H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Το 1905, ο Mahler είχε ήδη συμπληρώσει την 7η συμφωνία του. Όμως δεν αποφάσιζε να την ερμηνεύσει παρά μόνο στα τέλη του 1908. Ο λόγος? Ο ίδιος είχε πολύ έντονες αμφιβολίες... Η 8η είχε ήδη συμπληρωθεί, όπως και το τραγούδι της Γης, έργα που τελικά φαίνονταν στα μάτια του σαφώς σημαντικότερα, με μεγαλύτερη συνοχή και ουσία. Όμως καταλάβαινε κι ο ίδιος... ότι ένα τέτοιο έργο δε μπορούσε να μείνει στην αφάνεια... κι ας πέρασε από 40 κύμματα μέχρι να ολοκληρωθεί..

Mahler.jpg


Το πρώτο μέρος, με τον χαρακτηρισμό Langsam (πολύ αργά), ξεκινάει ονειρικά, με ένα έντονο ρυθμικό σχήμα από τα έγχορδα... κάτι που δίνει την αίσθηση μιας νύχτας.. "κάνοντας ελαφρά κουπί σε μια βάρκα...", όπως ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε με γράμμα του στην Alma. Το -αιώνια αγαπημένο του- κόρνο σπάει τη σιωπή και αρχίζει να εξελίσσει αυτό που μέλλει να είναι ένα πληρέστατο πρώτο μέρος, μέ ένα μαγικό θέμα από τα βιολοντσέλλα που απασχολεί ένα μεγάλο κομμάτι του.. με έντονη εναλλαγή συναισθημάτων...και ένα ρομαντικό ξέσπασμα, μέσα από ένα βασανιστικό crescendo που φουσκώνει επί σελίδες και σελίδες της παρτιτούρας, για να "σκάσει" με μία μόνο πιατιά, σε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου, εξωτερικά, και με ένα ρούλο των τυμπάνων, εσωτερικά... και να σιωπήσει... Μια "περιπέτεια" που μοιάζει θα έλεγα αρκετά σε δομή με το πρώτο μέρος της 5ης..

Είναι χαρακτηριστική δε η ομοιότητα με την 5η και ως προς την τονική εναλλαγή των δύο τελευταίων μερών, άρα τελικά, και στην τονική "εξέλιξη" όλου του έργου. Στην 5η ξεκινάει με Do#- για να καταλήξει σε Re+, ενώ στην 7η με Si- για να καταλήξει σε Do+. Επίσης, τα τελευταία μέρη και των δύο συμφωνιών μπορούν να χαρακτηριστούν ελαφρά τη καρδία "φανφάρες", καθώς τέτοια μορφή έχουν, φυσικά στα πλαίσια της μεγαλοφυίας ενός συνθέτη όπως ο Mahler.


Το δεύτερο μέρος, με τον χαρακτηρισμό Νachtmusik (όπως και το 4ο), ξεκινάει με τι άλλο, το κόρνο... σε ένα solo που θυμίζει πάντα το μαγικό κόρνο του παιδιού.. για να εμπλουτιστεί αρχικά με το κλαρινέττο και στη συνέχεια με τα υπόλοιπα ξύλινα και να καταλήξει σε μια απίστευτη συγχορδία, που.... αποδομείται μπροστά στα έκπληκτα αυτιά του ακροατή.. για να συνεχίσουμε με Αndante molto moderato.

To τρίτο μέρος, το Scherzo, με την υποσημείωση "Σκιώδες" (Shattenhaft), αρχίζοντας με τα τύμπανα και pizicatti από τα βαριά έγχορδα, με την υποσημείωση "Fliessend, aber nicht schnell" (με σαφή ροή, άλλα όχι γρήγορα), μόνο "σκερτσόζικο" δε μπορεί να χαρακτηριστεί... καθώς είναι άλλη μια χαώδης αναζήτηση μέσα από τα μάτια μιας μεγαλοφυίας.. μέσα από τον σκοτεινό τρόπο που πάντα μας έδειχνε ότι αντιλαμβάνεται τον κόσμο... Μια μεγαλειώδης ανάπτυξη πολλών θεμάτων, σε μια μοναδική ισορροπία, και σεβασμό στην έννοια Trio που επίσης επιλέγει να αναφέρει ο συνθέτης χαρακτηρίζοντας το μέρος αυτό.

