Mάικλ Μαν – Michael Mann

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη

Michael Mann - Mάικλ Μαν













Οταν σκεφτομαι τον Μαικλ Μαν μου ερχεται μια σκηνη στο μυαλο απο την Ενταση: ο Ρομπερτ ντε Νιρο μπαινει στο σπιτι του στο τελος μια μερας που του πηγαν ολα στραβα,πεταει τα κλειδια σε ενα τραπεζι,πηγαινει σε μια τεραστια τζαμαρια και κοιταζει τη θαλασσα βυθισμενος στις σκεψεις του.

Η οθονη γεμιζει απο ενα υπεροχο βαθυ μπλε χρωμα απολυτα ταιριαστο με την ψυχολογια του ντε Νιρο.



Αυτο ειναι που με μαγεψε σ'αυτον το σκηνοθετη.Μια απλη σκηνη κι ομως τοσο ομορφη.Θα μπορουσε να μην εχει αυτο το χρωμα και να ειχε την ιδια σημασια στο νοημα της ταινιας.Δεν θα ηταν ομως ποτε τοσο ομορφο.

Για τον Μαν η ομορφια του καδρου ειναι το ιδιο σημαντικη με την σημασια του στην ταινια.

Προκειται για εναν αμετανοητο στυλιστα για τον οποιο η αισθητικη της ταινιας εχει την ιδια σημασια,αλλα και τον ιδιο ενεργο ρολο,με το σεναριο της και τους χαρακτηρες της.Ειναι σαν να σου λεει αν ειναι να το κανεις καντο με στυλ.

Επιλεγει παντα να γυριζει σε φυσικους χωρους.

Και επειδη οι ιστοριες του (πλην του τελευταιου των μοικανων) εξελισονται στο συγχρονο αστικο περιβαλλον η απεικονηση της πολης παιζει μεγαλη γι'αυτον σημασια.

Στις ταινιες του Μαν η πολη παιζει σχεδον τον ιδιο σημαντικο ρολο με των πρωταγωνιστων.Την νιωθεις ζωντανη,σαν να παιζει με τους ηθοποιους,να ερωτοτροπει μαζι τους,ενιοτε να τους καταπιεζει,να τους παγιδευει, αλλα και να τους απελευθερωνει.
Και ετσι βοηθαει και το θεατη να καταλαβει καλυτερα τους ηρωες της ταινιας.

Ο Μαν γνωριζει ποσο σημασια εχει το περιβαλλον στη διαμορφωση του χαρακτηρα ενος ηρωα.Και γιά αυτο επιμενει τοσο.

Αλλες φορες ειναι τεραστια και απειλητικη εγλωβιζοντας του ηρωες και δειχνοντας τη μοναξια τους,αλλες απαστραπουσα αλλα ψευτικη και δηθεν,αλλες φορες ομως γοητευτικη,πανεμορφη,ερωτευσιμη.

Αναλογα παντα με την ψυχοσυνθεση των ηρωων του.Ή μαλλον αντιηρωων του.

Γιατι κατα βαση δεν υπαρχουν ηρωες στις ταινιες του Μαικλ Μαν.Τουλαχιστον οπως εχουμε μαθει εμεις τους ηρωες στο χολυγουντ.
Καθε χαρακτηρας σερνει το δικο του σταυρο,εχει τους δικους του δαιμονες,τα δικα του ζορια. Δεν υπαρχουν τελειοι στον κοσμο του Μαν.Οπως και στη ζωη.Και εδω το περιβαλλον παιζει σημαντικο ρολο για την παρουσιαση των χαρακτηρων.

Ενδιαφερει περισσοτερο το δημιουργο να περιγραψει τον κοινωνικο περιγυρο του,την οικογενειακη του κατασταση παρα να παρουσιασει μια εντυπωσιακη περιπετεια με πολυπλοκο σεναριο. Τον ενδιαφερει ο μακροκοσμος του πρωταγωνιστη(η πολη) το ιδιο οσο και ο μικροκοσμος που ζει (οι φιλοι του,η οικογενεια του).
 
Last edited by a moderator:

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

Οι ιστοριες του Μαν ειναι κατα βαση απλες.Δεν εχουν δαιδαλωδη σεναρια με υποπλοκες,ουτε εκπληξεις,ουτε ανατροπες.
Στα χερια αλλων σκηνοθετων θα κρατουσαν βαρια κανα ενενηνταλεπτο.Με τον ιδιο στην καρεκλα ξεπερνουν συνηθως το διωρο με πιο πιθανες τις 2,5 ωρες.
Τι στο διαολο κανει ομως τοση ωρα....Απλα παιρνει το χρονο του να μας παρουσιασει τους χαρακτηρες σε ολη τους τη μεγαλοπρεπεια(ή μη). Τους αγαπαει τους ηρωες του ειτε ειναι εγκληματιες(ντε Νιρο στην Ενταση,Τομ Κρουζ στο Collateral,Τζειμς Κααν Στον Κλεφτη,Τζονι Ντεπ στο Δημοσιο Κινδυνο) ειτε ειναι "καλοι"(Αλ Πατσινο στην Ενταση,Ρασσελ Κροου στο Insider,Τζειμμι Φοξ στο Collateral ).

Αλλωστε γι'αυτον δεν υπαρχουν καλοι και κακοι απλα δυο οψεις του ιδιου νομισματος.Τον γοητευει αυτη η αποψη. Αλλωστε δεν διαφερει και πολυ απο την πραγματικοτητα.
Η ιδιοτητα τους ειναι αυτη που τους κατατασει στη μια ή στην αλλη πλευρα και οχι ο χαρακτηρας τους.

Γι'αυτο και τους βαζει απεναντι για να το αποδειξει.Ο Ντε Νιρο ειναι πιο συμπαθητικος και ας ειναι εγκληματιας απο τον Πατσινο(που ειναι ο διωκτης του) στην Ενταση.



..............



Ο Τομ Κρουζ ειναι ο πληρωμενος δολοφονος και ο Φοξ το θυμα στο Collateral αλλα παλι πιο συμπαθητικος φαινεται ο Κρουζ παρα το ανθρωπακι Φοξ.Ασε που οταν του δινεται η ευκαιρια να παιξει το ρολο του Κρουζ τα καταφερνει περιφημα.

