Ξύλινα καράβια [Crosby, Stills & Nash]

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα
Είναι κάποιοι δίσκοι στους οποίους συχνά-πυκνά επανέρχομαι γιατί τους αγαπάω και γιατί συνδέονται με τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου. O δίσκος είναι από τους πρώτους που άκουσα στο λαμπάτο ραδιοπικάπ του πατέρα μου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '70.

CSN.jpg

Η ιστορία ενός από τα πρώτα σούπερ γκρουπ ξεκίνησε το 1968, όταν ο David Crosby (1941) μέλος των Byrds, ο Stephen Stills (1945) μέλος των Buffalo Springfield και ο Graham Nash (1942) των Hollies σχημάτισαν ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της δυτικής ακτής. Ο καθένας τους είχε αξιοσημείωτη πορεία και ήδη είχαν ξεχωρίσει για τις συνθετικές, εκτελεστικές και ερμηνευτικές τους δυνατότητες. Εκείνο όμως που συντελέστηκε με την συνένωσή τους ήταν σαν να την ανάμιξη τριών παλαιών και ακριβών αποσταγμάτων. Τα φωνητικά αιθέρια, οι αρμονίες εξωπραγματικές και η συνεργασία της ληντ κιθάρας του Stills με τις ακουστικές και ρυθμικές των Crosby και Nash το λιγότερο εκπληκτική.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα

Κρόσμπι, Στιλς και Νας​

Crosby, Stills & Nash - Crosby, Stills & Nash (Μάϊος 1969, Atlantic)

CrosbyStillsNash.jpg

Τραγούδια: A1 Suite: Judy Blue Eyes (Stephen Stills) - 7:22, A2 Marrakesh Express (Graham Nash) - 2:36, A3 Guinnevere (David Crosby) - 4:43, A4 You Don't Have To Cry (Stephen Stills) - 2:43, A5 Pre-Road Downs (Graham Nash) - 2:59, B1 Wooden Ships (David Crosby, Stephen Stills) - 5:22, B2 Lady Of The Island (Graham Nash) - 2:36, B3 Helplessly Hoping (Stephen Stills) - 2:37, B4 Long Time Gone (David Crosby) - 4:17, B5 49 Bye-Byes (Stephen Stills) - 5:15
Μουσικοί: David Crosby (φωνητικά: A3, A4, B1, B3, B4, B5, ρυθμική κιθάρα: B1, ακουστική κιθάρα: A3), Stephen Stills (φωνητικά: A1, A4, B1, B3, B5, ληντ κιθάρα εκτός: A3, B2, μπάσο, όργανο, κρουστά), Graham Nash (φωνητικά: A2, A3, A4, A5, B2, B3, B5, ρυθμική κιθάρα: A2, A5, ακουστική κιθάρα: B2), Dallas Taylor (τύμπανα), Jim Gordon (τύμπανα: A2), Cass Elliot (υποστηρικτικά φωνητικά: A5)
Παραγωγή / Μηχανικός: Crosby, Stills & Nash / Bill Halverson
Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Σχεδίαση / Φωτογραφία: Gary Burden / Henry Diltz
Διεύθυνση / Πνευματική Καθοδήγηση: David Geffen / Ahmet Ertegun

Ηχογραφήθηκε από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάρτιο του 1969 στο Wally Heider's Studio III του Λος Άντζελες, Καλιφόρνια

CrosbyStillsNashInside.jpg

Ο πρώτος δίσκος τους ηχογραφήθηκε στο Λος Άντζελες και κυκλοφόρησε το 1969. Έφερε τον απλό τίτλο που περιείχε τα ονόματά τους και το εξώφυλλο ήταν μια φωτογραφία του εκπληκτικού φωτογράφου Henry Diltz. Ένας παλιός ξεφτισμένος καναπές και οι τρεις τους καθισμένοι με πρώτο τον Nash, στη μέση τον Stills και δεξιά τον Crosby στη θρυλική πλέον χίπικη πόζα ατενίζοντας το άπειρο.

