Ξυλογλυπτική & μικροξυλοκατασκευές! Ιδέες και κατασκευές.
- Thread starter Χιωτης
- Start date
Οντως χανουν απο την φυσικοτητα τους απο το βερνικι για αυτο και την επομενη θα τα κανω με κερι...
Τα εκοψα με σπαθοσεγα σιγα σιγα ωστε να βγουν οσο το δυνατον ισοπαχα και μετα επεσε αρκετο τριψιμο με το 12v gex τριβειακι......ανορθοδoξος τροπος αλλα εγινε καπως η δουλεια...
Ξερω θελει πριονοκορδελα για τετοιες καταστασεις...
Τα εκοψα με σπαθοσεγα σιγα σιγα ωστε να βγουν οσο το δυνατον ισοπαχα και μετα επεσε αρκετο τριψιμο με το 12v gex τριβειακι......ανορθοδoξος τροπος αλλα εγινε καπως η δουλεια...
Ξερω θελει πριονοκορδελα για τετοιες καταστασεις...
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Η βίδα στη μύτη σου έφυγε λίγο στρατηγέ! Μια χαρά είναι, αλλά από τα χέρια σου έχουμε συνηθίσει αριστουργήματα. Η επόμενη!
Δυστυχώς Νικόλα δεν ξέφυγε η βίδα, το κόψιμο του Kydex ατην πριονοκορδέλα ξέφυγε.
Έτσι αναγκάστηκα να βγάλω την τρύπα πιο έξω γιατί δεν χώραγε η λάμα. Γι’αυτό και απ’την πλευρά του μανικιού εξέχει ελάχιστα, θα έπρεπε να μπαίνει περίπου 3mm πιο βαθειά.
Δεν πειράζει όμως, πρώτη δοκιμή είναι, λάθη θα γίνουν. Το επόμενο θα γίνει πολύ πιο σωστό, κι όταν γίνει αυτό το Kydex θα μπεί και στο laser για το τελικό σταμπάρισμα.
Υ.Γ. Αυτό που θέλει τεράστια προσοχή σ’αυτή τη φάση είναι η λάμα που κόβει χειρότερα κι από ξυράφι.
Έτσι αναγκάστηκα να βγάλω την τρύπα πιο έξω γιατί δεν χώραγε η λάμα. Γι’αυτό και απ’την πλευρά του μανικιού εξέχει ελάχιστα, θα έπρεπε να μπαίνει περίπου 3mm πιο βαθειά.
Δεν πειράζει όμως, πρώτη δοκιμή είναι, λάθη θα γίνουν. Το επόμενο θα γίνει πολύ πιο σωστό, κι όταν γίνει αυτό το Kydex θα μπεί και στο laser για το τελικό σταμπάρισμα.
Υ.Γ. Αυτό που θέλει τεράστια προσοχή σ’αυτή τη φάση είναι η λάμα που κόβει χειρότερα κι από ξυράφι.
Επειδη πλησιαζει σιγα σιγα το Πασχα, οι κατασκευες θα ειναι πιο ευλαβικες!
Ενα τρισδιαστατο σχεδιο απο τον Steve Good που αποτελειται απο 5 τεμαχια ξυλου που απεικονιζει τον Ιησού μεσα στο Σταυρο.
Διαστασεις, 11εκ. υψος και 8εκ. πλατος.
Εδω το σχεδιο: https://www.stevedgood.com/layeredjesus.pdf
Η διαφορα αυτη τη φορα με τα πρωτοτυπα σχεδια -περα απο την καθιερωμενη σμικρυνση- ειναι οτι το εσωτερικο το γεμισα υγρο γυαλι, αντι να το αφησω αδειο.
Τα τεμαχια ξυλου δεν χρειαστηκε να τα κολλησω εκ των προτερων καθως η ρητινη τα κολλησε μια χαρα.
Πριν να ριξω την ρητινη Μερκολα, περασα ολο το εσωτερικο με UV ρητινη για να το μονωσω και για να μην περασει προς τα εξω η ρητινη.
Σκεφτηκα να βαλω καποιο διαφανες ανοιχτο χρωμα, που ισως να εδειχνε πολυ καλυτερο, αλλα δεν μπορουσα να αποφασισω, οποτε το αφησα ετσι.
