Καιρό τρωγόμουν με μια αναβάθμιση του ψηφιακού μου κλάδου (TEAC P-700 transport και Parasound DAC/1100). Βρήκα στο Διαδίκτυο και παρήγγειλα το σχηματικό του DAC για να διαπιστώσω πως δεν είχε δικό του ρολόι! (μη βαράτε, αλλά πουθενά δεν υπάρχει κρύσταλλος!). Φαινόταν να χρονίζεται από το σήμα της εισόδου μέσω ενός chip της crystal, του cs8412. Παραξενεύτηκα, αλλά δεν μου φάνηκε απίθανο, μιας και το έχω συναντήσει και στην κάρτα M-audio delta 66 που έχω στο pc, η οποία επίσης δίνει την επιλογή για χρονισμό μέσω του S/PDIF interface.
Κατέληξα λοιπόν να αλλάξω το ρολόι (ή τα φώτα...) του transport, αγοράζοντας ρολόι και τροφοδοτικό από το www.audiotuning.de.
Σε πέντε μέρες ήρθε το ρολόι, ενώ λίγο πριν ήρθαν με e-mail και οι οδηγίες εγκατάστασης, που περιλάμβαναν λεπτομέρεια του σχηματικού και της πλακέτας του TEAC, με σημειωμένα τα εξαρτήματα που έπρεπε να αφαιρέσω (τον κρύσταλλο, δύο αντιστάσεις, δύο πυκνωτές και έναν ακροδέκτη από μια not πύλη) και τα σημεία που έπρεπε να εφαρμόσω το σήμα από το νέο ρολόι. Η κατασκευή έδειχνε πολύ υψηλής ποιότητας και σαφώς overengineered. Η πλακέτα του ρολογιού είχε κολλημένα πάνω της καλώδια για την τροφοδοσία και για την έξοδο του ρολογιού. Η τελευταία ήταν με συνεστραμμένο λεπτό πολύκλωνο καλώδιο. Επίσης κάθε πλακετίτσα (ρολόι και τροφοδοτικό) είχε βάσεις στήριξης με allen.
Άνοιξα το TEAC για να διαπιστώσω πως δεν μπορούσα να βρω αρκετό χώρο για να τα στερεώσω, παρόλο που όσοι το γνωρίζουν ξέρουν πως είναι πολύ μεγάλο. Αποφάσισα να τα βάλω σε εξωτερικό αλουμινένιο κουτί και έγραψα στο Γερμανό να με συμβουλεύσει για τα καλώδια. Στο τελευταίο αυτό γράμμα δεν απάντησε, παρόλο που στα προηγούμενα η απόκριση του ήταν άμεση.
Η μη απάντηση με έβαλε σε σκέψεις. Αγόρασα ένα αλουμινένιο κουτάκι, έβαλα μέσα τις πλακέτες και αγκάρεψα δύο φίλους που έχουν μια εταιρία που σχεδιάζει και κατασκευάζει εξειδικευμένα ηλεκτρονικά για τηλεπικοινωνίες και αμυντικές εφαρμογές, να το μετρήσουμε στις εγκαταστάσεις τους. Οι μετρήσεις ήταν πολύ καλές και στον αναλυτή φάσματος είδαμε απόρριψη τουλάχιστον 60db στο σήμα του ρολογιού των συνιστωσών του jitter.
Ενθαρρυμένος από τις μετρήσεις και ήσυχος πως ο Γερμανός δεν με δούλευε, έκανα την μετατροπή στο TEAC με το ρολόι να βρίσκεται στο εξωτερικό κουτάκι, να παίρνει 220V από το διακόπτη του transport και να δίνει το σήμα του μέσω BNC βυσμάτων σε συνεστραμμένο μονόκλωνο (δεν βρήκα πολύκλωνο στην Αθήνα), λεπτό καλώδιο που κατέληγε στην πλακέτα του TEAC.
Οι πρώτες εντυπώσεις από το αποτέλεσμα είναι αυξημένο βάθος στη στερεοφωνική εικόνα σε ηχογραφήσεις συμφωνικής μουσικής και μεγαλύτερη ανάλυση που είναι πιο αισθητή σε ηχογραφήσεις πιάνου. Γιά παράδειγμα, cd με πρόσφατη ηχογράφηση της Harmonia Mundi στη φαντασία D940 του Σούμπερτ, που είναι ηχογραφημένο σε εκκλησία με έντονη αντήχηση, ακούστηκε με μεγαλύτερη ευκρίνεια και η αίθηση της αντήχησης ήταν ελαφρά λιγότερο ενοχλητική.