Οι Crosby, Stills & Nash παρουσίασαν τη δικιά τους ιδέα, δεν ανέμειξαν απλά μόνο φωνές, αλλά ταίριαξαν τις διαφορετικές δυνάμεις τους, ο Ντέιβιντ 'Κροζ' τον κοινωνικό σχολιασμό και τα ατμοσφαιρικής διάθεσης κομμάτια, ο Στίφεν 'Κάπτεν Πολυχέρης' τις ποικίλες μουσικές ικανότητές του και την επιδέξια ενσωμάτωση φολκ και κάντρι στοιχείων σε σύνθετες ροκ δομές και ο Γκράχαμ 'Γουίλι' τις ράδιο-φιλικές ποπ μελωδίες του, για να δημιουργήσουν ένα αμάλγαμα ευρείας απήχησης. Δεν υπήρξαν ποτέ καλύτεροι, από ότι σ' αυτό το άλμπουμ, που το πνεύμα τους "είμαστε όλοι μαζί σ' αυτό" ήταν στην πιο χαρούμενη ειλικρινή, και αρμονική φάση του, πριν τους σκιάσει η επιτυχία (και τα ναρκωτικά).

CNJoniJudy_Scherman.jpg
Crosby και Nash με τις Joni Mitchell, Judy Collins στο στούντιο κατά την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου, φωτο του Ρόουλαντ Σέρμαν​

Ο δίσκος ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο, με την εξαιρετική σύνθεση του Stills, "Suite: Judy Blue Eyes". Το κομμάτι είναι όντως σουίτα με τέσσερα μέρη και αναφέρεται στη γνωστή φολκ τραγουδοποιό Judy Collins με την οποία είχε κάποια σχέση εκείνη την περίοδο. Ο Στιλς συντετριμμένος από τον χωρισμό τους έγραψε το τραγούδι ως αντίδραση στη θλίψη του. Η γαλανομάτα Τζούντυ αναφέρει, "[Ο Στίφεν] ήρθε εκεί που τραγουδούσα ένα βράδυ στη Δυτική Ακτή και έφερε την κιθάρα του στο ξενοδοχείο και μου τραγούδησε ολόκληρο το 'Suite: Judy Blue Eyes'. Έτσι η κληρονομιά της σχέσης μας είναι σίγουρα σ' αυτό το τραγούδι".

...Φτάνω στο σημείο που δεν περνάω καλά πια / Λυπάμαι / Μερικές φορές πονάει τόσο άσχημα που κλαίω δυνατά / Είμαι μόνος / Είμαι δικός σου, είσαι δικιά μου, είσαι ό,τι είσαι / Το κάνεις δύσκολο...

Άλλα εξαιρετικά κομμάτια του Stephen Stills είναι το αισιόδοξο "You Don't Have to Cry", υποδειγματικό παράδειγμα για το πώς αυτοί οι τύποι μπορούσαν να παράγουν καθαρή μαγεία απλά τραγουδώντας μαζί, το μελωδικό μεσαίου τέμπο έπος "49 Bye-Byes" και ένα από τα αγαπημένα μου το "Helplessly Hoping".

Αβοήθητος ελπίζοντας ότι ο αρλεκίνος της αιωρείται κοντά, περιμένει μια λέξη
Λαχανιασμένος τρέχει με αναλαμπές ευγενικού αληθινού πνεύματος,
ευχόμενος να μπορούσε να πετάξει
Μόνο για το ταξίδι, στον ήχο του αποχαιρετισμού

Παρακολουθώντας χωρίς λόγια περιμένει δίπλα στο παράθυρο
και αναρωτιέται μέσα στο άδειο μέρος
Βοηθά άκαρδα τον εαυτό του στα άσχημα όνειρά της ανησυχεί,
μήπως άκουσε ένα αντίο; Ή έστω γεια;

