Ξόρκι

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
14,350
00297016.jpeg



Incredible String Band: The Hangman’s Beautiful Daughter (1968)


Tο άλμπουμ 'The 5000 Spirits or The Layers Of The Onion' έσκασε σαν βόμβα στη Μεγάλη Βρετανία το 1967 και τους έστειλε όλους αδιάβαστους. Όχι τόσο το ευρύ κοινό που ήταν απασχολημένο με το 'Sergeant Pepper’s…' όσο τους κάθε λογής επαϊοντες και ντιλετάντες, τους opinion makers που έγραφαν στα περιοδικά και είχαν εκπομπές στα ραδιόφωνα. Ανάμεσά τους, ο απόηχος του άλμπουμ ήταν, το λιγότερο, παταγώδης. Ο Paul McCartney δήλωνε πως αυτός ήταν μακράν ο καλύτερος δίσκος που άκουσε το 1967, ο Brian Jones άρχισε να σκαλίζει εξωτικά ακούσματα και να τρέχει στο Μαρόκο και ο John Peel έπαιζε στο ραδιόφωνο το δίσκο νυχθημερόν.
Το '5000 Spirits' ήταν το δεύτερο άλμπουμ των Incredible String Band, δύο folk μουσικών από το Εδιμβούργο, του Mike Heron και του Robin Williamson. Τους ανακάλυψε ένας δαιμόνιος αμερικάνος κυνηγός ταλέντων, ο Joe Boyd, υπεύθυνος μετέπειτα για την καριέρα τύπων όπως οι Fairport Convention, oι Pink Floyd (τους έκανε παραγωγή στο πρώτο τους single), o Richard Thompson, η Sandy Denny και ο Nick Drake. Ο δίσκος ήταν κεραυνός εν αιθρία: ένα αδιανόητο –για την εποχή του- χαρμάνι που είχε σαν βάση του τη folk αλλά ήταν γεμάτο από εξωτικές επιρροές, μια πανσπερμία από ιδιώματα και μουσικά στυλ, από Κέλτικες παραδοσιακές gigues μέχρι Ινδικές ragas, από blues και ψυχεδελικό soft-rock μέχρι Ελισαβετιανούς θρήνους και, περίπου, ό τι άλλο ανάμεσα. Οι δύο Σκωτσέζοι ήταν πολυμουσικοί, multi-instrumentalists, και το άκουσμα διεκπεραιωνόταν μέσα από άπειρα έγχορδα, πολλά από αυτά Αραβικής ή Ινδικής προέλευσης, το λιγότερο ασυνήθιστα μέχρι τότε. Από κοντά, ακολουθούσε ένα ετερόκλητο τσούρμο από όργανα που έφερναν στο νού παρδαλό και ασυμμάζευτο μπουλούκι μισθοφόρων: κλαβεσέν, dulcimers, mouth-harps, εβραϊκές άρπες, φόρμιγγες, finger cymbals, σφυρίχτρες, τουμπελέκια, φλογέρες και κάθε λογής αυλούς, ακουστικά όργανα όλα τους. Το όλο καρύκευμα ήταν αμπαλαρισμένο σε ένα εξαιρετικό ψυχεδελικό εξώφυλλο και η θεματολογία του ήταν hippy στο έπακρο: ανατολίτικος μυστικισμός, πανθεϊσμός, ξωτικά, φιγούρες από την τράπουλα Ταρό, σύννεφα που μιλούσαν, σκαντζόχοιροι, νεράϊδες, μαγικά χριστουγεννιάτικα δέντρα, ένας κόσμος ονειρικός που απέπνεε μία αύρα σχεδόν μαγική. Εκείνη τη χρονιά ο πολύς κόσμος άκουγε Beatles και Rolling Stones, οι cognoscenti όμως, άκουγαν ISB. Το γκρουπ κυκλοφορούσε στόμα με στόμα στους πιο arty κύκλους και η φήμη του άρχισε να παίρνει διαστάσεις επιδημίας. Τον αμέσως επόμενο χρόνο (1968) κυκλοφόρησαν το Αριστούργημά τους.

Το The Hangman’s Beautiful Daughter θεωρείται η απαρχή της ψυχεδελικής folk. Είναι ένα απίστευτα τολμηρό έργο για την εποχή του, κυριολεκτικά ένα πήδημα πίστης στο κενό και ανάμεσα στους 10 ή 20 πιο επιδραστικούς δίσκους που κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’60 ανεξαρτήτως ιδιωμάτων.

Καθετί γύρω από το άλμπουμ είναι απόλυτα συντονισμένο με την εποχή του: o Δήμιος του τίτλου είναι οι προηγούμενες εποχές που προξένησαν στην ανθρωπότητα καταστροφή και δάκρυα, η πανέμορφη κόρη του είναι η καινούργια εποχή που νιώθουν οι hippys να ανατέλει. Το ντουέτο είναι πια σκληροπυρηνική κοινοβιακή κομμούνα, το άλμπουμ αποπνέει μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με γιγάντιο ξόρκι ευφορίας. Περιέχει όλα τα στοιχεία του προηγούμενου αλλά μεγεθυμένα, απλωμένα σε μια πιο ευρεία παλέτα, εμπλουτισμένα με μεσαιωνικές μπαλάντες, μουσικές απ τις Μπαχάμες, τραγούδια των Σιχ και Πολυνησιακό gamelan. Είναι τελείως υπνωτικό, απρόβλεπτο στην εξέλιξή του, φευγάτο στο διάστημα. Θυμίζει πρωτόγονες τελετές και επικράτεια πνευμάτων, το κατοικούν μάγισσες, κακομούτσουνοι νάνοι, ο …Αυτοκράτορας της Κίνας, ο Μινώταυρος και άλλοι, περίεργοι, ών ουκ έστι αριθμός. Όλα αυτά είναι μεταφρασμένα σε υπέροχα τραγούδια, άλλοτε αυτόνομα κι άλλοτε συνυφασμένα μεταξύ τους, δεμένα με μουσικά περάσματα εξαιρετικής χάρης, σε σουίτες. Αλλά το κυριότερο είναι το Πνεύμα που διαπερνάει ολόκληρο το δίσκο: είναι χειροποίητος και DIY, ώρες ώρες θαρρείς εκ των ενόντων, δεν υπάρχουν ηλεκτρικά όργανα και δεν υπάρχουν βιρτουόζοι: οι μουσικοί είναι ερασιτέχνες, έχεις την εντύπωση ενός ανοιχτού jam όπου καθένας (κυριολεκτικά) μπορεί να πιάσει ό τι όργανο βρεί μπροστά του και να συμμετάσχει.


Ένα άλμπουμ σταθμός, δίσκος-βάλσαμο, ευεξία ηχοποιημένη.
Ένα από τα πιο σοβαρά επιχειρήματα της θέσης ότι η καλύτερη απάντηση στην περιρρέουσα βρωμιά και στη μιζέρια, είναι πάντα η Ομορφιά.








το κείμενο αφιερώνεται εξαιρετικά στον καλό φίλο Stelios papa.
 
Last edited by a moderator:

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Λοιπόν Κώστα, πρόκειται για το σημαντικότερο δίσκο που έβγαλε η βρετανική φόλκ.
Τόσο σημαντικό και επιδραστικό, που άλλαξε τη μουσική.
Τώρα το κείμενο σου, κλασσικός Λύμπε, όπως τον διάβαζα παλιά στα αφιερώματα του Ήχου. :grinning-smiley-043
ΥΓ. Για τους Incredible String Band είχε κάνει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, το πάλαι ποτέ και ο Αιμίλιος Κατσούρης στο Κανάλι 15.
 