To υλικο ειναι MDF 3mm απο το Leroy. H βαση κοντρα πλακε 6μμ. Δεν εχω προχωρησει σε φινιρισμα. Απλα περασα ενα χερι λινελαιο.
Μαλλον θα σκουρηνω την αποχρωση του Σταυρου για να κανει καλυτερη αντιθεση με το υγρο γυαλι. Επισης θα τον περασω με γυαλοχαρτο στο πλαϊ και θα στρογγυλεψω λιγο τις ακρες.
Ενα τρισδιαστατο σχεδιο απο τον Steve Good που αποτελειται απο 5 τεμαχια ξυλου που απεικονιζει τον Ιησού μεσα στο Σταυρο.
Διαστασεις, 11εκ. υψος και 8εκ. πλατος.
Εδω το σχεδιο: https://www.stevedgood.com/layeredjesus.pdf
Η διαφορα αυτη τη φορα με τα πρωτοτυπα σχεδια -περα απο την καθιερωμενη σμικρυνση- ειναι οτι το εσωτερικο το γεμισα υγρο γυαλι, αντι να το αφησω αδειο.
Τα τεμαχια ξυλου δεν χρειαστηκε να τα κολλησω εκ των προτερων καθως η ρητινη τα κολλησε μια χαρα.
Πριν να ριξω την ρητινη Μερκολα, περασα ολο το εσωτερικο με UV ρητινη για να το μονωσω και για να μην περασει προς τα εξω η ρητινη.
Σκεφτηκα να βαλω καποιο διαφανες ανοιχτο χρωμα, που ισως να εδειχνε πολυ καλυτερο, αλλα δεν μπορουσα να αποφασισω, οποτε το αφησα ετσι.
To υλικο ειναι MDF 3mm απο το Leroy. H βαση κοντρα πλακε 6μμ. Δεν εχω προχωρησει σε φινιρισμα. Απλα περασα ενα χερι λινελαιο.
Μαλλον θα σκουρηνω την αποχρωση του Σταυρου για να κανει καλυτερη αντιθεση με το υγρο γυαλι. Επισης θα τον περασω με γυαλοχαρτο στο πλαϊ και θα στρογγυλεψω λιγο τις ακρες.
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Μαχαιριών συνέχεια…
Μ’έχουν πάρει μυρωδιά τώρα στο τριόροφο και μου φέρνουν συνεχώς μαχαιροδουλειές, επισκευές κατά κύριο λόγο.
Χθές το βράδυ μου έδωσαν ένα μαχαίρι 105 ετών αλλά σε άθλια κατάσταση, κατάμαυρο, σκουριασμένο, σπασμένο και με τα μανίκια σε αποσύνθεση.
Το ήθελαν όμως για συναισθηματικούς λόγους, είναι χειροποίητο, στην Κερασιά Πηλίου, και με το όνομα του δημιουργού χτυπημένο πάνω στη λάμα .
Δεν φαινόταν τίποτε εννοείται.
Δυστυχώς δεν σκέφτηκα να το φωτογραφίσω πρίν το ξεκινήσω για να δείτε σε τι κατάσταση ήταν, μια ιδέα μπορεί να πάρει κάποιος απ’ τα παλιά μανίκια που φαίνονται εδώ.
Σκέφτηκα να τα αντικαταστήσω με ελιά ή καρυδιά αλλά βαρέθηκα τη διαδικασία για τη διαμόρφωση ισόπαχων κομματιών 1cm περίπου και προτίμησα κάτι ήδη έτοιμο, ένα κομμάτι σοβατεπί.
Αν με ρωτήσετε τι ξύλο είναι δεν ξέρω, αν έπρεπε να πω κάτι θα έκεγα μαόνι.
Δεν είμαι σίγουρος όμως, κάτι άλλο πρέπει να είναι, υπήρχαν κάποια πράγματα που μου έκαναν εντύπωση.
Πρώτον είναι πολύ πιο κόκκινο απ’το μαόνι που ξέρω. Ακόμα και η σκόνη που βγάζει στο τρίψιμο πιο πολύ σου θυμίζει κόκκινο πιπέρι.
