Re: Γραμμάρια Δίσκων Και Intches.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις που μου δώσατε,έχω λοιπόν να παραθέσω και κάποιες ερωτήσεις ακόμα.
Όταν λέμε ότι αυτός ο δίσκος είναι original,τι ακριβώς ενούμε.......ότι είναι ή πρώτη κοπή που έγινε την τότε χρονική περίοδο??????
και όταν λέμε συλλεκτικό,ενοούμε ότι είναι η πρώτη κοπή αλλά σε περιορισμένα αντίτυπα????
επίσης έχει ακουστεί ότι καλές ηχογραφήσεις κάνουν οι αμερικάνικες εταιρείες,αλλά και η αγγλικές,μπωρούν να αναφερθούν κάποιες ονομαστηκά?????
Original: Δε σημαίνει κάτι ιδιαίτερο. Δεν ανήκει στην καθιερωμένη ορολογία. Κατά περίπτωση μπορεί να σημαίνει την πρώτη-πρώτη έκδοση στη χώρα προέλευσης. Θεώρησε ότι η έκδοση ενός δίσκου είναι παρόμοια με ενός βιβλίου. Μιλάμε για πρώτη, ή για επόμενες εκδόσεις, για ανατύπωση κλπ.
Συλλεκτικός: Απλούστατα πολύ σπάνιος, δυσεύρετος, εκτός εμπορίου.
Ποιοί δίσκοι είναι συλλεκτικοί; Για τους δίσκους βινυλίου μπορούμε να πούμε κατ' αρχήν ότι είναι συλλεκτικοί, όσοι δεν έχουν επανακυκλοφορήσει σε CD. Τι κάνει ένα δίσκο συλλεκτικό; Οτιδήποτε, ακόμα και ελάττωμα!
Τον καιρό της ακμής του βινυλίου όταν εκδιδόταν ένας δίσκος σε μία χώρα, ακολουθούσαν παράλληλες εκδόσεις του ίδιου δίσκου σε άλλες χώρες. Π.χ. η EMI εξέδιδε ένα δίσκο στην Αγγλία. Η ελληνική EMI εξέδιδε τον ίδιο δίσκο στην Ελλάδα, τυπωμένο όμως στο εδώ ελληνικό εργοστάσιο. Από χώρα σε χώρα, από εργοστάσιο σε εργοστάσιο, από εκτύπωση σε εκτύπωση μπορεί να υπήρχαν διαφορές στην ποιότητα κατασκευής.
Στην Ελλάδα εκείνη την εποχή ο ίδιος δίσκος (όχι ελληνική παραγωγή) μπορούσε να βρεθεί σε ελληνική εκτύπωση, αλλά και σε ξένη, εισαγωγής, ακριβότερη. Υποτίθεται ότι οι εισαγωγής ήταν καλύτεροι ποιοτικά, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχουν πολλές εξαιρετικές ελληνικές εκτυπώσεις.
Το θέμα με τις πολλαπλές ή παράλληλες εκδόσεις είναι ότι υπήρχαν διαφορές, συνήθως ατα εξώφυλλα. Τα εξώφυλλα των βινυλίων αποτελούν πολλές φορές έργα τέχνης, έργα σημαντικών ζωγράφων, χαρακτών, φωτογράφων κλπ. Μία διαφορά στο εξώφυλλο μπορεί να κάνει ένα δίσκο μοναδικό, πολύτιμο στα μάτια των συλλεκτών.
Παράδειγμα: Εκδίδεται ένας δίσκος των Beatles στην Αγγλία (ο "κανονικός"). Στη συνέχεια εκτυπώνεται ο ίδιος δίσκος στην Ολλανδία, αλλά το εξώφυλλο περιέχει μία επιπλέον φωτογραφία. Ή δίνει δώρο και μία αφισσα. Ή είναι υπογεγραμμένη από τον καλλιτέχνη. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να κάνει το συγκεκριμένο δίσκο συλλεκτικό.
Το ίδιο περίπου συμβαίνει και στα βιβλία. Μία ιδιαίτερη περίπτωση συλλεκτικών δίσκων είναι οι "άμεσης κοπής". Ως γνωστόν η παραγωγή και το τελικό Master Tape, από όπου παράγονταν οι δίσκοι βινυλίου γινόταν σε ταινίες μαγνητοφώνου. Από το Master Tape γινόταν η πρώτη χάραξη στο κοπτικό και εν συνεχεία παράγονταν μήτρες, απ' όπου γινόταν η η εκτύπωση. Εφόσον υπάρχει το Master Tape η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί και να έχουμε πολλές επανεκδόσεις.
Εκτός από μία περίπτωση, σπάνια: Η ηχογράφηση να γίνει απ' ευθείας και ταυτόχρονα με τη χάραξη του δίσκου στο κοπτικό χωρίς να προηγηθεί η εγγραφή σε μαγνητοταινία. Ο άμεσης κοπής δίσκος που παράγεται έτσι, μπορεί να βγεί μόνο σε μερικές χιλιάδες αντίτυπα και από την άποψη αυτή είναι μοναδικός και σπάνιος.
Σπάνιοι θεωρούνται επίσης δίσκοι που έχουν εκδοθεί σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων από Audiophile εταιρείες που εξειδικεύονται σε εκδόσεις πολύ υψηλής ποιότητας και πιστότητας, όπως οι Mobile Fidelity, Refference Recordings, Chesky κλπ.
Σπάνιοι και συλλεκτικοί είναι επίσης οι δίσκοι 78 στροφών της προ του 1950 εποχής, που όμως χρειάζονται πικ-άπ να παίζει σ' αυτή τη συχνότητα περιστροφής, καθώς επίσης ειδική κεφαλή και βελόνα.
Στο internet υπάρχει αρκετό υλικό σχετικό με τη διαδικασία παραγωγής των δίσκων βινυλίου, καθώς και αρκετά video στο Youtube, αν θες να ενημερωθείς σε βάθος.
Καλό βράδυ -bye-