Είναι ένα πρόσωπο
Είναι δύο μόνοι
Είναι τρεις μαζί
Είναι ο ένας για τον άλλον

Στάσου δίπλα στη σκάλα, θα δεις κάτι
σίγουρα θα σου πω ότι η σύγχυση έχει το κόστος της
Η αγάπη δεν ψεύδεται, είναι ανεύθυνη μια κυρία που καθυστερεί,
λέγοντας ότι έχει χαθεί και πνίγεται στο γεια
...
- Helplessly Hoping -

Ποιητική διάθεση, ακουστικές κιθάρες, υπνωτικές αρμονίες συνθέτουν ένα εκπληκτικό κομμάτι που η εναλλαγή των φωνητικών μεταξύ του Stills και του Crosby δεν έχει προηγούμενο.

CSN_Marrakesh69.jpg
Τραγουδώντας τα χορωδιακά του Marrakesh Express

Ο Graham Nash συνεισφέρει με το "Marrakesh Express", ένα έξυπνο και παιχνιδιάρικο ποπ κομμάτι. Αναφέρεται στην αμαξοστοιχία που είχε πάρει κατά τη μετάβασή του από την Καζαμπλάνκα στο Μαρακές, έναν προσφιλή προορισμό για τους χίπηδες τις δεκαετίες του '60 και '70. Επίσης δικά του, είναι το "Pre-Road Downs", που παραδόξως γι' αυτόν, ήταν περισσότερο ροκ από ποπ και η όμορφη μπαλάντα "Lady of the Island", όλα εύθραυστα και μελωδικά με πολλή αφέλεια αλλά και περίσσιο συναίσθημα.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα

Πέρασε πολύς καιρός​

CSN-2.jpg

Το ατμοσφαιρικό και ποιητικό "Guinnevere" καθώς και το πιο ροκ κομμάτι του δίσκου "Long Time Gone" (μια απάντηση στη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι) ανήκουν στο David Crosby. Αγαπημένο κομμάτι με εξαιρετική ληντ από τον Stills και γενικά μια συνέργεια εξωπραγματική.

- Long Time Gone -
...
Άλλαξε πορεία
Άκουσε, πρέπει να ακούσεις τι λένε οι άνθρωποι
Ξέρεις ότι υπάρχει κάτι, που συμβαίνει εδώ γύρω
Το σίγουρο, σίγουρο, σίγουρο, είναι ότι δεν θα σταθεί στο φως της ημέρας, όχι

Μίλησε ανοικτά, πρέπει να εκφραστείς ελεύθερα ενάντια στην τρέλα
Πρέπει να πεις τι σκέφτεσαι, αν τολμάς
Αλλά μην, όχι μην, μην, προσπαθήσεις να εκλεγείς
Αν το κάνεις, καλύτερα κόψε τα μαλλιά σου, μμμ

Και φαίνεται να πέρασε πολύς
Φαίνεται να πέρασε πολύς, μμμ
Φαίνεται να πέρασε πολύς καιρός
Τόσο πολύς, πολύς, πολύς, πολύς καιρός πριν από την αυγή

Ερχόταν εδώ και πολύ καιρό (Πάει πολύς καιρός)
Πρόκειται να περάσει πολύς καιρός (Να περάσει πολύς καιρός)

Αλλά ξέρεις
Η σκοτεινότερη ώρα
Είναι πάντα, πάντα λίγο πριν την αυγή

...