Το ιδιο και ο Ντιλιντζερ.





Βεβαια στο τελος οι κακοι πεθαινουν.Πεθαινουν ομως με τροπο μεγαλοπρεπο και σε πεισμα (μερικες φορες) της θελησης του θεατη.

Kανενας δεν ηθελε να πεθανει ο Ντε Νιρο στην Ενταση.Πεθανε ομως απο τη στιγμη που εσπασε τον δικο του νομο που ελεγε οτι οταν σε παρουν χαμπαρι παρατα τα ολα και εξαφανισου σε 30 δευτερα.

Δεν το εκανε.Προτιμησε να παρει εκδικηση απο αυτον που προδωσε αυτον και τους φιλους του,και το πληρωσε.

Ο Τομ Κρουζ στο Collateral πεθαινει στο καθισμα ενος τραινου και αναρωτιεται ποσες ωρες θα περασουν μεχρι καποιος να καταλαβει οτι ειναι νεκρος.

Ο Ντιλιντζερ του Ντεπ σκοτωνεται απο 4 αστυνομικους στο δρομο αφου ομως πρωτα κοιταξει τον ενα απο τους διωκτες στα ματια κανοντας τον
να κατουρηθει απανω του.

Ο Insider Ρασσελ Κροου θα καταφερει να βγει νικητης απο τη διαμαχη του με την καπνοβιομηχανια,θα χασει ομως την οικογενεια του.

Ολα εχουν ενα τιμημα και κανεις δεν βγαινει αλωβητος στο σινεμα του Μαν.






Και για να επιστρεψω στην αρχη ολα αυτα συμβαινουν συνοδεια υπεροχων εικονων στιλιζαρισμενων οσο δεν παει αλλο.Χωρις ομως ποτε να γινονται κουραστικες αφου ειπαμε πρωταγωνιστουν κι'αυτες στην ταινια.Οπως και η μουσικη.

Ειτε προκειται για τους Tangerine Dream (The Thief),ειτε για τη Lisa Gerrard(The Insider),ειτε για πρωτοτυπη μουσικη του Eliot Goldenthall(Heat),ή του Τελευταιου των Μοικανων (απο τα πιο πετυχυμενα εμπορικα σαουντρακ) ο Μαν επιλεγει καθε φορα τη μουσικη
αναλογα μετην ατμοσφαιρα της καθε σκηνης.




Παιζει και αυτη τον ιδιο ενεργο ρολο οπως και τα υπολοιπα.
Τωρα θα μου πει κανενας σιγα μην πουμε στο Μαικλ Μαν μπραβο επειδη κανει τα αυτονοητα.Μονο που τα αυτονοητα εχουν ξεχαστει.



 
Last edited by a moderator:

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

Και ο Μαν ειναι παλιομοδιτης αφου κανει σινεμα αλλων εποχων.Ενα ξεχασμενο υπεροχο,μεγαλο σε ολα του σινεμα.

Τοσο παλιο στους κανονες του,τοσο μοντερνο ομως στην εικονα του.Χρησιμοποιει ενα τοσο συγχρονο μεσο,την ψηφιακη καμερα,πετυχαινοντας ομως τετοια αισθητικα αποτελεσματα που πιτσιρικαδες της ψηφιακης γενιας ουτε να ονειρευτουν
μπορουν.
Ο Μαικλ Μαν λατρευει τον κινηματογραφο.Πανω απ'ολα οι ταινιες του θελει να αρεσουν στον ιδιο και μετα στο κοινο.

Ειναι περφεξιονιστης μεχρι τα μπουνια.Αλλα πανω απο ολα ειναι μερακλης και αυτο ειναι και το σινεμα του.

Μεγαλο,χορταστικο στο ματι και στην ψυχη και κιμπαρικο.Και γι' αυτο το αγαπαω ακομα και στις μετριες στιγμες του.





Λιγη ιστορια...

Ο Μαικλ Μαν γεννηθηκε στο Σικαγο το 1943.Σπουδασε Αγγλικη φιλολογια και παραλληλα ασχοληθηκε με την ιστορια,τη φιλοσοφια και την αρχιτεκτονικη.
Αποφασισε να ασχοληθει με τον κινηματογραφο οταν ειδε το Πενταγωνο Καλει Μοσχα του Στανλει Κιουμπρικ.
Θα φυγει για την Αγγλια στα μεσα του 60 για να σπουδασει Κινηματογραφο.Συμμαθητες του θα ειναι ο Αλαν Παρκερ,ο Ριντλει Σκοτ και ο Τονυ Σκοτ.Θα ασχοληθει με τη διαφημηση και το Μαη του '68 θα γυρισει ενα ντοκυμανταιρ για τα γεγονοτα στο Παρισι.
Θα επιστρεψει στις ΗΠΑ το '71 και θα ασχοληθει με την τηλεοραση.Θα ξεκινησει γραφοντας σεναρια και η πρωτη του δουλεια θα ειναι το Χαβαη 5-0.

Στη συνεχεια θα γραψει τα 4 πρωτα σεναρια για το Σταρσκυ και Χατς και τον πιλοτο του Βεγκας.
Στη συνεχεια θα συνεργαστει με εναν πρωην αστυνομικο νυν σεναριογραφο για τη δημιουργια μιας αστυνομικης σειρας(Police Story) βασισμενη ομως στο ρεαλισμο.
Απο εδω θα μαθει τη αξια της ρεαλιστικης αναπαραστασης των γεγονοτων και τη σημασια στη λεπτομερια,πραγματα που θα αναδειξει στη συνεχεια στις ταινιες του.
Στη συνεχεια θα ασχοληθει και με τις τηλεοπτικες παραγωγες.

Το Miami Vice και το Crime Story(αυτο που ξεκιναγε με το Runnaway του Dell Shannon)
θα σημειωσουν τετοια επιτυχια (ιδιως το πρωτο) που θα του εξασφαλισουν την οικονομικη ανεξαρτησια για να ξεκινησει να γυριζει ταινιες ετσι οπως θελει ο ιδιος.
Ο Μαικλ Μαν θελει να εχει τον πληρη ελεγχο στις ταινιες του.Τα κανει ολα.Κανει την παραγωγη,γραφει το σεναριο,εχει την καλλιτεχνικη διευθυνση,σκηνοθετει,επιλεγει τη μουσικη.
Γιάυτο και δεν κανει τοσο συχνα ταινιες.Μονο οταν εχει κατι να πει και ποτε δεν αφηνει τιποτα στην τυχη.
Ενας δημιουργος (auter επι το γαλλικοτερο) με ολη τη σημασια της λεξης.Ελαχιστοι πλεον υπαρχουν σαν κι αυτον...