Αυτό όμως που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ήταν η στιγμή που το σιλέρωνα.
Το ξύλο ξέβαφε…
Σαν να ήταν βαμμένο και το πέρναγες διαλυτικό. Τα ζουμιά του sealer που έτρεχαν ήταν κόκκινα.
Δεν ηέρω γιατί γινόταν αυτό, πρώτη φορά το βλέπω τόσο έντονα.
Κατά τα άλλα το μαχαίρι τελείωσε γρήγορα και εύκολα, έχω αρχίσει να εξοικειώνομαι πλέον
, και δεν έχει καμία σχέση μ’αυτό που μου έδωσαν και σιχαινόμουν να το πιάσω.
Η αλήθεια είναι οτι στην αρχή σκέφτηκα οτι δεν έπρεπε να το πειράξω, δεν έπρεπε να του αλλάξω μανίκια αλλά να δοκιμάσω να διορθώσω τα γνήσια τα δικά του.
Ήταν όμως τόσο πέτσικο και τόσο σαθρό το ξύλο σε κάποια σημεία που τελικά δεν το τόλμησα. Τσάμπα κόπος.
Δε πειράζει, αρκεί που έμεινε η λάμα, γιατί κι αυτή σπασμένη ήταν, έλειπε ένα κομμάτι στην κόψη (φαίνεται ακόμα λίγο αλλά θα φύγει στο τελικό τρόχισμα) και είχε κεφαλώσει η πάνω πλευρά γιατί έκοβαν χτυπώντας το από πάνω με σφυρί.
Διορθώθηκε κι αυτό…
Μ’έχουν πάρει μυρωδιά τώρα στο τριόροφο και μου φέρνουν συνεχώς μαχαιροδουλειές, επισκευές κατά κύριο λόγο.
Χθές το βράδυ μου έδωσαν ένα μαχαίρι 105 ετών αλλά σε άθλια κατάσταση, κατάμαυρο, σκουριασμένο, σπασμένο και με τα μανίκια σε αποσύνθεση.
Το ήθελαν όμως για συναισθηματικούς λόγους, είναι χειροποίητο, στην Κερασιά Πηλίου, και με το όνομα του δημιουργού χτυπημένο πάνω στη λάμα .
Δεν φαινόταν τίποτε εννοείται.
Δυστυχώς δεν σκέφτηκα να το φωτογραφίσω πρίν το ξεκινήσω για να δείτε σε τι κατάσταση ήταν, μια ιδέα μπορεί να πάρει κάποιος απ’ τα παλιά μανίκια που φαίνονται εδώ.
Σκέφτηκα να τα αντικαταστήσω με ελιά ή καρυδιά αλλά βαρέθηκα τη διαδικασία για τη διαμόρφωση ισόπαχων κομματιών 1cm περίπου και προτίμησα κάτι ήδη έτοιμο, ένα κομμάτι σοβατεπί.
Αν με ρωτήσετε τι ξύλο είναι δεν ξέρω, αν έπρεπε να πω κάτι θα έκεγα μαόνι.
Δεν είμαι σίγουρος όμως, κάτι άλλο πρέπει να είναι, υπήρχαν κάποια πράγματα που μου έκαναν εντύπωση.
Πρώτον είναι πολύ πιο κόκκινο απ’το μαόνι που ξέρω. Ακόμα και η σκόνη που βγάζει στο τρίψιμο πιο πολύ σου θυμίζει κόκκινο πιπέρι.
Αυτό όμως που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ήταν η στιγμή που το σιλέρωνα.
Το ξύλο ξέβαφε…
Σαν να ήταν βαμμένο και το πέρναγες διαλυτικό. Τα ζουμιά του sealer που έτρεχαν ήταν κόκκινα.Δεν ηέρω γιατί γινόταν αυτό, πρώτη φορά το βλέπω τόσο έντονα.
Κατά τα άλλα το μαχαίρι τελείωσε γρήγορα και εύκολα, έχω αρχίσει να εξοικειώνομαι πλέον
, και δεν έχει καμία σχέση μ’αυτό που μου έδωσαν και σιχαινόμουν να το πιάσω.Η αλήθεια είναι οτι στην αρχή σκέφτηκα οτι δεν έπρεπε να το πειράξω, δεν έπρεπε να του αλλάξω μανίκια αλλά να δοκιμάσω να διορθώσω τα γνήσια τα δικά του.
