ' την άλλη βέβαια to jpg έχει δοκιμαστεί και βελτιστοποιηθεί τόσο, που οι περισσότεροι μια χαρά βολεύονται χωρίς ποτέ να ενοχληθούν. Θέλει συνήθως αρκετή δουλίτσα και σχετικές γνώσεις το raw για να δώσει τα μέγιστα... Δεν είναι για τον βιαστικό.

ορισμένες dslr δεν τα πάνε καλά στο jpg, όπως η pentax k10d και η sigma sd14

καλό είναι να φωτογραφίζουμε γενικώς σε raw, ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με τεχνητό φωτισμό οπότε και αυξάνονται οι πιθανότητες να λαθέψει η μηχανή μας ή σε δύσκολες φωτιστικές συνθήκες, όταν μπορεί να μας δώσει άνετα 1 στοπ παραπάνω δυναμική περιοχή.

Η ανομοιομορφία (πτώση) της φωτεινότητας στα άκρα του κάδρου

send said:

Η ανομοιομορφία (πτώση) της φωτεινότητας στα άκρα του κάδρου

Click to expand...

Γίνεται όμως κουραστικό όταν έχεις να διορθώσεις, βινιέτα, χρωματικές εκτροπές, ισορροπία λευκού, να βγάλεις τον θόρυβο "διακριτικά" να μην χαθεί και λεπτομέρεια, να βελτιώσεις και την δυναμική περιοχή φωτίζοντας λίγο τα σκοτεινά και σκοτεινιάζοντας τα μισοκαμμένα, και φυσικά ότι άλλο προκύψει στην πορεία κι αυτό σχεδόν για κάθε φωτογραφία με διαφορετικό τρόπο λόγω διαφορετικών φακών, ρυθμίσεων, συνθηκών κλπ.. Κι άντε κάποιοι φακοί να είναι γνωστής συμπεριφοράς και να μπορείς να ξεμπλέξεις και με actions στο photoshop, αλλά ο μεγάλος όγκος δουλειάς παραμένει.

Είναι θαυμαστό πόσα απ' αυτά είναι σε θέση να διορθώνουν μόνες τους σε ικανοποιητικό βαθμό αρκετές μηχανές...

Σαν ακραίο παράδειγμα, παίζοντας με μια panasonic fz-18 εντυπωσιάστηκα βλέποντας την διαφορά jpg με raw. Φαινότανε στο raw πόσα πράγματα δεν είχαν διορθωθεί και απ' την μια τρόμαζε κανείς απ' το χάλι που ήθελε γνώσεις και υπομονή για να διορθωθεί, απ' την άλλη εντυπωσιζόταν απ' τις αποτελεσματικότατες αυτόματες διορθώσεις της μηχανής στο αποτέλεσμα σε jpg. Σε DSLR φυσικά οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες, απλά το αναφέρω σαν δείγμα εξελίξεων στους αυτοματισμούς...

Όταν φυσικά δει κανείς το μέγεθος πληροφορίας που χάνεται απ' τα 12 bit του raw στα 8 του jpg, καταλαβαίνει ότι σε αρκετές περιπτώσεις το raw είναι μονόδρομος χωρίς δεύτερη κουβέντα...

Κάτι παρόμοιο ισχύει στα monitors των υπολογιστών μας όπου έχουμε tft panels διαφορετικών τεχνολογιών που τα οικονομικότερα αδυνατούν να απεικονίσουν σωστά κυρίως τις σκοτεινότερες διαβαθμίσεις, χάνοντας πληροφορία και δείχνοντας τα γνωστά σκούρα τετραγωνάκια, ανάλογα με την μέθοδο που χρησιμοποιεί ο κάθε κατασκευαστής για να καλύψει το πρόβλημα...