Σικάγο Μπλουζ [+28 άλμπουμ]

12. Sonny Boy Williamson II - The Real Folk Blues (Chess/MCA Records, 1966/1987) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 One Way Out - 2:44, A2 Too Young To Die - 2:55, A3 Trust My Baby - 2:42, A4 Checkin' Up On My Baby - 1:55, A5 Sad To Be Alone - 2:55, A6 Got To Move - 2:25, B1 Bring It On Home - 2:35, B2 Down Child - 2:32, B3 Peach Tree - 2:34, B4 Dissatisfied - 2:42, B5 That's All I Want - 2:15, B6 Too Old To Think - 2:10
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Sonny Boy Williamson II - More Real Folk Blues (Chess, 1966/1988) [LP/CD]
Sonny Boy Williamson II - This Is My Story (Chess, 1972) [2-LP]
Sonny Boy Williamson II - The Essential Sonny Boy Williamson ‎(Chess, 1993) [2-CD]
Sonny Boy Williamson II - His Best ‎(Chess, 1997) [CD]


Η φολκ-μπλουζ αναγέννηση της δεκαετίας του 1960 αναβίωσε τη νοσούσα καριέρα πολλών μπλούζμεν. Επωφελούμενος υπήρξε και ο τραγουδιστής και αρμονικίστας, Sonny Boy Williamson (δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο τραγουδιστή που τραγούδησε το "Good Morning, School Girl" και πέθανε το 1948). Γεννήθηκε ως Aleck Ford στο Μισισιπή και στη συνέχεια πήρε το όνομα Rice Miller πριν μεταμορφωθεί σε Sonny Boy Williamson. Το Real Folk Blues, κυρίως μια συλλογή προηγούμενων κομματιών για την Chess, κυκλοφόρησε το 1966 και περιελάμβανε τα σινγκλ "Trust My Baby" και "One Way Out", στο τελευταίο με τον κιθαρίστα Buddy Guy.
- Περισσότερα στο παλιότερο νήμα "Γκραν μετρ - Τα τέσσερα μεγάλα "W"!"...

13. / 14. / 15. Various - Chicago/The Blues/Today!, Volumes 1-3 (Vanguard, 1966) [3-LP]
- Παρακάτω, ιδιαίτερη αφιερωματική ενότητα...

16. Charley Musselwhite's South Side Band - Stand Back! Here Comes Charley Musselwhite's South Side Band (Vanguard, 1967/1990) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 Baby Will You Please Help Me - 3:20, A2 No More Lonely Nights - 5:15, A3 Cha Cha The Blues - 3:16, A4 Christo Redemptor - 3:14, A5 Help Me - 3:31, A6 Chicken Shack - 4:23, B1 Strange Land - 3:04, B2 39th And Indiana - 4:13, B3 My Baby - 2:43, B4 Early In The Morning - 4:32, B5 4 P.M. - 3:17, B6 Sad Day - 5:02
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Charlie Musselwhite - Best Of The Vanguard Years (Vanguard, 2000) [CD]


Ο έτερος λευκός αρμονικίστας του αφιερώματός μας, Charley Musselwhite (ο ίδιος προτιμά το Charlie ή το Charles), ήταν εξίσου αυθεντικός, όσο συναισθηματικός και κατά κάποιο τρόπο τόσο περιπετειώδης όσο ο Paul Butterfield. Ομοίως, ηγούμενος μιας μπάντας από το Σικάγο με μια ρυθμ σέξιον μαύρων βετεράνων (Fred Below στα ντραμς, Bob Anderson στο μπάσο) και σολίστ επηρεασμένους από το ροκ (κιμπορντίστας ο Barry Goldberg, κιθαρίστας ο Harvey Mandel), ο Musselwhite έπαιζε με ένα βάθος που διέψευδε την ηλικία του – μόλις 22 χρονών όταν ηχογραφήθηκε το άλμπουμ! Οι ερμηνείες του στα "Help Me", "Early In The Morning" και το δικό του "Strange Land" με τα τραχιά φωνητικά του αντέχουν στο χρόνο, αλλά άφησε τη φυσαρμόνικα του να μιλήσει ακόμα πιο αυθεντικά σε οργανικά όπως τα "39th And Indiana" (ουσιαστικά "It Hurts Me Too" χωρίς στίχους) και "Cha Cha The Blues", και στην εκδοχή του για το, με γκόσπελ δόση, "Cristo Redemptor" του τζαζ ενορχηστρωτή Duke Pearson, που έγινε το τραγούδι-υπογραφή του – συνδεόμενο μαζί του πιθανώς περισσότερο παρά με τον τρομπετίστα Donald Byrd, ο οποίος ηχογράφησε αρχικά το τραγούδι για την Blue Note. Ο Goldberg είναι σε καλή φόρμα (ιδιαίτερα στο όργανο), αλλά το φιδίσιο, τραυλό στυλ του Mandel ξεχωρίζει πραγματικά – κυρίως στο "Help Me", το ιδιόρρυθμο πρωτότυπό του "4 P.M." και το "Chicken Shack", όπου σε κάνει να σκέφτεσαι ότι ο δίσκος κολλάει.

grio said:

...Το Stand Back! Here Comes Charley Musselwhite's Southside Band είναι όντως αριστουργηματικό και δίσκος ορόσημο του ηλεκτρικού αστικού μπλουζ. Εκεί για πρώτη φορά ακούγεται η κιθάρα του και αφήνει άφωνους τους λίγους αλλά πιστούς "παρατηρητές" του. Όπως αναφέρει και ο Pete Prown στο βιβλίο του, Legends of Rock Guitar, «Η κιθάρα του στο θρυλικό Stand Back! Here Comes Charley Musselwhite's South Side Band (1966) συναγωνίστηκε το παίξιμο των Mike Bloomfield και Eric Clapton και έφερε μπλουζ και ροκ εντ ρολ ένα βήμα πιο κοντά, το ένα στο άλλο, με την παραμόρφωση, τα ανατροφοδοτούμενα σόλο και τις ασυνήθιστες συγκεκομμένες φράσεις».

Click to expand...

17. Magic Sam Blues Band - West Side Soul (Delmark Records, 1968/1990) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 That's All I Need - 3:40, A2 I Need You So Bad - 4:51, A3 I Feel So Good (I Wanna Boogie) - 4:36, A4 All Of Your Love - 3:43, A5 I Don't Want No Woman - 3:38, B1 Sweet Home Chicago - 4:11, B2 I Found A New Love - 4:03, B3 Every Night And Every Day - 2:19, B4 Lookin' Good (Instrumental) - 3:11, B5 My Love Will Never Die - 4:04, B6 Mama, Mama - Talk To Your Daughter - 2:40
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Magic Sam - The Essential Magic Sam - The Cobra And Chief Recordings 1957-1961 (Fuel 2000, 2001) [CD]


Βαφτισμένος Samuel Maghett, o γεννημένος στο Μισισιπή, Magic Sam, μεγάλωσε με τη μουσική των Muddy Waters και Little Walter και σε ηλικία 19 χρονών, μετακόμισε στο Σικάγο, όπου ηχογράφησε για την τοπική εταιρεία Cobra στα τέλη της δεκαετίας του '50. Το West Side Soul ήταν το ντεμπούτο LP του Sam και θεωρείται ένα από τα καλύτερα ηλεκτρικά μπλουζ άλμπουμ της δεκαετίας του 1960. Το ρεπερτόριό του, περιλαμβάνει εξαιρετικό πρωτότυπο υλικό καθώς και γεμάτα ενέργεια, ανανεωμένα στάνταρτ και κομμάτια μπλουζ από τους Robert Johnson, B.B. King και Willie Dixon. Με τη συγχώνευση της αστικής εκφραστικότητας και της ακατέργαστης, γήινης φύσης του Δέλτα, ο δίσκος θα αποδεικνυόταν πρότυπο για τις σύγχρονες μπλουζ ηχογραφήσεις.