Τελευταίο άφησα τον ύμνο "Wooden Ships", έναν αποκαλυπτικό μύθο. Το κομμάτι συνέθεσαν οι Crosby, Stills και Paul Kantner των Jefferson Airplane, που και αυτοί το συμπεριέλαβαν στο δικό τους, Volunteers. Επίσης, τόσο οι Crosby, Stills, Nash & Young όσο και οι Airplane, εκτέλεσαν το τραγούδι, στα αντίστοιχα προγράμματά τους στο φεστιβάλ Woodstock. Τα "Ξύλινα καράβια" γράφτηκαν στην κορύφωση του πολέμου του Βιετνάμ, μια περίοδο μεγάλης έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου, εξοπλισμένων με πυρηνικά όπλα. Σύμφωνα με τον Crosby, το τραγούδι... "γράφτηκε στην κύρια καμπίνα του σκάφους μου, τη Mayan. Είχα ήδη τη μουσική και ο Paul Kanter έγραψε δύο στίχους, ο Stephen έγραψε από ένα και εγώ πρόσθεσα αποσπάσματα στην αρχή και το τέλος". Τα λόγια του τραγουδιού απεικονίζουν τη φρίκη που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος στην οποία οι δύο πλευρές έχουν εκμηδενιστεί η μια από την άλλη.

Ένας άνδρας από τη μια πλευρά συναντιέται με κάποιον από την άλλη και τον ρωτάει ποιος κέρδισε. Δεδομένου ότι το ερώτημα, λόγω των συνθηκών, δεν έχει πραγματικό ή ακόμα και καθόλου νόημα, μένει αναπάντητο. Για να παραμείνουν ζωντανοί, μοιράζονται μούρα που προφανώς δεν έχουν δηλητηριαστεί από την ακτινοβολία. Οι ασημένιοι άνθρωποι στην ακτή, εξηγεί ο Crosby είναι "τύποι με αντιραδιενεργές στολές". Καθώς τα ξύλινα καράβια δεν περιέχουν μέταλλο που ακτινοβολείται, μεταφέρουν τους επιζώντες μακριά από τις ακτές, ενώ η ραδιενέργεια σκοτώνει όσους δεν τα κατάφεραν να επιβιβαστούν. Ο Crosby καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δημιουργοί "φαντάστηκαν τους εαυτούς τους ως τους λίγους επιζώντες, διαφεύγοντας με μια βάρκα για να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτισμό".

CrosbyStillsNash69.jpg

Στο κομμάτι τα οργανικά καθήκοντα μοιράζονται μεταξύ της ληντ κιθάρας, του οργάνου και του μπάσου του Stills, της ρυθμικής κιθάρας του Crosby και των ντραμς του Taylor. Ο Stills εξαπολύει, μερικά καυτά σόλο που είναι εξίσου λυρικά, καθώς και εμφατικά και συμπληρώνονται τέλεια από τη βάση του οργάνου και μπάσου. Το κομμάτι ξεκινά με την ηλεκτρική κιθάρα του Stills και κατόπιν τραγουδάει:

Αν μου χαμογελάσεις θα το καταλάβω / Γιατί αυτό είναι κάτι / Που ο καθένας το κάνει παντού στην ίδια γλώσσα

-- Μετά συνεχίζει ο Crosby:

Φίλε μου, μπορώ να δω από το παλτό σου, ότι είσαι από την άλλη πλευρά / Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που θέλω να μάθω / Μπορείς να μου πεις παρακαλώ ποιος κέρδισε;

-- Μετά πάλι φωνητικά ο Stills, φωνητικά o Crosby, φωνητικά ο Stills, η κιθάρα του Stills...

[Στιλς:] Ας πούμε, μπορώ να έχω μερικά από τα μοβ μούρα σου;
[Κρόσμπι:] Ναι, τα τρώω
Για έξι ή επτά εβδομάδες τώρα, δεν αρρώστησα ούτε μια φορά
[Στιλς:] Πιθανώς να μας κρατήσουν και τους δυο ζωντανούς

Ξύλινα καράβια στο νερό πολύ ελεύθερα και ανέμελα
Ανέμελα, ξέρετε με τον τρόπο που υποτίθεται ότι είναι
Ασημένιοι άνθρωποι στην ακτογραμμή αφήστε μας
Να μιλάμε πολύ ελεύθερα και ήρεμα

Φρίκη μας πιάνει, καθώς παρακολουθούμε να πεθαίνετε
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επαναλάβουμε τις αγωνιώδεις κραυγές σας
Κοιτάμε καθώς όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα πεθαίνουν
Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε

Αααα...
Πάμε να πάρουμε την αδελφή σας, τότε από το χέρι
Να την οδηγήσουμε μακριά απ' αυτή την ξενιτιά
Μακριά, όπου θα μπορούμε να γελάμε πάλι
Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε

Και είναι ούριος o άνεμος
Φυσώντας ζεστά μακριά από τον νότο πάνω από τον ώμο μου
Υποθέτω ότι θα καθορίσω τη πορεία και θα πάω
- Wooden Ships -

Τι άλλο να πει κανείς τώρα για το "Wooden Ships";

Το Crosby, Stills & Nash είναι ένας εμβληματικός δίσκος της δεκαετίας του '60 που αποπνέει τα μηνύματα της γενιάς της. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να σημαίνει για κάποιους που τον προσεγγίζουν έξω από το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο της εποχής του. Μπορεί να ακούγεται αφελής, απλοϊκός και άνευρος. Για κάποιους όμως ήταν και θα είναι ένα ορόσημο στη ζωή τους.

Ειρήνη και αγάπη σε όλους... (*****)

CSNpromo.jpg
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα
CSN_Diltz.jpg
Crosby, Stills and Nash, Los Angeles, CA, 1969 (από τη φωτογράφηση του εξώφυλλου, του Henry Diltz)​
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Απάντηση: Re: Ξύλινα καράβια

Για κάποιους όμως ήταν και θα είναι ένα ορόσημο στη ζωή τους.. Έτσι!

Γειά σου Γρηγόρη με τα ωραία σου, καλώς ήρθες στις παρουσιάσεις.
Στους CSN αλλά και στον Young με μύησε o κοινός μας φίλος. Μεγάλη λατρεία :worshippy:
Να είσαι έτοιμος.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,967
Ωραία παρουσίαση φιλαράκο ! Μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται... κυλάνε στο αίμα μας .. αν σχισθούν ποτέ τα χείλη μας, θα τρέξουν ακανόνιστα, παλαβωμένα, θα ζωγραφίσουν την ιστορία μας πάνω στην φανέλα ...
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,825
Ελλαδα
αναμνησεις που εγιναν μυθοι
αφορμες για να κλαψουμε και να γελασουμε
το φαρμακο μας
η θρησκεια μας !
να μην χαθεις κυριε Γρηγορη
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα
Re: Απάντηση: Ξύλινα καράβια

να μην χαθεις κυριε Γρηγορη

Δεν πρόκειται να χαθώ φίλοι μου. Εκείνο που δυστυχώς μάλλον χάθηκε είναι το κλίμα και η κουλτούρα εκείνης της εποχής. Εμείς απλά έχουμε την υποχρέωση να την κρατάμε ζωντανή μέσα από τις σχέσεις μας και με το τρόπο της ζωής μας. Ξέρω είμαστε όλοι χαμένοι, στις υποχρεώσεις και τις σκοτούρες αλλά η φλόγα μέσα μας, βαθιά ποτέ δε σβήνει...
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,825
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ξύλινα καράβια

Δεν πρόκειται να χαθώ φίλοι μου. Εκείνο που δυστυχώς μάλλον χάθηκε είναι το κλίμα και η κουλτούρα εκείνης της εποχής. Εμείς απλά έχουμε την υποχρέωση να την κρατάμε ζωντανή μέσα από τις σχέσεις μας και με το τρόπο της ζωής μας. Ξέρω είμαστε χαμένοι όλοι μέρα στις υποχρεώσεις και τις σκοτούρες αλλά η φλόγα μέσα μας, βαθιά ποτέ δε σβήνει…

πιστευω οτι η κουλτουρα και οι καταστασεις εκεινης της εποχης δεν χαθηκαν
γιατι απλα δεν αγγιξαν ποτε δυστηχως την χωρα μας
ημασταν παντα 5-10 χρονια πισω απο τα γεγονοτα
που συνεβαιναν στο κοσμο
ασ μην ξεχναμε και το μεγαλο παγωμα της ζωης μας 1967 - 1974
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,350
δεν ξέρω αν τελικά υπήρξε "πρόοδος" προς τους CSN....
η φρεσκάδα των Hollies, Buffalo, Byrds ήταν απείρως πιό γευστική και original.
Σίγουρα οι μουσικοί σπουδαίοι, αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τους συναδέλφους τους στα άλλα συγκροτήματα.

