Συμφωνώ με τον Λύμπε.
Ίσως ή σίγουρα ο καλύτερος ελληνικός δίσκος.
Ενα ολοστρόγγυλο 10 από κάθε πλευρά.
ίσως το reflections του ιδίου να είναι ο καλύτερος δίσκος. βέβαια γούστα είναι αυτά...
Συμφωνώ με τον Λύμπε.
Ίσως ή σίγουρα ο καλύτερος ελληνικός δίσκος.
Ενα ολοστρόγγυλο 10 από κάθε πλευρά.
Τώρα ξέρω ότι θα με βρίσει ο γιατρός χωρίς έλεος αλλά για τον Χατζιδάκη τρέφω αισθήματα ανάλογα με αυτά για τον Chopin, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζω τη μουσική του αξία.
Πρόσφατα μάλιστα άκουσα ότι ο ΜΧ είχε δεχτεί (και το είχε παραδεχτεί και δημόσια, είχε ανάλογες σημειώσεις στα έργα του, κτλ.) τεράστιες επιρροές από τον Ε. Satie με τον οποίο προσωπικά ενθουσιάζομαι. Πώς γίνεται ρε γιατρέ να μου αρέσει ο Satie αλλά όχι ο Χατζιδάκης? Έχω κάτι γιατρέ μου ή απλά είμαι πολύ νέος ακόμα !?:flipout:
Τώρα ξέρω ότι θα με βρίσει ο γιατρός χωρίς έλεος αλλά για τον Χατζιδάκη τρέφω αισθήματα ανάλογα με αυτά για τον Chopin, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζω τη μουσική του αξία.
Πρόσφατα μάλιστα άκουσα ότι ο ΜΧ είχε δεχτεί (και το είχε παραδεχτεί και δημόσια, είχε ανάλογες σημειώσεις στα έργα του, κτλ.) τεράστιες επιρροές από τον Ε. Satie με τον οποίο προσωπικά ενθουσιάζομαι. Πώς γίνεται ρε γιατρέ να μου αρέσει ο Satie αλλά όχι ο Χατζιδάκης? Έχω κάτι γιατρέ μου ή απλά είμαι πολύ νέος ακόμα !?:flipout:
Νομίζω οι τεράστιες επιρροές ξεκίνησαν και εξαντλήθηκαν με την Ρυθμολογία.
Φαντάζομαι να την έχεις ακούσει...perator:
γράφαμε μαζί...
Ένας-ένας, όλοι θα βαρέσετε...:flipout:
αλλά για τον Χατζιδάκη τρέφω αισθήματα ανάλογα με αυτά για τον Chopin, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζω τη μουσική του αξία
Αυτό ακριβώς είχε πει κάποτε στην ERT ο Δήμος Μούτσης:Οταν κάποιος μας αρέσει οι αντιγραφές του γίνονται δάνεια . Οταν δεν μας αρέσει οι αντιγραφές του γίνονται ασύστολες κλοπές .
Δεν βαριέσαι . Ενα πράγμα έμαθα τα τελευταία τρία χρόνια σε αυτό το φόρουμ και γι αυτό του είμαι ευγνώμων . Το ό,τι ακούνε μουσική δυό άνθρωποι ή περισσότεροι , αυτό , όσον αφορά τα κοινά τους σημεία , δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω από ότι , ενδεχομένως , εάν είχαν το ίδιο μοντέλο κινητού τηλεφώνου .
Αυτό γενικά πρέπει να το κοιτάξεις....
Η μουσική είναι και πρέπει να είναι πολυ-λειτουργική. Δεν είναι μόνον για να διξάζουμε τον Θεό που ζουν όλα τα παιδιά μας και η σοδειά φέτος δεν καταστράφηκε, η γυναίκα μας είναι πιστή ή ο έρωτας μας ξαναχαμογελά.
Οι εκφάνσεις που αναδίδουν τρέλα, λύπη, δαίμονες, μελό ή ακόμα και κιτς, είναι εξίσου απαραίτητες, ή μάλλον πιό απαραίτητες.
Για τον Chopin τα' χουμε ξαναπεί. Δεν φταίει αυτός για τον τρόπο που τον ερμήνευσαν ή και γενικότερα τον καταννόησαν οι ωδειο-διδάσκαλοι και τον αφομοίωσαν /έπαιξαν οι ανέραστες κορασίδες στα απογευματινές συγκεντρώσεις τσαγιού.
Ο Σοπέν έχει πόνο και πικρή αίσθηση ματαιότητας που λίγοι κατάφεραν να εκφράσουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναποδογυρίζει τα σωθικά του, σαν
φανελάκι, το μέσα έξω, για να βγούν στο φως οι πληγές, να αποπυήσουν ( ; ) να ξεραθούν, να γιάννουν.
Εμείς είμαστε καλεσμένοι του να παρακολουθήσουμε. Αν δεν το καταλαβαίνουμε, τουλάχιστον ας μην τον λοιδωρούμε ....
Ο ΜΧ είναι επίσης ξεχωριστή περίπτωση. Κοινωνικά, με το πέρασμα των χρόνων φαίνεται όλο και περισσότερο πως αν και αστός μέχρι το μεδούλι, ο λόγος του ήταν πολύ περισσότερο ανατρεπτικός, επαναστατικός και εν τέλει αριστερός, σε σχέση με άλλους συνοδοιπόρους που ως συνήθως έπαιρναν και παίρνουν αντίστοιχες δάφνες.
Μουσικά, τι να πούμε. με καλύπτουν οι ρήσεις του Λύμπε, πιό πάνω. Υπάρχουν 4-5 έργα του, όπως βεβαίως του παρόντος τόπικ που άνετα τοποθετούνται στα απολύτως καλύτερα του 20ου αιώνα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Χαλαρά, αγαπητέ φίλε Μc Zab.
Το 'λοιδωρούμε' & 'δεν καταλαβαίνουμε' δεν αναφερόταν ειδικα σε σένα, αλλά στην (άδικη ) γενικότερη στάση των τελευταίων 150 ετών, η οποία κατέταξε οριστικά ( ; ) στον Chopin στους 'ελαφρούς' συνθέτες που παράγουν μουσική για το γέμισμα ατελείωτων απογευμάτων κατά την ανταλλαγή κοινοτυπιών, κλπ. , και το ‛ανέραστες κορασίδες’ στους αναστεναγμούς που αφέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από την (λανθασμένη κατά την γνώμη μου) ανάγνωση των προθέσεων του, περί περιγραφής πχ. ηλιοβασιλεμάτων, όταν αυτός περιέγραφε την απώλεια, τις στιγμές χαράς που δεν θα ξαναρθούν, κλπ...
Για το αν οι διδάσκαλοι Ωδείων κλπ. διαμορφώνουν τάση, σε μία χώρα που πόρω απέχει από το να ασχολείται /σχετίζεται με την σοβαρή μουσική, παρακαλώ να μου επιτρέψεις να έχω την γνώμη μου ....
ΥΓ.: Δεν νομίζω να έχω δώσει δείγματα, ότι δεν σέβομαι τις απόψεις, ή αμφισβητώ τις γνώσεις άλλων μελών, ώστε να 'ξεσπαθώσεις' με αυτόν τον τρόπο.