18. Earl Hooker - 2 Bugs And A Roach (Arhoolie Records, 1969) [LP]
_____Earl Hooker - Two Bugs And A Roach (Arhoolie Records, 1990) [CD]
Τραγούδια: A1 Anna Lee - 6:30, A2 Off The Hook - 3:45, A3 Love Ain't A Plaything - 4:50, A4 You Don't Want Me - 5:07, B1 Two Bugs And A Roach - 4:15, B2 Wah Wah Blues - 4:35, B3 You Don't Love Me - 5:31, B4 Earl Hooker Blues - 6:02


Ένας αυτοδίδακτος κιθαρίστας που αρχικά προτίμησε να μην τραγουδήσει λόγω δυσκολίας στην ομιλία, ο Earl Zebedee Hooker ήταν ξάδερφος του ομότεχνού του από το Μισισιπή, του πιο διάσημου John Lee Hooker. Αφού μόχθησε ως μουσικός του δρόμου στο Σικάγο, ο Χούκερ άρχισε να παίζει σε κλαμπ και τελικά έκοψε μερικά σινγκλ - ένα από τα οποία, το οργανικό "Blue Guitar" έγινε η βάση του σινγκλ "You Shook Me" του Muddy Waters, το 1962. Το 2 Bugs And A Roach παρουσιάζει ποικιλομορφία, με φωνητικά από τους Hooker, Andrew Odom και Carey Bell μεταξύ των οργανικών, όλα ηχογραφημένα το 1968. Συνολικά, είναι ένα από τα απαραίτητα στην πολύ μικρή δισκογραφία αυτού του καλλιτέχνη – ένα ωραίο αντιπροσωπευτικό δείγμα από τον άγνωστο δάσκαλο της ηλεκτρικής κιθάρας του Σικάγο, που περιλαμβάνει το ομότιτλο κομμάτι του, "Anna Lee" και το ατμοσφαιρικό οργανικό, "Off the Hook".

19. Buddy Guy - I Was Walking Through The Woods (Chess/MCA Records, 1970/1990) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 Watch Yourself - 4:02, A2 Stone Crazy - 7:30, A3 I Found A True Love - 6:10, B1 First Time I Met The Blues - 2:20, B2 Let Me Love You Baby - 2:52, B3 No Lie - 2:25, B4 I Got A Strange Feeling - 3:04, B5 My Time After A While - 2:57, B6 Ten Years Ago - 2:36, B7 Broken-Hearted Blues - 3:15
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Buddy Guy - The Very Best Of Buddy Guy (Rhino Records, 1992) [CD]


Ο George "Buddy" Guy, γεννημένος στη Λουιζιάνα, με το στομφώδες φωνητικό στυλ, εκτιμάται για το πυροτεχνικό του παίξιμο στην ηλεκτρική κιθάρα. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1959 για μια μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική από το Σικάγο που ονομαζόταν Artistic πριν ενταχθεί στην Chess ένα χρόνο αργότερα, όπου έμεινε μέχρι το 1970. Αυτό το άλμπουμ συγκέντρωσε μερικά από τα καλύτερα κομμάτια του Guy στην Chess, συμπεριλαμβανομένου του "First Time I Met The Blues" και του R&B χιτ στις ΗΠΑ, "Stone Crazy", το 1962. Ηλεκτρικό μπλουζ της Windy City στα καλύτερά του, βρίσκεται ξεκάθαρα ανάμεσα στα καλύτερα μπλουζ άλμπουμ όλων των εποχών.

20. Jimmy Rogers with Little Walter, Muddy Waters - Chicago Bound (Chess/MCA Records, 1970/1990) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 You're The One - 2:38, A2 Money, Marbles And Chalk - 2:16, A3 Ludella - 2:51, A4 Act Like You Love Me - 3:50, A5 Back Door Friend - 3:20, A6 Last Time - 2:42, A7 I Used To Have A Woman - 3:06, B1 Sloppy Drunk - 3:00, B2 Blues Leave Me Alone - 3:02, B3 Out On The Road - 2:51, B4 Goin' Away Baby - 2:42, B5 That's Alright - 2:45, B6 Chicago Bound - 2:40, B7 Walking By Myself - 2:48
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Jimmy Rogers - The Complete Chess Recordings (Chess/MCA Records, 1997) [2-CD]


Ο Jimmy Rogers, ένας τραγουδιστής από το Μισισιπή με απαλή φωνή που συνόδευε τον εαυτό του με κιθάρα και φυσαρμόνικα, γεννήθηκε ως Jay Arthur Lane και ήταν μια καίριας σημασίας φυσιογνωμία στην ανάπτυξη του μπλουζ της Νότιας πλευράς (South Side) του Σικάγο στις αρχές της δεκαετίας του '50. Οι ηχογραφήσεις του Rogers της δεκαετίας του 1950 για την Chess Records συνδυάστηκαν για το Chicago Bound, μια συλλογή που περιείχε έκτακτες εμφανίσεις από τους Muddy Waters, Little Walter και Willie Dixon. Το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, "Walking By Myself", ήταν ο μόνος επιτυχημένος δίσκος του Rogers, αφού μπήκε στο Τοπ 20 R&B τσαρτ των ΗΠΑ το 1957.

21. Hound Dog Taylor & The House Rockers - Hound Dog Taylor And The House Rockers (Alligator Records, 1971/1990) [LP/CD]
Τραγούδια: A1 She's Gone - 3:46, A2 Walking The Ceiling - 3:12, A3 Held My Baby Last Night - 4:14, A4 Taylor's Rock - 3:50, A5 It's Alright - 3:10, A6 Phillips' Theme - 5:27, B1 Wild About You, Baby - 3:35, B2 I Just Can't Make It - 3:15, B3 It Hurts Me Too - 3:47, B4 44 Blues - 2:52, B5 Give Me Back My Wig - 3:31, B6 55th Street Boogie - 2:59
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Hound Dog Taylor And The HouseRockers - Natural Boogie (Alligator Records, 1974/1989) [LP/CD]


Γεννημένος Theodore Roosevelt Taylor στο Natchez του Μισισιπή, ο βραχνός τραγουδιστής και κιθαρίστας Hound Dog Taylor είχε μια γενετική ανωμαλία γνωστή ως πολυδακτυλία, καθώς υπήρχαν έξι δάκτυλα σε κάθε χέρι του. Εκφραστής του Σικάγο μπλουζ στυλ, ο Τέιλορ ηχογράφησε το ντεμπούτο του άλμπουμ το 1971, ως την εναρκτήρια κυκλοφορία της εταιρείας του Bruce Iglauer, Alligator με έδρα τη Windy City. Ακατέργαστα, γήινα και ενστικτώδη, τα δώδεκα τραγούδια του, επικεντρώνονται στο μοναδικό επιθετικό παίξιμο της σλάιντ κιθάρας του Taylor.

22. Robert Nighthawk - Live On Maxwell Street - 1964 (Rounder, 1979/1991) [LP/CD]
_____Robert Nighthawk - Live On Maxwell Street 1964 (Bullseye Blues & Jazz, 2001) [CD]
Τραγούδια: A1 Goin' Down To Eli's - 4:50, A2 Mr. Bell's Shuffle - 1:33, A3 The Time Have Come - 5:04, A4 Yakity Yak - 3:40, A5 Nighthawk Shuffle - 1:45, B1 Take It Easy Baby - 3:53, B2 Maxwell Street Medley - 6:47, B3 Burning Heat - 2:17, B4 I Need Love So Bad - 5:16, B5 Excerpts From Interview/Kansas City - 2:31


Ο Nighthawk που ονομάστηκε "βασιλιάς της χορδής", γεννήθηκε ως Robert Lee McCollum στο Αρκάνσας. Γοητευμένος από τα μπλουζ σε νεαρή ηλικία, έγινε πλανόδιος τραγουδιστής που έπαιζε κιθάρα, και με το όνομα Robert McCoy εξασκούσε το επάγγελμά του, στις περιοχές του Τενεσί και του Μισισιπή πριν μετακομίσει στο Μιζούρι. Το 1948, επανεφηύρε τον εαυτό του ως Robert Nighthawk και άρχισε να παίζει ηλεκτρική κιθάρα στο Σικάγο – ήταν ένας από τους πρώτους μπλούζμεν που εξηλεκτρίστηκαν – όπου σύντομα ηχογράφησε μερικά 45άρια για τις εταιρείες Aristocrat και Chess. Δυστυχώς, δεν κυκλοφόρησε ποτέ ένα LP στη διάρκεια της ζωής του, αλλά το Live On Maxwell Street - 1964 που κυκλοφόρησε μεταθανάτια το 1979, με τα θρηνητικά φωνητικά του και τις καυτές φράσεις της μπότλνεκ κιθάρας, αποκαλύπτει τον απίστευτο δυναμισμό του Nighthawk επί σκηνής κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς στο Σικάγο. Τα χάιλαϊτ κυμαίνονται από τα λικνιστικά "Yakity Yak" και "Nighthawk Shuffle" έως το έντονο "Burning Heat", με την κορναριστή φυσαρμόνικα του Carey Bell.