Ποτέ μου δεν χώνεψα ή απόδέχτηκα αυτό το ξεσκαρτάρισμα "ανθρώπων", "μουσικών" για περισσότερα λεφτά, για περισσότεραι χιλιάδαι δίσκοι....
.
Ειλικρινά στο βάθος της καρδιάς μου είμαι με τους άλλους, τους παραπεταμένους, τους δευτεράντζες, που παραμερίστηκαν επειδή κάποιοι άλλοι σπρώξαν το εγώ των πρωτοκλασσάτων.

Καλή η συνταγή τους, δε λεω.
Ιστορικός ο δίσκος, ιστορική η παρουσία στο woodstock αργότερα.
Εξαίσια τα φωνητικά του "αχρηστου" Crosby που πάντα ήταν αποδεκτός από παντού μόνο χάρη στη "φωνούλα" του. Και είχε απίστευτη ο άτιμος.
Σταθερή αξία ο Stills. Βράχος ο Nash.
Χάσαμε τρία γκρουπς μας έμεινε ένα (1). Και αυτό μόνο φωνητικά. Τελικά: υπάρχει πρόοδος ?

Αν και προσωπικά μου άρεσε ο δεύτερός τους, γύρω στο 75...δεν θυμάμαι ακριβώς....
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα
δεν ξέρω αν τελικά υπήρξε "πρόοδος" προς τους CSN....
η φρεσκάδα των Hollies, Buffalo, Byrds ήταν απείρως πιό γευστική και original.
Σίγουρα οι μουσικοί σπουδαίοι, αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε τους συναδέλφους τους στα άλλα συγκροτήματα.

Ποτέ μου δεν χώνεψα ή απόδέχτηκα αυτό το ξεσκαρτάρισμα "ανθρώπων", "μουσικών" για περισσότερα λεφτά, για περισσότεραι χιλιάδαι δίσκοι....
.
Ειλικρινά στο βάθος της καρδιάς μου είμαι με τους άλλους, τους παραπεταμένους, τους δευτεράντζες, που παραμερίστηκαν επειδή κάποιοι άλλοι σπρώξαν το εγώ των πρωτοκλασσάτων.

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ήταν παραπεταμένοι και δευτεράντζες οι Roger McGuinn, Gene Clark και Gram Parsons των Byrds ή ο μεγάλος Neil Young των Buffalo Springfield ο οποίος σημειωτέον πλαισίωσε τους CS&N στον επόμενο δίσκο τους.
Χάσαμε ( ; ) τρία γκρουπ και πέρα από τους CSN&Y προέκυψαν οι Manassas, Poco, Flying Burrito Brothers και πολλές άλλες βραχύβιες συνεργασίες. Τώρα εάν υπήρξε πρόοδος, αυτό σηκώνει τεράστια κουβέντα. Προσωπικά πιστεύω ότι υπήρξε εξέλιξη η οποία πάντα δεν σημαίνει και πρόοδος. Πάντως η αποστασιοποιημένη εκ των υστέρων προσέγγιση δεν με βρίσκει σύμφωνο. Και εξηγούμαι, δεν παραγνωρίζω τη κυνική δύναμη της μουσικής βιομηχανίας και τις επιταγές της αλλά προτιμώ να βλέπω τα πράγματα πιο "ρομαντικά" και πιο κοντά στο πνεύμα της εποχής που αυτά εκτυλίχθηκαν. Μιλάμε για χίπηδες μουσικούς που είχαν κάτι να πουν μουσικά, ή έτσι τουλάχιστον πίστευαν. Είναι ένα "προϊόν" της εποχής τους αλλά με διαχρονικές, πιστεύω, προεκτάσεις.

