- 17 June 2006
- 49,350
John Scoffield - That's what I say
Στον τελευταίο του δίσκο ο καταπλητικός αυτός κιθαρίστας που γνώρισα στον ιστορικό δίσκο Billy Cobham & Geroge Duke Live in Europe πριν από κάπου 30 χρόνια αποφασίζει και διασκευάζει κομμάτια του μεγάλου Ray Charles. (κάτι που δεν είναι καθόλου άσχετο με τον πρόσφατο σχετικά θάνατο του μεγάλου τραγουδοποιού και performer, καθώς πολλοί έκαναν παρόμοιες αναφορές ήαφιερώματα).
Ο ήχος του Scofield είναι εντελώς πρωτότυπος και χαρακτηριστικός και θα έλεγα δεν αντιγράφεται.
Παίζει βασικά μονές νότες με έναν ιδιαίτερα παράξενο τρόπο, καθώς κάθε νότα κάνει ένα μοναχικό και μετέωρο βήμα (ναi... θυμηθείτε τον σκηνοθέτη) γύρω από το στόχο της.
Αρχικά νομίζεις ότι ο κιθαρίστας είναι πρωτάρης ή ότι παίζει μιά άταστη κιθάρα ή μπερδεύει τις νότες. Πρέπει να ζήσεις μαζί του γιά πολύ καιρό γιά να καταλάβεις ότι όλα αυτά ανήκουν μέσα στο στυλ που διαμόρφωσε τα τελευταία 20 χρόνια.
Ήχος με μεσσαίες και μπάσες νότες, σπάνια ή καθόλου τσιριχτές ψηλές και όταν υπάρχει εφφέ ή παραμόρφωση αυτές κύρια τονίζουν τις χαμηλές συχνότητες, ακόμα και ότα παίζει αρμονικές.
Οι νότες του και οι φράσεις του είναι "μουλωχτές", "συγκαλυμμένες", "ημιτελείς", "καμουφλαρισμένες", "πνιχτές".
Αν τις ακούσεις μιά φορά δεν τις ξεχνάς.
Όμως η εμπειρία του μεγάλη η σοβαρότητά του επίσης και πάντα σε χαμηλό προφίλ.
Τα τελευταία 10 χρόνια διατηρεί ένα πολύ καλό συγκρότημα με βασικά πυρήνα δύο τρία άτομα που εναλλάσσονται.
Εδώ το γκρουπ αποτελείται από τον Larry Goldings ιδιαίτερα εκφραστικό στο Β3, τον Willie Weeks στο μπάσο και στον γνωστό Steve Jordan στα τύμπανα.
Γιά την περίσταση και λόγω Ray Charles συμμετέχουν οι Dr John, Aaron Neville κ.ά. καλεσμένοι. (σας είπα τους γνωστότερους), πολλά πνευστά και άλλα διάφορα.
Οι εκτελέσεις πιστές στο όνομα του Ray και όχι στην ίδια την εκτέλεση του Ray.
Ορισμένες πολύ κοντά στην αρχική, ορισμένες τόσο μακρυά, ευρηματικές, και καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο.
Ακούστε πχ το uncahain my heart instrumental με ερωτήσεις απαντήσεις από τον ίδιο αλλάζοντας ύφος κάθε φορά, πχ από το "μουλωχτό", σε αρμονικές με wah wah, ή με οκτάβες και wah wah, σε ένα κομμάτι δεκάδες διαφορετικά στυλ. (αν και δεν είναι ΜΟΝΟ γιά κιθαρίστες - κάθε άλλο).
Ατμόσφαιρα υπόγειου κλαμπ, κάπνα, Νέα Ορλεάνη, αρκετό φανκ, ώρες ώρες ασιντ και δεόντως μπλουζ. Ό,τι πρέπει γιά καλοκαίρι! (κατάλαβαν οι παλιόγεροι?
)
Μιά αξιολογότατη, τίμια, και φρέσκια αναφορά στον Ray.
Η ηχογράφηση σχεδόν αναλογική, χωρίς εξάρσεις, τυπική περίπτωση των master του Greg Calbi.
VERVE 0602498805343.
