Υπερεκτιμημένος Δίσκος/τραγούδι

[Δημήτρης Ιωάννου]

Για να δούμε ποιούς θεωρούμε υπερεκτιμημένους δίσκους & τραγούδια.
Η αλλιώς..

Ποιό γνωστό και επιτυχημένο άλμπουμ ή τραγούδι δεν αντέχετε να ακούσετε με τίποτα ή αν τύχει λέτε "Ημαρτον πιά !"

Λοιπόν ξεκινάω

Album : Dark Side Of The Moon / Pink Floyd

Song : Sultans Of Swing / Dire Straits

Και τώρα βαράτε !!!:flipout:

 

[NassosT]

Δεν αποτελεί μομφή αλλά από τους Muse δεν μπορώ να ακούσω ούτε μισό στίχο.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: Υπερεκτιμημένος Δίσκος/τραγούδι

Δεν αποτελεί μομφή αλλά από τους Muse δεν μπορώ να ακούσω ούτε μισό στίχο.

Σεβαστό αλλά άσχετο...
Εκτος λοιπον από τους Muse (και προφανώς τους ΑΒΒΑ) δεν υπάρχει συγκεκριμένα ένα άλμπουμ και ενα τραγούδι από την υπόλοιπη Μουσικη που να θεωρείς υπερεκτιμημένα η δεν αντέχεις πια να ακούσεις ?

 

[Stergito]

Υπερεκτιμημένο το απόλυτο άλμπουμ; Με χαλάς βρε Δημήτρη!
Τώρα άμα το άκουγα κι εγώ συχνά δεν ξέρω...

Προσωπικά, οτιδήποτε από Whitesnake. Πολλή αξία τους δώσαμε...

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Βρε παιδιά δεν ακυρώνουμε ούτε γενικεύουμε συγκροτήματα και καλλιτέχνες.

Αλμπουμ και τραγούδι συγκεκριμένα.!!

Πόσο κατανοητός να γίνω ακόμα ????:damnyou:

 

[Stergito]

ΟΚ Δημήτρη, got it.

Έχουμε και λέμε:

Album: Metallica - S&M (το live με τη συμφωνική)

Song: Deep Purple - Smoke On The Water

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Οκ..

 

[Γιώργος Πολυχρονίδης]

Για να δούμε ποιούς θεωρούμε υπερεκτιμημένους δίσκους & τραγούδια.
Η αλλιώς..

Ποιό γνωστό και επιτυχημένο άλμπουμ ή τραγούδι δεν αντέχετε να ακούσετε με τίποτα ή αν τύχει λέτε "Ημαρτον πιά !"

Λοιπόν ξεκινάω

Album : Dark Side Of The Moon / Pink Floyd

Song : Sultans Of Swing / Dire Straits

Και τώρα βαράτε !!!:flipout:

Δημήτρη μήπως είσαι μέσα στο μυαλό μου?
Αυτά ακριβώς τα δύο άλμπουμ μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι κάτι τέτοιο!

Βαράτε όσο θέλετε!

 

[DeepFloyd]

Album: A Night At The Opera - Queen

Song: Like a rolling stone - Bob Dylan


Sorryyyyyyyyy....

 

[Δημήτρης Ν.]

Δημήτρη μήπως είσαι μέσα στο μυαλό μου?
Αυτά ακριβώς τα δύο άλμπουμ μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι κάτι τέτοιο!

Βαράτε όσο θέλετε!

Αμαν ρε Γιώργο . Τόπι στο ξύλο πρέπει να σε είχαμε κάνει . :flipout:

Και για να απαντήσω στην ερώτηση :

Pet Sounds / The beach boys ( album )
ένα της Γουϊτνευ Χιούστον ( δεν θυμάμαι τον τίτλο ) που νομίζω ότι είναι και μεγάλη επιτυχία στα γραφεία κηδειών .

 

[Lepton]

Δημήτρη (Ιωάννου), με μπέρδεψες. Άλλο το υπερεκτιμημένο και άλλο αυτό που έχω σκυλοβαρεθεί. Δε μου έρχεται κάτι στο μυαλό για το πρώτο (ή παραείμαι ανεκτικός), αλλά από τα δεύτερα, όσα θες:
Born to be wild, One way or another, Sultans of swing, Smoke on the water, Satisfaction... γενικά ότιδήποτε ροκ έχω ακούσει μερικές εκατοντάδες φορές!

 

[supersonic]

γιά το sultans of swing πρέπει να συμφωνήσω αλλά μόνο γιά το λόγο ότι έχει παραφορεθεί.

Εγώ θα βάλω μιά υποψηφιότητα:
Vaya con Dios Puerto Rico (και αν θέλετε ΟΛΗ τους τη δισκογραφία ... αν μπορεί να χαρακτηριστεί ετσι αυτή η παραγωγή του κιτς...)

 

[Stergito]

Re: Απάντηση: Υπερεκτιμημένος Δίσκος/τραγούδι

Αμαν ρε Γιώργο . Τόπι στο ξύλο πρέπει να σε είχαμε κάνει . :flipout:

Και για να απαντήσω στην ερώτηση :

Pet Sounds / The beach boys ( album )
ένα της Γουϊτνευ Χιούστον ( δεν θυμάμαι τον τίτλο ) που νομίζω ότι είναι και μεγάλη επιτυχία στα γραφεία κηδειών .

