Duevel Planets

Εδώ και μερικές μέρες στρώνω τα καινούργια ηχεία που πήρα. Είναι τα Duevel Planets. Τα προηγούμενα ήταν τα Audio Spectrum Artemis TLS. Για όσους θυμούνται είχα γράψει κάποια πράγματα στο πάλαι ποτέ avforum.

Μετά από 6 χρόνια ευτυχισμένης συμβίωσης με τα Artemis ήρθε η ώρα της αλλάγής μιας και πλέον δεν μπορούσα να πάρω κάτι περισσότερο από αυτά τα ηχεία. Έχοντας αλλάξει αρκετούς ολοκληρωμένους, προενισχυτές, τελικούς και καλώδια ήρθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου. Έχουμε λοιπόν και λέμε τα υπέρ και τα κατά:

Artemis TLS
Στα υπέρ τους ήταν η ισορροπία σε όλο το φάσμα, το περιγραφικό και βαθύ χαμηλό (40HZ γαρ..), η εκτεταμένη εικόνα και ακρίβεια, τα τεράστια δυναμικά, τα μεγάλα σώματα και η σχεδόν απόλυτη ανάλυση.

Προφανώς κλασσικό ερώτημα είναι γιατί θέλησα να τα αντικαταστήσω.

Τα κατά λοιπόν είναι συγκεκριμένα 5 σημεία (για μένα):
1. Tο πολύ στενό sweet spot που σε υποχρέωνε να κάθεσαι καρφωμένος σε συγκεκριμένη θέση ΑΚΡΙΒΩΣ ανάμεσα τους (6 χρόνια καρφωμένος στην ίδια θέση..)
2. Tα σχετικά ψυχρά μεσαία για τα γούστα μου (με απόλυτα κριτήρια λίγα ηχεία έχουν τοσο καλά μεσαία)
3. H δυσκολία οδήγησης με ολιγόβατους ενισχυτές λόγω της γραμμής μεταφοράς
4. Tα πρίμα τους που γινόντουσαν σκληρά σε μεγάλες εντάσεις (αυτό λύθηκε σε μεγάλο βαθμό με τις λάμπες).
5. Tο design που θύμιζε φέρετρο..

Μετά από τόσα χρόνια θεωρώ ότι έχω κατασταλάξει στο τί ακριβώς ζητάω από ένα ηχείο, οπότε ήταν σχετικά εύκολο να δεχτώ ή να απορρίψω υποψηφιότητες.
Ψάχνοντας αρκετό καιρό για ηχεία που να μην έχουν αυτά τα προβλήματα και έχοντας θεωρητικά καταλήξει πάνω - κάτω στα Quad 989, συνειδητοποίησα ότι μάλλον ήμουν εκτός budget.

Εννοείται βέβαια ότι όταν αλλάζεις ηχεία κάπου θα χάσεις και κάπου θα κερδίσεις - εφόσον μιλάμε για ηχεία κάποιου επιπέδου. Είχα καταλήξει να πάρω κάτι σε βρετανικό μόνιτορ βάσης (βλ. ATC, SPENDOR, PROAC κλπ) για την μεσαία περιοχή που για μένα είναι πλέον καθοριστική στον ήχο μιας και τα ακούσματα μου έχουν αλλάξει κάπως τα τελευταία χρόνια και έχω υπερευαισθησία στις γυναικείες φωνές..

Duevel Planets
Πολλές φορές στο παρελθόν είχε τύχη να ακούσω τα παντοκατευθυντικά Duevel στις εκθέσεις αλλά δεν μου είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον ιδιαίτερα. Μέχρι που άκουσα τα planets. Η συγκεκριμένη υλοποίηση εκτός του ότι είναι πολύ καινούργια (παρουσιάστηκε το 2ο εξάμηνο του 2006) κάνει χρήση 2 μεταλλικών σφαιρών πάνω από κάθε μεγάφωνο οι οποίες στέλνουν τον ήχο προς όλες τις κατευθύνσεις (360 μοίρες).

Η duevel είναι μια πολύ μικρή γερμανική(!) εταιρεία που μέχρι τώρα είχε μόνο 3 μοντέλα(!) ηχείων. Το planets είναι το τέταρτο και σημαντικά φθηνότερο σε σχέση με τα άλλα. Υποψιάζομαι και άλλα μοντέλα με την ίδια σχεδιαστική αρχή (σφαίρες).