Φιλμογραφια
Χρονια Ταινια
1979 The Jericho Mile (TV)
1981 Thief
1983 The Keep
1986 Manhunter
1989 L.A. Takedown (TV)
1992 The Last of the Mohicans
1995 Heat
1999 The Insider
2001 Ali
2004 Collateral
2006 Miami Vice
2009 Public Enemies

επισης εκανε την παραγωγη στο Aviator του Scorcese (ηταν να το σκηνοθετησει ο ιδιος αλλα δεν ηθελε να κανει αλλη μια βιογραφια),στο Hancock, ενω δυστυχως εγκατελειψε σαν προτζεκτ τις Πυλες της Φωτιας παρ'ολο που ειχε προχωρησει αρκετα.
 
Last edited:

Aggelos M.

AVClub Fanatic
19 June 2006
10,429
Απάντηση: My man Michael Mann

Μονο που εκανε τον Τελευταιο των Μοϊκανων για μενα φτανει!!!

Μπορω να το βλεπω πολυ συχνα και να το απολαμβανω καθε φορα...

Για μενα που το μυθιστορημα ηταν απο τα αγαπημενα μου η ταινια μπορεσε -πραγμα δυσκολο- να γινει το ιδιο αγαπημενη!!!
:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

το κειμενο αφιερωνεται στον Kosh.Αυτος εριξε την ιδεα και με παροτρυνε να γραψω το αφιερωμα και εβαλε και τις φωτο τις οποιες εφαγε η μαρμαγκα...
thanks a lot Ναθ...
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
90,474
Εκεί ψηλά.....
Re: Απάντηση: My man Michael Mann

το κειμενο αφιερωνεται στον Kosh.Αυτος εριξε την ιδεα και με παροτρυνε να γραψω το αφιερωμα και εβαλε και τις φωτο τις οποιες εφαγε η μαρμαγκα...
thanks a lot Ναθ...

Τα κειμενα ανηκουν σε αυτους που τα γραφουν. Εμεις τα απολαμβανουμε οποτε εμεις σε ευχαριστουμε :grinning-smiley-043
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
90,474
Εκεί ψηλά.....
Re: My man Michael Mann

Ο Μαικλ Μαν ειναι ο " νυχτερινος" μου σκηνοθετης. Κανεις αλλος δεν δημιουργει κοσμους την νυχτα οπως αυτος.

Κανεις αλλος δεν ξερει καλυτερα να σε υποβαλλει στο σκοτεινο του κοσμο οπως αυτος.

Δεν χρειαζεται καν να εχει διαλογους η σκηνη για να σε καθηλωσει. Μονο τις εικονες του και την μουσικη που επιλεγει αυτος.


Εκανε πρωτη φορα χρηση ψηφιακης καμερα στο Ali (σε μια σεκανς που τρεχει το βραδυ μονος του..) και απο τοτε και στις υπολοιπες ταινιες του εχει αναδειχθει σε ενα μαεστρο του μεσου που υπηρετει ομως πιστα την δημιουργια του.
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Re: My man Michael Mann

Γιατί βρε παιδιά μόνο μία ψήφο μπορούμε να βάλουμε?
Τέλος πάντων ψήφισα το Manhunter αλλά ήθελα και το Heat οπότε το καταγράφω εδώ. Κάποια στιγμή αργότερα θα γράψω και εγώ 2 κουβεντούλες.
 

Photis

Supreme Member
4 July 2006
4,796
behind the camera
Re: My man Michael Mann

Ο Μαικλ Μαν ειναι ο " νυχτερινος" μου σκηνοθετης. Κανεις αλλος δεν δημιουργει κοσμους την νυχτα οπως αυτος.

Κανεις αλλος δεν ξερει καλυτερα να σε υποβαλλει στο σκοτεινο του κοσμο οπως αυτος.

Αυτό ακριβώς. Ειδικά στο collateral άγγιξε τη νύχτα που κινηματογράφησε ο Σκορσέζε στον Ταξιτζή.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
Re: My man Michael Mann

Ο Μανν είναι από τους πολύ αγαπημένους μου.... λατρεύω σχεδόν όλες του τις ταινίες... ακόμη και εκεί που απλώς διεκπεραιώνει (miami vice) εμένα μου αρέσει η ματιά του, η αισθητική του, αυτά που προκρίνει σε βάρος αυτών που αφήνει ...

Δεν ψηφίζω... όλες είναι πολύ καλές έως εξαιρετικές ...

Μπράβο βρε Σοουλά, εξαιρετικό το αφιέρωμα σου !!!
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

Ξαναδιαβαζοντας το κειμενο της παρουσιασης θεωρω οτι αδικω τον Μαν αλλα και το αφιερωμα αν δεν γραψω και κατι για τις ταινιες του.
Οποτε διορθωνοντας το λαθος μου παραθετω και λιγα λογια για τις ταινιες του.

1) The Jerico Mile (1979)

H ιστορια ενος ισοβιτη που προσπαθει να παρει μερος στους ολυμπιακους αγωνες.Ο πρωτος απο τους μοναχικους ηρωες του Μαν
τα βαζει εναντια στο εγκληματικο κατεστημενο της φυλακης αλλα και εναντια στον εαυτο του.Τον παρακολουθουμε να τρεχει συνεχεια ενω ταυτοχρονα μαθαινουμε την ιστορια του μεσα απο τις σκεψεις του την ωρα που τρεχει.Γυρισμενο εξ'ολοκληρου στις φυλακες του Φολσομ (εκει που επαιξε ζωντανα και ο Johnny Cash) με αρκετους φυλακισμενους να συμμετεχουν,η ταινια εχει τρομερο ρεαλισμο οσον αφορα την απεικονιση της ζωης στη φυλακη(ακομα και η γλωσσα ειναι αργκο της φυλακης).
Αν και ηταν για την τηλεοραση ο Μαν τη γυρισε σε κανονικο φιλμ και ετσι παιχτηκε και στους κινηματογραφους.Βραβευτηκε με Εμμυ.
Πρωταγωνιστει ο Peter Strauss

http://www.youtube.com/watch?v=sjkHZyGpdh8

2) Τhe Thief (1981)