:flipout: :flipout: :flipout:

 

[Γιώργος Πολυχρονίδης]

Αμαν ρε Γιώργο . Τόπι στο ξύλο πρέπει να σε είχαμε κάνει . :flipout:

Και για να απαντήσω στην ερώτηση :

Pet Sounds / The beach boys ( album )
ένα της Γουϊτνευ Χιούστον ( δεν θυμάμαι τον τίτλο ) που νομίζω ότι είναι και μεγάλη επιτυχία στα γραφεία κηδειών .

Δημήτρη το Pet Sounds το άκουγα όταν έγραφα τις νέες προτάσεις για το Avclub

 

[Δημήτρης Ν.]

Δημήτρη το Pet Sounds το άκουγα όταν έγραφα τις νέες προτάσεις για το Avclub

Γιώργο , εμείς οι δυο πρέπει να βρεθούμε να ακούσουμε μουσική μιά μέρα . Από 30 δευτερόλεπτα ο κάθε δίσκος , σε κάνα τεταρτάκι θάχουμε τελειώσει .:flipout:

 

[Γιώργος Πολυχρονίδης]

Γιώργο , εμείς οι δυο πρέπει να βρεθούμε να ακούσουμε μουσική μιά μέρα . Από 30 δευτερόλεπτα ο κάθε δίσκος , σε κάνα τεταρτάκι θάχουμε τελειώσει .:flipout:

Μέσα..

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Εμένα πάντα μου την έσπαγε το sexual healing του Marvin Gaye.
Επίσης έχω καρασιχαθεί τον part two εθνικό μας ύμνο final countown

Απαγοητευτικό lp ήταν για μένα το lovesexy του Prince (με εξαίρεση το anastesia) που είχε μάλιστα κυκλοφορήσει σε απόσταση αναπνοής απο το black album που ήταν κορυφαίο!!

Η Witney διεκδικεί επάξια μια μια θέση στο guines αφού είναι μέσα στις καλύτερες τραγουδίστριες όλων των εποχών με το χειρότερο ίσως ρεπερτόριο.
Μόνη φωτεινή εξαίρεση το "my love is your love" που ήταν πολύ καλό rnb lp και που....ειρωνία......όταν το έκανε είχε πια χάσει σχεδόν τις μισές της νότες(στο ντουέτο δε με τη Mariah είχε εκτεθει ανεπανόρθωτα).Οπότε ναι!!μιλάμε για τρελή υπερεκτίμηση ....τουλάχιστον ρεπερτορίου και ειδικά η περίοδος I wanna dance with somebody who loves me που μέχρι και η Madonna ακουγόταν πολύ πιο "μαύρη".

Σε ένα άλλο επίπεδο θεωρώ επίσης το Kid A των Radiohead υπερεκτιμημένο δίσκο!!!!Σίγουρα θα υπάρξει διαφωνία αλλά μου φαινόταν οτι ο πειραματισμός γινόταν εξ επι τούτου με αποτέλεσμα ο δίσκος στο τέλος να καίγεται!

 

[mdvq]

Σε ένα άλλο επίπεδο θεωρώ επίσης το Kid A των Radiohead υπερεκτιμημένο δίσκο!!!!Σίγουρα θα υπάρξει διαφωνία αλλά μου φαινόταν οτι ο πειραματισμός γινόταν εξ επι τούτου με αποτέλεσμα ο δίσκος στο τέλος να καίγεται!

Νομιζα οτι ημουν ο μονος!!!!:ernaehrung004:
Και συνεχιζοντας την κριτικη του Γιωργου, και ολοι οι επομενοι.
Πειραματισμος ή ελλειψη εμπνευσης, και ....βγαζε δισκους να αγοραζουν τα κοροϊδα (πρωτος εγω φυσικα ,που τους εχω ολους και μετα το οκ κομπιουτερ δεν μπορω να ακουσω τιποτα απο αυτους.....η μεγαλυτερη απογοητευση που εχω νοιωσει το τελευταιο καιρο απο αγαπημενο μου γκρουπ)

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

To dark side of the moon το ακούω χωρίς πρόβλημα.
Το a night in the opera επίσης.

Αρχίζω να βαριέμαι κάποια της Diana Krall και θεωρώ πλέον μάλλον αποτυχημένο έργο τη Μυθωδία του Παπαθανασίου.

Και φυσικά φεύγω από το χώρο (στην κυριολεξία) που ακούγονται όλα τα τραγούδια των Boeny M από τους πιτσιρικάδες, που τους έχουν ανακηρύξει σε cult φιγούρες του παρελθόντος. Αντίθετα ακούω πολύ ευχάριστα τους ABBA και τον Barry White.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Από τα μέταλλα ακούω ευχάριστα τους iron Maiden αλλά βγάζω σπυράκια με τους metallica. Ο Roth εξαιρετικός, οι Dream Theater με τα καλά τους και τα κακά τους (άσχετο αν τους θεωρώ κακό συναυλιακά συγκρότημα.