πιστευω οτι η κουλτουρα και οι καταστασεις εκεινης της εποχης δεν χαθηκαν
γιατι απλα δεν αγγιξαν ποτε δυστηχως την χωρα μας
ημασταν παντα 5-10 χρονια πισω απο τα γεγονοτα
που συνεβαιναν στο κοσμο
ασ μην ξεχναμε και το μεγαλο παγωμα της ζωης μας 1967 - 1974
Όσον για το απόηχο αυτών των καταστάσεων στη χώρα μας σε πείσμα και της δικτατορίας αλλά και της μεταπολιτευτικής αντιροκ υστερίας, σαφώς ΚΑΙ υπήρξε (ο απόηχος) σε περιορισμένη και υπόγεια κλίμακα βέβαια και όχι με τη μορφή φαινομένου που έλαβε αλλού.

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,350
o McGuinn ή ο Young δεν ήταν δευτεράντζες, όμως σίγουρα (υπήρχαν άλλοι εκεί μέσα και) τα παλιά γκρουπ είχαν κι άλλα να πουν.
Και δεν θεωρώ ότι οι CSN έδωσαν κάτι πραγματικά παραπάνω.
Απλά: πήραμε τις καλύτερες φωνές (ίσως) και ξεσκίσαμε τρία γκρουπ.
Σίγουρα βγήκαν και άλλα, αλλά σιγά την επιτυχία των Manassas, των Burrito ή των Poco. Το εγχείρημα ήταν καθαρά σουπεργκρουπίστικο, να πάρουμε τα λεφτά.

αποστασιοποιημένα δεν το βλέπω.
Τα ζήσαμε και τα χορτάσαμε και τα ζήσαμε με περίσσιο ρομαντισμό.
Σήμερα που το ξαναβλέπουμε (βλέπω) θα προτιμούσα να είχαν μείνει τα πρώτα ονόματα....
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,302
Αθήνα
Το εγχείρημα ήταν καθαρά σουπεργκρουπίστικο, να πάρουμε τα λεφτά.

Μια τελευταία σκέψη, για τα σούπερ-γκρουπ μιας και τα αναφέρεις. Όλοι τελικώς κρίνονται από τη προσφορά και το έργο τους. Δηλαδή δε μπαίνω στην υπεραπλούστευση της κατάκρισης όλων των σούπερ-γκρουπ. Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν σπουδαίοι πχ. οι CSN&Υ, Cream και Derek and the Dominos και το λιγότερο, υπερφίαλοι οι Blind Faith και οι ELP. Και αναφέρω τους Cream και τους Blind Faith με τα κοινά μέλη για περαιτέρω ενδυνάμωση του επιχειρήματός μου.
Βέβαια αυτή είναι η γνώμη μου και δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να την ασπαστεί.
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Ξύλινα καράβια

Εκείνο που δυστυχώς μάλλον χάθηκε είναι το κλίμα και η κουλτούρα εκείνης της εποχής.

1.-asterix-7.jpg


«Βρισκόμαστε στο 50 π.Χ. Όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό ρωμαική κατοχή… Όλη; ΟΧΙ! Ένα χωριό ανυπότακτων Γαλατών αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς. Και η ζωή δεν είναι εύκολη για τους Ρωμαίους λεγεωνάριους που φρουρούν τα οχυρά στρατόπεδα Πετιμπόνουμ, Ακουάριουμ, Λάβδανουμ και Μπαμπαόρουμ…»






Kαλώς όρισες Γρηγόρη

:ernaehrung004:
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Απάντηση: Re: Ξύλινα καράβια

Για τους Hollies δεν ξέρω,
οι Byrds είχαν διώξει τον Crosby ήδη απο το 67,
οι Buffalo είχαν διαλυθεί απο το 68
Ποια group "λεηλάτησαν" οι εταιρίες ρε chief?