Η δεύτερη Nachtmusik, το 4ο μέρος δηλαδή της συμφωνίας, γραμμένη στην σχετική μείζονα του Scherzo, ξεκινάει με ένα "μελιστάλακτο" σόλο του concertino, το οποίο συνεχίζει να πρωταγωνίστεί και στη συνέχεια της επεξεργασίας... έκπληξη για τα αυτιά του ακροατή το μαντολίνο που χρησιμοποιεί ο συνθέτης

Τέλος, το Rondo, η επίτευξη μιας παλιάς επιθυμίας του συνθέτη να τελειώσει μια συμφωνία στο "καθαρό" κλειδί της DO+... Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, κάνοντας τις πρόβες της πρεμιέρας, κάθε φορά που έφτανε στο σημείο αυτό αναφωνούσε "και τώρα ξημερώνει", ντύνοντας έτσι και σαφώς τα προηγούμενα μέρη στο σκοτάδι της νύχτας.. Χρηστιμοποιεί δε στο finale και σαφή στοιχεία από την τρίτη πράξη των Aρχιτραγουδιστών της Νυρεμβέργης του Wagner, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι όσες φορές διήυθυνε ο ίδιος την 7η, στο πρόγραμμα ήταν και η εισαγωγή από τους αρχιτραγουδιστές.



Τελικά, το έργο αφήνει μια ανάμικτη αίσθηση... Μεγαλειώδης μουσική.... συγκλονιστικές στιγμές... όμως μια διάχυτη αίσθηση ασάφειας σε ό,τι έχει να κάνει με τη συνοχή των μερών.. Κι όμως... προσωπικά δε χορταίνω να την ακούω... Για μένα κορυφαία ερμηνεία που έχει φτάσει στ'αυτιά μου αυτή του Abbado με το Βερολίνο, το 2002.


abbadom7.jpg
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,672
Μεσευρώπη
Συγχαρητήρια για την παρουσίαση. :SFGSFGSF:Παρόλη τη θερινή ραστώνη βλέπω αρκετή δραστηριότητα στη Μουσική Κατηγορία και μάλιστα με δύσκολα έργα, εύγε.:grinning-smiley-043
Πραγματικά αμφιλεγόμενη και δύσκολη συμφωνία η έβδομη. Μεγάλη σε διάρκεια, με λίγο σχετικά θεματικό υλικό, και ένα μεγάλο μέρος από αυτό δανεισμένο από προηγούμενα έργα, επόμενο ήταν να είναι η λιγότερο δημοφιλής από όλες τις συμφωνίες. 'Ισως ο καλύτερος τρόπος να απολαύσει κανείς αυτό το πόνημα του Μάλερ είναι κομμάτι-κομμάτι, όχι ολόκληρο.
 

Brucknerian

Senior Member
25 July 2009
478
Salonique
Εξαιρετική παρουσίαση. Αν θυμάμαι καλά κάποιος μαέστρος την αποκάλεσε την "Σταχτοπούτα" του Mahler.

Μια ερμηνεία που την βρίσκω προσωπικά άκρως γοητευτική είναι του Claudio Abbado. Όχι όμως με τους Βερολινέζους αλλά με την συμφωνική ορχήστρα του Σικάγο. Αυτή η συγκεκριμένη ερμηνεία έχει μια αυθεντικότητα, μια σημαντικότητα στην προσέγγιση της. Ερμηνεία από τους συντελεστές σαν να ήταν το σπουδαιότερο έργο που έχει γραφτεί πότε. Είχε φυσικά μια αυτονομία ως έργο και ερμηνεία τότε. Αντίθετα η 7η του με τους Βερολινέζους ήταν μια συνέχεια ενός κύκλου, μια και ο Abbado είχε ξεκινήσει και τελείωσε, ομολογουμένως πετυχημένα, ένα κύκλο συμφωνιών του Mahler. Εννοείται ότι και η σύγχρονη εκδοχή είναι άριστη αλλά αυτή του Σικάγο είχε αυτό το... κάτι..

028944551327.jpg


Παρόλα αυτά, περισσότερο με συγκίνησε η "αυτόνομη" αλλά και τόσο εμπλεκόμενη εκδοχή του Σικάγο. Στο Σικάγο ηχογράφησε ακόμα την 1η,2η και 5η του Mahler. Γενικότερα τα "περάσματα" του Abbado στις Αμερικάνικες ορχήστρες είναι άκρως ενδιαφέροντα αν και αντιμετώπιζε φοβερά προβλήματα λόγω πολιτικών πεποιθήσεων νομίζω.

Μ' αρέσει ακόμα η εκδοχή του Boulez με την ορχήστρα του Cleveland και Michael Tilson-Thomas με την London Symphony Orchestra.

Και μια μεγάλη κακία: Zinmann και Gergiev ας συμμαζευτούν λιγάκι. Το βρίσκω αδιανόητο σε 1-1,5 χρόνο να ξεπετάνε όλες τις συμφωνίες του Mahler. Tο τελευταίο που άκουσα ήταν η 7η με τον Zinmann και εντελώς ασυναίσθητα πάτησα "stop". Δεν το κάνω αυτό συχνά ακόμα και όταν κάτι δεν μου αρέσει, δεν ξέρω πως μου προέκυψε. Χίλιες φορές να βρώ μια απίστευτή ερμηνεία παλιά και με μετρίο ήχο πχ με Horenstein, Scherchen κ.λπ παρά αυτές τις Hifideλίστικές ξεπέτες.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Ωραία Παρουσίαση.!!!!!!
Η 7η για μένα ήταν ένα γρίφος και αρκετά υποτιμημένη...
Την πρωτάκουσα με Boulez πού γενικά είναι ένας Μαέστρος πού μπορεί ,μιάς και διευθύνει αρκετά αποστασιοποιημένα,νά αναδείξει τά δομικά στοιχεία μιάς Συμφωνίας,αλλά την κατάλαβα καλύτερα μέ την εξαίρετη κατά την Γνώμη μου ερμηνεία τού Jasha Horenstein.
O Ηorenstein ,οπως και σε άλλες συμφωνιες τού Mahler(4 ,8)κατορθώνει να αναδείξει το Ολον αντί τών Μερών..
Μια κατεξοχήν ´Νυκτερινή´και ´Τραγουδιστικά ρέουσα ´εκδοχή πού εμένα με ικανοποιεί πολύ.
Η Χρήση τού Μαντολινου στην 7η προσδίδει μιά πολύ ιδιαίτερη Χροιά.

mahler7horenstein.jpg



Υ.Γ.
Συμφωνώ με Brucknerian για Gergiev,παρότι οταν τον ειδα στην 4η τού Mahler στο Μέγαρο ήταν εξαιρετικός.
Επίσης αυτός πού απογοητεύει διαρκώς απο τότε που ανέλαβε την Φιλαρμονική τού Βερολίνου ειναι ο Rattle.
Δεν ξέρω τί τού βρίσκουν οι κριτικοί στον Mahler αλλά γιά το γούστο μου,μονον στην 2η(μέ Μπέρμπιγχαμ)υπήρξε Αρτιος.
 

Brucknerian

Senior Member
25 July 2009
478
Salonique
Να πούμε την αλήθεια, δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Rattle είναι κακός ερμηνευτής του Mahler. Απλά υπάρχουν αρκετοί καλύτεροι ερμηνευτές. Στα χρόνια που πρωτοπαρουσίασε τον Mahler σταδιακά και σιγά στο Birmigham αποτελούσε μια καινοτομία, δεδομένης της εποχής. Είχε και "ανάλαφρη" παρουσίαση των συμφωνιών του Mahler, που την εποχή εκείνη ήταν καλοδεχούμενη ίσως και θεμιτή. Δεν νομίζω όμως οι ερμηνείες του να έχουν διαχρονικότητα όπως π.χ. του Kubelik, του Klemperer, Bernstein κ.λπ.

Στο Βερολίνο δεν ξέρω αν αποδείκτηκε πλήρης. Στον χώρο του μουσικών και των επαγγελματιών έχει επικρατήσει. Εμένα ή να τολμίσω να πω έμας, δεν μας έχει μάλλον συγκινήσει τους μη-μουσικούς ακροατές που έχουν ακούσει εμπειρικά και ιστορικά. Up-to-date στον επαγγελματικό χώρο των μουσικών αλλά δεν πείθει κάποιους ακροατές που έχουν παρελθόν και εμπειρία από "προηγούμενες" εποχές.