Ήταν όμως τόσο πέτσικο και τόσο σαθρό το ξύλο σε κάποια σημεία που τελικά δεν το τόλμησα. Τσάμπα κόπος.
Δε πειράζει, αρκεί που έμεινε η λάμα, γιατί κι αυτή σπασμένη ήταν, έλειπε ένα κομμάτι στην κόψη (φαίνεται ακόμα λίγο αλλά θα φύγει στο τελικό τρόχισμα) και είχε κεφαλώσει η πάνω πλευρά γιατί έκοβαν χτυπώντας το από πάνω με σφυρί.
Διορθώθηκε κι αυτό…
Μοιάζει να ξεβάφει, αλλά προφανώς δεν ξεβάφει.
Όμως, υπάρχει μια τόσο λεπτή σκόνη πάνω του από την επεξεργασία που έχεις κάνει, που όταν βάλεις το λάδι μοιάζει να ξεβάφει. Και στα cutting board λερώνει και τα άλλα ξύλα.
Στο τελευταίο board που έκανα (που είχε και αυτό παντούκ, πριν βάλω το λάδι, έβαλα το board στο ντους και το ... έκανα μπάνιο με νερό με πίεση.
Την άλλη μέρα που στέγνωσε, το padouk δεν ξέβαφε και δεν λέρωσε τα διπλανά του ξύλα όταν το πέρασα με λάδι.
Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο ή δύσκολο σαν κατασκευή, όμως είναι πολύ λειτουργικό για τα τηλεκοντρόλ του σπιτιού που συνεχώς τα ψάχνουμε από εδώ και από εκεί.
Αγόρασα λοιπόν ένα έτοιμο κουτί από ξύλο μπαμπού διαστάσεων 15x15cm. Έκοψα 3 συν 1 (μικρό) κομμάτια λεπτό κόντρα πλακέ από αυτό που χρησιμοποιείται στους πάτους των συρταριών και στις άκρες κόλλησα ξύλινα κυβάκια τα οποία τρύπησα στη μέση και πέρασα στρογγυλά ξυλάκια (καβίλιες).
Στον πάτο του κουτιού κόλλησα δύο φύλλα αφρώδους υλικού καφέ χρώματος για να μην χτυπιούνται τα τηλεκοντρόλ.
Όλα τα υλικά εκτός του κόντρα πλακέ τα προμηθεύτηκα από το Jumbo. Έτσι έφτιαξα 3 θέσεις υπό γωνία που χωράνε 6 τηλεκοντρόλ, μπροστά μία θέση για χαρτάκια σημειώσεων και μία θέση για στυλό-μολύβι.
Το έβαψα μαύρο-κόκκινο ακρυλικό χρώμα και το αποτέλεσμα είναι αυτό:
Παρεμπιπτόντως χωράει και το μικρό τηλεκοντρόλ από ραδιοφωνάκι (UGO ubs-1589).
Αγόρασα λοιπόν ένα έτοιμο κουτί από ξύλο μπαμπού διαστάσεων 15x15cm. Έκοψα 3 συν 1 (μικρό) κομμάτια λεπτό κόντρα πλακέ από αυτό που χρησιμοποιείται στους πάτους των συρταριών και στις άκρες κόλλησα ξύλινα κυβάκια τα οποία τρύπησα στη μέση και πέρασα στρογγυλά ξυλάκια (καβίλιες).
Στον πάτο του κουτιού κόλλησα δύο φύλλα αφρώδους υλικού καφέ χρώματος για να μην χτυπιούνται τα τηλεκοντρόλ.
Όλα τα υλικά εκτός του κόντρα πλακέ τα προμηθεύτηκα από το Jumbo. Έτσι έφτιαξα 3 θέσεις υπό γωνία που χωράνε 6 τηλεκοντρόλ, μπροστά μία θέση για χαρτάκια σημειώσεων και μία θέση για στυλό-μολύβι.
