Μέχρι πρόσφατα τα αγάλματα τα έβλεπα ως μνημεία και μόνο και τα φωτογράφιζα, συνήθως ολόκληρα και μάλιστα κατά μέτωπο. Όμως τους τελευταίους μήνες είδα με διαφορετικό μάτι τα αγάλματα ειδικά, αυτά που βρίσκονται στα αρχαιολογικά μουσεία, και σε μικρότερο βαθμό αυτά που βρίσκονται σε πλατείες και δρόμους. Και γιατί; Μα είναι μια πολύ καλή προπόνηση για τα πορτρέτα. Άλλωστε μπορεί το ολόσωμο άγαλμα να δίνει μια πληρότητα στη εικόνα, όμως αν κάποιος εξασκηθεί σον τεμαχισμό του αγάλματος και στην απομόνωση των λεπτομερειών του ή στη λήψη από ασυνήθιστες γωνίες, τότε το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
Τι μηχανή χρησιμοποιούμε;
Η απολύτως καλύτερη λύση είναι η ρεφλέξ. Και φακός κανονικός ή τηλεφακός πολύ φωτεινός ή με σύστημα σταθεροποίησης. Οι ζουμ δεν είναι απαραίτητοι, αντίθετα ένας-δυο σταθεροί φακοί είναι προτιμότεροι.
Γιατί ρεφλέξ; Διότι μας δίνουν τη δυνατότητα να συνθέσουμε μέσα από το σκόπευτρο και να δούμε τη βέλτιστη επιλογή. Γιατί φωτεινός φακός και μάλιστα τηλεφακός; Διότι το ανοιχτό διάφραγμα που έχουν οι φωτεινοί φακοί μας δίνει τη δυνατότητα να ξεφοντάρουμε το θέμα μας από το υπόλοιπο κάδρο. Έτσι δε θα μπλέκεται το θέμα μας με άχρηστα στοιχεία. Επίσης ο φωτεινός φακός μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε χωρίς πρόβλημα υψηλή ταχύτητα κλείστρου επομένως δεν θα έχουμε κουνημένες φωτογραφίες. Ο φακός θα πρέπει να έχει υψηλή αναλυτική ικανότητα, αφού θα πρέπει να μας δώσει φωτογραφία ξυράφι, και να μας δείξει τις καμπύλες και τις γραμμές του κάθε αγάλματος. Δεν είναι απαραίτητο να έχει σύστημα αυτόματης εστίασης, καθώς έχουμε πολύ χρόνο για να εστιάσουμε με ακρίβεια. Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φακό με σύστημα σταθεροποίησης. Το ιδανικό βέβαια είναι ρεφλέξ με ενσωματωμένο σύστημα σταθεροποίησης και φωτεινό φακό. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε κόμπακτ χρησιμοποιήστε μηχανή με λίγο θόρυβο ή σύστημα σταθεροποίησης και πολύ καλό φακό. Όσο το δυνατό χαμηλότερο iso και πάντα (όπου υπάρχει) αρχείο .raw.
Τα αγάλματα στο ύπαιθρο καλό είναι να φωτογραφίζονται με φως μαλακό, επομένως ή νωρίς το πρωί ή μετά τις 17.00 το απόγευμα, ώστε οι ακτίνες του ήλιου να είναι πλάγιες. Αλλιώς το σκληρό κατευθυντικό φως του ήλιου θα δημιουργήσει μια επίπεδη επιφάνεια. Γυρίστε γύρω από το άγαλμα και δείτε το καλά. Τραβήξτε μερικές λήψεις από διάφορες γωνίες με ανοιχτό διάφραγμα. Δείτε τις στην οθόνη της μηχανής. Ξαναγυρίστε γύρω από το άγαλμα δοκιμάζοντας αυτή τη φορά άλλες πιο τολμηρές γωνίες ή προσεγγίσεις. Θα πρότεινα επίσης να έχουμε ρυθμίσει από πριν τη θερμοκρασία χρώματος όχι σε auto, αλλά ανάλογα με τις φωτιστικές συνθήκες.
Σε εσωτερικό χώρο, κυρίως μουσεία, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρώτα από όλα δεν επιτρέπεται η φωτογράφηση σε όλα τα μουσεία, και αν επιτρέπεται, τότε δεν επιτρέπεται το φλάς (αυτό δεν μας πειράζει, αφού η χρήση φλας δεν ενδείκνυται). Επίσης υπάρχουν πολλοί φύλακες, επισκέπτες, βιτρίνες, κλπ. Όμως και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιο ποθητό.
Κάνουμε μια βόλτα στο μουσείο και βλέπουμε τι μας ενδιαφέρει να τραβήξουμε. Δεν είναι καλό να τραβούμε όλα τα αγάλματα με τη σειρά, αφού αυτό θα μας κουράσει. Ξαναγυρνούμε στα αγάλματα που τσεκάραμε. Κοιτάμε το φως πώς πέφτει πάνω τους. Ρυθμίζουμε τη μηχανή σε iso το πολύ 400. Επιλέγουμε av. Δίνουμε διάφραγμα 2.8-3.2 και αν χρειαστεί και πιο ανοιχτό (2.5). Εδώ η θερμοκρασία χρώματος δεν μας ενδιαφέρει τόσο, αφού θα τη ρυθμίσουμε εκ των υστέρων. Συνθέτουμε και αρχίζουμε να τραβούμε.
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να εξασκηθεί κανείς; Μα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πατησίων, καθώς στο πρώτο όροφο υπάρχουν εκατοντάδες εξαιρετικά αγάλματα του παρελθόντος. Και η φωτογράφηση επιτρέπεται χωρίς φλας. Επίσης τα αγάλματα έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους, επομένως μπορεί κανείς να δουλέψει με άνεση.