Το παράδοξο είναι ότι όλα τα άλλα ηχεία της Duevel χρησιμοποιούν ξυλινους κώνους για την διασπορά, οι οποίοι βρίσκονται ομοκεντρικά τοποθετημένοι (κάτω για τα μεσοχαμηλά - πάνω για τα μεσουψηλά ενώ τα planets 2 σφαίρες τοποθετημένες την μία δίπλα στην άλλη (βλ. φωτό).

Όλα τα Duevel χρησιμοποιούν κόρνα για τις υψηλές συχνότητες. Η κόρνα ποτέ δεν ήταν του γούστου μου και η αλήθεια είναι ότι η χαρακτηριστική χροιά της έκανε αισθητή την παρουσία της στα υπόλοιπα μοντέλα εκτός του planets.
Όταν λοιπόν άκουσα για πρώτη φορά τα planets έπαθα πλάκα!

Το planets eίναι δαπέδου 2 δρόμων bass reflex με 2 τρύπες που ακτινοβολούν στο δάπεδο και έχει ύψος 83εκ(!) και βάρος 10 κιλά(!). Εντυπωσιάζει πως ένα τόσο μικρό ηχείο ακούγεται τόσο μεγάλο. Η τοποθέτηση τους δεν είναι απλή υπόθεση κυρίως λόγω της συμπεριφοράς στο χαμηλό που θα μπουμάρει αν δεν έχει ικανοποιητική απόσταση από τους γύρω τοίχους.

Ένα από τα πιο έντονα γνωρίσματα τους είναι η απίστευτη φυσικότητα που αποδίδει με απόλυτο ρεαλισμό τα φυσικά όργανα (κιθάρα, βιολί, τσέλλο, πνευστά) και φυσικά τις φωνές. Ένα ακόμη είναι ότι η παντοκατευθυντική σχεδίαση εδώ δίνει ρέστα δημιουργώντας μία τεράστια εικόνα σε ύψος, πλάτος και βάθος ή οποία διατηρείται ακόμα και όταν σταθείς πάνω από το ένα ηχείο! Πολύ περίεργο επίσης είναι το γεγονός ότι το χαμηλό του είναι πολύ εκτεταμένο και σε σώμα και σε απόκριση και δεν είναι μίας νότας, παρόλο που χρησιμοποιεί μόνο ένα γούφερ των 6,5 ιντσών. Αυτό επιβεβαιώνει τον σχεδιαστή και δείχνει ότι όποιος ξέρει να φτιάχνει ηχεία μπορεί να πετύχει υψηλές επιδόσεις με χαμηλό κόστος και μέγεθος. Τα πρίμα είναι εκτεταμένα, αναλυτικά, φυσικά και δεν θυμίζουν καθόλου κόρνα.

Τα αρνητικά του είναι ότι:
1. Δεν υπάρχει (εννοείται) απόλυτος εστιασμός - οπότε είναι υποκειμενικό αν κάποιος μπορεί να ζήσει με αυτό.
2. Το χαμηλό δεν κατεβαίνει κάτω από 50-60 HZ και δεν έχει τον έλεγχο του Wilson watt puppy:grinning-smiley-043 ούτε βέβαια του Artemis.
3. Δεν είναι ευαίσθητο (85db), έιναι όμως πολύ ευκολοοδήγητο οπότε αποζημιώνεσαι και στην περίπτωση μου (4 EL34/κανάλι) είναι μια χαρά.
4. Τέλος δεν είναι ηχείο για πάρτι καθώς δεν αντέχει πολλά βατ, ούτε για εντυπωσιασμούς του στυλ "κοίτα πως τρίζουν τα τζάμια" ή "ποιός με κλώτσησε στο στομάχι;".

Από είδη μουσικής θα προτιμήσει την jazz, μουσική δωματίου, συμφωνικά έργα, ακουστική pop, electropop, ambient (βάλτε biosphere - board of canada και θα με θημηθείτε), ηλεκτρονική με bit (aphex twin, kraftwerk).
Δεν είναι στις καλύτερες του με ηλεκτρικά όργανα δηλ. δεν τα πάει καλά με πανκ, new wave, metal, hard rock κλπ. Όχι οτι δεν αποδίδεται η ενέργεια σε τέτοιες μουσικές αλλά δεν σε διαπερνά όπως κανονικά πρέπει.