Κεντρικά καταστήματα γύρω στα 14 ευρά
Στον τελευταίο του δίσκο ο καταπλητικός αυτός κιθαρίστας που γνώρισα στον ιστορικό δίσκο Billy Cobham & Geroge Duke Live in Europe πριν από κάπου 30 χρόνια αποφασίζει και διασκευάζει κομμάτια του μεγάλου Ray Charles. (κάτι που δεν είναι καθόλου άσχετο με τον πρόσφατο σχετικά θάνατο του μεγάλου τραγουδοποιού και performer, καθώς πολλοί έκαναν παρόμοιες αναφορές ήαφιερώματα).
Ο ήχος του Scofield είναι εντελώς πρωτότυπος και χαρακτηριστικός και θα έλεγα δεν αντιγράφεται.
Παίζει βασικά μονές νότες με έναν ιδιαίτερα παράξενο τρόπο, καθώς κάθε νότα κάνει ένα μοναχικό και μετέωρο βήμα (ναi... θυμηθείτε τον σκηνοθέτη) γύρω από το στόχο της.
Αρχικά νομίζεις ότι ο κιθαρίστας είναι πρωτάρης ή ότι παίζει μιά άταστη κιθάρα ή μπερδεύει τις νότες. Πρέπει να ζήσεις μαζί του γιά πολύ καιρό γιά να καταλάβεις ότι όλα αυτά ανήκουν μέσα στο στυλ που διαμόρφωσε τα τελευταία 20 χρόνια.
Ήχος με μεσσαίες και μπάσες νότες, σπάνια ή καθόλου τσιριχτές ψηλές και όταν υπάρχει εφφέ ή παραμόρφωση αυτές κύρια τονίζουν τις χαμηλές συχνότητες, ακόμα και ότα παίζει αρμονικές.
Οι νότες του και οι φράσεις του είναι "μουλωχτές", "συγκαλυμμένες", "ημιτελείς", "καμουφλαρισμένες", "πνιχτές".
Αν τις ακούσεις μιά φορά δεν τις ξεχνάς.
Όμως η εμπειρία του μεγάλη η σοβαρότητά του επίσης και πάντα σε χαμηλό προφίλ.
Τα τελευταία 10 χρόνια διατηρεί ένα πολύ καλό συγκρότημα με βασικά πυρήνα δύο τρία άτομα που εναλλάσσονται.
Εδώ το γκρουπ αποτελείται από τον Larry Goldings ιδιαίτερα εκφραστικό στο Β3, τον Willie Weeks στο μπάσο και στον γνωστό Steve Jordan στα τύμπανα.
Γιά την περίσταση και λόγω Ray Charles συμμετέχουν οι Dr John, Aaron Neville κ.ά. καλεσμένοι. (σας είπα τους γνωστότερους), πολλά πνευστά και άλλα διάφορα.
Οι εκτελέσεις πιστές στο όνομα του Ray και όχι στην ίδια την εκτέλεση του Ray.
Ορισμένες πολύ κοντά στην αρχική, ορισμένες τόσο μακρυά, ευρηματικές, και καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν να σε αφήσουν αδιάφορο.
Ακούστε πχ το uncahain my heart instrumental με ερωτήσεις απαντήσεις από τον ίδιο αλλάζοντας ύφος κάθε φορά, πχ από το "μουλωχτό", σε αρμονικές με wah wah, ή με οκτάβες και wah wah, σε ένα κομμάτι δεκάδες διαφορετικά στυλ. (αν και δεν είναι ΜΟΝΟ γιά κιθαρίστες - κάθε άλλο).
Ατμόσφαιρα υπόγειου κλαμπ, κάπνα, Νέα Ορλεάνη, αρκετό φανκ, ώρες ώρες ασιντ και δεόντως μπλουζ. Ό,τι πρέπει γιά καλοκαίρι! (κατάλαβαν οι παλιόγεροι?
)Μιά αξιολογότατη, τίμια, και φρέσκια αναφορά στον Ray.
Η ηχογράφηση σχεδόν αναλογική, χωρίς εξάρσεις, τυπική περίπτωση των master του Greg Calbi.
VERVE 0602498805343.
Κεντρικά καταστήματα γύρω στα 14 ευρά
Attachments
Last edited:
