Απάντηση: Re: Απάντηση: Κατασκευη οθονης στον τοιχο
Eυχαριστω πολυ Γιαννη!:grinning-smiley-043
Θα ζητησω δηλαδη απο το χρωματοπωλειο Benjamin Moore 515 Colorstyle Πλαστικό Ματ με αποχρωση με κωδικο 1191 (RGB = 240.55 215.34 203.15) ?
Ακριβώς!! Δώσε και τον κωδικό...βοηθάει:
HTML = #F1D7CB
Αν κανω 2 στρωσεις δε μου φτανει 1 (120μλ) ΑΑΑ και 480 Benjamin ή καλυετρα να παω σε περισσοτερες στρωσεις?
Ο τοιχος ειναι βαμμενος ασπρος σχετικα λειος (οχι βεβαια τοσο οσο μια οθονη αλλα με μικρα εξωγκοματακια βαφης). Να προσπαθησω να τον λειανω ολο με λεπτο γυαλοχαρτο? Μετα θα χρειαστει στοκαρισμα και ασταρωμα 'η να παω κατευθειαν σε βαψιμο με το μειγμα?
Εχεις π.μ. για το ΑΑΑ
Για τις βαφές:
Το συνολικό μείγμα μαζί με το νερό βγαίνει περίπου κοντά στο 1,5 λίτρο (1 λίτρο η μπογιά βάση + 240 ml το αλουμινόχρωμα + όσο νερό σου χρειάζεται για να αραιωθεί ικανοποιητικά).
Η γυψοσανίδα μου έχει επιφάνεια 4,4 τ.μ. (126 ίντσες). Την πέρασα 4 χέρια με χνουδωτό και όχι αφρώδες ρόλερ, όπως προτείνεται. Χρησιμοποίησα λίγο παραπάνω από τη μισή μπογιά. Οπότε, ένα λίτρο, φυσιολογικά, φθάνει και περισσεύει για πολλά-πολλά χέρια στην 95άρα σου.
Πάντως, δεν χρειάζονται πολλά χέρια, διότι μετά από κάποια στιγμή αντί να γίνεται καλύτερο, το αποτέλεσμα χειροτερεύει. Ασφαλώς, η καλύτερη δουλειά γίνεται με ψεκασμό, αλλά, είναι λίγο μπελαλίδικη ιστορία και χρειάζεται και ειδικός εξοπλισμός, εκτός του ότι θα πρέπει να σκεπάσεις τα πάντα όλα!!
Για το τρίψιμο:
Όπως τα είπε ο Κωνσταντίνος. Χρησιμοποίησε 220άρι ή 240άρι γυαλόχαρτο στην αρχή (το πόσο ''άγριο'' γυαλόχαρτο χρησιμοποιείς εξαρτάται και από το υλικό). Δοκίμασε με δυο-τρία άγρια για αρχή. Μόλις τελειώσεις και τον καθαρίσεις μ' ένα βετέξ, πέρασε τον μ' ένα 400άρι γυαλόχαρτο για να τον λειάνεις όσο μπορείς. Μην προσπαθήσεις να τον κάνεις χαρτί. Είναι τζάμπα ο κόπος. Απλά προσπάθησε να είναι ομοιόμορφη η επιφάνεια ώστε η βαφή να πέσει και να κάτσει καλά παντού.
Για το αστάρωμα:
Ο τοίχος σου είναι ήδη βαμμένος? Είναι ήδη ασταρωμένος?
Αν ναι, θα μπορούσες να μην τον ξανασταρώσεις και μετά το τρίψιμο, απλώς, να βάψεις.
Το αστάρωμα είναι πολύ σημαντικό, αλλά, και ταυτόχρονα ''μαστόρικη'' δουλειά. Και 'γω πίστευα, ότι θα πάρω το αστάρι μου, θα το περάσω ένα χέρι όπως να 'ναι και θα ήμουν οκ....αμ δε!!