23. Johnny Shines & Robert Lockwood - Dust My Broom (Flyright Records, 1980) [LP]
_____Johnny Shines And Robert Lockwood - Johnny Shines And Robert Lockwood (Flyright Records, 1989) [CD]
Τραγούδια: {Johnny Shines} A1 Ramblin' - 2:34, A2 Fish Tail - 2:31, A3 Cool Driver - 2:56, A4 Ain't Doin' No Good - 2:35, {Robert Lockwood} A5 Dust My Broom - 2:28, A6 Pearly B - 2:26, A7 Aw Aw Baby - 2:39, A8 Sweet Woman From Maine - 3:01, {Johnny Shines} B1 Evening Sun - 2:32, B2 No Name Blues - 2:50, B3 Brutal Hearted Woman - 2:55, B4 Gonna Call The Angel (Rehearsal) - 3:09, B5 Gonna Call The Angel (Take 3) - 3:29, B6 Evening Shuffle - 2:14, {Robert Lockwood} B7 Dust My Broom (Alt) - 2:39
Johnny Shines And Robert Lockwood - Johnny Shines And Robert Lockwood (Flyright Records, 1989) [CD]


Πρώην συνεργάτης του Robert Johnson, γεννημένος στις 26 Απριλίου 1915, στο Frayser του Τενεσί, ο βετεράνος μπλούζμαν του Δέλτα, Johnny Shines, παίζει σε δέκα κομμάτια της συλλογής, ηχογραφημένα το 1952 και το 1953 χωρίς τύμπανα για τη δισκογραφική JOB, με τη συνοδεία μπάσου, ενώ στα έξι από αυτά συμμετέχει και ο Big Walter (Shakey) Horton, ένα άλλο εξέχον μέλος του πάνθεον της φυσαρμόνικας του Σικάγο και επιρροή στον Little Walter, μεταξύ πολλών άλλων. Ο Shines δεν είχε ποτέ ένα επιτυχημένο σινγκλ, αλλά υπήρξε ένας δεινός και εκδηλωτικός εκπρόσωπος των μπλουζ μέχρι τον θάνατό του στην Αλαμπάμα το 1992. Τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου, που αποτελούν συνεργασία του κιθαρίστα Robert Jr. Lockwood και του γεννημένου στο Vance του Μισισιπή το 1907, πιανίστα Sunnyland Slim (Albert Luandrew), ηχογραφήθηκαν την άνοιξη του 1951 και στις αρχές του 1955, υπό την ηγεσία του Lockwood για την JOB. Ο Lockwood, θετός γιος και μαθητής του Ρόμπερτ Τζόνσον, γεννήθηκε στο Marvell του Αρκάνσας, στις 27 Μαρτίου 1916, και έχει μια εξαιρετικά πλούσια ιστορία, συμπεριλαμβανομένων των χρόνων στο Δέλτα με τους Rice Miller, Eddie Boyd, Otis Spann και Slim μεταξύ πολλών. Ο Λόκγουντ συνέχισε να είναι δυνατός σε περιοδείες και ηχογραφήσεις μέχρι λίγο πριν τον θάνατό του, το 2006, σε ηλικία 91 χρονών.

24. Otis Rush - Groaning The Blues: Original Cobra Recordings 1956-58 (Flyright Records, 1980) [LP]
Τραγούδια: A1 Double Trouble - 2:30, A2 Jump Sister Bessie - 2:20, A3 She's A Good 'Un (Take A) - 3:10, A4 Checking On My Baby - 2:45, A5 Sit Down Baby - 2:10, A6 Love That Woman - 2:50, A7 Keep On Loving Me Baby (Take B) - 1:30, A8 Keep On Loving Me Baby (Take A) - 2:15, A9 My Baby Is A Good 'Un - 2:30, A10 If You Were Mine - 2:55, B1 I Can't Quit You Baby - 3:25, B2 All Your Love (I Miss Loving) - 2:35, B3 Groaning The Blues - 3:40, B4 It Takes Time - 2:40, B5 Violent Love - 2:25, B6 Three Times A Fool - 2:55, B7 My Love Will Never Die - 2:55, B8 She's A Good 'Un (Take B) - 3:15
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Otis Rush - 1956-1958 His Cobra Recordings (Flyright Records, 1988) [CD]


Με καταγωγή από το Μισισιπή, ο Otis Rush έμαθε να παίζει κιθάρα όταν ήταν οκτώ χρονών και μετακόμισε στο Σικάγο στα δεκατέσσερά του, αφού άκουσε έναν δίσκο του Muddy Waters. Μέχρι το 1956, ο Rush είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του σε ένα χαλυβουργείο, έχοντας καθιερωθεί ως ανερχόμενο αστέρι της ζωντανής μπλουζ σκηνής στη Δυτική Πλευρά της Πόλης των Ανέμων. Αυτή η ανθολογία των ηχογραφήσεών του, για τη βραχύβια ανεξάρτητη δισκογραφική Cobra του Eli Toscano περιλαμβάνει το Τοπ 10 R&B χιτ του Rush στις ΗΠΑ, "I Can't Quit You Baby", που αργότερα διασκευάστηκε από τους Led Zeppelin. Δίπλα του, υπάρχουν δύο άλλα πρώιμα κλασικά του, τα "Double Trouble" και "Jump Sister Bessie". Με το επιθετικό, δραστήριο ύφος του, ο Rush άσκησε ισχυρή επιρροή σε αρκετούς αξιόλογους Βρετανούς μπλουζ κιθαρίστες τη δεκαετία του 1960, συμπεριλαμβανομένων των Eric Clapton, Peter Green, Mick Taylor και Jeff Beck.

25. Billy Boy Arnold - Crying & Pleading (Charly R&B, 1981) [LP]
Τραγούδια: A1 I Wish You Would - 2:41, A2 I Was Fooled - 2:51, A3 Don't Stay Out All Night - 2:51, A4 I Ain't Got You - 2:16, A5 Here's My Picture - 2:12, A6 You Got Me Wrong - 2:40, B1 My Heart Is Crying - 2:11, B2 Kissing At Midnight - 2:19, B3 Prisoner's Plea - 2:51, B4 No, No, No, No, No - 2:37, B5 Every Day, Every Night - 2:28, B6 Rockinitis - 2:38
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Billy Boy Arnold - I Wish You Would (Charly Records, 1993) [CD]
Billy Boy Arnold - More Blues On The South Side (Prestige/Original Blues Classics, 1965/1993) [LP/CD]


Η απαραίτητη δωδεκάδα ηχογραφήσεων, από το 1955-1957 για την Vee-Jay, του αρμονικίστα William "Billy Boy" Arnold (γεννημένου το 1935 στο Σικάγο), συμπεριλαμβανομένων του κλασικού "I Wish You Would" και της εμποτισμένης με μπλουζ πίσω πλευράς του, "I Was Fooled" (η δηκτική κιθάρα από τον Jody Williams), του συχνά διασκευασμένου (αλλά ποτέ καλύτερα, εκτός ίσως από τον Jimmy Reed) "I Ain't Got You", του "Rockin' Itis" με τον Syl Johnson στην κιθάρα, και των πικρόχολων "Don't Stay Out All Night" και "You've Got Me Wrong". Στη CD έκδοση του 1993, υπάρχουν επίσης ένα ζευγάρι σπανιοτήτων που ο Arnold έκοψε για την Chess πριν την αποχώρησή του ως μουσικού του Diddley. Τα "Sweet on You Baby" και "You Got to Love Me" έχουν τον μεγάλο Bo στην κιθάρα και τον δυναμικό Jerome Green να κουνάει τις μαράκες. Σικάγο μπλουζ από τα μέσα της δεκαετίας του '50 στις καλύτερες στιγμές του. Ο Άρνολντ συμμετείχε και στο εξαιρετικό More Blues on the South Side, σε παραγωγή του Samuel Charters για την Prestige το 1963.