O James Caan στο ρολο ενος κλεφτη κοσμηματων ο οποιος προσπαθει να αλλαξει ζωη.Συνεχεια στους μοναχικους ηρωες αλλα εδω εχουμε και την πρωτη επαφη με τη στυλιζαρισμενη σκηνοθεσια.Η νυχτερινη πολη του Μαν(οπως ειπε και ο Ναθ) εμφανιζεται εδω για πρωτη φορα με τη μορφη των βρεγμενων δρομων του Σικαγο και με τη μουσικη των Tangerine Dream εχουμε ενα νεο-νουαρ φιλμ υψηλης αισθητκης και ατμοσφαιρας και με εναν σπουδαιο Κααν απαλλαγμενο απο μανιερες.

http://www.youtube.com/watch?v=keET6waBJHk

3) The Keep (1983)

H πιο αποτυχυμενη ταινια του Μαν μια ταινια τρομου παρμενη απο ενα βιβλιο με το ιδιο ονομα.Η υποθεση εκτυλισσεται στον πολεμο σε ενα φρουριο των ναζι οπου κατοικει μια μυστηρωδης δυναμη που σκοτωνει τον κοσμο σιγα-σιγα.Δεν την εχω δει οποτε δεν μπορω να γραψω και τιποτα αλλο

4) Manhunter (Ο Ανθρωποκυνηγος) (1986)

Η πρωτη γνωριμια με τον Χανιμπαλ Λεκτερ γινεται σ'αυτην την ταινια.Η Σιωπη των Αμνων γυριστηκε 5 χρονια αργοτερα.Παρ'ολα αυτα ο ανθρωποκυνηγος ειναι μακραν η καλυτερη σε σχεση με τις αλλες (in my humble opinion).Η εναρκτηρια σεκανς σε προειδοποιει.Αργη και βασανιστικη με ενα αποκοσμο μπλε χρωμα σε υποβαλει αμεσως.Το δε φιναλε εξελισσεται αργα υπο τους ηχους του In a gadda da vida και ακολουθει τη μουσικη σαν βιντεο κλιπ.Βασισμενο στο βιβλιο Κοκκινος Δρακος (εγινε ρημεικ πριν μερικα χρονια με ενα απιστευτο all-star καστ αλλα σαν ταινια ηταν κατω του μετριου).Ενας πρωην αστυνομικος σπεσιαλιστας στο να διεισδυει στη σκεψη των ψυχοπαθων επανερχεται στην ενεργο δραση για να πιασει εναν ακομα σιριαλ κιλλερ.Τα σημαδια απο την τελευταια του επιτυχια ειναι φανερα αφου κατεληξε στο τρελλαδικο μεχρι να συνελθει.Ο τρελαρας που τον εστειλε εκει κατεληξε βεβαια στη φυλακη
αλλα αφησε την υπογραφη του στο διωκτη του.Το ονομα του τρελαρα Χανιμπαλ Λεκτερ.Ομως ο μπατσος θα χρειαστει τη βοηθεια του προκειμενου να πιασει τον καινουριο σιριαλ κιλερ.
Ο Χανιμπαλ του Μαν (και του Μπραιαν Κοξ) παρ'όλο που δεν συμμετεχει πολυ στην ταινια ειναι εντελως διαφορετικος απο αυτον του Χοπκινς.Καμμια σχεση με μανιερες,επιτηδευμενη ομιλια,μουτες και ποζες.Εδω εχουμε να κανουμε με ενα γηινο,απλο συνηθισμενο ανθρωπο που δεν σου δινει την εντυπωση οτι ειναι τρελαρας.Αντιθετα η φιγουρα του ψυχοπαθη σιριαλ κιλερ ειναι ανατριχιαστικη.Παρ'ολα αυτα θα τον δουμε να μετατρεπεται σε κανονικο ανθρωπο μολις γνωρισει
τη γυναικα που τον αναστατωνει.Η σκηνη στην οποια χαιδευει μια αναισθητοποιημενη τιγρη δεν εχει λογια(μονο μουσικη) και ομως μας λεει περισσοτερα για το χαρακτηρα της απο ολοκληρο λογυδριο.
Στην ταινια συνανταμε για πρωτη φορα και κατι που στη συνεχεια θα ειναι και αυτο ενα απο τα χαρακτηριστικα του σινεμα του Μαικλ Μαν.Η λεπτομερεια στην αστυνομικη ερευνα.Με τη βοηθεια ενος μονταζ ξυραφι το κυνηγι γινεται απολαυστικο,ο ρυθμος του
ποτε γκαζωνει,ποτε κοβει ταχυτητα και τελικα εχουμε ενα θριλλερ ακραια ατμοσφαιρικο,μοντερνο που παρα τα χρονακια του βλεπεται ακομα σαν καινουριο.

http://www.youtube.com/watch?v=44EtfUeox0c

http://www.youtube.com/watch?v=r6cVuJiREPE
 
Last edited:

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

5)Τhe Last of the Mohicans (1992)

Mετα απο την επιτυχια των Σκληρων του Μαιαμι στην τηλεοραση ο Μαν επιστρεφει με ενα επος εποχης.Η ταινια ειχε γυριστει ξανα στο παρελθον και το βιβλιο ειναι διασημο.
Ο Μαν σκηνοθετει το επος σ'ολη του τη μεγαλοπρεπεια,δινει χρονο και αερα στην ερωτικη ιστορια να εξελιχθει χωρις βιασυνες,η αναπαρασταση της εποχης ειναι λεπτομερεστατη,
τα φυσικα τοπια χαρμα οφθαλμων ενω οι σκηνες μαχης ειναι ανατριχιαστικα ρεαλιστικες,ωμες και κοβουν την ανασα ανοιγοντας νεους οριζοντες στην αναπαρασταση τους.
Μια χορταστικη περιπετεια στα πρωτυπα των μεγαλων επικων ταινιων που γυριζε ο συνονοματος του Αντονυ Μαν(Ελ Σιντ,Η Πτωση Της Ρωμαικης Αυτοκρατοριας) το '60 και ομως τοσο μοντερνα.
Το σαουντρακ εδενε απολυτα με την ατμοσφαιρα της ταινιας.Πολυ μεγαλη επιτυχια και τα δυο.Οι ηθοποιοι εξαιρετικοι ολοι τους και ειναι ισως η πιο εμπορικη ταινια που επαιξε ο Ντανιελ Ντει Λιουις.

