Η Μουσική της Καρέλια είναι μια συλλογή εικόνων απο την καθημερινή ζωή στην γη της Καρέλια, κοντα στα σύνορα της Ρωσίας με την Φινλανδία. Το έργο γραφτηκε στα 1893 απο τον Sibelius για την "λαχειοφόρο που οργανώνεται απο τους φοιτητές του Vyborg με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για την μόρφωση των ανθρώπων της επαρχίας του Vyborg". Το έργο παρουσιάστηκε στην εκδήλωση αυτη με τον Sibelius να διευθύνει. Ο ίδιος, αναφερόμενος στο έργο, έλεγε "Έπεσα πολύ χαμηλά όταν αναγκάστηκα να συνθεσω μουσική για χρήματα"...
Τα θέματά των εικόνων ποτέ δεν ειναι περίτεχνα. Άλλωστε αναφέρονται σε σκηνές από την ζωή των ανθρώπων της Καρέλια:
1. Τα νεα του πολέμου μαθαίνονται σ'ενα Καρελιανό σπίτι
2. Η ίδρυση του κάστρου του Viipuri
3. O Narimont, δούκας της Λιθουανίας, συλλέγει τους φόρους στην επαρχία του Kakisami
4. O Κarl Knutsson στο κάστρο του Viipuri
5. Ο Pontus De la gardie στις πύλες του Kakisami
6. H κατάκτηση του Viipuri
7.,8. Η ένωση της παλαιάς Φινλανδίας(Karelia) με την νεα
Μελωδικά άρτια, με περισσή αμεσότητα, αναδεικνύουν τη δεινότητα του Sibelius σε αυτό που φέρνει εναν συνθέτη πιο κοντά στον μη-εξασκημένο ακροατή:η εφεύρεση της μελωδίας. Η δευτερη εικόνα, παρόλο που εξαρχής χτίζεται πάνω σε μιμητικές ριπές εγχόρδων με διαθέσεις αντίστιξης, παντα παίζει με το αρχικό θέμα των επτά φθόγγων, σαν μια μικρή ανησυχία που επαναδιατυπώνεται. Η μελωδία του όμποε στην τέταρτη εικόνα γίνεται φωνή από τα χείλη του βαρύτονου, σε συνθεση βασισμένη σε μπαλάντα του 1446. Ο συνθέτης όχι μόνο μελέτησε το παραδοσιακό τραγούδι των γηγενών της Καρέλια(rune singing όπως αναφέρεται στα αγγλικά), αλλά διατήρησε τον χαρακτήρα του και στο έργο. Οι δυο τελευταίες εικόνες κλείνουν με το θέμα του Maamme laulu("H γη μας"), εθνικού ύμνου της Φινλανδίας.
