Απάντηση: Re: Μιά απορία για παλιές ηχογραφήσεις.
Τώρα που έχουμε καινούργιο νήμα φίλε Sonus περιμένω τις απόψεις σου όχι μόνο για την απορία σχετικά με την ποιότητα των πρώτων CD αλλά και για το τι γίνεται πραγματικά και με το βινύλιο σήμερα. Πόσα από αυτά τα βινύλια των 180, 200 γραμμαρίων ή remastered αξίζουν ή είναι από ψηφαική πηγή? Ωραίο το βινύλιο δεν λέω αλλά άμα το CD είναι καλύτερο θα το προτιμήσω, πιάνει λιγότερο χώρο και δεν υπάρχει φόβος σε αγορές από το εξωτερικό να παραλάβεις έναν σπασμένο δίσκο.
Εννοείται ότι και όποιος άλλος έχει άποψη είμαι όλος :ears:.
Κοίτα σύμπτωση. Μόλις σήμερα έλεγα στον supersonic πως το βινύλιο πέθανε Βαρύγδουπο βέβαια , ως έκφραση και όχι απόλυτο αλλά ισχύει για τις καινούργιες σύγχρονες ψηφιακές ηχογραφήσεις . Είχα αγοράσει το Leucocyte των Ε.S.T. σε cd. Ως γνωστόν oι E.S.T ηχογραφούσαν στην ACT , μια πολύ γνωστή εταιρία με εξαιρετικές και φροντισμένες ηχογραφήσεις .Προχθές έμαθα ότι άρχισε να κυκλοφορεί ορισμένους δίσκους και σε βινύλιο . Μεταξύ αυτών και το Leucocyte το οποίο το πέτυχα μπορστά μου σε μαγαζί του κέντρου . Σκέφτηκα πως αφού οι ηχογραφήσεις της σε cd είναι εξαιρετικές , τότε σε βινύλιο θα ακούγονται καλύτερα . Και το αγόρασα. Φευ . Καμμία αισθητή διαφορά κατ' αρχήν ...σε β' ακρόαση το cd υπερτερούσε ελαφρά ( σε καθαρότητα και σε δυναμισμό ).
Προφανώς το βινύλιο συνεχίζει να ακούγεται καλύτερα όσον αφορά αναλογικές ηχογραφήσεις , αλλά όταν και η ηχογράφηση είναι ψηφιακή , δεν έχει λόγο ύπαρξης .
Και ναι , για να απαντήσω και στην αρχική σου ερώτηση , τα cd της περιόδου85-94 περίπου ( ίσως και λιγο πιό νωρίς ) ακουγόντουσαν άσχημα . Από κει και μετά βελτιώθηκαν σημαντικά αν και από το 2000 πάνω κάτω ο loudness war , τουλάχιστον στις ηχογραφήσεις τις εμπορικές πήρε το πάνω χέρι και φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα όπου ένα cd με μουσική εμπορική δεν ακούγεται από ένα καλό σύστημα (Bruce Springsteen , Muse κλπ )