http://www.youtube.com/watch?v=dn7UHJLcPp4

6) Heat (1995)

Eδω εχουμε να κανουμε με ισως την πιο εμβληματικη ταινια του.Αν δεν εχετε δει καμμια ταινια του και θελετε να δειτε μονο
μια μονο τοτε δειτε αυτη.Εδω βρισκονται ολα.Ολα οσα εγραψα για το σινεμα του Μαν παραπανω βρισκονται εδω.Η ιστορια της πολης,της νυχτας και οι αντρες που ζουν σ'αυτη.Η ταινια ειναι ενα επικο crime story αν και στην πραγματικοτητα
δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενα γουεστερν μεταφερμενο στη συγχρονη εποχη.Η παραδοση των γουεστερν του Τζον Φορντ ειναι εδω σε όλη της τη μεγαλοπρεπεια.Η ιστορια και εδω ειναι απλη.Ενας επαγγελματιας ληστης και ενας αστυνομικος σε ενα παιχνιδι γατας και ποντικιου.
Ειπα και πιο πανω οτι οι ιστοριες του Μαν ειναι κατα βαση απλες.Η μαγεια ειναι στα υπολοιπα.Ο Μαν μας παρουσιαζει 2 ηρωες που αποτελουν 2 οψεις του ιδιου νομισματος.Δυο αντρες σε αποστολη,μοναχικοι,δυο τελειομανεις "επαγγελματιες" ο ενας κλεφτης,ο αλλος αστυνομικος.Ο κλεφτης μοναχικος απο επιλογη αφου πρεπει να ειναι ετοιμος ανα πασα στιγμη να εξαφανιστει αν τον καταλαβουν,ο μπατσος εργασιομανης,σκυλι του πολεμου,αντρας με μια και μοναδικη αποστολη,να βγαινει παγανια για να πιασει τους "κακους".Κραταει μεσα του οτι κακο βλεπει και ετσι δεν μπορει να σταυρωσει σχεση στη ζωη του.Αλλωστε ο ερωτας και τον δυο ειναι η δουλεια τους.Δεν ξερουν οπως λενε και οι ιδιοι να κανουν τιποτε αλλο και ουτε θελουν.
απο επιλογη ειναι.Κατα τη διαρκεια του κυνηγιου αναπτυσεται μια αμοιβαια συμπαθεια μεταξυ τους αφου ο ενας θεωρει τον αλλο αξιο αντιπαλο.Συναντιουνται μια φορα.Καταλαβαινουν και αυτοι και εμεις οτι προκειται για "αδερφες ψυχες".Κι ομως καποιος πρεπει να πεθανει.Θα πεθανει αυτος θα παραβει τους κανονες του πρωτος.
Η ταινια εμεινε στην ιστορια σαν η μεγαλη συναντηση 2 ηθοποιων τοτεμ του συγχρονου σινεμα.Δυο ηθοποιων που ειχαν βιους παραλληλους στη διαρκεια της καριερας τους αλλα ποτε δεν ειχαν παιξει μαζι.
Και αυτο κανει και ο Μαν στην ταινια.Ο Αλ Πατσινο και ο Ρομπερτ ντε Νιρο δρουν παραλληλα στην ταινια και δεν συναντιουνται παρα μονο οταν ερθει η ωρα.Μια φορα στη μεση για να γνωρισει ο ενας τον αλλο και μια στο τελος για να σκοτωσει ο ενας τον αλλο.Ιδανικοτερο καστινγκ δεν θα μπορουσε να γινει.Πραγματικα νομιζεις οτι το σεναριο γραφτηκε σκεφτομενος (ο Μαν) τους συγκεκριμενους ηθοποιους και την παραλληλη καριερα τους.Ο Μαν θα μπορουσε να εκμεταλευτει αυτη την τοσο αναμενομενη απο τους σινεφιλ συνευρεση και να μας φλομωσει με την παρουσια τους.Δεν το εκανε και καλα εκανε.Γι'αυτο και η σκηνη που πινουν καφε εμεινε στην ιστορια ακριβως για τη μοναδικοτητα της(η περσινη συνευρεση τους για μενα δεν υπηρξε ποτε).
Ο τριτος μεγαλος πρωταγωνιστης στην ταινια ειναι η πολη του Λος Αντζελες.Απο τις ταρατσες της,το λιμανι της,του ουρανοξυστες της τη νυχτα,της βιομηχανικες περιοχες της τα πλανα μαγευουν και πρωταγωνιστουν ειτε ειναι ξημερωμα,ειτε σπουρουπο,ειτε νταλα μεσημερι,ειτε νυχτα.Ενα ζωντανο ντεκορ που μονο η ομιλια του λειπει.
Η τελευταια σκηνη στο αεροδρομιο ειναι ενας φορος τιμης στο Μπουλιτ του Πιτερ Γειτς με τον Στιβ Μακουιν(μια αλλη μεγαλη ταινια).Η απεικονηση της μεθοδου δουλειας της συμμοριας ειναι ρεαλιστικη οσο δεν παει οπως επισης και ο τροπος δουλειας των αστυνομικων.Πραγματικο κεντημα.Ολα ειναι δουλεμενα μεχρι και στην πιο μικρη λεπτομερεια.Για το δε πιστολιδι στους δρομους του Λ.Α. ειναι απλα ανθολογια.Ολοι οι ηθοποιοι ειναι εξαιρετικοι.Και αν και προκειται για αντρικη ταινια (οπως ολες οι ταινιες του) εχει και μερικους σπουδαιους γυναικειους ρολους.
Μια πραγματικα μεγαλη σε ολα της ταινια που οχι μονο θελεις να δεις αλλα,αν μπορουσες,και να ζησεις μεσα της.Εγω τουλαχιστον θα'θελα πολυ.