Δεν μπορώ να πώ ότι δεν έχει καλές στιγμές. Έχει υπέροχο Haydn και απορώ γιατί δεν τον εξερευνά αυτό τον τεράστιο συνθέτη (σε έργο και σε ποιότητα). Σε μια τελευταία ηχογράφηση του στον Ravel ήταν πολύ καλός, πέραν του ότι συνεργάζονται όλοι οι σπουδαίοι μουσικοί μαζί του. Στο Γερμανικό ρομαντίσμο δίχνει κάτι άλλο που προσωπικά δεν μ' αρέσει και το θεωρώ άκρως υποδεέστερο, παρόλο την θερμή υποδοχή από τον τύπο και τους trained musicians (θα έπρεπε να συμφωνω; Συγνώμη, δεν μπορώ)

Είναι και πάρα πολύ καλός manager. Φροντίζει η ορχήστρα του να έρχονται και να ερμηνεύουν οι σπουδαιότεροι αρχιμουσικοί του κόσμου με πολλές και διαφορετικές τάσεις.

Το τελευταίο που μ' άρεσε είναι αυτό που έκανε στο Internet:http://dch.berliner-philharmoniker.de/

Μπορεί να δει κάποιος συναυλίες τις Φιλαρμονικής του Βερολίνου σε υψηλή ποιότητα εικόνας και ήχου. Εξαιρετικό πραγματικά. Δεν διευρύνω την κουβέντα περισσότερο για αυτό, αν θέλετε λεπτομέρειες το ζητάτε (διότι συμμετέχω στην υπηρεσία)
 
Είχα ακούσει πολύ παλιά την 7η με Κλάους Τένστεντ, την έχω γράψει μάλιστα κάπου σε κασέτα. Στη δισκοθήκη μου υπάρχει σε βινύλιο με τον Κούμπελικ, από το σετ με όλες τις συμφωνίες του Μάλερ. Έχω ακούσει ορισμένα μέρη αλλά ποτέ ολόκληρη.

Τόσες δεκαετίες μαλερικός και η 7η δεν κατάφερε ποτέ να με κερδίσει. Παραμένει για μένα το μαύρο πρόβατο. :confused:

Μετά την ωραία σου παρουσίαση Μαέστρο, θα κάνω την απόπειρα να την ξαναβάλω στο πλατώ.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
Άντε παίδες, μετά την εξαίρετη παρουσίαση του φίλου μας, πλέον μόνον η 1η δεν υπάρχει στο index μας ....

Εγώ, σε αντίθεση με τον Ντέμιαν, αισθάνομαι πολύ 'τρυφερά' για την 7η .... ειδικά το 3ο μέρος της είναι από τα πλέον αγαπημένα μου ...
θα επανέλθω αργότερα για σχόλια ...
 
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια παιδιά... Απ'ότι βλέπω λοιπόν, ο τίτλος του thread αποδεικνύεται επιτυχημένος, καθώς για πολλούς το έργο παραμένει μακριά από τα αγαπημένα του Mahler, (λογικό άλλωστε, αφού και ο ίδιος είχε την ίδια άποψη λίγο πολύ...), αλλά καθ'όλα σεβαστό και πάλι... Βλέπετε κάποιοι συνθέτες δε μπορούν να γράψουν κάτι που είναι για πέταμα... κι ακόμα κι αν το'καναν θα ήταν οι πρώτοι που θα το πέταγαν στα σκουπίδια και θα αποφάσιζαν να μην παρουσιαστεί ποτέ.

Θα συμφωνήσω πολύ με τον Κώστα, ένας καλός τρόπος να εκτιμήσει κανείς το έργο είναι να το ακούσει αποσπασματικά. Έχει σημεία μοναδικής ομορφιάς, όπως το πρώτο και το τρίτο μέρος, έχει "κοιλιές" (για μένα), όπως οι Nachtmusik και το finale... αλλά δεν παύει να είναι ένα έργο με όλα τα χαρακτηριστικά του μεγάλου αυτού μυαλού...

Επίσης, βλέποντας τον Σπύρο να προτείνει και εδώ όπως και σε άλλες συμφωνίες τον Horenstein, μπήκα στο τρυπάκι να το ψάξω το θέμα... θα γράψω εντυπώσεις όταν το εντοπίσω, το παραγγείλω, και μου έρθει..