26. Elmore James - The Sky Is Crying: The History Of Elmore James (Rhino Records, 1993) [CD]
Τραγούδια: 1 Dust My Broom - 2:45, 2 The Sun Is Shining - 2:45, 3 Hawaiian Boogie - 2:19, 4 Sho' Nuff I Do - 2:54, 5 Please Find My Baby - 3:07, 6 T.V. Mama - 2:48, 7 My Best Friend - 3:20, 8 Madison Blues - 2:24, 9 Cry For Me Baby - 2:47, 10 The Sky Is Crying - 2:48, 11 Sunny Land - 3:17, 12 I Can't Hold Out - 2:16, 13 Look On Yonder Wall - 2:27, 14 I Need You - 3:32, 15 Done Somebody Wrong - 2:22, 16 Shake Your Moneymaker - 2:34, 17 The 12 Year Old Boy - 3:05, 18 It Hurts Me Too - 3:04, 19 Rollin And Tumblin - 2:34, 20 Something Inside Me - 5:03, 21 Standing At The Crossroads - 2:59
-- Περαιτέρω ακρόαση:
Elmore James – The Best Of Elmore James (Sue Records, 1965) [LP]
Elmore James - Let's Cut It: The Very Best Of Elmore James (Ace, 1987) [LP]


Ο Elmore James, γέννημα θρέμμα του Μισισιπή, τραγουδούσε με αυθόρμητο, αποκαλυπτικό ύφος και έπαιζε σλάιντ κιθάρα. Πατεντάρισε ένα γήινο ηλεκτρικό Δέλτα μπλουζ ήχο που εμπνεόταν από τον Robert Johnson (τον οποίο γνώριζε) και τον Tampa Red. Με το όνομα Elmo James, σημείωσε μια επιτυχία στο Τοπ 10 R&B με μια καταιγιστική διασκευή του "Dust My Broom" του Johnson για την εταιρεία Trumpet το 1952. Το κομμάτι συμπεριλήφθηκε σε αυτήν την αναδρομική συλλογή, μαζί με μια σειρά από σινγκλ που ηχογραφήθηκαν για άλλες ανεξάρτητες και μη δισκογραφικές όπως Chess, Flair, Atlantic, Chief, Fire, Sphere Sound και Flashback κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60, συμπεριλαμβανομένων των "Done Somebody Wrong" και "The Sky Is Crying". Η μουσική του Τζέιμς άσκησε σημαντική επιρροή στους Rolling Stones στα πρώτα χρόνια του βρετανικού γκρουπ.

27. Various – Blues Masters, Volume 2: Postwar Chicago Blues (Rhino Records, 1992) [CD]
Καλλιτέχνες • Τραγούδια: 1 Baby Face Leroy Trio • Rollin' & Tumblin' Part 1 - 2:49, 2 Muddy Waters • Just Make Love To Me - 2:48, 3 Jimmy Rogers And His Trio • That's All Right - 2:48, 4 Little Walter And The Night Cats • Off The Wall - 2:48, 5 Sonny Boy Williamson II • Don't Start Me Talkin' - 2:33, 6 Johnny Shines • Evening Sun - 2:30, 7 Howlin' Wolf • Smokestack Lightnin' - 3:03, 8 Bo Diddley • I'm A Man - 2:47, 9 Eddie Boyd • Five Long Years - 2:40, 10 Robert Jr. Lockwood • Sweet Woman (From Maine) - 3:00, 11 J. B. Lenoir • Mama Talk To Your Daughter - 2:26, 12 Jimmy Reed • Bright Lights Big City - 2:46, 13 Jody Williams • You May - 3:10, 14 Otis Rush • All Your Love (I Miss Loving) - 2:38, 15 Magic Sam • All Your Love - 2:56, 16 Buddy Guy • First Time I Met The Blues - 2:18, 17 Earl Hooker • Blue Guitar - 2:42, 18 Junior Wells • Little By Little - 2:33
28. Various – Living The Blues: Chicago Blues Classics (Time Life Music, 1998) [CD]
Καλλιτέχνες • Τραγούδια: 1 Billy Boy Arnold • I Ain't Got You - 2:15, 2 Willie Mabon • The Seventh Son - 2:54, 3 Willie Cobbs • You Don't Love Me - 2:39, 4 Little Walter • Last Night - 2:45, 5 Jimmy Rogers • If It Ain't Me (Who Are You Thinking Of) - 2:04, 6 Memphis Slim • Mother Earth - 2:44, 7 Jimmy Reed • I Can't Stand To See You Go - 2:53, 8 Walter Horton • Need My Baby - 2:18, 9 Howlin' Wolf • I Ain't Superstitious - 2:55, 10 Otis Rush • Homework - 2:39, 11 Ricky Allen • Cut You A-Loose - 2:49, 12 Otis Spann • Looks Like Twins - 5:01, 13 James Cotton • Creeper Creeps Again - 6:57, 14 A.C. Reed • This Little Voice - 2:23, 15 Muddy Waters • Close To You - 3:07, 16 Koko Taylor • Trying To Make A Living - 2:49, 17 Jimmy Johnson • I Can't Survive - 3:49, 18 Buddy Guy • One Room Country Shack - 5:36, 19 J.B. Hutto • That's The Truth - 2:49, 20 Luther Allison • Luther's Blues - 6:20


Όπως η ίδια η πόλη, το μπλουζ του Σικάγο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αντικατοπτρίζει τις τάσεις προς το δυνατό, τραχύ, γρήγορο και σκληρό. Ένα συχνά συναρπαστικό πάντρεμα μεταμοσχευμένων ευαισθησιών υπαίθρου με το αστικό τοπίο βρήκε την πιο υπέροχη έκφρασή του στα μπλουζ, που αναπτύχθηκαν στη μουσική επικράτεια του Δέλτα του Μισισιπή και έφτασαν στο απόγειό τους στο Σικάγο. Η άνοδός τους συνέπεσε με τη μεταπολεμική αναζωπύρωση ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιρειών, με αιχμή του δόρατος Ευρωπαίους μετανάστες όπως οι αδερφοί Chess ή ο Eli Toscano ή Αφροαμερικάνους επιχειρηματίες όπως οι Al Benson, Joe Brown, Leonard Allen, Mel London ή η τριάδα που ίδρυσε την Vee-Jay Records. Mια οριστική επιλογή δεκαοκτώ μεταπολεμικών μπλουζ κομματιών αποτελεί πραγματική πρόκληση, αλλά η έμπειρη Rhino προσφέρει μια εξαιρετική συλλογή από σημαντικούς υποκινητές εξελίξεων που βοήθησαν στη διαμόρφωση της μπλουζ σκηνής του Σικάγο τη δεκαετία του '50. Όλοι εκπροσωπούνται καλά εδώ και μεγάλα αστέρια όπως ο Muddy Waters και ο Howlin' Wolf στέκονται δίπλα σε παρασκηνιακές ιδιοφυΐες όπως ο Earl Hooker και ο Jody Williams για ένα ενδιαφέρον και ακριβές μείγμα.

Στην εκτεταμένη σειρά Living the Blues του Time Life, το Living the Blues: Chicago Blues Classics περιλαμβάνει όντως μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του μεταπολεμικού μπλουζ. Γνήσιοι, και συχνά ανεξήγητα αγνοημένοι, σκληροπυρηνικοί μπλουζ καλλιτέχνες, παρουσιάζουν μερικά από τα καλύτερα, αλλά όχι απαραίτητα και με καλή κυκλοφορία, τραγούδια τους. Μεταξύ των σημαντικότερων στιγμών είναι τα "I Ain't Got You" του Billy Boy Arnold, "The Seventh Son" του Willie Mabon, "You Don't Love Me" του Willie Cobbs, "Last Night" του Little Walter, "Mother Earth" του Memphis Slim, "I Ain't Superstitious" του Howlin' Wolf, "Close To You" του Muddy Waters και το "One Room Country Shack" του Buddy Guy.

