Απλά, όμορφα πράγματα...

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Υπάρχουν φορές που η ψυχή βαραίνει και καταφεύγει στην μουσική για παρηγοριά κι’ ανάταση. Είναι όμως πολύ αδύναμη για ν’ αντέξει τον ίλιγγο της αλήθειας αριστουργημάτων μεγάλου βάθους, όπως για παράδειγμα συμφωνίες του Μάλερ ή του Σοστακόβιτς, και νιώθει έκπτωτη, αποκομμένη από την ολύμπια στοχαστική τελειότητα του Μπαχ.

Τότε η απλοποίηση, η έξοδος σε έναν περίπατο φωτεινού Κυριακάτικου πρωινού, ο ρεμβασμός από απόσταση σκηνών διασκέδασης και επιθυμίας κεντημένων στον καμβά μιας διακριτικής μελαγχολίας, μπορεί να είναι μια κάποια λύση. Τέτοια αίσθηση μου άφησαν οι λεγόμενες σουίτες για ορχήστρα τζαζ του Σοστακόβιτς – ο άλλος τιμώμενος συνθέτης μετά τον Μότσαρτ, γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Dsch30.jpg

Δύο σουίτες με χορευτική μουσική της δεκαετίας του 1930, με κεντροευρωπαϊκό χρώμα, που ελάχιστη σχέση έχουν με τη τζαζ, ειδικά η δεύτερη. Γράφτηκε για την κρατική ορχήστρα τζαζ της Σ.Ε., δημιούργημα της σταλινικής περιόδου για να παίζει αυτό που το καθεστώς θεωρούσε αποδεκτή τζαζ, ‘καθαρή’ από αμερικανικές επιρροές.

Παρ’ όλα αυτά, η ίδια η μουσική είναι φρέσκια και εκπέμπει μια απέριττη ομορφιά. Είμαι απ’ αυτούς που δεν μεσολαβούν οι εικόνες μεταξύ των και της μουσικής. Οι σουίτες αυτές όμως μου φέρνουν αυθόρμητα στο μυαλό τις εικόνες των οργανωμένων εκδρομών στην εξοχή από τον ψεύτη ήλιο του Μιχάλκωφ, με σμήνη πιονιέρων με τα λευκά πουκαμισάκια τους. Και όχι με την κακή έννοια της καθεστωτικής χειραγώγησης, αλλά ως λαϊκή διασκέδαση, παιχνίδι που αρκείται σε μια απλοϊκή, ρηχή ομορφιά, τόσο απτή και πραγματική όμως, που μόνο η ξινισμένη προκατάληψη μπορεί να μην την αντιλαμβάνεται.

Η ίδια η μουσική όμως δεν είναι μόνο αυτό και πως θα μπορούσε άλλωστε, προερχόμενη από έναν τόσο περίπλοκο και διαταραγμένο δημιουργό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που μια άλλη περίπλοκη μεγαλοφυΐα έκανε πασίγνωστο το υπέροχο δεύτερο βαλς της δεύτερης σουίτας του, επενδύοντας με αυτό το πιο αριστοτεχνικό καμάκι που ‘χω δει στο πανί, στα μάτια ερμητικά κλειστά.
09026683042.jpg

Η ερμηνεία του Κιταγιένκο με την ορχήστρα της ραδιοφωνίας της Φρανκφούρτης στην rca είναι απολαυστική και συνδυάζεται με μια εξαιρετική ηχογράφηση.
 

Busoni

Supreme Member
5 July 2006
3,290
Πάτρα
Kοντινό στον χαρακτήρα των Σουϊτών είναι και το "Τσάι για Δυο"(Tea for Two). Πρόκειται για ενα μικρό κομμάτι από το μιούζικαλ "Νο, no Nanerle" του Vincent Youmans το οποίο έτυχε πολλών μεταγραφών, μεταξύ αυτών και του Gershwin για πιάνο. Ο Σοστακόβιτς το μετέγραψε για ορχήστρα, σχεδόν στο...πόδι. Το σχετικό ανέκδοτο λέει πως ο συνθέτης είχε στοιχηματισει οτι θα ενορχήστρωνε το δημοφιλές τραγούδι σε σαρανταπέντε λεπτά.

Το αποτέλεσμα ειναι ενα μικρό διαμάντι απλότητας και συνάμα ευφυίας. Η μουσική πνέει σαν απαλός άνεμος, χωρίς να σε διαπερνά, χωρίς να σε θέτει σε διλήμματα, χωρίς να σε διαμορφώνει στο παραμικρό, εκτός ίσως από το να ζωγραφίζει εκείνο το μικρό χαμόγελο που ψελίζει "...Τι έγραψε ο π****ης...!", κατορθώνοντας να βρίσκεται διαρκώς γύρω σου σαν μια ευχάριστη συντροφιά.


