Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νέα μαθήματα στο progressive : Henry Cow
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 142356" data-attributes="member: 79"><p>Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας – και ίσως παρά την εκπεφρασμένη αντιπάθεια τουλάχιστον ενός των μελών του γκρούπ – ότι σημαντική αν όχι εξέχουσα θέση ανάμεσα στους δημιουργούς που συνέβαλαν στην ύπαρξη του πλέον σημαντικού και δημιουργικού κομματιού της σύγχρονης popular μουσικής ( ροκ εν ευρεία εννοία , τόσο μάλιστα όσο να φτάνει στην άρνηση του ως θέση ) – αυτό δηλαδή που αποπειράθηκε να διαρρήξει τα ασφυκτικά δεσμά του τρίλεπτου τραγουδιού , να αψηφήσει την rhythm ‘ n ‘ blues παράδοση και να υιοθετήσει επιρροές κατά το πλείστον έξω από το ροκ – κατέχουν οι <strong>Henry Cow</strong> , ίσως το πιο ριζοσπαστικό , τόσο από μουσικής όσο και από κοινωνικοπολιτικής επόψεως – βρεταννικό γκρούπ του είδους .</p><p></p><p>Φυσικά μια τέτοια εκτίμηση μπορεί να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι το «ροκ» ενδέχεται να είναι και μουσική με αξιώσεις , συνθετικά και εκτελεστικά και όχι απλώς νεανικό «λαϊκό τραγούδι διαμαρτυρίας ή "επαναστατικός» χαβαλές . </p><p></p><p>Από την άλλη η τοποθέτηση τους μέσα σε αυτό το τεράστιο ρεύμα ιδεών , επιρροών , μουσικών τάσεων αποδεικνύει την ευρύτητα του κινήματος , αφού είναι δεδομένο ότι τα μέλη του γκρούπ δεν έτρεφαν τις καλύτερες των εντυπώσεων για τους περισσότερους των καλλιτεχνών του progressive rock ( π.χ. <em>Keith Emerson , Rick Wakeman </em>κλπ ) . Όμως η ιστορία δεν καταγράφει προθέσεις αλλά αποτελέσματα και εκ του αποτελέσματος κρινόμενοι οι <strong>Henry Cow </strong>, ανήκουν εδω και τριάντα χρόνια στον ευρύτερο χώρο του progressive . Τα υπόλοιπα μπορούν να εμφανίζονται ως υποσημειώσεις στην ιστορία και δη ως ιδεολογικού χαρακτήρα διαφοροποιήσεις και ως θέματα αρχών και συστήματος αξιών . ( Την ίδια κακή εντύπωση βέβαια είχαν και για τους περισσότερους μικροαστούς φοιτητές της σχολής καλών τεχνών που απάρτιζαν πολλά πανκ συκροτήματα , αποστρεφόμενοι π.χ. τους <strong>Sex Pistols </strong>τους οποίους θεωρούσαν ως <em>money hoovers </em>). </p><p></p><p>Η ιδιαιτερότητα των Henry Cow που είχε ως αποτέλεσμα την με το ένα πόδι ένταξη τους στο progressive , οφείλεται σε δύο σημαντικά στοιχεία που τους διαφοροποιούσαν από τους λοιπούς α) στην εξόχως ριζοσπαστική πολιτική στάση τους και στην ιδιαιτέρως αριστερή , εν πολλοίς συνθηματολογική , στιχοπλοκία τους , την ίδια ώρα που οι περισσότεροι στίχοι των συγκροτημάτων του progressive , σε γενικές γραμμές περί άλλων τύρβαζε και β ) στις μουσικές τους επιρροές , που εκτείνονταν από το καμπαρέ του <strong>Kurt Weil </strong>στην free jazz και από την σχολή του Canterburry στον <strong>Bella Bartok </strong>και την ατονική μουσική , τον <strong>Frank Zappa </strong>και τον <strong>Sun R</strong>a , απορρίπτοντας έτσι τις κλασσικές επιρροές και την απόπειρα ενσωμάτωσης τους στο ροκ από τους υπόλοιπους . </p><p></p><p>Αυτά τα δύο στοιχεία είχαν ως αποτέλεσμα η μουσική τους να είναι δύσκολη , ιδιοσυγκρασιακή , πρωτότυπη , προσωπική και άκρως ριζοσπαστική αισθητικά , γεγονός που συνδυαζόμενο με την σοσιαλιστική , έως ακροαριστερή κοινωνικοπολιτική τους στάση , μας οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι είχαν υιοθετήσει , συνειδητά , την ρήση του ( γνωστού σε αυτό το φόρουμ , πλέον) <em><strong>Theodore Adorno </strong></em>, ότι οι «<strong>ριζοσπαστικές ιδέες απαιτούν ριζοσπαστικές μορφές έκφρασης</strong>» . Πράγματι σε μια συνέντευξη του το 1977 ο <strong>Tim Hodgkison </strong>, οργανίστας του γκρούπ , έλεγε πως «<em><strong>δεν μπορείς να δηλώνεις αριστερός και να παίζεις αντιδραστική μουσική ( reactionary music </strong></em>)» . </p><p></p><p>Και αυτό ακριβώς έκαναν οι <strong>Henry Cow </strong>. Εντυσαν τις ριζοσπαστικές απόψεις τους με μία από τις πιο ριζοσπαστικές μορφές μουσικής της δεκαετίας του 70 . Και αυτό ίσως τους στοίχισε την ευρύτερη αποδοχή και την εμπορική επιτυχία , αφού τους στέρησε την μαζική αποδοχή ενός μεγάλου τμήματος των φυσικών τους συμμάχων – της εργατικής τάξης , η οποία σπανίως ενθουσιάζεται και αγκαλιάζει μουσικές τόσο δύσκολες και μη προσπελάσιμες , προτιμώντας να αφήσει αυτό τον ρόλο στους «διανούμενους».</p><p></p><p>Αφορμή για αυτές τις σκέψεις μου έδωσε η κυκλοφορία του box set <strong>«Τhe Henry Cow Box”</strong> που μόλις κυκλοφόρησε σε περιορισμένα αντίτυπα από την <strong>ReR</strong> ( Reommended Records) . Μια καλαίσθητη , ιδιαίτερα φροντισμένη έκδοση που περιλαμβάνει τα άπαντα των Cow με σκληρά χαρτονένια εξώφυλλα ( cardboard sleeves) όπως των αυθεντικών LPs , δηλαδή τα τέσσερα στούντιο άλμπουμ τους ( <strong>Legend , Unrest , In praise of learning</strong> και <strong>Western Culture </strong>- τά τρία πρώτα με το περίφημο εξώφυλλο με την , διαφορετικών χρωμάτων , κάλτσα ) το live Concerts και το κοινό τους lp με τους εστέτ <strong>Slap Happy </strong><strong>"Desperate Straits" </strong>, όπου όμως τα μέλη των Cow λειτουργούν ως εκτελεστική μπάντα των συνθέσεων των Happy , σε αντίθεση με το <strong>In praise of learning </strong>, όπου τα μέλη των τελευταίων , μετέχουν στις συνθέσεις των κομματιών</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 142356, member: 79"] Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας – και ίσως παρά την εκπεφρασμένη αντιπάθεια τουλάχιστον ενός των μελών του γκρούπ – ότι σημαντική αν όχι εξέχουσα θέση ανάμεσα στους δημιουργούς που συνέβαλαν στην ύπαρξη του πλέον σημαντικού και δημιουργικού κομματιού της σύγχρονης popular μουσικής ( ροκ εν ευρεία εννοία , τόσο μάλιστα όσο να φτάνει στην άρνηση του ως θέση ) – αυτό δηλαδή που αποπειράθηκε να διαρρήξει τα ασφυκτικά δεσμά του τρίλεπτου τραγουδιού , να αψηφήσει την rhythm ‘ n ‘ blues παράδοση και να υιοθετήσει επιρροές κατά το πλείστον έξω από το ροκ – κατέχουν οι [B]Henry Cow[/B] , ίσως το πιο ριζοσπαστικό , τόσο από μουσικής όσο και από κοινωνικοπολιτικής επόψεως – βρεταννικό γκρούπ του είδους . Φυσικά μια τέτοια εκτίμηση μπορεί να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι το «ροκ» ενδέχεται να είναι και μουσική με αξιώσεις , συνθετικά και εκτελεστικά και όχι απλώς νεανικό «λαϊκό τραγούδι διαμαρτυρίας ή "επαναστατικός» χαβαλές . Από την άλλη η τοποθέτηση τους μέσα σε αυτό το τεράστιο ρεύμα ιδεών , επιρροών , μουσικών τάσεων αποδεικνύει την ευρύτητα του κινήματος , αφού είναι δεδομένο ότι τα μέλη του γκρούπ δεν έτρεφαν τις καλύτερες των εντυπώσεων για τους περισσότερους των καλλιτεχνών του progressive rock ( π.