http://www.youtube.com/watch?v=0xbBLJ1WGwQ

7) Τhe Insider (1999)

Αυτη η ταινια ειναι ενα μαθημα για το πως μπορεις αν εχεις τα αυγα να μετατρεψεις μια αληθινη ιστορια σε ενα καθηλωτικο θριλερ.Το σεναριο βασιζεται σε ενα αρθρο ενος περιοδικου για την ιστορια ενος επιστημονα ο οποιος δουλευε για μια μεγαλη καπνοβιομηχανια.
Διαφωνοντας με τα μεσα που χρησιμοποιει η εταιρια προκειμενου να κανει πιο εθιστικα τα προιοντα της θα απολυθει,θα ταπεινωθει και θα αποφασισει να βγαλει τα απλυτα της εταιριας στη φορα.Στο δρομο του θα βρεθει ενας δημοσιογραφος και παραγωγος τις πιο διασημης και ανεξαρτητης εκπομπης στην αμερικανικη τηλεοραση.Ο πρωτος θα δωσει συνεντευξη στην εκπομπη του δευτερου και απο εκει και περα θα ξεκινησει ενας αγωνας προκειμενου να προβληθει η συνενευξη στο καναλι.Η εταιρια θα κινησει γη και ουρανο προκειμενου να μην φτασει στο κοινο η συνεντευξη και οι 2 ηρωες θα πολεμησουν μεχρι να δικαιωθουν.Γι'αυτους ειναι θεμα και επιβιωσης.Ο insider θα μενει μονος του αφου η οικογενεια του θα τον παρατησει μην αντεχοντας τις δυσκολιες,ο δημοσιογραφος θα μεινει μονος του αφου ολοι οι συνεργατες θα συνταχθουν με τη διευθυνση του καναλιου,που αποφασισε να βαλει παγο στην προβολη της συνεντευξης,προκειμενου να σωσουν το τομαρι τους.Στο τελος θα κερδισουν οχι ομως χωρις τιμημα.Η βια στην ταινια ειναι καθαρα ψυχολογικη.Και ειναι ακριβως αυτη η βια που ασκει ο ισχυρος στον αδυναμο.Ο Μαν κανει την πιο "κομμουνιστικη" ταινια του.Ενα σχολιο στην λειτουργια των εταιριων "τερατων" και στα αθεμητα μεσα που χρησιμοποιουν.Ο Ρασσελ Κροου δινει ρεσιταλ στο ρολο ενος συνηθισμενου ανθρωπου που βρισκεται να ζει σε ασυνηθιστες γι'αυτον συνθηκες.Ο Αλ Πατσινο εξαιρετικος,στβαρος στο ρολο του δημοσιογραφου του συστηματος,που δενεχει πουλησει ποτε μια πηγη,ξερει τα τρωτα του και τον τροπο να το πολεμησει για να επιβιωσει και αυτος και η πηγη του.Η Νεα Υορκη ειναι η νεα πρωταγωνιστρια πολη,απειλητικη,γκριζα,γεματη ουρανοξυστες εταιριων που καταβροχθιζουν ανθρωπους σαν τους πρωταγωνιστες.Το μονο που ζητανε ειναι να κρατησουν την αξιοπρεπεια τους.
Και για το Ρασσελ Κροου και την οικογενεια του.Δεν το λεει με λογια ο σκηνοθετης.Το λεει με εικονα οπως στο ονειρο του Κροου μεσα στο δωματιο του ξενοδοχειου υπο τους ηχους της Lisa Gerrard.
Ενα κορυφαιο πολιτικο θριλερ που η ακαδημια το αγνοησε στα οσκαρ αφου το θεμα εκαιγε.Καλυτερα....

http://www.youtube.com/watch?v=5rkvxi5hdbA
 
Last edited:

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

8) Αli (2001)

H πρωτη απο τις 2 βιογραφιες του Μαν δεν ειναι ακριβως βιογραφια αλλα η ιστορια δεκα χρονων απο τη ζωη του Muhammad Ali.Απο το 1964 οπου κα πηρε τον τιτλο,τον προσυλιτισμο του στο ισλαμ,την κριτικη του στο βιετναμ,τον αποκλεισμο του απο τα ρινγκ και στο τελος
την επιστροφη του και την επανακτηση του τιτλου το 1974 στο θρυλικο Rumble in the Jungle.Ο Γουιλ Σμιθ στο ρολο της ζωης του ειναι απιστευτος,ο Μαν περνει τη σκυταλη απο τον Σκορτσεζε (το οργισμενο ειδωλο ειναι απο τις αγαπημενες του Μαν) και γυριζει εκπληκτικες σκηνες στο ρινγκ,
φερνοντας και κατι που χρησιμοποιει για πρωτη φορα,την ψηφιακη καμερα με την οποια κανει θαυματα.Η αισθητικη και εδω ειναι σε υψηλα επειπεδα παρ'ολα αυτα ομως η ταινια χανει σε δυναμη σε σχεση με τις προηγουμενες του και σ'αυτο μαλλον φταιει η ιστορια και οχι η αισθητικη.

http://www.youtube.com/watch?v=STDo6Z5YJa4

9) Collateral (2004)