Παραθέτω ενα βίντεο από το youtube με εκτέλεση του Tea for two

 
Last edited:

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Δαμιανέ μου θύμισες το γάμο μου! Το εναρκτήριο λάκτισμα με τη συμβία δόθηκε με το βαλσάκι από τη σουίτα νο 2, μόνο που για πάρτη μας έπαιζε ο Chailly και όχι ο Kitaenko. Την πάτησα όμως γιατί νόμιζα ότι ήταν φορμαλιστικό κατασκεύασμα για εστέτ μικροαστούς σαν κι εμένα, δεν ήξερα ότι ήταν δημιουργία της γιεζόφτσινα. Πως κι έτσι άραγε; Ανέβηκε κατά πολύ στην εκτίμησή μου ο Ντμίτρι, δίπλα στον αδικοχαμένο Γιεζόφ και τον ατακτούλη Γιάγκοντα.Με την καλή έννοια πάντοτε.
Την ηχογράφηση του Kitaenko την έχω με διαφορετικό χρώμα στο εξώφυλλο. Ελπίζω να μη φταίει το οφσετ. Ακούγεται ένα κλικ καλύτερα από αυτή του Chailly ή του Dutoit. Ο Chailly έχει πιο δυναμικό - ρυθμικό τέμπο και μου φαίνεται ότι αυτή ήταν και η πρόθεση του συνθέτη αφού εκείνη την εποχή (30´s) τζαζ σήμαινε αποκλειστικά χορευτική μουσική και έτσι λύνεται και η παραπάνω ψευδοαπορία.
Άλλωστε όπως ο ίδιος είχε γράψει, (δεν γνωρίζω τις απόψεις του Volkov επί του θέματος), χρησιμοποίησε ως αφορμή την τότε γνωστή μορφή της τζαζ για να φτιάξει κάτι δικό του και όχι για να ακολουθήσει την πεπατημένη. Ήθελε να δείξει ότι η τζαζ μπορεί να συγκεραστεί με την ευρωπαϊκή μουσική. Τελικά πέτυχε το εντελώς αντίθετο με αριστουργηματικό τρόπο. Εν προκειμένω ο όρος τζαζ είναι καταχρηστικός και έχει να κάνει μόνο με τις ενορχηστρώσεις.Ας μην αναζητήσει κανείς τον ήχο των μπιγκ μπαντς του 30 - θα απογοητευθεί, πρόκειται για κεντροευρωπαϊκή φόρμα.Θυμίζει πιο πολύ Ντεμπισί παρά Έλινγκτον.
Και ένα τιπ για τις συμφωνίες του:Εξαιρέσει του Μραβίνσκυ νομίζω ότι είναι πάρα πολύ καλό το κουτάκι της Naxos σε διεύθυνση του Ladislav Slovak, ο οποίος υπήρξε μαθητής του. Η ηχογράφηση είναι πολύ καθαρή και λεπτομερής δεν έχει όμως όγκο και ζεστασιά - πράγμα με το οποίο συμβιβάζομαι εύκολα διότι η τιμή είναι κοντά στο χώμα.Τον βρίσκω καλύτερο από τους Barshai και Janssons και πολύ καλύτερο από τον ταχύτατο Maxim,του οποίου την πατρότητα αμφισβητώ έντονα βασισμένος σε μουσικά κριτήρια και μόνον και χωρίς περαιτέρω πληροφορίες επί προσωπικού...
 
Απάντηση: Re: Απλά, όμορφα πράγματα...

Πως κι έτσι άραγε; Ανέβηκε κατά πολύ στην εκτίμησή μου ο Ντμίτρι, δίπλα στον αδικοχαμένο Γιεζόφ και τον ατακτούλη Γιάγκοντα.Με την καλή έννοια πάντοτε.

Χάος και αναταραχή, ω τι υπέροχη εποχή ε; :rolleyes: Οι... παρέες που φτιάχνεις όμως, είναι κάπως ...extreme. :eek: Σα να σου 'βαζα το Χίντεμιτ με το Γιούλιους Στράιχερ, ή τον Καλτενμπρούνερ! :vollkommenauf:
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Μορφή και περιεχόμενο.Αυτές οι παρέες είναι όπως οι εκλεκτικές συγγένειες στο παραπάνω έργο του Σοστακόβιτς. Η ζωή άλλωστε δημιουργεί τα πιο ενδιαφέροντα και ακραία συναπαντήματα.