χ. [I]Keith Emerson , Rick Wakeman [/I]κλπ ) . Όμως η ιστορία δεν καταγράφει προθέσεις αλλά αποτελέσματα και εκ του αποτελέσματος κρινόμενοι οι [B]Henry Cow [/B], ανήκουν εδω και τριάντα χρόνια στον ευρύτερο χώρο του progressive . Τα υπόλοιπα μπορούν να εμφανίζονται ως υποσημειώσεις στην ιστορία και δη ως ιδεολογικού χαρακτήρα διαφοροποιήσεις και ως θέματα αρχών και συστήματος αξιών . ( Την ίδια κακή εντύπωση βέβαια είχαν και για τους περισσότερους μικροαστούς φοιτητές της σχολής καλών τεχνών που απάρτιζαν πολλά πανκ συκροτήματα , αποστρεφόμενοι π.χ. τους [B]Sex Pistols [/B]τους οποίους θεωρούσαν ως [I]money hoovers [/I]). Η ιδιαιτερότητα των Henry Cow που είχε ως αποτέλεσμα την με το ένα πόδι ένταξη τους στο progressive , οφείλεται σε δύο σημαντικά στοιχεία που τους διαφοροποιούσαν από τους λοιπούς α) στην εξόχως ριζοσπαστική πολιτική στάση τους και στην ιδιαιτέρως αριστερή , εν πολλοίς συνθηματολογική , στιχοπλοκία τους , την ίδια ώρα που οι περισσότεροι στίχοι των συγκροτημάτων του progressive , σε γενικές γραμμές περί άλλων τύρβαζε και β ) στις μουσικές τους επιρροές , που εκτείνονταν από το καμπαρέ του [B]Kurt Weil [/B]στην free jazz και από την σχολή του Canterburry στον [B]Bella Bartok [/B]και την ατονική μουσική , τον [B]Frank Zappa [/B]και τον [B]Sun R[/B]a , απορρίπτοντας έτσι τις κλασσικές επιρροές και την απόπειρα ενσωμάτωσης τους στο ροκ από τους υπόλοιπους . Αυτά τα δύο στοιχεία είχαν ως αποτέλεσμα η μουσική τους να είναι δύσκολη , ιδιοσυγκρασιακή , πρωτότυπη , προσωπική και άκρως ριζοσπαστική αισθητικά , γεγονός που συνδυαζόμενο με την σοσιαλιστική , έως ακροαριστερή κοινωνικοπολιτική τους στάση , μας οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι είχαν υιοθετήσει , συνειδητά , την ρήση του ( γνωστού σε αυτό το φόρουμ , πλέον) [I][B]Theodore Adorno [/B][/I], ότι οι «[B]ριζοσπαστικές ιδέες απαιτούν ριζοσπαστικές μορφές έκφρασης[/B]» . Πράγματι σε μια συνέντευξη του το 1977 ο [B]Tim Hodgkison [/B], οργανίστας του γκρούπ , έλεγε πως «[I][B]δεν μπορείς να δηλώνεις αριστερός και να παίζεις αντιδραστική μουσική ( reactionary music [/B][/I])» . Και αυτό ακριβώς έκαναν οι [B]Henry Cow [/B]. Εντυσαν τις ριζοσπαστικές απόψεις τους με μία από τις πιο ριζοσπαστικές μορφές μουσικής της δεκαετίας του 70 . Και αυτό ίσως τους στοίχισε την ευρύτερη αποδοχή και την εμπορική επιτυχία , αφού τους στέρησε την μαζική αποδοχή ενός μεγάλου τμήματος των φυσικών τους συμμάχων – της εργατικής τάξης , η οποία σπανίως ενθουσιάζεται και αγκαλιάζει μουσικές τόσο δύσκολες και μη προσπελάσιμες , προτιμώντας να αφήσει αυτό τον ρόλο στους «διανούμενους». Αφορμή για αυτές τις σκέψεις μου έδωσε η κυκλοφορία του box set [B]«Τhe Henry Cow Box”[/B] που μόλις κυκλοφόρησε σε περιορισμένα αντίτυπα από την [B]ReR[/B] ( Reommended Records) . Μια καλαίσθητη , ιδιαίτερα φροντισμένη έκδοση που περιλαμβάνει τα άπαντα των Cow με σκληρά χαρτονένια εξώφυλλα ( cardboard sleeves) όπως των αυθεντικών LPs , δηλαδή τα τέσσερα στούντιο άλμπουμ τους ( [B]Legend , Unrest , In praise of learning[/B] και [B]Western Culture [/B]- τά τρία πρώτα με το περίφημο εξώφυλλο με την , διαφορετικών χρωμάτων , κάλτσα ) το live Concerts και το κοινό τους lp με τους εστέτ [B]Slap Happy [/B][B]"Desperate Straits" [/B], όπου όμως τα μέλη των Cow λειτουργούν ως εκτελεστική μπάντα των συνθέσεων των Happy , σε αντίθεση με το [B]In praise of learning [/B], όπου τα μέλη των τελευταίων , μετέχουν στις συνθέσεις των κομματιών [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νέα μαθήματα στο progressive : Henry Cow
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…