Ιο Sono L'Amore

Σκορπιες σκεψεις για την πρωτη μεγαλη ταινια της χρονιας
παρουσιασεις δεν ξερω να κανω

Παίζει η ξενερωτη ασχημη Tilda Swinton
η κριτικη λεει καλα λογια, αλλα οι αναγνωστες του αθηνοραματος το θαβουν
ενας σκηνοθετης 39 ετων ακομα προσπαθει, δεν εχει κανει τιποτα αξιολογο μεχρι τωρα.
Διαβαζεις την υποθεση και ασ’ τα να πανε
βλεπεις το trailer και πας για υπνο
εξαλλου ο Ιταλικος κινηματογραφος πασχει

εσυ ομως σαν αντιδραστικο ατομο εισαι μεσα στην κινηματογραφικη αιθουσα

Τα φωτα σβηνουν και οι τιτλοι πεφτουν πανω στο ησυχο χιονισμενο, μουντο Μιλανο υπο την καταιγιστικη μινιμαλιστικη μουσικη του John Adams.

Ο Luca Guadagnino αρχιζει να διευθυνει μεσα στην τελειοτητα των ψυχρων χωρων που δημιουργησε τους ιδιοφυεις χαρακτηρες των ηρωων του,
η ηλεκτρικη αισθητικη της ταινιας ξεπερνα καθε οριο,
δεν υπαρχουν τετοια πραγματα πλεον στις μερες μας,
σε λιγο εχεις υπνωτιστει και παρασυρεσαι στον κοσμο που σου υποβαλλει.
Μπροστα μας εχουμε μια μεγαλη ταινια εκπληξη, δεν θα την πω αριστουργημα αλλα ξερω οτι θα με στοιχειωσει για πολυ καιρο

μια Tilda Swinton εξω απο τα ορια της υποκριτικης
μια παγωμενη ερωτικη σκηνη που κοβει την ανασα
μια χλωμη ονειρικη φωτογραφια

μια κατασταση φορτισμενη σε ολη την διαρκεια
μεχρι να ερθει το μεγαλο φιναλε

Ενας καινουργιος Παζολινι νομιζεις ειναι διπλα σου

και οταν φευγεις το πρωτο πραγμα που θελεις ειναι το soundtrack


.

Soundtrack Tracklisting

1. Chairman Dances (Foxtrot for Orchestra)
2. Century Rolls: I. First Movement (excerpt)
3. Lollapalooza
4. Shaker Loops: III. Loops and Verses
5, Shaker Loops: IV. A Final Shaking
6. The Death of Klinghoffer: Desert Chorus
7. Fearful Symmetries (excerpt)
8. Harmonielehre: Part II. The Anfortas Wound
9. Harmonielehre: Part III. Meister Eckhardt and Quackie



JHON ADAMS

Κωστας Λυμπεροπουλος said:

κόψε κάτι Στέλιο.

η ταινία δεν μου άρεσε καθόλου. μου φάνηκε εντελώς επιφανειακή.

Click to expand...

η ταινια δεν εχει να κανει με το εσωτερικη η επιφανειακη
ειναι χαρμα αισθητικης


Παζολινι ... μου θυμισε λιγο τ ΘΕΩΡΗΜΑ
Ο μαγειρας αλλα τερενς σταμπ


.

ο σκηνοθετης δεν παιρνει θεση αφηνει τον θεατη να αποφασισει
αν εσυ αναφερεις οτι μοιαζει με την τηλεοπτικη Δυναστεια
ειμαστε στα αντιθετα ακρα
για μενα αυτα τα σεμνα ασημαντα πλανα υποβοσκουν τις μεγαλες εκρηξεις


.

Re: Απάντηση: Re: Ιο Sono L'Amore

superfly said:

:worshippy::worshippy:

Click to expand...

το ονομα του Κυριου το αναφερουμε σε καθε δυσκολη η ευχαριστη
στιγμη της ζωης μας !

ο Βισκοντι βλεπει το παιδι του και χαιρεται
ο Αντονιονι χαμογελα
ακομα και ο Χιτσκοκ κοιταζει με απορια
και ο Πιερ συμφωνει


και εσυ μικρε μην μιλας γιατι δεν την ειδες
και να μην την δεις :furious3:

Re: Απάντηση: Re: Ιο Sono L'Amore

antid0t said:

Θα συμφωνήσω με το παραπανω, και επαυξάνω! Για εμένα ήταν από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών.

Η ταινία μπορεί να διαβαστεί σαν μια τυπικη ερωτικη ιστορία - και αρκετά καλή, θα έλεγα, που είναι έντονα "γυναικεία" (αναφέρομαι στο πιθανό κοινό).

Το μαγικό, στη δική μου αντίληψη τουλάχιστον, είναι τα κάποια στοιχεία της που την ανάγουν σε ένα άλλο επίπεδο: η επιλογή του κτιρίου (που πρακτικά είναι στο cast - ψάξτε το, έχει ενδιαφέρον), η νύξη στο παρελθόν της οικογένειας, το close-up στον κότσο (έτσι γράφεται?) της πρωταγωνίστριας... και άλλα πολλά - ακόμη και η ερωτική σκηνή με το χώμα και τα "άναρχα" στοιχεία της φύσης σε οργασμό.

Έτσι, η ταινία γίνεται κάτι πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών της. Είναι αισθητικά άρτια, τεχνικά ολοκληρωμένη, αλλά και έντονα πολιτική, κριτική και σχεδόν αυτόματα κλασική.

Παράλληλα με το σενάριο και τις αισθητικές επιλογές, ο σκηνοθέτης και η ομάδα του είχαν και το κέφι (και την ικανότητα) να παίξουν με με πολλές αναφορές από την ιστορία του ίδιου του μέσου - όπως γράφει και ο συνάδελφος παραπάνω - και με πολύ μεγάλη ευστοχία. Είχα καιρό να δω μια τόσο όμορφα "κλασσική" κινηματογραφία... και πραγματικά το ευχαριστήθηκα*.

[*Ειδικά μετά την απαράδεκτη ελληνική ταινία-υστερία που είδα το προηγούμενο βράδυ και κόντεψα να πάθω μόνιμη βλάβη στα μάτια μου - δεν κάνετε ρε παιδιά τηλεόραση, βάλτε κάνα τρίποδο, έλεος]

Δεν θα τολμούσα παραλληλισμούς με άλλους σκηνοθέτες - γιατί απλά ο συγκεκριμένος δεν έχει αποδείξει ακόμη μια πορεία. Υπόσχεται, όμως, πολλά!

Click to expand...

καλως τον , ωραια τα λες !

[ ποια Ελληνικη εργαρα ειδες ? ]

.