Ο Χίντεμιτ ε; :hmmmm2:Λες; Δεν είναι να έχεις εμπιστοσύνη στους Γερμανούς. Κάθε τρεις και μια κάποιος ογδοηκοντούτης βγαίνει και με ντροπαλό χαμόγελο αποκαλύπτει τους κυνόδοντες του παρελθόντος-δεν ήξερα, νόμιζα ότι στο φούρνο είχαμε αρνάκι κλπ.
Καμία σύγκριση πάντως ανάμεσα στις καλλιτεχνικές φύσεις :secruity:του Γιάγκοντα και του Γιεζόφ που ξημεροβραδιάζονταν στα Μπαλσόι :elefant:με τους μπυρόβιους :beerglass: SS που προανέφερες. -bye-

Μια που μιλήσαμε για αναμνήσεις από το μέτωπο, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το ονειρικό υποδόριο κλίμα νοσταλγίας και ανησυχίας στις σουίτες τζαζ δεν είναι άσχετο με τον πόλεμο που πλησιάζει.Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε τότε (δεκαετία τριάντα) παρά το ότι η ιδέα προϋπήρχε και είναι επικαιρικό, δεν ακολουθεί τους πολύ συχνούς αναχρονισμούς στο συνολικό έργο του Σοστακόβιτς, αποτέλεσμα της πολυδιάσπασης της προσοχής του και του αρπάγματός του από κατά καιρούς ερεθίσματα.
Όσο για αυτό που αναφέρει παραπάνω ο Feruccio, δεν είναι ανέκδοτο. Ο Σοστακόβιτς κάποια έργα του τα έχει συνθέσει πολύ γρήγορα και έχει κάνει και τις ενορχηστρώσεις ταχύτατα. Σε άλλα αργούσε πολύ-τάξη μεγέθους δεκαετία.Αργούσε όμως γιατί τον βασάνιζε η ιδέα και η δομή και όχι το τεχνικό μέροςστο οποίο ήταν ικανότατος.Είχε πολύ ιδιαίτερες τεχνικές ευκολίες από μικρός και γι αυτό και ξεχώρισε πολύ γρήγορα ανάμεσα στους υπόλοιπους συμφοιτητές του-και ως εκτελεστής. Άλλωστε συνέθετε αρκετές φορές (ιδίως στις διακοπές του) όπως ο Μπετόβεν : στο γραφειάκι του και χωρίς πιάνο, δίνοντας στους οικείους του την εντύπωση ενός υπαλλήλου εν ώρα υπηρεσίας. Προφανώς βοηθούσε και η εμφάνιση...
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
.....Τον βρίσκω καλύτερο από τους Barshai και Janssons και πολύ καλύτερο από τον ταχύτατο Maxim,του οποίου την πατρότητα αμφισβητώ έντονα βασισμένος σε μουσικά κριτήρια και μόνον και χωρίς περαιτέρω πληροφορίες επί προσωπικού...


χαχαχαχα, δεν νομίζω να το ξαναέθεσε ποτέ κανείς καλύτερα ....
 
Απάντηση: Re: Απλά, όμορφα πράγματα...

Καμία σύγκριση πάντως ανάμεσα στις καλλιτεχνικές φύσεις :secruity:του Γιάγκοντα και του Γιεζόφ που ξημεροβραδιάζονταν στα Μπαλσόι :elefant:με τους μπυρόβιους :beerglass: SS που προανέφερες. -bye-

Απαιτήσεις δημοσιότητας. Τα 'χει αυτά η εξουσία. :viking: Αν ήταν να μετράμε πιασμένες καρέκλες, ήταν πολλές τέτοιες στην Αίθουσα της Φιλαρμονικής του Βερολίνου με μαύρους χιτώνες. Τώρα βέβαια, ο Γιάγκοντα πιο πολύ στα παρασκήνια των χορευτριών μάλλον θα 'τανε. :bike:

Μη μπλέκουμε όμως την ήρα με το στάρι. :grandpa: Στα ενδιαφέροντα που γράφεις στην τρίτη παράγραφο σου, έχω να παρατηρήσω πως εκείνη την εποχή είχε πολλούς λόγους να είναι ανασφαλής και ανήσυχος, πέρα από την όσφρηση του επερχόμενου πολέμου. Πάντα όμως βοηθά αυτή η ηθελημένη απαλοιφή βάθους, αυτό το υποδόριο κλίμα νοσταλγίας και απόλαυσης των απλών, όμορφων πραγμάτων. -bye-
 
Απάντηση: Re: Απλά, όμορφα πράγματα...

χαχαχαχα, δεν νομίζω να το ξαναέθεσε ποτέ κανείς καλύτερα ....