Κατέληξα λοιπόν να αλλάξω το ρολόι (ή τα φώτα...) του transport, αγοράζοντας ρολόι και τροφοδοτικό από το www.audiotuning.de.
Σε πέντε μέρες ήρθε το ρολόι, ενώ λίγο πριν ήρθαν με e-mail και οι οδηγίες εγκατάστασης, που περιλάμβαναν λεπτομέρεια του σχηματικού και της πλακέτας του TEAC, με σημειωμένα τα εξαρτήματα που έπρεπε να αφαιρέσω (τον κρύσταλλο, δύο αντιστάσεις, δύο πυκνωτές και έναν ακροδέκτη από μια not πύλη) και τα σημεία που έπρεπε να εφαρμόσω το σήμα από το νέο ρολόι. Η κατασκευή έδειχνε πολύ υψηλής ποιότητας και σαφώς overengineered. Η πλακέτα του ρολογιού είχε κολλημένα πάνω της καλώδια για την τροφοδοσία και για την έξοδο του ρολογιού. Η τελευταία ήταν με συνεστραμμένο λεπτό πολύκλωνο καλώδιο. Επίσης κάθε πλακετίτσα (ρολόι και τροφοδοτικό) είχε βάσεις στήριξης με allen.
Άνοιξα το TEAC για να διαπιστώσω πως δεν μπορούσα να βρω αρκετό χώρο για να τα στερεώσω, παρόλο που όσοι το γνωρίζουν ξέρουν πως είναι πολύ μεγάλο. Αποφάσισα να τα βάλω σε εξωτερικό αλουμινένιο κουτί και έγραψα στο Γερμανό να με συμβουλεύσει για τα καλώδια. Στο τελευταίο αυτό γράμμα δεν απάντησε, παρόλο που στα προηγούμενα η απόκριση του ήταν άμεση.
Η μη απάντηση με έβαλε σε σκέψεις. Αγόρασα ένα αλουμινένιο κουτάκι, έβαλα μέσα τις πλακέτες και αγκάρεψα δύο φίλους που έχουν μια εταιρία που σχεδιάζει και κατασκευάζει εξειδικευμένα ηλεκτρονικά για τηλεπικοινωνίες και αμυντικές εφαρμογές, να το μετρήσουμε στις εγκαταστάσεις τους. Οι μετρήσεις ήταν πολύ καλές και στον αναλυτή φάσματος είδαμε απόρριψη τουλάχιστον 60db στο σήμα του ρολογιού των συνιστωσών του jitter.
Ενθαρρυμένος από τις μετρήσεις και ήσυχος πως ο Γερμανός δεν με δούλευε, έκανα την μετατροπή στο TEAC με το ρολόι να βρίσκεται στο εξωτερικό κουτάκι, να παίρνει 220V από το διακόπτη του transport και να δίνει το σήμα του μέσω BNC βυσμάτων σε συνεστραμμένο μονόκλωνο (δεν βρήκα πολύκλωνο στην Αθήνα), λεπτό καλώδιο που κατέληγε στην πλακέτα του TEAC.
Οι πρώτες εντυπώσεις από το αποτέλεσμα είναι αυξημένο βάθος στη στερεοφωνική εικόνα σε ηχογραφήσεις συμφωνικής μουσικής και μεγαλύτερη ανάλυση που είναι πιο αισθητή σε ηχογραφήσεις πιάνου. Γιά παράδειγμα, cd με πρόσφατη ηχογράφηση της Harmonia Mundi στη φαντασία D940 του Σούμπερτ, που είναι ηχογραφημένο σε εκκλησία με έντονη αντήχηση, ακούστηκε με μεγαλύτερη ευκρίνεια και η αίθηση της αντήχησης ήταν ελαφρά λιγότερο ενοχλητική.
Last edited:
Το γράφω πρώτο - πρώτο στο μήνυμα μου. Ή τουλάχιστον ψάχνοντας το σχηματικό (ένα σεντόνι Α2) δεν το βρήκα πουθενά.