17 June 2006
14,350
oι ISB έβγαλαν σπουδαίους δίσκους και μετά το Hangman's.
το U είναι ένα διαμάντι, εξαιρετικά φιλόδοξο, αλλά το χαντακώνει το γεγονός ότι στην ουσία είναι soundtrack των σκηνικών εμφανίσεων του γκρούπ εκείνη την εποχή. Οι οποίες είχαν ακροβάτες και ολόκληρο τσούρμο σαλτιμπάγκους επι σκηνής και έχουν αφήσει εποχή.
το Wee Tam είναι επίσης σπουδαίος δίσκος αλλά η εταιρία θεώρησε το διπλό άλμπουμ υπερβολικό και υπερ το δέον...μακροσκελές και το έκοψε (!) σε 2 single LPs για να το κυκλοφορήσει στην Αμερική. Φυσικά πρόκειται για έγκλημα τηρουμένων των αναλογιών: το άλμπουμ είναι concept, ακούγεται ή ολόκληρο ή καθόλου.
το Liquid Acrobat που κυκλοφόρησε το 1971, αν και υπολείπεται από τα παραπάνω, εξακολουθεί να έχει δυνατές στιγμές.
αλλά, πια, φαίνεται ότι τελειώνουν.
μαζί με την εποχή τους.
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Ταξιδι ανακαλυψης κανονικο αυτος ο δισκος.Τολκιν και Μπεογουλφ,Χιλιες και μια Νυχτες και Μαχαμπχαρατα...
Ενα καλειδοσκοπιο κανονικο.Σαν δυο μισθοφοροι Σκωτσεζοι του μεσαιωνα να εσκασαν φυτευτοι στην αυλη του Ομαρ Καγιαμ και εκει ξεκινησαν να τζαμαρουν αναμεσα στα Ρουμπαγιατ και τα τραγουδια των Χαιλαντς.

Ευτυχως τον ανακαλυψα μεγαλος...

Κωστα :worshippy:
 

ecodrifter

Supreme Member
27 January 2009
3,012
Κωστα τα ειπες ολα!!
χωρις ιχνος υπερβολης ενος devotee

Η προσθηκη ενος διαμαντιου σε ενα μουσικο ειδος που κουβαλαει πισω του ιστορια αιωνων
ειναι επιτευγμα θαυμαστο
Βεβαια εκτος απο την αξια των μουσικων οφειλει πολλα στις συνθηκες, στην εποχη και το περιβαλλον που βγηκε
και το περιεργο ειναι οτι οσο τα αποτυπωνει απο τη μια, αλλο τοσο τα αφηνει πισω απο την αλλη. Δυσκολα πραγματα αυτα!

Για τους επιδοξους νεους ακροατες η συμβουλη μου ειναι να μην ξεκινησουν τους ISB απο αυτο το αλμπουμ (οπως εγω)
ακουστε πρωτα τα δυο πρωτα τους και μετα το Hangmans Beautifull Daughter.
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Εαρινό '79.
Κάπου είχα διαβάσει για την αξία του, δε θυμάμαι. Εκείνο που θυμάμαι είναι, εγώ να συλλαβίζω συγκρότημα και τίτλο, για να τα γράφει με ελληνικούς χαρακτήρες ο καλός άνθρωπος στο συνοικιακό δισκάδικο και να το παραγγείλει:
"Αμάν σιδηρόδρομος...! που πάτε και τα βρίσκετε ρε;;"

Απο τα μεγαλύτερα "σχολεία" ο δίσκος για μένα, την εποχή που όταν κάτι δεν μου άρεσε με τη μία, τέλειωνε, δεν το βασάνιζα.
Τον βασάνισα. Απο τους δίσκους που έχω ακούσει περισσότερο, απο την αρχή ως το τέλος εννοείται. Κυρίως μεταμεσονύκτια. Μόνος ή και με παρέα. Και σε σπίτια φίλων. Και πάλι, χωρίς ποτέ να τον αποκρυπτογραφήσω σε όλη του την έκταση, όπως ο Κώστας.
"Χειροποίητος" πράγματι.