Τα μπλουζ είναι για όλους​

Οι βοώσες σλάιντ κιθάρες, οι εκτοξευόμενες φυσαρμόνικες, τα πιάνα με βαθύ ήχο και τα θαρραλέα τραγούδια αναταραχής και θριάμβου στο αστικό πεδίο μάχης που συμβολίζουν τα μπλουζ του Σικάγο για πολλούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο έχουν επηρεάσει τόσο τα μουσικά στυλ, τα γούστα και την ιστορία που είναι σχεδόν συνώνυμα με τα μπλουζ στο σύνολό τους. Από την αρχική τους ακμή στις δεκαετίες του 1940 και του 1950, οι θρύλοι που δημιούργησαν τη μουσική έχουν ενωθεί με πιστούς παντού για να διατηρήσουν το αρχέτυπο ζωντανό.

Ακούγοντας, κάποιος, τις προτάσεις μας μπορεί να καταλάβει από που προέρχονται, η θέση και η στάση του ροκ εντ ρολ. Τώρα πια ξέρετε και καταλαβαίνετε τη δύναμη και την αλήθεια των μπλουζ. Τα μπλουζ είναι για όλους, φτάνει να τα πλησιάσετε και να είστε δεκτικοί στο μήνυμά τους...

(***** για όλα, πηγές: εξώφυλλα, σημειώσεις επανεκδόσεων, wikipedia.org, discogs.com, udiscovermusic.com, Eugene Chadbourne, Bill Dahl, Anthony DeCurtis, Dan Forte, Cub Koda, Dick Shurman, Richie Unterberger, Charles Waring, Ron Wynn)

Σικάγο / Τα Μπλουζ / Σήμερα!​

Various - Chicago/The Blues/Today!, Volumes 1, 2 & 3 (1966, Vanguard) [3 μεμονωμένα LP]
Various - Chicago/The Blues/Today! (2009, Vanguard) [σετ 3 LP, 180 γραμμαρίων]
Various - Chicago/The Blues/Today! (1999, Vanguard) [σετ 3 CD]


Καλλιτέχνες • Τραγούδια:
-- Vol. 1
1-A1 Junior Wells Chicago Blues Band • A Tribute To Sonny Boy Williamson - 4:07, 1-A2 Junior Wells Chicago Blues Band • It Hurts Me Too - 2:44, 1-A3 Junior Wells Chicago Blues Band • Messin' With The Kid - 2:22, 1-A4 Junior Wells Chicago Blues Band • Vietcong Blues - 4:58, 1-A5 Junior Wells Chicago Blues Band • All Night Long - 3:45, 1-A6 J.B. Hutto And His Hawks • Going Ahead - 2:03, 1-A7 J.B. Hutto And His Hawks • Please Help - 2:52, 1-B1 J.B. Hutto And His Hawks • Too Much Alcohol - 2:29, 1-B2 J.B. Hutto And His Hawks • Married Woman Blues - 3:06, 1-B3 J.B. Hutto And His Hawks • That's The Truth - 2:46, 1-B4 Otis Spann's South Side Piano • Marie - 2:29, 1-B5 Otis Spann's South Side Piano • Burning Fire - 3:15, 1-B6 Otis Spann's South Side Piano • S.P. Blues - 2:51, 1-B7 Otis Spann's South Side Piano • Sometime I Wonder - 3:27, 1-B8 Otis Spann's South Side Piano • Spann's Stomp - 2:20
-- Vol. 2
2-A1 Jimmy Cotton Blues Quartet • Cotton Crop Blues - 2:19, 2-A2 Jimmy Cotton Blues Quartet • The Blues Keep Falling - 4:00, 2-A3 Jimmy Cotton Blues Quartet • Love Me Or Leave Me - 3:25, 2-A4 Jimmy Cotton Blues Quartet • Rocket 88 - 2:03, 2-A5 Jimmy Cotton Blues Quartet • West Helena Blues - 3:28, 2-A6 The Otis Rush Blues Band • Everything's Going To Turn Out Alright - 3:51, 2-A7 The Otis Rush Blues Band • It's A Mean Old World - 2:22, 2-B1 The Otis Rush Blues Band • I Can't Quit You Baby - 3:13, 2-B2 The Otis Rush Blues Band • Rock - 3:32, 2-B3 The Otis Rush Blues Band • It's My Own Fault - 5:55, 2-B4 Homesick James And His Dusters • Dust My Broom - 3:15, 2-B5 Homesick James And His Dusters • Somebody Been Talkin' - 2:16, 2-B6 Homesick James And His Dusters • Set A Date - 2:44, 2-B7 Homesick James And His Dusters • So Mean To Me - 2:50
-- Vol. 3
3-A1 Johnny Young's South Side Blues Band • One More Time - 2:26, 3-A2 Johnny Young's South Side Blues Band • Kid Man Blues - 3:00, 3-A3 Johnny Young's South Side Blues Band • My Black Mare - 3:41, 3-A4 Johnny Young's South Side Blues Band • Stealin' Back - 3:17, 3-A5 Johnny Young's South Side Blues Band • I Got Mine In Time - 4:17, 3-A6 Johnny Young's South Side Blues Band • Tighten Up On It - 3:11, 3-B1 The Johnny Shines Blues Band • Dynaflow Blues - 2:35, 3-B2 The Johnny Shines Blues Band • Black Spider Blues - 3:12, 3-B3 The Johnny Shines Blues Band • Layin' Down My Shoes And Clothes - 2:24, 3-B4 The Johnny Shines Blues Band • If I Get Lucky - 3:23, 3-B5 Big Walter Horton's Blues Harp Band • Rockin' My Boogie - 3:26, 3-B6 The Johnny Shines Blues Band • Mr. Boweevil - 3:11, 3-B7 The Johnny Shines Blues Band • Hey, Hey - 2:23
Μουσικοί: Junior Wells (1-A1 έως 1-A5), Jimmy Cotton (2-A1 έως 2-A5) - φυσαρμόνικα, φωνητικά • Memphis Charlie Musselwhite (3-B5), Walter Horton (3-A1 έως 3-B7) - φυσαρμόνικα • Buddy Guy (1-A1 έως 1-A5), James Madison (2-A1 έως 2-A1) - κιθάρα • Johnny Young (3-A1 έως 3-A6) - κιθάρα, μαντολίνο, φωνητικά • Homesick James Williamson (2-B4 έως 2-B7), J.B. Hutto (1-A6 έως 1-B3), Johnny Shines (3-B1 έως 3-B7), Otis Rush (2-A6 έως 2-B3) - κιθάρα, φωνητικά • Luther Tucker (2-A6 έως 2-B3) - ρυθμική κιθάρα • Otis Spann - πιάνο (2-A1 έως 2-A5, 1-B4 έως 1-B8), φωνητικά (1-B4 έως 1-B8) • Robert "Sax" Crowder (2-A6 έως 2-B3) - άλτο σαξόφωνο • Floyd Jones (3-B1 έως 3-B7), Hayes Ware (3-A1 έως 3-A6), Herman Hassell (1-A6 έως 1-B3), Jack Myers (1-A1 έως 1-A5), Roger Jones (2-A6 έως 2-B3), Willie Dixon (2-B4 έως 2-B4) - μπάσο • Elga Edmonds (3-A1 έως 3-A6), Frank Kirkland (1-A6 έως 1-B3, 2-B4 έως 2-B7, 3-B1 έως 3-B7), Fred Below (1-A1 έως 1-A5), S.P. Leary (1-B4 έως 1-B8, 2-A1 έως 2-A5), Willie Lion (2-A6 έως 2-B3) - τύμπανα
Παραγωγή, Σημειώσεις εξωφύλλων / Φωτογραφίες: Samuel Charters / Ann Charters


Το 1966, η Vanguard Records κυκλοφόρησε τρία LP με τίτλο, Chicago/The Blues/Today! Το να πούμε ότι έστειλε ωστικά κύματα στον κόσμο της μουσικής θα ήταν λίγο. Ενώ όλοι οι καλλιτέχνες σε αυτές τις ηχογραφήσεις είχαν ηχογραφήσει τα προηγούμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια, η δημοσιότητά τους περιοριζόταν κυρίως στο Μαύρο κοινό που αγόραζε τα σινγκλ τους σε ετικέτες όπως Chess, Vee-Jay, Duke/Peacock ή άλλες, καθώς και σε μερικά Λευκά παιδιά που έτυχε να ακούσουν τα τραγούδια τους στο ραδιόφωνο και από εκεί άρχισαν να ενδιαφέρονται για τα μπλουζ.