Το έβαψα μαύρο-κόκκινο ακρυλικό χρώμα και το αποτέλεσμα είναι αυτό:
Παρεμπιπτόντως χωράει και το μικρό τηλεκοντρόλ από ραδιοφωνάκι (UGO ubs-1589).
Χάζευα στο διαδίκτυο φωτογραφίες έτοιμων βάσεων και σκέφτηκα να φτιάξω μία προσαρμοσμένη στα δικά μου τηλεκοντρόλ του σαλονιού.Μπραβο, πολυ χρησιμη κατασκευουλα!!
Που το βρηκες αυτο το περιπλοκο σχεδιο? Eιναι πρωτοτυπο παντως, εξω απο τα συνηθισμενα
Το κοντρα πλακε ειναι 3μμ?
Θα έφτιαχνα και το κουτί αλλά αφού το βρήκα έτοιμο στο Jumbo στην σούπερ τιμή των δυόμιση Ευρώ και οι διαστάσεις του ήταν οι ιδανικές, το αγόρασα έτοιμο.
Ναι το κόντρα πλακέ είναι 3mm και τα κόλλησα με ξυλόκολλα μεταξύ τους και πάνω στο κουτί. Τα κυβάκια και τις καβίλιες τα κόλλησα με πιστόλι σιλικόνης πάνω στο κόντρα πλακέ. Κόλλησε αρκετά γερά και δεν κουνάει καθόλου.
Τώρα πλέον όλα τα τηλεκοντρόλ ξέρουμε που βρίσκονται γιατί πριν τα ψάχναμε σε όλο το σαλόνι.
Μεγαλη δουλεια ο καπλαμας, μεταμορφωνει και ομορφαινει τα παντα που καλυπτει!
Ειχα κανει μια κατασκευη απο το MDF 3mm του Leroy oπου η πισω πλευρα του MDF ειναι επενδεδυμενη με ασπρη μελαμινη.
Αν και η ασπρη μελαμινη ειναι η πισω πλευρα της κατασκευης, φαινεται ασχημη και επρεπε ειτε να φυγει με τριβειο, ειτε να βαφτει.
Υπαρχει ομως και η λυση του καπλαμα οπου εχει βεβαια παραπανω κοπο αλλα το αποτελεσμα παντα ανταμοιβει!
Στη φωτο φαινεται και ενα δειγμα του ΜDF της κατασκευης που εχει ντυθει πλεον με τον καπλαμα.
Ο καπλαμας (παλυσανδρος ινδιας) ειναι απο τον Σοφιανο, το μονο φτηνο και VFM προιον που εχει...10 ευρω τα 2.5 τετραγωνικα!!
Βεβαια για να στον στειλλει, πρεπει η συνολικη παραγγειλα να ειναι πανω απο 30 ευρω, οποτε αξιζει μονο αν μαζευτουν τρεις ενδιαφερομενοι..
Εδω η μπροστινη πλευρα της κατασκευουλας η οποια αποτελειται απο 5 ξεχωριστα κομματια MDF κολλημενα ωστε να δινουν την εντυπωση του βαθους. Ο κενος χωρος αν θυμαστε εχει γεμισει με υγρο γυαλι.
Να ξαναπω για τον καπλαμα, οτι μετα απο αρκετες δοκιμες, το καλυτερο υλικο συγκολλησης ειναι αναμφιστητητα η ελαστικη βενζινοκολλα.
Η κολλα στιγμης ειναι ιδανικη οταν χρειαζονται μικροδιορθωσεις και για κολληση εξαιρετικα μικρων τεμαχιων.
Ειχα κανει μια κατασκευη απο το MDF 3mm του Leroy oπου η πισω πλευρα του MDF ειναι επενδεδυμενη με ασπρη μελαμινη.
Αν και η ασπρη μελαμινη ειναι η πισω πλευρα της κατασκευης, φαινεται ασχημη και επρεπε ειτε να φυγει με τριβειο, ειτε να βαφτει.
Υπαρχει ομως και η λυση του καπλαμα οπου εχει βεβαια παραπανω κοπο αλλα το αποτελεσμα παντα ανταμοιβει!
Στη φωτο φαινεται και ενα δειγμα του ΜDF της κατασκευης που εχει ντυθει πλεον με τον καπλαμα.