Αλήθεια είχε βρεθεί κανείς στο Ηρώδειο πριν λίγα χρόνια με τη Φιλαρμονική του Ισραήλ και τον Mehta? Θυμάμαι ότι ήταν μια πολύ καλή συναυλία, που ωστόσο δε μου είχε σηκώσει την τρίχα... αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχα μετανιώσει τη βόλτα που έκανα ως εκεί...
 
Last edited:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
ήμουν εγώ,

δεν θυμάμαι κάτι να μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ... άλλωστε και ο Μέτα δεν ανήκει σε αυτούς που αγαπώ, απλά πήγα λόγω του προγράμματος ....
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Για Horenstein έχω πολύ καλή γνώμη γιά 3η,4η,7η και 8η Συμφωνία.
Αντιθέτως απογοητεύτηκα απο το ´Τραγούδι τής Γής´για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλά λόγια.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
Λοιπόν εγώ την απέκτησα, σχεδόν προ 18 ετών, κατά την πολύμηνη παραμονή μου στο Αμβούργο (εκεί να δείτε φανατικούς Μαλερικούς... ) Οι τελευταίοι λοιπόν επέμεναν να αποκτήσω την εκτέλεση του Κουρτ Μασούρ με την Gewandhaus ορχήστρα της Λειψίας, που ήδη κυκλοφορούσε πια από την Berlin Classics.
Στην πορεία απέκτησα και την του Αμπάντο με το Βερολίνο, ενώ άκουσα αρκετές άλλες σε φίλους. Πιστεύω ότι ο Κουρτ (τον οποίο γενικώς δεν ''πάω'') πράγματι έχει κάνει καλή δουλεία, τόσο στην αντιμετώπιση του έργου σαν σύνολο όσο και και στην απόδοση του απαραίτητου (κατ' εμέ) αγχωτικού, 'νοιώθω σαν τα πάντα να καταρρέουν'' κλίματος που το πρώτο μέρος απαιτεί .... Επιπρόσθετα είναι αρκούντως παιχνιδιάρης και τραγουδιστός στο τρίτο μέρος, (που κυριολεκτικά λατρεύω), δίνοντας την σωστή φωτεινή παρένθεση ανάμεσα στις δύο νύκτες ...

All in all, βάσει της πρόσφατης αναθεώρησης μου, θεωρώ την 7η, όχι βέβαια στο ύψος της 5ης, 9ης, τραγούδι της γης, 2ης (ύψιστα αριστουργήματα της παγκόσμιας πνευματικής κληρονομιάς), αλλά σε ίδια σειρά αξίας με τις εκπληκτικές 3η, 6η, 4η, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την 1η και κυρίως την 8η, την οποία δεν μπορώ να προσεγγίσω όλα αυτά τα χρόνια ....
 
  • Like
Reactions: Kostas P. K.

McZab

Supreme Member
3 July 2006
4,843
Belleville
Πολύ καλή δουλειά, με τσίγκλισες...Έχω μόνο με Αμπάντο και δεν έχω σύγκριση.

Άντε να βάζεις τώρα μπρος λάμπες στους 40 βαθμούς να ακούσεις Mahler...

ΥΓ. Τα συζητήσατε αυτά στη συνάντηση με τους HiEnd-άδες; Aυτά είναι προβλήματα...:flipout:
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,672
Μεσευρώπη
Πως σε καταλαβαίνω...Εγώ έχω ενισχυτή τρανζιστοράτο μεν αλλά τάξης Α που ψύχεται από το σασί. Δεν μπορείς να τον ακουμπήσεις, όταν λειτουργεί, καίει. αλλά η τέχνη θέλει θυσίες. Off topic τέλος.
 
Μόλις άκουσα με προσοχή το πρώτο μέρος. Λυπάμαι, αλλά για μια ακόμη φορά 'κόπηκε'. Για μένα σαφώς η πιο αδύναμη συμφωνία του Μάλερ. Άλλοι βέβαια θα δίναν το ένα τους χέρι για να την είχαν γράψει. :rolleyes: Αλλά για το επίπεδο του Μάλερ δε φτουράει. :grandpa: Δεν είναι τυχαίο πως ξεκίνησε το πρώτο μέρος της επόμενης συμφωνίας του, της 8ης, με την επίκληση 'Έλα, δημιουργικό πνεύμα!'! Ήξερε πως στην 7η τον είχε εγκαταλείψει. :rolleyes:
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,672
Μεσευρώπη
Re: Απάντηση: H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