Ενας πληρωμενος δολοφονος νοικιαζει ενα ταξι για ολο το βραδυ προκειμενου να τον μεταφερει στις "δουλειες" του.Φυσικα ο ταριφας δεν εχει παρει γραμμη τι παιζει ωσπου στην πρωτη δουλεια
το πτωμα του δολοφονημενου φευγει απο το παραθυρο και προσγειωνεται πανω στο παρμπριζ του ταξι.Ο δολοφονος αναγκαζεται να χρησιμοποιησει λιγη παραπανω πειθω ωστε να συνεχισει το ταξιδι του κατα τη διαρκεια της νυχτας.Ο ταριφας αποδεικνυεται πιο δεκτικος και ετσι η κουρσα
συνεχιζεται με τους δυο τους στην πορεια να βγαζουν τα σωψυχα τους μεσα στο ταξι.Ο δολοφονος ειναι ενας ανθρωπος της εποχης.Ζησε μονο για το σημερα και μονο για την παρτι σου.Ο ταξιτζης ενας αποτυχημενος ουσιαστικα,που αν και νεος φαινεται οτι η ζωη τον εχει προσπερασει,ο οποιος
ειναι 12 χρονια σ'αυτη τη δουλεια και ακομα θεωρει πως ειναι προσωρινη μεχρι να φτιαξει την δικια του επιχειρηση,που μαλλον και ο ιδιος ξερει οτι δεν προκειται να γινει ποτε.Ζωντανοι νεκροι και οι δυο, ενας απο συναισθηματα,ο αλλος απο ονειρα.
Τελικα δεν εχουν μεγαλες διαφορες.Και οταν χρειαστει ο ταριφας να παιξει το ρολο του δολοφονου θα τα καταφερει μια χαρα και θα το ευχαριστηθει και ο ιδιος.Ο Μαν γι'αλλη μια φορα λεει οτι ολοι ειμαστε ιδιοι κατα βαθος εγκληματιες ή οχι.Συνεχιζει την ιδια προβληματικη απο την ενταση μονο
που εδω οι 2 ηρωες ειναι μονοι τους.Αυτοι και η πολη τη νυχτα.Και συγκεκριμενα μια νυχτα αφου η ταινια χρονικα εξελισσεται σε ενα βραδυ.Για αλλη μια φορα το L.A.γινεται πρωταγωνιστης.Η ψηφικαη καμερα εδω γινεται πρωταγωνιστης αφου ο σκηνοθετης τη χρησιμοποιει στη μεγαλυτερη
διαρκεια της ταινιας και το αποτελεσμα ειναι απλα μαγευτικο.Η πιο νυχτερινη απ'ολες τις ταινιες του Μαν ειναι ειναι σκηνοθετικο και αισθητικο τουρ-ντε-φορς.Σου 'ρχεται να την φας με το κουταλι.
Οσο για τους πρωταγωνιστες ο Τομ Κρουζ σε κανει να μην πιστευεις στα ματια σου οτι προκειται γι'αυτον.Ειναι ο καλυτερος Κρουζ που ειδαμε ποτε ξεπερνωντας και το Μανολια.Ψυχρος,απομακρος,με γκριζα μαλια και γενια λες και πλαστηκε γι'αυτο το ρολο.Αλλο ενα κατορθωμα του Μαν καθως μετα τον Γουιλ Σμιθ
αποσπα μια καταπληκτικη ερμηνεια απο εναν αλλο αταλαντο.Ο Τζειμι Φοξ συμπληρωνει τον Κρουζ αψογα με την "αφηρημενη" και "μιζερη" ερμηνεια του φτιαχνοντας ενα αναπαντεχα εξαιρετικο διδυμο με τον Κρουζ.Μια απο τις καλυτερες ταινιες τις δεκαετιας που βλεπεται ξανα και ξανα και καθε φορα ανακαλυπτεις πραγματα
ακομα και στην προβληματικη του Μαν για τη ζωη στις μεγαλουπολεις.Ο Μαικλ Μαν μπορει να λατρευει την συγχρονη πολη και να την εξυμνει στα πλανα του απο την αλλη ομως κριτικαρει με παθος την ζωη σ'αυτη και το πως κατανταει τον ανθρωπο.

http://www.youtube.com/watch?v=4LyAp5jL6ok

10) Miami Vice (2006)

Καποια στιγμη θα το εκανε.Η πιο πετυχημενη αστυνομικη σειρα στην ιστορια της αμερικανικης τηλεορασης,και οχι μονο,ηταν δικο του δημιουργημα και αυτη τον εβαλε στο χαρτη.οποτε καποια στιγμη θα την μετεφερε και στη μεγαλη οθονη.Αργησε βεβαια αλλα οχι χωρις λογο.Και τελικα αιφνιδιασε τους παντες.
Γιατι ολοι περιμεναν μια αστυνομικη περιπετεια στα πρωτυπα της Εντασης.Τελικα ηταν κι αυτο,αλλα αυτο ηταν το προκαλυμα μονο.Γιατι αυτη η ταινια ειναι ουσιαστικα η ιστορια ενος ερωτα.Ενος ερωτα παθιασμενου και καταδικασμενου να αποτυχει.Αυτο ειναι που αιφνιδιασε και τους περισσοτερους και γι'αυτο ξενερωσαν.
Αλλα περιμεναν αλλα τους ηρθαν.Εδω εχουμε σαφως εναν ελασσονα Μαν αλλα τελικα η ερωτικη ιστορια που φτιαχνει ειναι βγαλμενη απο αλλες πιο ρομαντικες εποχες,παλιομοδιτικη (ειπαμε ο Μαν ειναι παλιομοδιτης) αλλα υπεροχη και μας τη δινει σε ολο της το μεγαλειο.Οπως οι πρωταγωνιστες εξαφανιζονται προκειμενου να ζησουν το
παθος τους ετσι και ο Μαν τα παραταει ολα και επικεντρωνεται στην απεικονηση αυτου του ερωτα.Η αισθητικη της ταινιας και εδω παραμενει στα υψη οπως και η χημεια του ζευγαριου.Κολιν Φαρελ και Τζειμι Φοξ ειναι πειστικοι στους ρολους τους και η Γκονγκ Λι απλα ερωτευσιμη.
Αν η Ενταση,το Collateral,το Insider ειναι μαλτ ουισκυ 12 ετων εδω εχουμε να κανουμε με ενα δροσεροτατο καλοφτιαγμενο μοχιτο.

http://www.youtube.com/watch?v=VdtZEtWbZuM

11) Public Enemies (2009)