Με την κυκλοφορία αυτού του σετ, όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες εκτέθηκαν σε ένα ευρύτερο κοινό... σ' όλους αυτούς που αγόραζαν άλμπουμ αντί για σινγκλ, οι οποίοι εκείνη την εποχή ήταν κυρίως Λευκοί και λάτρεις του ροκ εντ ρολ και ό,τι μπλουζ είχαν ακούσει στο παρελθόν ήταν μέσω των προσπαθειών των Βρετανών ερμηνευτών όπως των Rolling Stones, John Mayall και άλλων, μαζί με τους Αμερικάνους καλλιτέχνες Paul Butterfield και Mike Bloomfield. Τώρα, άκουγαν τη μουσική από τις αυθεντικές πηγές, πράγμα συναρπαστικό για αυτούς τους νέους οπαδούς του μπλουζ.

Το 1966, τα μπλουζ έχασαν πολύ από το αρχικό τους κοινό, καθώς πολλοί Μαύροι ακροατές έλκονταν από τους νέους ήχους της σόουλ μουσικής από το Μέμφις, τη Φιλαδέλφεια, το Ντιτρόιτ και άλλες περιοχές, έτσι όλοι οι καλλιτέχνες αυτής της συλλογής βρήκαν ξαφνικά τις υπηρεσίες τους σε ζήτηση από ένα εντελώς νέο σύνολο θαυμαστών που πιθανότατα δεν περίμεναν ποτέ ότι θα είχαν. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ηχογράφηση της εποχής του, το Chicago/The Blues/Today! έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο στην επέκταση του κοινού για τα μπλουζ στην Αμερική και τελικά στον υπόλοιπο κόσμο. Ο αντίκτυπός του εξακολουθεί να γίνεται αισθητός σχεδόν πενήντα χρόνια αργότερα.

Οι καλλιτέχνες που εκπροσωπούνται στο Chicago/The Blues/Today! ήταν οι Buddy Guy & Junior Wells, J.B. Hutto, Otis Spann, James Cotton, Otis Rush, Homesick James Williamson, Johnny Young, Johnny Shines, και Big Walter Horton. Πραγματικά αντιπροσώπευαν τη μουσική της Πόλης των Ανέμων εκείνη την εποχή, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς (με πιθανή εξαίρεση τους Guy, Wells και Spann) πιθανότατα δεν ήταν ευρέως γνωστοί εκτός του βασικού πυρήνα του κοινού τους στο Σικάγο.

Ο Sam Charters ήταν ένας αναγνωρισμένος ιστορικός των μπλουζ, ο οποίος εκείνη την εποχή επικεντρώθηκε κυρίως στα κάντρι μπλουζ, αλλά είχε επανεκδώσει πολλές μπλουζ ηχογραφήσεις στην ετικέτα Vanguard Records, η οποία ήταν γνωστή για τους φολκ δίσκους της. Σε αντίθεση με πολλούς ιστορικούς, ο Τσάρτερς ήξερε ότι το μπλουζ ήταν ακόμα ζωντανό και υγιές, όχι ένας μουσικός δεινόσαυρος που φυλάσσεται κάπου σε μια βιβλιοθήκη. Αναζήτησε και πήρε άδεια από τη Vanguard να ηχογραφήσει αυτούς τους "νέους" καλλιτέχνες, αλλά επειδή ήταν περιορισμένος στον προϋπολογισμό και μερικοί από αυτούς ήταν συμβεβλημένοι με άλλες ετικέτες, επέλεξε με την έγκριση του σωματείου να κάνει σέσιον τεσσάρων με έξι τραγουδιών για κάθε σχήμα, βάζοντας τρία σύνολα σε κάθε άλμπουμ.

Σικάγο / Τα Μπλουζ / Σήμερα! - 1ος Δίσκος​

Ο πρώτος δίσκος περιελάμβανε τους Junior Wells & Buddy Guy, J.B. Hutto and his Hawks και Otis Spann. Ο Wells, με τους Guy στην κιθάρα, Jack Myers στο μπάσο και τον μεγάλο ντράμερ Fred Below στην μπάντα του, παρουσίασε ένα δεμένο σετ πέντε τραγουδιών, αποτελούμενο από ένα εγκάρδιο αφιέρωμα σε έναν από τους μέντορές του, τον Sonny Boy Williamson (Rice Miller), ο οποίος είχε πεθάνει νωρίτερα μέσα στη χρονιά, από μερικά γνωστά κομμάτια του, τα "It Hurts Me Too", "Messin' With The Kid", και "All Night Long (Rock Me Baby)", και ένα νέο τραγούδι, το "Vietcong Blues". Το παίξιμο της κιθάρας του Guy είναι άψογο, από τα καλύτερά του, ενώ ο Junior Wells βγάζει όπως πάντα τον καλύτερό του εαυτό.

Ο J.B. Hutto επηρεάστηκε έντονα από τον Elmore James και εδώ παρουσιάζει μια πραγματικά εμπνευσμένη παράσταση με τον μπασίστα Herman Hassell και τον ντράμερ Frank Kirkland. Ξεκινούν με ενθουσιασμό στο "Going Ahead", και στη συνέχεια ανεβάζουν την ένταση ακόμη περισσότερο στο ξέφρενο "Please Help", με επίκεντρο τα ακατέργαστα, βροντερά φωνητικά και τις δηκτικές σλάιντ κιθαριστικές φράσεις του Hutto πάνω από τη μπασογραμμή του Hassell. Συνεχίζουν με άλλα τρία κομμάτια στη δεύτερη πλευρά, με τα "Too Much Alcohol" και "That's The Truth" να διατηρούν την αδιάκοπη ενέργεια των επιτυχημένων παραστάσεών τους στα κλαμπ το βράδυ του Σαββάτου.

Ο Otis Spann είχε κρύωμα την ημέρα των ηχογραφήσεών του, οπότε η φωνή του στα κομμάτια "Burning Fire" και "Sometime I Wonder" ακούγεται λίγο βραχνή, αλλά αυτό δεν ενοχλεί, γιατί υπάρχει πάντα το υπέροχο, απολαυστικό και κυρίαρχο πιάνο του. Συνοδευόμενος από τον ντράμερ S.P. Leary, ο Spann παρουσιάζει ένα πληθωρικό σετ πέντε τραγουδιών, επαληθεύοντας ότι υπήρξε ένας από τους καλύτερους μεταπολεμικούς μπλουζ πιανίστες, αν όχι ο καλύτερος.

Σικάγο / Τα Μπλουζ / Σήμερα! - 2ος Δίσκος​

Στον δεύτερο δίσκο εμφανίζονται οι James Cotton (εδώ αναφέρεται ως Jimmy Cotton), Otis Rush, και Homesick James Williamson. Ο Cotton, ο οποίος ήταν αρμονικίστας στην μπάντα του Muddy Waters από το 1957, αλλά είχε ηχογραφήσει μόνος του στο παρελθόν, συνεργάζεται με τους Spann, Leary και James Madison (κιθάρα). Μεταξύ των επιλογών του είναι το "Cotton Crop Blues" (που ηχογράφησε παλαιότερα για τη Sun Records), μια κυκλοθυμική έκδοση του "Black Night" (με τίτλο εδώ ως "The Blues Keep Falling") και μια φρενήρης έκδοση του πρώιμου κλασικού ροκ εντ ρολ, "Rocket 88". Ο Cotton ήταν ένας από τους πιο σταθερά ηχογραφημένους μπλουζ καλλιτέχνες από τη δεκαετία του '60, κυκλοφορώντας πολλά άλμπουμ κατά τη διάρκεια κάθε δεκαετίας και μέχρι το 2017 που απεβίωσε, εξακολουθούσε να είναι δυνατός παρά τα προβλήματα στον λάρυγγα που τον είχαν κάνει να μην μπορεί να τραγουδήσει.