Κάποια στιγμή οι δίσκοι μπήκαν σε κούτες, σε ράφια, ανενεργοί για κάμποσο. Οταν μετά απο πολύ καιρό ξεκίνησα να το οργανώνω ξανά, διαπίστωσα οτι μου λείπαν δίσκοι... Σε όλους έχει συμβεί... Έλλειπε κι αυτός.
Δεν ήταν απο αυτούς που έτρεξα να ξαναβρώ, το ομολογώ
Οταν είδα την ανατύπωση σε CD χαμογέλασα, αλλά δεν το πήρα αμέσως
Όταν αυτό έγινε, κατάλαβα πόσα χρόνια είχαν περάσει. Δεν μπορούσα να συνδέσω τίτλους με τραγούδια κοιτάζοντας στο εξώφυλλο. Οταν τον έβαλα όμως να παίξει, η συγκίνηση ήταν απερίγραπτη. Θυμόμουν τα κοψίματα, τις αλλαγές, μία προσθήκη εδώ κλπ, πριν συμβούν! Μου φάνηκε πολύ πιο λυρικός απο τότε. Λες και ξαναγύριζα σε ένα μέρος οικείο, που τόξερα απέξω κι ανακατωτά, τόσες φορές που τόχα σεργιανίσει, αλλά δεν θυμόμουν τις ονομασίες των δρόμων!
Φορτίστηκα πολύ, συνειρμικά μου ήρθαν εικόνες που με κατέκλυσαν και όταν τελείωσε, ένιωσα πως ήμουν τυχερός...
Αυτό μπορώ να πώ
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
you might say that the hangman is the past twenty years of our life
and the beautiful daughter is now,
what we are able to do after all these years’.

σε ολους εμας που δεν ξεχναμε

βρε παιδια οταν θα φυγω για την αλλη ζωη
καποιος να μου δωσει αυτον το δισκο
να τον παρω μαζι μου ...

Κωστα σε ζηλευω που σ αγαπαμε !!
 

Ηλίας Κ

Supreme Member
7 July 2006
4,931
Αθήνα
Δισκάρα πέραν πάσης αμφιβολίας. Απερίγραπτα συναισθήματα.
Αναζητήστε το, ακροατές κάθε είδους μουσικής νομίζω ότι θα το βρούν περισσότερο από ενδιαφερον.

Το cd δεν το χω, αλλά το άκουσα πολλά χρόνια πριν σε ένα φίλο και νομίζω ότι είχε ένα εξαίσιο πραγματικά κομμάτι που δεν υπάρχει στο δίσκο. Κουν, εσύ που τόχεις λύσε μου σε παρακαλώ την απορία, έτσι είναι ή θυμάμαι λάθος;
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Το cd δεν το χω, αλλά το άκουσα πολλά χρόνια πριν σε ένα φίλο και νομίζω ότι είχε ένα εξαίσιο πραγματικά κομμάτι που δεν υπάρχει στο δίσκο. Κουν, εσύ που τόχεις λύσε μου σε παρακαλώ την απορία, έτσι είναι ή θυμάμαι λάθος;
Αν μου επιτρέπετε, το βινύλιο και το CD της Hannibal Records που διαθέτω, έχουν τον ίδιο αριθμό κομματιών, δηλαδή δέκα.
Για την ιστορία τα αναφέρω:
1. Koeeaddi There
2. The Minotaur's Song
3. Witches Hat
4. A Very Cellular Song
5. Mercy I Cry City
6. Waltz Of The New Moon
7. The Water Song
8. Three Is A Green Crown
9. Swift As The Wind
10. Nightfall
 

by proxy

AVClub Addicted Member
29 April 2011
2,574
Τώρα θα πω πάλι την άποψη μου και θ' αρχίστε τους χαρακτηρισμούς ότι είμαι γερογκρινιάρης , μουρτζούφλης κλπ κλπ . Ποτέ μου δεν τους χώνεψα , ποτέ μου δεν κατάφερα να ακούσω ολόκληρο τον παρουσιαζόμενο δίσκο , ποτέ δεν μου είπαν τίποτα απολύτως .
 