Ο καπλαμας (παλυσανδρος ινδιας) ειναι απο τον Σοφιανο, το μονο φτηνο και VFM προιον που εχει...10 ευρω τα 2.5 τετραγωνικα!!
Βεβαια για να στον στειλλει, πρεπει η συνολικη παραγγειλα να ειναι πανω απο 30 ευρω, οποτε αξιζει μονο αν μαζευτουν τρεις ενδιαφερομενοι..
Εδω η μπροστινη πλευρα της κατασκευουλας η οποια αποτελειται απο 5 ξεχωριστα κομματια MDF κολλημενα ωστε να δινουν την εντυπωση του βαθους. Ο κενος χωρος αν θυμαστε εχει γεμισει με υγρο γυαλι.
Να ξαναπω για τον καπλαμα, οτι μετα απο αρκετες δοκιμες, το καλυτερο υλικο συγκολλησης ειναι αναμφιστητητα η ελαστικη βενζινοκολλα.
Η κολλα στιγμης ειναι ιδανικη οταν χρειαζονται μικροδιορθωσεις και για κολληση εξαιρετικα μικρων τεμαχιων.
Σήμερα τελειώσα με την κατασκευή ενός κουκλόσπιτου. Η ιδέα και το σχέδιο έπεσε από την κόρη και το δουλέψαμε αρκετά μαζί.
Έγινε κυρίως από αυτά τα ξυλάκια Jumbo - οι κομμένες άκρες για τα κεραμίδια και τα κομμάτια χωρίς τις άκρες για τα σανιδάκια των τοίχων.
Τα υπόλοιπα ξύλα (δοκάρια, πάτωμα) έγιναν από ρετάλια ελάτης - από ένα παλιόξυλο βγαίνει άπειρο υλικό για τις μικρές διαστάσεις που χρειάζεται ένα τέτοιο πρότζεκτ. Πολύ χρήσιμο το σπρωχτήρι αλά griper για να βγούν τα λεπτά φιλετάκια ξύλου - αυτά στην φωτογραφία είναι 4mm πάχος Χ 20mm πλάτος και βγήκαν αλφαδιασμένα από το παγκοπρίονο.
Πέρασμα με ανιλίνες πριν την τελική συναρμολόγηση.
Οι πόρτες και τα παράθυρα έγιναν από πηχάκια και κομμάτια κόντρα πλακέ 6 χιλιοστών. Ανοιγοκλείνουν με δύο μικρά κομμάτια σύρμα ως μεντεσέ, ένα πάνω ένα κάτω.
Και εδώ μερικές ακόμα φωτογραφίες με το τελικό αποτέλεσμα. Έχουν πάντως πολλή δουλειά οι μικροκατασκευές και ας μην τους φαίνεται.
Έγινε κυρίως από αυτά τα ξυλάκια Jumbo - οι κομμένες άκρες για τα κεραμίδια και τα κομμάτια χωρίς τις άκρες για τα σανιδάκια των τοίχων.
Τα υπόλοιπα ξύλα (δοκάρια, πάτωμα) έγιναν από ρετάλια ελάτης - από ένα παλιόξυλο βγαίνει άπειρο υλικό για τις μικρές διαστάσεις που χρειάζεται ένα τέτοιο πρότζεκτ. Πολύ χρήσιμο το σπρωχτήρι αλά griper για να βγούν τα λεπτά φιλετάκια ξύλου - αυτά στην φωτογραφία είναι 4mm πάχος Χ 20mm πλάτος και βγήκαν αλφαδιασμένα από το παγκοπρίονο.
Πέρασμα με ανιλίνες πριν την τελική συναρμολόγηση.
Οι πόρτες και τα παράθυρα έγιναν από πηχάκια και κομμάτια κόντρα πλακέ 6 χιλιοστών. Ανοιγοκλείνουν με δύο μικρά κομμάτια σύρμα ως μεντεσέ, ένα πάνω ένα κάτω.
Και εδώ μερικές ακόμα φωτογραφίες με το τελικό αποτέλεσμα. Έχουν πάντως πολλή δουλειά οι μικροκατασκευές και ας μην τους φαίνεται.