Θέλει συγκεκριμένα ποσοστά αραιώματος ώστε να μην είναι ούτε πολύ πηχτό, ούτε πολύ αραιό για να πιάσει μετά το χρώμα ομοιόμορφα.
Μην θέλοντας να μπω σε τέτοια πράγματα και έχοντας ήδη την γυψοσανίδα ασταρωμένη, παρέκαμψα αυτό το βήμα. Το αποτέλεσμα μετά τη βαφή ήταν μια χαρά, επομένως υποθέτω, ότι μια φορά ασταρώνουμε και αρκεί ακόμα και αν ξαναβάψουμε, όμως αρχικά πρέπει να είναι ασταρωμένος ο τοίχος-γυψοσανίδα-mdf οπωσδήποτε.
Αν θελήσεις να ασταρώσεις, ψάξε και βρες περισσότερες πληροφορίες από τους μάστορες ώστε να πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα.
Καλή επιτυχία!!
ΥΓ
Η δοκιμή σου θα είναι πολύ σημαντική και για μένα, διότι δεν έβαψα με ΜΑΤ αλλά με eggshell κανοντάς τα όλα μαντάρα, αφού η glossy επιφάνεια του χρώματος (παρότι ελάχιστη σε σχέση με την satin ποιότητα) μου έκανε πολύ hotspot και ''βρωμιές'' σε όλο το κάδρο κατά τόπους-τόπους, οι οποίες ήταν ορατές και φανερά ενοχλητικές αν η θέση θέασης ήταν ακριβώς απέναντι. Όσο πιο λευκό το πλάνο, τόσο χειρότερα ήταν. Από τα 20 μέχρι τα 100 IRE πάντως, το έβλεπες πεντακάθαρα, οπότε είναι σαν να το έβλεπες παντού.
Η αίσθηση που σου έδινε, ήταν σαν να ήταν χιλιοβρώμικος ο φακός του προβολέα κατά τόπους. Ιδίως στα παναρίσματα της κάμερας με λευκά αντικείμενα σε σκούρο φόντο ήταν καταστροφή. Ένιωθες σαν να κουνάς μια κουρτίνα, ένα πέπλο από τη σκηνή. Στα πολύ σκοτεινά πλάνα βέβαια, το φαινόμενο εξαφανιζόταν, αλλά, σίγουρα ήταν γενικά πολύ ενοχλητικό σε σημείο να καθιστά τη θέαση απαράδεκτη.
Γιατί έγινε αυτό?
Το glossy τελείωμα του eggshell πηγαίνοντας σε σημεία ανωμαλίας ή ατέλειας της οθόνης (μιλάω για κυριολεκτικά ανεπαίσθητες διαφορές στην επιφάνεια, ιδίως οπτικά, τις οποίες αντιλαμβανόσουν μονάχα μέσω αφής ως περισσότερο τραχιές σε σχέση με το υπόλοιπο κάδρο) σου έδινε την εντύπωση σαν να μην είχε στεγνώσει. Η αλήθεια είναι, ότι εκεί δεν είχε πιάσει καλά το χρώμα διότι όταν το πέρναγες έστω και μια φορά απαλά με λεπτό γυαλόχαρτο, έφευγε κατευθείαν το χρώμα, αμέσως!!! Ενώ, στα υπόλοιπα σημεία έπρεπε να τρίψεις αρκετά μέχρι να εμφανιστεί το υπόστρωμα ή το προηγούμενο βάψιμο.
Με το ΜΑΤ, όλα τα παραπάνω, απλώς δεν υφίστανται!!!
Κάποια στιγμή θα γράψω τι ακριβώς έκανα τελικά (μιας και μου τελείωσε το αλουμινόχρωμα και δεν είχα άλλο για δοκιμές), ανεβάζοντας νούμερα φωτεινότητας και γενικές εντυπώσεις.