Ηλίας Κ

Supreme Member
7 July 2006
4,931
Αθήνα
Αν μου επιτρέπετε, το βινύλιο και το CD της Hannibal Records που διαθέτω, έχουν τον ίδιο αριθμό κομματιών, δηλαδή δέκα.
Για την ιστορία τα αναφέρω:
1. Koeeaddi There
2. The Minotaur's Song
3. Witches Hat
4. A Very Cellular Song
5. Mercy I Cry City
6. Waltz Of The New Moon
7. The Water Song
8. Three Is A Green Crown
9. Swift As The Wind
10. Nightfall

Άρα Γρηγόρη μάλλον κάνω λάθος και είναι από άλλο τους δίσκο.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Δεν θέλω να χαλάσω το κλίμα ... τότε ήταν μαγικά, ατελείωτα βράδυα με τον δίσκο αυτό και άλλες ψυχεδέλες, κάτι Φρίσκο, κάτι Κέλτικα, κλπ... σήμερα όταν επιχειρώ να τα ξανακούσω καταλαβαίνω ότι δεν γέρασαν μέσα μου και τόσο καλά ...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
Τώρα θα πω πάλι την άποψη μου και θ' αρχίστε τους χαρακτηρισμούς ότι είμαι γερογκρινιάρης , μουρτζούφλης κλπ κλπ . Ποτέ μου δεν τους χώνεψα , ποτέ μου δεν κατάφερα να ακούσω ολόκληρο τον παρουσιαζόμενο δίσκο , ποτέ δεν μου είπαν τίποτα απολύτως .

ευτυχώς
μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος ότι και αύριο θα μπορώ να βρίσκω ψωμάκι να αγοράζω....
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,292
Αθήνα
Δεν θέλω να χαλάσω το κλίμα ... τότε ήταν μαγικά, ατελείωτα βράδυα με τον δίσκο αυτό και άλλες ψυχεδέλες, κάτι Φρίσκο, κάτι Κέλτικα, κλπ... σήμερα όταν επιχειρώ να τα ξανακούσω καταλαβαίνω ότι δεν γέρασαν μέσα μου και τόσο καλά ...
Εγώ, πάλι, πιστεύω ότι δεν γερνάνε οι δίσκοι, αλλά εμείς. Οι δίσκοι έχουν άλλες ιδιότητες. Ή διαθέτουν ποιότητες και αξίες που τους καθιστούν αναλλοίωτους στο χρόνο (timeless) ή είναι επιφανειακά δέσμιοι με την εποχή τους και ακούγονται γοητευτικά ξεπερασμένοι (dated).
 

Ηλίας Κ

Supreme Member
7 July 2006
4,931
Αθήνα
Δεν θέλω να χαλάσω το κλίμα ... τότε ήταν μαγικά, ατελείωτα βράδυα με τον δίσκο αυτό και άλλες ψυχεδέλες, κάτι Φρίσκο, κάτι Κέλτικα, κλπ... σήμερα όταν επιχειρώ να τα ξανακούσω καταλαβαίνω ότι δεν γέρασαν μέσα μου και τόσο καλά ...

Μου αρέσει πολύ η σχέση σου με τη μουσική, δεν είναι για μένα αλλά τη γουστάρω :grinning-smiley-043
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Απάντηση: Re: Ξόρκι

Τώρα θα πω πάλι την άποψη μου και θ' αρχίστε τους χαρακτηρισμούς ότι είμαι γερογκρινιάρης , μουρτζούφλης κλπ κλπ . Ποτέ μου δεν τους χώνεψα , ποτέ μου δεν κατάφερα να ακούσω ολόκληρο τον παρουσιαζόμενο δίσκο , ποτέ δεν μου είπαν τίποτα απολύτως .

Εισαι(εκτος απο το γερο).Γι'αυτο και σε γουσταρουμε ακριβως ετσι...
 
14 December 2006
4,265
Earthspan.jpg


Τον συγκεκριμένο της παρουσίασης δεν τον γνωρίζω, αλλά μου αρέσει πολύ αυτός, καθώς επίσης το Sunday Song που είναι ένα από τα αγαπημένα μου από την δεκαετία του 70 ανεξαρτήτως είδους...
θα ψάξω εννοείται περισσότερο.....