Από ό,τι διαβάζω στο imdb, οι Έλληνες ήμασταν οι πρώτοι που είδαμε την πρώτη επίσημη (*) σκηνοθετική απόπειρα του Robert De Niro.
Η σχεδόν τρίωρη ταινία αναφέρεται στη δημιουργία της CIA και στη δράση της κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Μέσα από την ιστορία του Edward Wilson, ενός από τους συνιδρυτές της, βλέπουμε κυρίως τις ζωές των ανθρώπων που ασχολούνται με την κατασκοπεία και το μόνιμο καθεστώς έλλειψης εμπιστοσύνης. Οι γενικότερες πολιτικές συνέπειες βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο και χρησιμεύουν περισσότερο ως αφορμές.
Το σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο, με πολλά ονόματα, μη γραμμική αφήγηση και πολλά "μέτωπα". Ωστόσο είναι ενδιαφέρον και δε με κούρασε περισσότερο από όσο αναμένεται από μία ταινία τέτοιας διάρκειας. Φοβάμαι όμως ότι πολλοί θα τη βρουν χαοτική. Η σκηνοθεσία του De Niro, αν και συντηρητική γενικά, καταφέρνει να δώσει στην ταινία την απαιτούμενη ατμόσφαιρα.
Ο Matt Damon διχάζει, κυρίως λόγω του προσώπου του που δύσκολα θυμίζει 40άρη, αλλά ως ηθοποιός στηρίζει καλά το ρόλο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την Angelina Jolie, που, ενώ ήταν ευχάριστη έκπληξη στις γηραιότρες σκηνές της, δεν με έπεισε τόσο ως εικοσάχρονη. Παρεμπιπτώντως, είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο να την βλέπεις να ρίχνεται σε κάποιον άντρα και αυτός να κάνει το δύσκολο! :frusty: Όλο το υπόλοιπο cast (και είναι πολλοί) είναι αρκετά καλό. Θα ξεχωρίσω μόνο τις μικρές παρουσίες του ίδιου του σκηνοθέτη (ακριβώς επειδή παίζει λίγο, εύγε!), του Joe Pesci (επειδή δεν τον περίμενα) και του αγαπημένου μου John Turturro, που όσο μεγάλο ρόλο και να παίξει δε τον χορταίνω!
Για να κλείσω, οι υποψήφιοι θεατές πρέπει να προσέξουν: η ταινία δεν είναι κατασκοπικό thriller, αλλά περισσότερο ηθογραφία του κατασκοπικού κόσμου. Ακόμα και έτσι, όμως, δεν χαρακτηρίζεται αριστούργημα. Ο De Niro δεν είναι Eastwood, ακόμα τουλάχιστον. Δείτε την χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη.
(*) Ο De Niro (συν)σκηνοθέτησε και το The Score του Frank Oz, αλλά δεν αναφέρεται στους τίτλους.
Η σχεδόν τρίωρη ταινία αναφέρεται στη δημιουργία της CIA και στη δράση της κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Μέσα από την ιστορία του Edward Wilson, ενός από τους συνιδρυτές της, βλέπουμε κυρίως τις ζωές των ανθρώπων που ασχολούνται με την κατασκοπεία και το μόνιμο καθεστώς έλλειψης εμπιστοσύνης. Οι γενικότερες πολιτικές συνέπειες βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο και χρησιμεύουν περισσότερο ως αφορμές.
Το σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο, με πολλά ονόματα, μη γραμμική αφήγηση και πολλά "μέτωπα". Ωστόσο είναι ενδιαφέρον και δε με κούρασε περισσότερο από όσο αναμένεται από μία ταινία τέτοιας διάρκειας. Φοβάμαι όμως ότι πολλοί θα τη βρουν χαοτική. Η σκηνοθεσία του De Niro, αν και συντηρητική γενικά, καταφέρνει να δώσει στην ταινία την απαιτούμενη ατμόσφαιρα.
Ο Matt Damon διχάζει, κυρίως λόγω του προσώπου του που δύσκολα θυμίζει 40άρη, αλλά ως ηθοποιός στηρίζει καλά το ρόλο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την Angelina Jolie, που, ενώ ήταν ευχάριστη έκπληξη στις γηραιότρες σκηνές της, δεν με έπεισε τόσο ως εικοσάχρονη. Παρεμπιπτώντως, είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο να την βλέπεις να ρίχνεται σε κάποιον άντρα και αυτός να κάνει το δύσκολο! :frusty: Όλο το υπόλοιπο cast (και είναι πολλοί) είναι αρκετά καλό. Θα ξεχωρίσω μόνο τις μικρές παρουσίες του ίδιου του σκηνοθέτη (ακριβώς επειδή παίζει λίγο, εύγε!), του Joe Pesci (επειδή δεν τον περίμενα) και του αγαπημένου μου John Turturro, που όσο μεγάλο ρόλο και να παίξει δε τον χορταίνω!
Για να κλείσω, οι υποψήφιοι θεατές πρέπει να προσέξουν: η ταινία δεν είναι κατασκοπικό thriller, αλλά περισσότερο ηθογραφία του κατασκοπικού κόσμου. Ακόμα και έτσι, όμως, δεν χαρακτηρίζεται αριστούργημα. Ο De Niro δεν είναι Eastwood, ακόμα τουλάχιστον. Δείτε την χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη.
(*) Ο De Niro (συν)σκηνοθέτησε και το The Score του Frank Oz, αλλά δεν αναφέρεται στους τίτλους.