Αντίθετα ο Otis Rush, κατά το διάστημα αυτών των σέσιον, ήταν στην ουσία σχεδόν ανενεργός εδώ και χρόνια. Είχε αφήσει την Chess για να υπογράψει με την Duke Records, στην οποία βασικά έμεινε για πέντε χρόνια, κυκλοφορώντας μόνο ένα 45άρι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Απογοητευμένος πάρα πολύ από αυτό, ο Rush εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ευκαιρία του εδώ, ηχογραφώντας πέντε από τα καλύτερα τραγούδια του, εκ των οποίων δύο οργανικά, συμπεριλαμβανομένης της επανεκτέλεσης του "Universal Rock" ("Rock") του Earl Hooker, και τρία με φωνητικά, όπου ανάμεσά τους υπήρχε και μια εκπληκτική έκδοση της παλιάς επιτυχίας του, "I Can't Quit You Baby". Το παίξιμό του στην κιθάρα είναι εμπνευσμένο, τα φωνητικά του είναι απίστευτα και η μπάντα του, με τους Sax Crowder στο σαξόφωνο, Roger Jones στο μπάσο, Willie Lion στα τύμπανα και Luther Tucker στη ρυθμική κιθάρα, τον παροτρύνει πραγματικά. Είναι από τις καλύτερες στούντιο δουλειές του Rush και είναι κρίμα που δεν επανενώθηκε ποτέ με τη Vanguard για επιπλέον ηχογραφήσεις.

Ο Homesick James Williamson, όπως και ο Hutto, εμπνεύστηκε από τον Elmore James, ο οποίος ήταν ξάδερφος του. Ο Williamson, στην πραγματικότητα, ήταν ένα μακροχρόνιο μέλος της μπάντας του James και φέρεται να ήταν παρών όταν ο Τζέιμς υπέκυψε στο θανατηφόρο καρδιακό του επεισόδιο. Το παίξιμο της σλάιντ κιθάρας του Williamson ήταν λίγο πιο ακατέργαστο από αυτό του ξαδέλφου του, χρωστώντας ενίοτε κατά τα φαινόμενα περισσότερο στο στυλ του Robert Johnson, και τα φωνητικά του ήταν εξίσου ωμά και ανομοιόμορφα, αλλά αποτελεσματικά. Τα τέσσερα κομμάτια του, με τον Willie Dixon στο μπάσο και τον Kirkland στα τύμπανα, είναι τραχιά, αλλά ακούγονται ευχάριστα, συμπεριλαμβανομένων μιας διασκευής του "Dust My Broom" και μιας απολαυστικής λήψης του δικού του "Somebody Been Talkin'". Ο Homesick James ηχογράφησε και έπαιξε μέχρι τα 90 του, αφήνοντάς μας το 2006.

Σικάγο / Τα Μπλουζ / Σήμερα! - 3ος Δίσκος​

Ο τρίτος δίσκος είναι η κάντρι πλευρά των μπλουζ του Σικάγο και παρουσιάζει τους Johnny Young, Johnny Shines και Big Walter Horton. Ο Johnny Young έπαιξε κιθάρα και μαντολίνο και η μπάντα του περιλαμβάνει τους Horton (φυσαρμόνικα), Hayes Ware (μπάσο) και Elga Edmonds (τύμπανα). Το στυλ του Young φέρνει αναμνήσεις από εκείνες τις πρώτες ηχογραφήσεις του Muddy Waters με το μίγμα του αγροτικού που συνάντα το αστικό. Η δύναμη της φωνής του ξεχωρίζει σε κάθε κομμάτι, ενώ ο Horton φυσά υποδειγματικά τη φυσαρμόνικά του, στα "My Black Mare" και "Tighten Up On It". Τα κομμάτια, "Stealin' Back" και "I Got Mine In Time", όπου ο Young παίζει μαντολίνο, αξίζουν πραγματικά να ακουστούν. Είναι ένα όργανο που ακούγεται σπάνια στα μπλουζ αυτές τις μέρες και το ενεργητικό παίξιμό του είναι το χάιλαϊτ. Τα έξι τραγούδια του είναι πολύ διασκεδαστικά.

Ο Johnny Shines, με τον ωμό ήχο και το τραχύ φωνητικό του ύφος, ταξίδεψε πολύ με τον Robert Johnson όταν ήταν νέος και αυτό φάνηκε με τη μουσική του. Ήταν ένας εξαιρετικός σλάιντ κιθαρίστας και έκανε τη μετάβαση από το ακουστικό κάντρι μπλουζ στο ηλεκτρικό αστικό μπλουζ με σχετική ευκολία. Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του '60, είχε σχεδόν εγκαταλείψει τη μουσική δραστηριότητα, μέχρι που τον έπεισαν να ηχογραφήσει για το Chicago/The Blues/Today! Με βάση αυτά τα κομμάτια, που περιλάμβαναν αυτόν με τον Horton, τον Floyd Jones (μπάσο) και Kirkland (τύμπανα), η καριέρα του επανήλθε στο σωστό δρόμο και μετά από αυτό ηχογράφησε αρκετά για πολλές ετικέτες, κάνοντας ακόμη και μερικές ηχογραφήσεις με τον Robert Lockwood, Jr., έναν άλλο προστατευόμενο του Johnson. Ο Shines ξεκινά με μια άγρια έκδοση του "Dynaflow Blues", παίζοντας μερικές σκληρές φράσεις σλάιντ κιθάρας. Ο Horton κάνει αισθητή την παρουσία του αμέσως από την αρχή στο "Black Spider Blues", υφαίνοντας περίπλοκα γεμίσματα φυσαρμόνικας γύρω από τα φωνητικά του Shines. Η συνεισφορά του Horton είναι εξίσου εντυπωσιακή στο "Layin' Down My Shoes And Clothes", καθώς ο Shines επιχειρεί, βογκώντας και κραυγάζοντας να διώξει τις μαύρες σκέψεις. Ο Shines υπέστη εγκεφαλικό στις αρχές της δεκαετίας του '80, που επηρέασε το παίξιμο της κιθάρας του, αλλά συνέχισε να τραγουδά με αυτή τη δυνατή φωνή μέχρι το θάνατό του το 1992.

Ο Big Walter Horton έπαιξε σε όλα τα κομμάτια του τρίτου δίσκου, αλλά υπάρχει και ένα δικό του κομμάτι, το "Rockin' My Boogie", ένα οργανικό με τον νεαρό "Memphis" Charlie Musselwhite στη δεύτερη φυσαρμόνικα. Ο Horton θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους αρμονικίστες στο Σικάγο, αλλά μέχρι τη δεκαετία του '60 αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας και ήταν από τη φύση του πολύ ντροπαλός. Προτίμησε να παραμείνει στο παρασκήνιο ως μέλος παρά ως αρχηγός μπάντας. Ο ήχος της φυσαρμόνικάς του ήταν ιδιαίτερος και επιδραστικός. Ο Shines κλείνει τη συλλογή με δύο πρωτότυπά του, το γεμάτο απελπισία "Mr. Boweevil", χωρίς τον Horton, που όμως οδηγεί ένα στιβαρό σαφλ στο "Hey Hey".