Και επίσης θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε την έκθεση «Έγχρωμοι θεοί» που λειτουργεί μέχρι τις 26/3 και πρόκειται για εξαιρετική προσπάθεια να δείξει κανείς πώς ήταν πραγματικά τα αγάλματα στην αρχαιότητα
Τι μηχανή χρησιμοποιούμε;
Η απολύτως καλύτερη λύση είναι η ρεφλέξ. Και φακός κανονικός ή τηλεφακός πολύ φωτεινός ή με σύστημα σταθεροποίησης. Οι ζουμ δεν είναι απαραίτητοι, αντίθετα ένας-δυο σταθεροί φακοί είναι προτιμότεροι.
Γιατί ρεφλέξ; Διότι μας δίνουν τη δυνατότητα να συνθέσουμε μέσα από το σκόπευτρο και να δούμε τη βέλτιστη επιλογή. Γιατί φωτεινός φακός και μάλιστα τηλεφακός; Διότι το ανοιχτό διάφραγμα που έχουν οι φωτεινοί φακοί μας δίνει τη δυνατότητα να ξεφοντάρουμε το θέμα μας από το υπόλοιπο κάδρο. Έτσι δε θα μπλέκεται το θέμα μας με άχρηστα στοιχεία. Επίσης ο φωτεινός φακός μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε χωρίς πρόβλημα υψηλή ταχύτητα κλείστρου επομένως δεν θα έχουμε κουνημένες φωτογραφίες. Ο φακός θα πρέπει να έχει υψηλή αναλυτική ικανότητα, αφού θα πρέπει να μας δώσει φωτογραφία ξυράφι, και να μας δείξει τις καμπύλες και τις γραμμές του κάθε αγάλματος. Δεν είναι απαραίτητο να έχει σύστημα αυτόματης εστίασης, καθώς έχουμε πολύ χρόνο για να εστιάσουμε με ακρίβεια. Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φακό με σύστημα σταθεροποίησης. Το ιδανικό βέβαια είναι ρεφλέξ με ενσωματωμένο σύστημα σταθεροποίησης και φωτεινό φακό. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε κόμπακτ χρησιμοποιήστε μηχανή με λίγο θόρυβο ή σύστημα σταθεροποίησης και πολύ καλό φακό. Όσο το δυνατό χαμηλότερο iso και πάντα (όπου υπάρχει) αρχείο .raw.
Τα αγάλματα στο ύπαιθρο καλό είναι να φωτογραφίζονται με φως μαλακό, επομένως ή νωρίς το πρωί ή μετά τις 17.00 το απόγευμα, ώστε οι ακτίνες του ήλιου να είναι πλάγιες. Αλλιώς το σκληρό κατευθυντικό φως του ήλιου θα δημιουργήσει μια επίπεδη επιφάνεια. Γυρίστε γύρω από το άγαλμα και δείτε το καλά. Τραβήξτε μερικές λήψεις από διάφορες γωνίες με ανοιχτό διάφραγμα. Δείτε τις στην οθόνη της μηχανής. Ξαναγυρίστε γύρω από το άγαλμα δοκιμάζοντας αυτή τη φορά άλλες πιο τολμηρές γωνίες ή προσεγγίσεις. Θα πρότεινα επίσης να έχουμε ρυθμίσει από πριν τη θερμοκρασία χρώματος όχι σε auto, αλλά ανάλογα με τις φωτιστικές συνθήκες.
Σε εσωτερικό χώρο, κυρίως μουσεία, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρώτα από όλα δεν επιτρέπεται η φωτογράφηση σε όλα τα μουσεία, και αν επιτρέπεται, τότε δεν επιτρέπεται το φλάς (αυτό δεν μας πειράζει, αφού η χρήση φλας δεν ενδείκνυται). Επίσης υπάρχουν πολλοί φύλακες, επισκέπτες, βιτρίνες, κλπ. Όμως και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιο ποθητό.
Κάνουμε μια βόλτα στο μουσείο και βλέπουμε τι μας ενδιαφέρει να τραβήξουμε. Δεν είναι καλό να τραβούμε όλα τα αγάλματα με τη σειρά, αφού αυτό θα μας κουράσει. Ξαναγυρνούμε στα αγάλματα που τσεκάραμε. Κοιτάμε το φως πώς πέφτει πάνω τους. Ρυθμίζουμε τη μηχανή σε iso το πολύ 400. Επιλέγουμε av. Δίνουμε διάφραγμα 2.8-3.2 και αν χρειαστεί και πιο ανοιχτό (2.5). Εδώ η θερμοκρασία χρώματος δεν μας ενδιαφέρει τόσο, αφού θα τη ρυθμίσουμε εκ των υστέρων. Συνθέτουμε και αρχίζουμε να τραβούμε.
Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να εξασκηθεί κανείς; Μα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πατησίων, καθώς στο πρώτο όροφο υπάρχουν εκατοντάδες εξαιρετικά αγάλματα του παρελθόντος. Και η φωτογράφηση επιτρέπεται χωρίς φλας. Επίσης τα αγάλματα έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους, επομένως μπορεί κανείς να δουλέψει με άνεση.
Και επίσης θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε την έκθεση «Έγχρωμοι θεοί» που λειτουργεί μέχρι τις 26/3 και πρόκειται για εξαιρετική προσπάθεια να δείξει κανείς πώς ήταν πραγματικά τα αγάλματα στην αρχαιότητα