Πριν τα ακούσω είχα ψηθεί να πάρω τα ATC SCM12 μεταχειρισμένα. Τα άκουσα στο ίδιο σύστημα που άκουσα και τα Duevel (CD+ενισχυτής γύρω στις 4000 ευρώ) και το αποτέλεσμα δεν είχε καμία σχέση.. Από τις πρώτες νότες καταλάβαινες την υπεροχή των Duevel στην φυσικότητα. Είναι περίεργο αλλά έχασε ένα ηχείο όπως το ATC που προσωπικά το έχω σε μεγάλη υπόληψη.

Άφησα για το τέλος το θέμα του design. Το μικρό μέγεθος και βάρος είναι πλεονέκτημα για τους μικρότερους χώρους μιας και στην περίπτωση μου ο χώρος "άνοιξε" σημαντικά. Το ίδιο το ηχείο είναι ένα μικρό έργο σύγχρονης εφαρμοσμένης τέχνης. Η φωτό νομίζω τα λέει όλα.

Συνοψίζοντας πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό άκουσμα για τον ψαγμένο μουσικόφιλο που έχει κατασταλάξει και δεν εντυπωσιάζεται από ηχεία τύπου "δυναμίτη".

PS: Ο βασικός λόγος που τα επέλεξα είναι ότι με αυτά τα ηχεία δίνεις προτεραιότητα στην μουσική και όχι στο ηχείο. Απολαμβάνεις την μουσική παντού στον χώρο..

Ευχαριστώ.
Η τιμή τους είναι χίλια ευρώ..

Στην πράξη πάντως τα συγκεκριμένα ηχεία δεν είναι ακριβώς η μέρα με τη νύχτα με τα προηγούμενα συμβατικά που είχα. Θα έλεγα ότι συμπεριφέρονται σχεδόν με παρόμοιο χαρακτήρα με τα δίπολα (πχ πάνελ). Η μεγάλη διαφορά είναι στις χροιές που τώρα είναι φυσικότατες και στην εικόνα που είναι πολύ μεγάλη σε όλους τους άξονες και κυρίως στο βάθος που μόνο από δίπολα ηχεία έχω ακούσει κάτι παρόμοιο.

Παρόλο που η εικόνα υπάρχει σχεδόν παντού στο χώρο, όταν κάτσεις ανάμεσα τους "βλέπεις" με χωρική ακρίβεια τα όργανα κάτι που δεν είχα προσέξει τις πρώτες μέρες και το ανακαλύπτω σιγά-σιγά τώρα. Το αποτέλεσμα γενικά είναι πιο τρισδιάστατο. Στο θέμα του εστιασμού αυτό που ξενίζει (και πιστεύω ότι είναι θέμα προσαρμογής) είναι η αμεσότητα της φωνής που εδώ έχει υποχωρήση ελαφρώς ανάλογα βέβαια και με την ηχογράφηση. Στα υπόλοιπα όργανα δεν ξενίζει το γεγονός αυτό.

Έχω ψάξει αρκετά το στήσιμο μέχρι τώρα και πιστεύω ότι μάλλον έχω καταλήξει κατά 90%. Η αρχές που προτείνει και ο κατασκευαστής στηρίζονται στους βασικούς κανόνες του hi-fi περί στησίματος ηχείων. Το μόνο έντονο πρόβλημα που παρατήρησα είναι με τις χαμηλές συχνότητες που για να είναι περιγραφικές χρειάζεται τα ηχεία να απέχουν αρκετά από τους πίσω και πλαινούς τοίχους.

Συμφωνώ και επαυξάνω και με τα δύο σημεία που ανέφερες.
Απλά τελικά και στα Duevel υπάρχει sweet spot είναι όμως διευρυμένο (όπως στα πάνελ). Στην τοποθέτηση τα αντιμετωπίζεις σαν δίπολα και καμπίνας μαζί. Εγώ εξάλλου αναφέρθηκα στους γενικούς κανόνες στησίματος ηχείων του hifi και όχι των συμβατικών ηχείων συγκεκριμένα..

Στέργιο σ' ευχαριστώ.

Παρεπιπτόντως μεταξύ άλλων ο κατασκευαστής γράφει να μην υπάρχει η ίδια απόσταση από τους πλαϊνούς και τους πίσω τοίχους..