Μόλις άκουσα με προσοχή το πρώτο μέρος. Λυπάμαι, αλλά για μια ακόμη φορά 'κόπηκε'. Για μένα σαφώς η πιο αδύναμη συμφωνία του Μάλερ. Άλλοι βέβαια θα δίναν το ένα τους χέρι για να την είχαν γράψει. :rolleyes: Αλλά για το επίπεδο του Μάλερ δε φτουράει. :grandpa: Δεν είναι τυχαίο πως ξεκίνησε το πρώτο μέρος της επόμενης συμφωνίας του, της 8ης, με την επίκληση 'Έλα, δημιουργικό πνεύμα!'! Ήξερε πως στην 7η τον είχε εγκαταλείψει. :rolleyes:

Κακίες, κακίες. Πάντως ομολογώ ότι ούτε και εμένα είναι η αγαπημένη μου συμφωνία του Μάλερ.@maestro. Κοιλιές οι Nachtmusiken; μα αυτές είναι τα πιό δυνατά κομμάτια του έργου! Τέλος πάντων, περί ορέξεως...
 
Re: Απάντηση: H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

Για μένα σαφώς η πιο αδύναμη συμφωνία του Μάλερ. Άλλοι βέβαια θα δίναν το ένα τους χέρι για να την είχαν γράψει.

Τα είπες όλα με τις δύο αυτές προτάσεις. Κακός Mahler, αλλά παραμένει Mahler... κρίνουμε κοινώς με πολύ ψηλά στάνταρντς ;););)
 
Last edited:
Re: Απάντηση: H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

[/B]
Κοιλιές οι Nachtmusiken; μα αυτές είναι τα πιό δυνατά κομμάτια του έργου! Τέλος πάντων, περί ορέξεως...

Κοιλιές με την έννοια της μεγάλης διάρκειας, χωρίς (για μένα) προφανή λόγο... Σε καμία περίπτωση δεν τα λες αδιάφορα, αλλά κάπου (με) κουράζουν..
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
:grandpa: Δεν είναι τυχαίο πως ξεκίνησε το πρώτο μέρος της επόμενης συμφωνίας του, της 8ης, με την επίκληση 'Έλα, δημιουργικό πνεύμα!'! Ήξερε πως στην 7η τον είχε εγκαταλείψει. :rolleyes:

Πάντως και το ´δημιουργικό πνευμα ´τής 8ης δεν το πολυδιακρίνατε στην αντίστοιχη παρουσίαση.:flipout::flipout:
Εσύ πάντως προσπάθησες δεν λέω.:grinning-smiley-043
 
Re: Απάντηση: H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

Πάντως και το ´δημιουργικό πνευμα ´τής 8ης δεν το πολυδιακρίνατε στην αντίστοιχη παρουσίαση

Η 8η είναι το προσωπικό μου "μαύρο πρόβατο", γι'αυτό και για την ώρα έχω αποφύγει να εκφέρω άποψη, καθώς θέλω να την ξανακούσω ολόκληρη μια φορά....:D
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Re: Απάντηση: H "αμφιλεγόμενη" συμφωνία...

Η 8η είναι το προσωπικό μου "μαύρο πρόβατο", γι'αυτό και για την ώρα έχω αποφύγει να εκφέρω άποψη, καθώς θέλω να την ξανακούσω ολόκληρη μια φορά....:D

Μην ανησυχείς.
Την ειχα στά ράφια γιά πολλά χρόνια..Ακουγα μονον το πρώτο μέρος..
Πριν μια τριετία άρχισα να την ψάχνω πιο πολύ..Και αγόρασα διάφορες εκτελέσεις..
Οταν αποφάσισα να γράψω 5 πράγματα εδώ μέσα -νομίζω πώς ηταν για εναν ερασιτέχνη σαν και μένα το πιό δύσκολο καί κουραστικό κείμενο παρότι συνήθως γράφω prima vista χωρίς Word και τετοια.Αντε να εκφράσεις ολη την πυκνότητα τών ιδεών τού Mahler στο ´χαρτί´-επί ένα τρίμηνο είχα πάθει Οκτίτιδα.:flipout::flipout:
Πάντως ο Horenstein μου έδειξε τον δρόμο τελικά στην 8η.