Συνεχεια της Εντασης με τη διαφορα οτι εδω ο Μαν επικεντρωνεται καθαρα πλεον στην αντιθετη μερια του νομου.Παντα συμπαθουσε τους παρανομους,ειναι παντα οι πιο γοητευτικοι ηρωες στις ταινιες του εδω ομως του δινει και καταλαβαινει.
Παραταει τον πλουραλισμο των χαρακτηρων και σχεδον εμμονοληπτικα εστιαζει στον ενα.Αν και εδω οπως και στην Ενταση
υπαρχει η σχεση διωκτη-διωκωμενου με τον διωκτη ομως να παρουσιαζεται λιγοτερο και απογυμνωμενος απο τον πλουραλισμο που χαρακτηριζει τους χαρακτηρες του Μαν.
Βεβαια αυτο δεν σημαινει οτι ολοι οι ρολοι πλην του Ντιλιντζερ ειναι καρικατουρες.
Απλα ο Μαν εδω ειναι πιο μινιμαλιστης.Και ο σκοπος του ειναι βεβαια να τονισει τη "μονος εναντιων ολων" σταση του πρωταγωνιστη.
Η ψηφιακη καμερα ακολουθει καταποδας τον πρωταγωνιστη σαν σε ντοκυμαντερ,η εστιαση ειναι γεματη ενταση και επιπονα συνεχομενη.
Ο Ντιλιντζερ παρουσιαζεται σαν ρομαντικος,ονειροπολος και ευαισθητος δικαολογωντας την επιλογη του εκπληκτικου Τζοννυ Ντεπ στο ρολο.
Ο Κριστιαν Μπειλ στο ρολο του μονομανους αστυνομικου επισης σπουδαιος,στεγνος απο συναισθημα ειναι αυτο που κυνηγα καθε φορα και τιποτα παραπανω.
Εξ'ολοκληρου ψηφιακη πλεον η κινηματογραφηση,η ταινια αποτελει το πρωτο ψηφιακο τεχνικολορ της ιστοριας και ειναι η πιο "γκαζιαρικη" ταινια που εχει γυρισει ο Μαικλ Μαν αφου ο ρυθμος ειναι καταιγιστικος απο την αρχη μεχρι το τελος.
Ετσι και αλλιως για κυνηγι προκειται.Εξαιρετικες σεκανς,και ενα υπεροχο φιναλε συγκινητικο αλλα και υπεροχα ματσο.
Για την εικονα της ταινιας και την αισθητικη της δεν λεω τιποτα.Κατανταει κουραστικο...

http://www.youtube.com/watch?v=Q8xOgO7_eT8



Αυτες ειναι οι ταινιες του Μαν.Ειναι κατα βαση η ιστορια της νυχτας,της πολης και των αντρων που ζουν σ'αυτη.
Οπως ειπε και ο Nαθ κανενας δεν μπορει να αποτυπωσει τη νυχτα οπως αυτος.
Οπως και ελαχιστοι μπορουν να κανουν σινεμα οπως αυτος.
Ο Ηλιας Δημοπουλος του περιοδικου Ηχος εγραψε οτι ειναι ενα κραμα μοντερνισμου και παλαιολιθικοτητας,ενα σινεμα της αμετανοητης αντρικοτητας,της εμμονοληψιας και της τελικης μοναξιας οσον αφορα
τους χαρακτηρες του.Προσυπογραφω.Κανενας δεν περιγραφει τον συγχρονο αντρα τοσο ευστοχα οπως αυτος.
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Re: My man Michael Mann

Χρόνια πολλά και σε σένα και συγχαρητήρια για την ωραία σου παρουσίαση.
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Re: My man Michael Mann

Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι από τον Μαν ήταν το σίριαλ Miami Vice. Μου είχε κάνει εντύπωση ο διαφορετικός τρόπος γυρίσματος από τις άλλες συνηθισμένες και mainstream αστυνομικές σειρές που έδειχνε η κρατική τηλεόραση τότε. Δεν ακολουθούσε πάντα αυτόν τον "φρενήρη" τρόπο γυρίσματος που εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωτικός στην τηλεόραση αν θες να χωρέσεις μια ιστορία σε ένα αυτοτελές επεισόδιο των 40-45 λεπτών. Πολλά επεισόδια είχαν έναν αρκετά αργό ρυθμό για τα δεδομένα τέτοιων σειρών που μου φαινόταν γοητευτικός (αφήστε που η φάτσα του Olmos είναι Η cult φιγούρα).
Συμφωνώ με τα ανωτέρω ότι ο Μαν είναι ο καλύτερος urban σκηνοθέτης εξ'άλλου όλες οι ταινίες του είναι γυρισμένες σε μεγαλουπόλεις πλην του "Τελευταίου των Μοϊκανών". Ίσως μόνο ο Spike Lee και ο Woody Allen να είναι τόσο urban σκηνοθέτες (ο Σκορσέζε για μένα είναι σκηνοθέτης "μειονοτήτων") αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο. Ο Μαν ακολουθεί τόσο "σφιχτά" τους ήρωές του με έναν σχεδόν ντοκυμαντερίστικο τρόπο. Θα έλεγα ότι τους "σκανάρει" σαν αξονική τομογραφία και όντως η τεχνική του είναι εξαιρετική.
Γνώμη μου είναι ότι ο πρωταγωνιστής στις ταινίες του είναι ο ίδιος ο Μαν και όχι οι εκάστοτε χαρακτήρες, (προσέγγιση που μου θυμίζει Κιούμπρικ από τον οποίο απ'ότι διάβασα παραπάνω επηρεάστηκε) φιλοσοφία εντελώς αντίθετη με σχολές τύπου Στανισλάφσκυ ή Λι Στράσμπεργκ.
Τέλος για μια ακόμα φορά θα πω μπράβο στον superfly γι'αυτήν την πραγματικά εξαιρετική παρουσίαση που έκανε.
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: My man Michael Mann

σ'ευχαριστω αδερφε οπως και ολους οσους διαβασαν (αλλα και προκαταβολικα οσους θα διαβασουν) το αφιερωμα.
 
Last edited:

Δημήτρης Θ.

AVClub Fanatic
17 June 2006
12,627
Απάντηση: My man Michael Mann

Τα συγχαρητήρια μου. Το αφιέρωμα είναι αντάξιο του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Michael Mann.
Σ ευχαριστούμε.
Ψήφισα το Collateral, μιας και πολλοί θεώρησαν ότι το HEAT ανήκει και στο μεγαλείο των ΝτεΝίρο και Πατσίνο.
Ο Τομ Κρουζ επιτέλους ηθοποιός.
 

AlexTheodin

Supreme Member
25 December 2007
5,912
Athens, Thessaloniki, Köln
Re: My man Michael Mann

Εξαιρετικό αφιέρωμα!

Ψήφισα Heat, καθώς είναι απο τις αγαπημένες μου. Απο τις ταινίες που απλώς δεν θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερες γιατί είναι ήδη ολοκληρωμένες, τέλειες.