Σικάγο / Τα Μπλουζ / Σήμερα! - Από τις σημειώσεις του Samuel Charters​

(στο εξώφυλλο του Chicago/The Blues/Today!, Vol. 1, 1966)


«Για να κατέβεις στη Νότια Πλευρά/South Side, παίρνεις το εναέριο τραίνο/Elevated (L) κάπου στο Λουπ/Loop ή περπατάς κάτω σε μια από τις εισόδους της Στέιτ Στριτ όπου εξακολουθεί να είναι υπόγειος σταθμός. Οι γραμμές (του τρένου) στο Σικάγο απλώνονται από τη μια πλευρά στην άλλη —όπως οι φλέβες του χεριού κοντά στο δέρμα. Πάνω από τις ταράτσες, μπορείς να δεις τα τρένα, στα σκουριασμένα μεταλλικά στηρίγματά τους, να κινούνται πάνω από τους δρόμους. Τα κτίρια έχουν εκσκαφθεί από το έδαφος για είκοσι τετράγωνα κάτω από την εμπορική περιοχή για ένα έργο πολεοδομικής ανάπλασης, αλλά αφού ο εναέριος φτάσει νότια από αυτή, αρχίζεις να βλέπεις τις φτωχογειτονιές, το εκτεταμένο Νέγρικο γκέτο του Σικάγο. Οι πίσω πλευρές των κτιρίων ευθυγραμμίζονται με τις σιδηροτροχιές, με σειρές από ξύλινες βεράντες, μακρόστενες και ανεμοδαρμένες, βαμμένες με ένα μουντό γκρι-μπλε. Τα τμήματα των αυλών ανάμεσα στις βεράντες και τις γραμμές είναι μαύρα με καρβουνόσκονη και γεμάτα με σκορπισμένα παλιοπράγματα και σκουπίδια. Προς τη λίμνη μπορείς να δεις τις πέτρινες πολυκατοικίες κατά μήκος του Σάουθ Παρκγουέι και της Λεωφόρου Πρέρι. Μετά από μια ανοιξιάτικη βροχή ή σ' ένα απογευματινό ηλιοβασίλεμα που αργοσβήνει, υπάρχει μια αμυδρή κομψότητα στη Νότια Πλευρά. Τα τούβλα και οι πέτρες έχουν μια απαλή ζεστασιά, και επειδή τα κτίρια είναι χαμηλά, μπορείς να δεις τον ουρανό να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου. Αλλά όταν αποβιβαστείς από το τρένο και προχωρήσεις στη βαμμένη σιδερένια σκάλα στο δρόμο, μπορείς να δεις τη φθαρμένη μπογιά στα περβάζια και τις πόρτες, το ραγισμένο οδόστρωμα των πεζοδρομίων, το διαβρωμένο έδαφος μπροστά από τα κτίρια, που σημαίνει πάντα πάρα πολλά παιδιά και ανύπαρκτο χώρο για να παίξουν.

Αλλά στη Νότια Πλευρά πηγαίνεις για τα μπλουζ, όχι για τους βρώμικους δρόμους ή τις παλιές πολυκατοικίες της. Η Νότια Πλευρά είναι το τελευταίο μέρος που έχει απομείνει στη χώρα όπου εξακολουθεί να παίζεται ζωντανή μουσική στα τοπικά μπαρ και στα κλαμπ της γειτονιάς. Είναι όπως ήταν η Νέα Ορλεάνη τη δεκαετία του '30, όπως ήταν το Μέμφις τη δεκαετία του '20. Στο Σικάγο, στη Νότια Πλευρά, τα μπλουζ συνεχίζουν μέχρι σήμερα.

Μπορείς να κατεβείς από το τρένο σε δύο ή τρεις στάσεις αν θέλεις να βρεις τη μουσική. Το Turner's Blue Lounge βρίσκεται ακριβώς κάτω από τις γραμμές στην Τεσσαρακοστή/40th και στη Νότια Ιντιάνα/S. Indiana, ένα μονώροφο κτίριο με μερικά τραπέζια μέσα, ένα μπαρ κατά μήκος ενός τοίχου, ένα τζουκ μποξ και μια μικρή σκηνή. Η μουσική στο Turner's είναι σαν το μέρος, τραχιά και άμεση, και όλοι παίζουν εκεί κάποια στιγμή. Ένα βράδυ ακούστηκε θόρυβος στη γειτονιά επειδή υπήρχε ένας νέος μουσικός που μόλις ήρθε από τον Μισισιπή, ένας νεαρός τραγουδιστής που έπαιζε μια ηλεκτρική σλάιντ κιθάρα. Έπρεπε να τη κουρδίσει δύο ή τρεις φορές για το πλήθος, και μετά έβλεπαν τα δάχτυλά του ενώ έπαιζε:

Όταν φτάσω στο Σικάγο δεν έχω που να πάω
Όταν φτάσω στο Σικάγο δεν έχω που να πάω
Έφυγα από την πατρίδα μου, από όλους όσους ξέρω...​

Εάν κατεβείς στην Τεσσαρακοστή τρίτη/43rd Οδό, το Pepper's Lounge είναι μόνο λίγα τετράγωνα πιο κάτω. Υπάρχει ακόμα εξωτερικά του κλαμπ, ζωγραφισμένο στο παράθυρο ένα μεγάλο σχέδιο ενός μπλούζμαν, και γραμμένα "Το Αφεντικό, του Pepper's παρουσιάζει", "τον Otis Rush ... Τον Σπουδαίο Muddy Waters..." και συνήθως μια πινακίδα πάνω από την πόρτα με μια λίστα ποιος θα παίξει μέσα στην εβδομάδα. Η μπύρα, 35 σεντς το μπουκάλι και συχνά υπάρχει μια καρέκλα άδεια σε ένα τραπέζι κοντά στη σκηνή, οπότε κάθεσαι μέχρι πριν τελειώσει η βραδιά ακούγοντας μπλουζ.

Το Theresa's απέχει μόλις ένα τετράγωνο, από την εναέρια στάση στην Τεσσαρακοστή έβδομη/47th Οδό —ένα παλιό υπόγειο διαμέρισμα σε ένα πλινθόκτιστο κτήριο στη γωνία της Τεσσαρακοστής όγδοης/48th και της Ιντιάνα. Κατεβαίνεις μια σύντομη σκάλα για να φτάσεις στην πόρτα, προσπερνώντας μια πινακίδα στερεωμένη σε μια συρμάτινη περίφραξη δίπλα στα σκαλιά. "Μπύρα σε χαμηλές τιμές ... με ζωντανή μουσική ... δωρεάν δώρα στις κυρίες". Μια κουρελιασμένη ειδοποίηση, "Κάθε Παρ. Σάβ. & Κυρ. ο Jr. Wells". Ένα στενό, σκοτεινό δωμάτιο, η σκηνή στο μακρινό άκρο με λίγη απόσταση μεταξύ των τραπεζιών για όποιον θέλει να χρησιμοποιήσει το τσιμεντένιο πάτωμα για χορό.

Και από το Theresa's, δεν είναι πολύ μακριά η Τεσσαρακοστή έβδομη Οδός μέχρι το J and C Lounge, με τη ζωγραφισμένη καρτούν λωρίδα που περιστρέφεται αργά πάνω από το μπαρ και τον καχύποπτο πορτιέρη που κρατά την πόρτα κλειστή με μια μεγάλη αλυσίδα μέχρι να μπορείς να αποδείξεις ότι είσαι αρκετά μεγάλος για να πιεις. Μέσα είναι γεμάτο κόσμο και η μουσική εκκωφαντική στους στενούς τοίχους πάνω από τα κεφάλια των χορευτών που συνωστίζονται μπροστά από τη σκηνή. Ο κιθαρίστας και ο ντράμερ μένουν στη σκηνή, αλλά ένας αρμονικίστας από τη γειτονιά τραβάει το καλώδιο του μικροφώνου όσο πάει και κάθεται σε ένα τραπέζι δίπλα στο κορίτσι του, φυσώντας της τα μπλουζ μέσα στον σαματά. Για κάνα δυο σετ, μη βγάλεις το παλτό σου, τελειώνεις το μπουκάλι της μπύρας και βγαίνεις ξανά στο δρόμο.

Τα μπλουζ είναι ακόμα η μουσική της Νότιας Πλευράς και τα βλέμματα γίνονται εχθρικά αν μείνεις πολύ. Αλλά η μουσική παραμένει μαζί σου καθώς επιστρέφεις με τον εναέριο στο Λουπ, που τρίβει το πετσί σου στις χειρολαβές με τη δύναμή του...»