Δεν ξέρω τι λέτε, εγώ πάντως την 15η που άκουσα στο Μέγαρο το 2001 με τον Μαξίμ και την ΚΟΑ, δεν την αλλάζω με τίποτε. Κορυφαία! :firstprize: Όπως και η 13η του με τους Τσέχους.
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Δαμιανέ όλοι με τα φεγγάρια τους είναι. Ο οποιοσδήποτε δικαιούται να δώσει ένα αριστούργημα - και σε εμπιστεύομαι ::ears:)μάλλον έπεσες πάνω στη στιγμή του.Δεν τον είχα δει στο Μέγαρο αλλά κρίνοντας από τις ηχογραφήσεις του-και έχω ακούσει όλο το κουτί με τους Τσέχους-νομίζω ότι προσπαθει πάντοτε να δώσει μια σκληράδα και ένα δυναμισμό στη μουσική ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει:chinscratch:. Το ίδιο έχει κάνει και με άλλους συνθέτες, όχι μόνο με τον πατέρα του.
Με το ήρωά μου Γιάγκοντα λιγα σε παρακαλώ. Ακριβώς για τα παρασκήνια το έγραψα.Δειγμάτισε όλες τι μπαλαρίνες - όχι τις πουρές 25άρες πρωταγωνίστριες, τα κυκνάκια.Γι αυτό άλλωστε είναι και ήρωάς μου...:worshippy:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
... αυτό με τα κυκνάκια, έγραψε .... :adore::adore::adore: το καθιέρωσα ήδη σαν έκφραση...
Ευθύμιε, είσαι σε φοβερή φόρμα τελευταία... αν δεν ήμουν δις παντρεμένος και καμμένος, :frusty: θα το απέδιδα στον πρόσφατο γάμο σου ... :hahaha:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
τώρα βέβαια, τα φιλαράκια της NKVD είχα να τα ακούσω από τα φοιτητικά μου χρόνια..... αλλά τόσοι παλαβοί είμεθα εδώ μαζεμένοι, η θεματολογία δεν θα μπορούσε να χαλιναγωγείται.... :BDGBGDB55:
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Συγγνώμη για το οφ, εμβόλιμα προσπαθώ να ξαλεγράρουμε.Ούτως ή άλλως όλα αυτά είναι στη σφαίρα της ανεκδοτολογίας και πολλά ποστ δε με αφήνουν να αγιάσω. Επίσης πετάω τη σκούφια μου...
Δις παντρεμένος; βοήθειά σου, τουλάχιστον να ήσουν παντρεμένος με δις...
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
δεν συμφωνώ: μετά, τα δίς σε παίρνουν όμηρο. σου τα κόβουν και σου τα φοράνε σκουλαρίκια :popcorn:

Όχι κι έτσι αρχηγέ! -bye-Δεν εννοούσα παντρεμένος με τα δις, απλώς να έχεις και τις δυο ιδιότητες του παντρεμένου και του -ούχου. Τότε είναι σα να μην είσαι παντρεμένος. :antlers:
Παραλείπω τα γνωστά και σεξιστικά ανέκδοτα...
Ας είναι καλά το άλλο μισό του ουρανού που φτύνει αίμα δίπλα μας κάθε μέρα στο μαγγανοπήγαδο και είναι βράχος υπομονής και αγάπης.Ο Σοστακόβιτς το ήξερε από πρώτο χέρι.Ο Μάλερ το έζησε πιο δραματικά...
 
Απάντηση: Re: Απλά, όμορφα πράγματα...

Ας είναι καλά το άλλο μισό του ουρανού που φτύνει αίμα δίπλα μας κάθε μέρα στο μαγγανοπήγαδο και είναι βράχος υπομονής και αγάπης.

Μες στα μέλια σε βρίσκω! :dancing: Μακάριοι πάντως όσοι δικαιούνται να λεν κάτι τέτοιο. :grinning-smiley-043

Ο Ρίχτερ πάντως έλεγε πως η μακαρίτισσα η Νίνα ήταν δεσποτική - όσο και όμορφη - και τον είχε καβαλήσει το Δημητρό. :listen:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
... τσκ τσκ τσκ... νιόπαντρος, τι περιμένεις ....

...μην ανησυχείς όμως , κρατάω χρόνο......
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Re: Απλά, όμορφα πράγματα...

Μες στα μέλια σε βρίσκω! :dancing: Μακάριοι πάντως όσοι δικαιούνται να λεν κάτι τέτοιο. :grinning-smiley-043

Ο Ρίχτερ πάντως έλεγε πως η μακαρίτισσα η Νίνα ήταν δεσποτική - όσο και όμορφη - και τον είχε καβαλήσει το Δημητρό. :listen:

Ετσι πούταν ο Δημητρός σαν προσωπικότητα γούσταρε τό καβάλημα(μεταφορικά μιλώντας).
Οσο γιά τόν Sviatoslav η γνώμη του γιά τίς γυναίκες ήταν δεδομένη.-bye--bye-